Egzekucja administracyjna świadczeń pieniężnych.
Dz.U.1947.21.84
Akt utracił mocDEKRET
z dnia 28 stycznia 1947 r.
o egzekucji administracyjnej świadczeń pieniężnych.
PRZEPISY OGÓLNE.
PRZEPISY OGÓLNE.
Właściwość władz i organów egzekucyjnych.
Właściwość władz i organów egzekucyjnych.
Czynności urzędu skarbowego i organu egzekucyjnego są ważne niezależnie od tego, czy dokonane zostały przez właściwy miejscowo urząd skarbowy lub organ egzekucyjny.
dopuszczalna jest tylko w drodze sądowej.
Ogólne przepisy o postępowaniu.
Ogólne przepisy o postępowaniu.
Skargi na czynności organu egzekucyjnego mogą być wnoszone do urzędu skarbowego w terminie tygodniowym od daty czynności.
Na decyzję urzędu skarbowego wydaną w toku postępowania egzekucyjnego nie ma zażalenia, chyba że dekret niniejszy stanowi inaczej.
Skarga na czynności organu egzekucyjnego oraz zażalenie na decyzję urzędu skarbowego nie mają mocy wstrzymującej, chyba że dekret niniejszy stanowi inaczej. Urząd skarbowy może jednak wstrzymać dalsze kroki egzekucyjne; w tych przypadkach może on w miarę potrzeby uzależnić zawieszenie postępowania egzekucyjnego od dania zabezpieczenia przez dłużnika lub za dłużnika przez osoby trzecie.
Organ egzekucyjny może upomnieć, a po bezskutecznym upomnieniu wydalić osobę, która zachowuje się niewłaściwie lub przeszkadza jego czynnościom.
W przypadkach, nieunormowanych w niniejszym dekrecie, stosuje się odpowiednio przepisy dekretu z dnia 16 maja 1946 r. o postępowaniu podatkowym (Dz. U. R. P. Nr 27, poz. 174).
Czynności egzekucyjne.
Czynności egzekucyjne.
Tytułami egzekucyjnymi są: decyzje, orzeczenia, postanowienia, zarządzenia, nakazy płatnicze oraz wykazy zaległości, wydane przez władze lub instytucje do tego uprawnione.
Tytuł egzekucyjny powinien zawierać:
Jeżeli zarządy gmin miejskich lub wiejskich pobierają należności innych wierzycieli w ich zastępstwie mogą one być upoważnione przez tych wierzycieli do zastępowania ich w postępowaniu egzekucyjnym (wierzyciel zastępczy) przed władzami egzekucyjnymi. W tych przypadkach zarządom gminnym przysługują te same uprawnienia w postępowaniu egzekucyjnym, jakie przysługują zastępowanym przez nie wierzycielom, chyba że dekret niniejszy stanowi inaczej.
Słuszność roszczenia wymienionego w tytule wykonawczym może być przez dłużnika kwestionowana tylko przed wierzycielem.
Przed przystąpieniem do wykonania czynności egzekucyjnej powinien organ egzekucyjny doręczyć dłużnikowi zarządzenie egzekucyjne łącznie z odpisem tytułu wykonawczego.
Na żądanie dłużnika lub osoby zastępującej go powinien organ egzekucyjny okazać zaświadczenie (legitymację służbową) władzy egzekucyjnej, upoważniające do wykonywania czynności egzekucyjnych.
W przypadkach, w których niniejszy dekret przewiduje złożenie zabezpieczenia, powinno ono być złożone do depozytu kasy urzędu skarbowego w pieniądzach lub papierach wartościowych, w których według obowiązujących przepisów wolno umieszczać fundusze osób małoletnich. Przepis art. 37 ust. 2 ma odpowiednie zastosowanie.
Po ukończeniu postępowania egzekucyjnego urząd skarbowy zawiadomi wierzyciela o wyniku z wyjątkiem przypadków, gdy cała poszukiwana należność została przez władzę egzekucyjną w postępowaniu egzekucyjnym ściągnięta i wpłacona wierzycielowi.
Zawieszenie i umorzenie postępowania.
Zawieszenie i umorzenie postępowania.
Postępowanie podlega zawieszeniu:
Jeżeli w toku egzekucji okaże się, że bezwzględne ściągnięcie należności spowoduje ruinę gospodarczą dłużnika, urząd skarbowy, po zbadaniu jego położenia ekonomicznego, może z urzędu lub na prośbę zawiesić postępowanie egzekucyjne albo tymczasowo ograniczyć egzekucję do kwoty, której ściągnięcie nie spowoduje wspomnianego skutku, albo w części lub w całości uchylić dokonane czynności egzekucyjne. O tym należy zawiadomić jednocześnie wierzyciela.
Postępowanie egzekucyjne zostanie umorzone:
Organ egzekucyjny zaniecha czynności egzekucyjnej, jeżeli przed jej rozpoczęciem dłużnik udowodni odroczenie płatności, rozłożenie na raty, zapłatę lub umorzenie należności.
Dłużnik może domagać się umorzenia postępowania egzekucyjnego lub uchylenia poszczególnych czynności egzekucyjnych z przyczyn, wymienionych w art. 43, a ponadto z tego powodu, że:
Na decyzję urzędu skarbowego co do zawieszenia i umorzenia postępowania egzekucyjnego lub uchylenia poszczególnych czynności egzekucyjnych służy zażalenie.
Ograniczenie egzekucji.
Ograniczenie egzekucji.
Czynności egzekucyjne w pomieszczeniach, zajmowanych przez osoby wymienione w artykule poprzedzającym, są dozwolone tylko za zgodą tych osób lub ich zwierzchników, stosownie do przepisów regulujących ich stosunek służbowy.
Wątpliwości w zakresie stosowania art. 47 i 48 rozstrzyga Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrem Spraw Zagranicznych.
Nie podlegają egzekucji oddzielnie od całości przedmioty niezbędne do utrzymania ruchu kopalni, kolei, komunikacji morskiej, śródlądowej, powietrznej, pocztowej, teletechnicznej, wreszcie do prowadzenia szpitala lub apteki.
Przepisy art. 50-55 nie naruszają szczególnych przepisów prawnych, którymi uznano pewne przedmioty majątkowe za niepodlegające egzekucji w całości lub części albo które pozwalają na egzekucję tylko w pewnych warunkach, o ile zwolnienie lub ograniczenie egzekucji z tych przedmiotów nie zostało unormowane niniejszym dekretem.
Wyjawienie majątku.
Wyjawienie majątku.
PRZEPISY SZCZEGÓŁOWE.
PRZEPISY SZCZEGÓŁOWE.
Egzekucja z ruchomości.
Egzekucja z ruchomości.
Zajęcie.
Zajęcie.
W przedsiębiorstwach przemysłowych lub handlowych podlegają zajęciu przede wszystkim przedmioty wymienione w art. 62 ust. 1, po tym zapasy wytworów, towarów i surowców, a gdy i te nie wystarczają na zaspokojenie poszukiwanych należności, także inne ruchomości.
Jeżeli organ egzekucyjny zmuszony jest dalszy ciąg zajęcia odroczyć, powinien, stosownie do okoliczności, poczynić zarządzenia, zapobiegające usunięciu ruchomości jeszcze niezajętych.
Jeżeli wierzyciel żądał, by zajęcie odbyło się w jego obecności, władza egzekucyjna zawiadomi go o terminie, w którym zajęcie ma być dokonane. Jeżeli wierzyciel pomimo zawiadomienia nie stawił się, zajęcie będzie dokonane w jego nieobecności.
Jeżeli ruchomości, zajęte na zaspokojenie jednej należności, mają być zajęte jeszcze na zaspokojenie innej należności, organ egzekucyjny dokona nowego zajęcia przez zaznaczenie go w protokóle pierwszego zajęcia. O dokonaniu nowego zajęcia należy dłużnika zawiadomić.
Jeżeli organ egzekucyjny uzna, że w celu należytego oszacowania należy powołać biegłego, albo jeżeli wierzyciel lub dłużnik podnoszą zarzuty przeciw oznaczonej wartości, oszacowanie przez biegłego odbędzie się najpóźniej w ostatnim tygodniu przed terminem licytacji. O terminie oszacowania urząd skarbowy zawiadomi wierzyciela i dłużnika.
Na każdej zajętej ruchomości organ egzekucyjny umieści znak, ujawniający na zewnątrz jej zajęcie, a jeżeli to nie jest możliwe, ujawni je w inny sposób.
Zajęte ruchomości organ egzekucyjny odda pod dozór dłużnikowi lub osobie trzeciej, u której je zajął, jednak z ważnych przyczyn może każdego czasu oddać je pod dozór innej osobie, nie wyłączając wierzyciela, choćby to było związane z koniecznością ich przeniesienia.
Jeżeli organ egzekucyjny zajęte ruchomości oddał pod dozór dłużnikowi, osobie trzeciej lub wierzycielowi, osoby te sprawują obowiązki dozorcy.
Dozorcy, jeżeli nim nie jest dłużnik, członek jego rodziny lub domownik albo osoba trzecia, u której ruchomość została zajęta (art. 60), należy się wynagrodzenie za przechowanie i dozór, odpowiednio do poniesionych trudów, w wysokości określonej przez urząd skarbowy.
Z powodu uszkodzenia lub zaginięcia zajętej ruchomości w czasie przechowywania jej u dozorcy lub w czasie transportu dłużnikowi nie służy żadne roszczenie do wierzyciela, chyba że spełniał on funkcje dozorcy.
Sprzedaż.
Sprzedaż.
Najpóźniej na trzy dni przed dniem licytacji, a gdy licytacja ma się odbyć wcześniej niż piętnastego dnia od daty zajęcia, na jeden dzień przed wyznaczonym terminem lub w wyjątkowych przypadkach nawet w dniu licytacji urząd skarbowy zarządzi przybicie obwieszczenia na tablicy władzy egzekucyjnej, na drzwiach zewnętrznych domu, gdzie ma się odbyć licytacja, na tablicy ogłoszeń najbliższego zarządu gminnego, a nadto, jeżeli to uzna za potrzebne, zarządzi ogłoszenie innym sposobem w danej miejscowości przyjętym, celem rozpowszechnienia wiadomości o licytacji.
Na sprzedaż będą wystawione kolejno poszczególne ruchomości lub poszczególne grupy, obejmujące ruchomości tego samego rodzaju, z wymienieniem sumy oszacowania i sumy wywołania. Dłużnik może żądać, aby ruchomości były wystawione na sprzedaż w kolejności przez niego wskazanej.
Przetarg odbywa się ustnie. Zaofiarowana cena przestaje wiązać uczestnika licytacji, jeżeli inny uczestnik postąpił cenę wyższą.
Organ egzekucyjny udzieli przybicia czyli przyzna własność sprzedanej ruchomości osobie, która zaofiarowała najwyższą cenę, jeżeli po trzykrotnym wezwaniu do dalszych postąpień nikt więcej nie zaofiarował.
Nabywca obowiązany jest całą cenę nabycia, jeżeli ona nie przewyższa 25.000 zł, uiścić natychmiast po udzieleniu mu przybicia. Jeżeli ceny nie uiści, traci prawo wynikłe z przybicia i nie może uczestniczyć nadal w licytacji. Organ egzekucyjny wznowi niezwłocznie przetarg na tę samą ruchomość rozpoczynając go od ceny wywołania.
Jeżeli cena licytacyjna przewyższa sumę 25.000 zł, nabywca powinien złożyć natychmiast jedną piątą część tej ceny, nie mniej jednak niż 25.000 zł pod rygorem przewidzianym w art. 95, resztę zaś do godziny dwunastej dnia następnego. Nabywca, który w tym terminie nie zapłaci reszty ceny, traci prawo wynikłe z przybicia, licytacja zaś uznana będzie za niebyłą.
Nabywca, jeżeli jest jedynym wierzycielem egzekucyjnym, ma prawo poszukiwaną przez siebie należność zaliczyć na cenę nabycia.
Nabywca nie może domagać się ani unieważnienia nabycia, ani zmniejszenia ceny nabycia z powodu wad ruchomości, z powodu wadliwego oszacowania ani z jakiejkolwiek innej przyczyny.
Egzekucja z wierzytelności pieniężnych i innych praw majątkowych.
Egzekucja z wierzytelności pieniężnych i innych praw majątkowych.
Przepisy ogólne.
Przepisy ogólne.
Skutki zajęcia powstają, chociażby wezwanie nie było jeszcze doręczone dłużnikowi zajętej wierzytelności lub prawa, jeżeli zawiadomienie o zajęciu doręczone było jednej z osób biorących udział w akcie prawnym, dotyczącym tej wierzytelności lub prawa, a kontrahent tej osoby o tym wiedział.
Jeżeli prawo majątkowe, które ma być zajęte, jest tego rodzaju, iż nie ma ściśle określonej osoby obciążonej obowiązkiem wobec dłużnika egzekwowanego, zajęcie jest dokonane z chwilą doręczenia zawiadomienia dłużnikowi egzekwowanemu.
Zajęcie wypłat z konta w instytucji kredytowej powoduje zakaz wypłat z zajętego konta bez zgody organu finansowego aż do czasu zaspokojenia egzekwowanej wierzytelności (zablokowanie konta). Organ finansowy może dokonać częściowego zablokowania konta, nie mniej jednak niż 50% wpływów na to konto. Jeżeli dłużnikiem jest spółdzielnia produkcyjna, zablokowanie konta nie może obejmować więcej niż 50% wpływów na to konto. Bank może mimo zablokowania konta dokonywać z tego konta wypłat bez zezwolenia organu finansowego tylko na wynagrodzenia za pracę i alimenty. W przypadku żądania wypłaty na wynagrodzenia za pracę dłużnik obowiązany jest przedstawić listę płacy, a w przypadku żądania wypłaty na alimenty - dowód zobowiązujący go do płacenia alimentów.
Bez potrzeby ponownego zajęcia, zajęcie płac i innych sum przypadających ze stosunku służbowego lub z umowy o pracę obowiązuje także osobę, na którą przeszły obowiązki poprzedniego pracodawcy, jeżeli ta osoba o zajęciu wiedziała.
W razie zajęcia prawa majątkowego, według którego osoba obciążona obowiązkiem ma według wyboru dłużnika albo zapłacić sumę pieniężną, albo spełnić inne świadczenie, prawo wyboru przechodzi na urząd skarbowy, jeżeli dłużnik, wezwany przez urząd skarbowy do dokonania wyboru, w ciągu tygodnia z tego prawa nie skorzystał.
Jeżeli wierzytelność lub prawo majątkowe jest zabezpieczone poręczeniem albo zastawem, niewpisanym do księgi wieczystej, urząd skarbowy zawiadomi poręczyciela albo właściciela przedmiotu lub prawa zastawem obciążonego, iż zajętej sumy lub świadczenia nie wolno uiścić dłużnikowi.
Jeżeli obowiązek dłużnika zajętej wierzytelności lub innego prawa majątkowego zależy od świadczenia wzajemnego, które ma spełnić dłużnik egzekwowany, a które polega na wydaniu rzeczy, znajdującej się w jego władaniu, urząd skarbowy poleci organowi egzekucyjnemu odebranie tej rzeczy dłużnikowi egzekwowanemu, gdy jego obowiązek wydania rzeczy dłużnikowi zajętej wierzytelności lub prawa jest już orzeczony prawomocnym wyrokiem lub stwierdzony innym tytułem egzekucyjnym. Na decyzję urzędu skarbowego służy zażalenie.
Jeżeli wykonywanie praw dłużnika przez urząd skarbowy natrafia na znaczne trudności, sąd na wniosek urzędu skarbowego wyznaczy kuratora celem wykonania tych praw. Bliższe oznaczenie czynności kuratora należy do sądu.
Egzekucja z udziałów w spółkach.
Egzekucja z udziałów w spółkach.
Przepisy wspólne.
Przepisy wspólne.
Za udział w spółce uważa się zespół praw majątkowych spólnika w spółce, nie wyłączając prawa do udziału w zyskach i innych korzyściach majątkowych oraz prawa do otrzymania wypłaty udziału w przypadku wystąpienia ze spółki lub rozwiązania spółki.
Skutki zajęcia udziału w spółce rozciągają się także na prawa uboczne, związane z zajętym prawem głównym, oraz na prawa spólnika do zysku ze spraw jeszcze niezakończonych, przysługujące mu na wypadek wystąpienia ze spółki. Zajęcie udziału w spółce nie ma wpływu na prowadzenie tych spraw; urząd skarbowy może jednak żądać wyjaśnień, rachunków i podziału zysku z końcem każdego roku obrachunkowego oraz po zakończeniu tych spraw.
Przez zajęcie udziału w spółce wierzyciel egzekwujący nie zyskuje charakteru spólnika w stosunku do spółki, może jednak zasięgać za pośrednictwem urzędu skarbowego wiadomości o stanie jej interesów.
Osoby prowadzące sprawy spółki oraz osoby uprawnione do reprezentowania spółki mają obowiązek na żądanie urzędu skarbowego udzielać wyjaśnień potrzebnych do dochodzenia praw związanych z zajętym udziałem oraz okazywać księgi handlowe i zapiski.
Po zajęciu udziału w spółce nie wolno dłużnikowi egzekwowanemu rozporządzać prawami związanymi z zajętym udziałem ani też czerpać żadnych korzyści wypływających z tych praw.
Uchwała spólników zapadła po wszczęciu egzekucji przeciw spólnikowi, wyłączająca zysk od podziału między spólników bądź też wyłączająca uczestnictwo egzekwowanego spólnika w podziale zysku, nie ma skutków prawnych dla wierzyciela egzekwującego.
Egzekucja z udziałów w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością i w spółdzielniach.
Egzekucja z udziałów w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością i w spółdzielniach.
Przepisy oddziału 1 stosuje się odpowiednio do egzekucji z udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością oraz w spółdzielni.
Szczególny tryb egzekucji z przedsiębiorstw.
Szczególny tryb egzekucji z przedsiębiorstw.
Egzekucja z przedsiębiorstw utrzymujących stałe zakłady.
Egzekucja z przedsiębiorstw utrzymujących stałe zakłady.
Zarząd przymusowy i wydzierżawienie przedsiębiorstwa.
Zarząd przymusowy i wydzierżawienie przedsiębiorstwa.
Jeżeli cel egzekucji tego wymaga, zarządca przymusowy na wniosek urzędu skarbowego może na odpowiedni okres wydzierżawić przedsiębiorstwo osobie trzeciej, która obowiązana jest utrzymać je w ruchu. Umowa dzierżawy staje się ważną po zatwierdzeniu jej przez izbę skarbową, a jeżeli okres dzierżawy ma przekroczyć jeden rok - przez Ministra Skarbu. Umowa dzierżawy powinna być zawarta na piśmie.
W przypadku umorzenia egzekucji (art. 43 i 45) uprawnienia i zobowiązania, powstałe w okresie trwania zarządu przymusowego, przechodzą na dłużnika.
Upadłość.
Upadłość.
Urząd skarbowy reprezentuje w postępowaniu upadłościowym wszystkich wierzycieli, których należności są przez niego egzekwowane.
Urząd skarbowy jest wolny od złożenia kaucji na zabezpieczenie roszczeń dłużnika o odszkodowanie z powodu wykonania zarządzenia tymczasowego, które ma być wydane celem zabezpieczenia majątku dłużnika.
Wierzytelności i prawa wątpliwe co do istnienia lub możności realizacji nie mogą być wyłączone z masy upadłości i oddane upadłemu do jego dowolnego rozporządzenia, jeżeli urząd skarbowy temu się sprzeciwi.
W sprawie kontroli działalności syndyka i badania stanu funduszów masy posiedzenie rady wierzycieli może zwołać członek rady reprezentujący wierzytelność zgłoszoną przez urząd skarbowy, który wówczas na posiedzeniu przewodniczy.
Poza przypadkami przewidzianymi w prawie upadłościowym sędzia-komisarz obowiązany jest zwołać zgromadzenie wierzycieli na wniosek członka rady wierzycieli, reprezentującego wierzytelność zgłoszoną przez urząd skarbowy.
Sędzia-komisarz na wniosek reprezentanta urzędu skarbowego wstrzyma uchwałę rady wierzycieli lub zgromadzenia wierzycieli, jeżeli zdaniem reprezentanta urzędu skarbowego uchwała narusza interes Skarbu Państwa bądź interes wierzyciela, którego należności są egzekwowane przez urząd skarbowy. W tym przypadku sędzia-komisarz w ciągu trzech dni przedstawi sprawę sądowi do rozstrzygnięcia.
Do zawarcia układu z wierzycielami potrzebna jest zgoda urzędu skarbowego, chyba że należności wierzycieli reprezentowanych przez urząd skarbowy znajdują całkowite zaspokojenie.
Egzekucja z przedsiębiorstw nieutrzymujących stałych zakładów handlowych lub przemysłowych.
Egzekucja z przedsiębiorstw nieutrzymujących stałych zakładów handlowych lub przemysłowych.
Egzekucja z przedsiębiorstw nieutrzymujących stałych zakładów handlowych lub przemysłowych (handel rozwoźny, obnośny, jarmarczny, wędrowne rzemiosło itp.) może być przeprowadzona w trybie przewidzianym w niniejszym rozdziale.
Egzekucja z pożytków i dochodów z nieruchomości przez zarząd przymusowy.
Egzekucja z pożytków i dochodów z nieruchomości przez zarząd przymusowy.
Do ustanowienia zarządu przymusowego nad nieruchomością właściwy jest urząd skarbowy, w którego okręgu nieruchomość jest położona.
Przed ustanowieniem zarządu przymusowego urząd skarbowy wezwie dłużnika do uiszczenia wierzytelności egzekwowanych w ciągu dwóch tygodni pod rygorem wyznaczenia zarządcy.
Równocześnie z wysłaniem dłużnikowi wezwania urząd skarbowy przesyła właściwemu sądowi wniosek o dokonanie wpisu o ustanowieniu zarządu przymusowego w księdze wieczystej. Jeżeli nieruchomość nie ma urządzonej księgi wieczystej, sąd na wniosek urzędu skarbowego zarządzi złożenie decyzji o ustanowieniu zarządu przymusowego do zbioru dokumentów, prowadzonego dla tej nieruchomości.
Zarządca obejmuje zarząd przymusowy na podstawie upoważnienia wydanego na piśmie przez urząd skarbowy.
Po ustanowieniu zarządu zarządca zawiadomi wskazane przez wierzyciela osoby, aby świadczenia, przypadające od nich tytułem dochodu z nieruchomości, objętej zarządem przymusowym, tak zaległe jak i przyszłe, uiszczały do rąk zarządcy, oraz uprzedzi, że uiszczenie do rąk dłużnika nie będzie ważne w stosunku do wierzyciela.
Zarząd przymusowy nie ma wpływu na umowy najmu lub dzierżawy, istniejące w chwili jego ustanowienia. Zarządcy wolno jednak wypowiadać tego rodzaju umowy pod warunkami w tej mierze obowiązującymi oraz zawierać umowy na czas, przyjęty miejscowym zwyczajem. Do wydzierżawienia nieruchomości wymagana jest zgoda dłużnika, a w jej braku zezwolenie urzędu skarbowego.
Zarządca składa urzędowi skarbowemu sprawozdania ze swoich czynności, jak również sprawozdania rachunkowe, usprawiedliwione dokumentami. Sprawozdania te powinny obejmować okresy kwartalne, a nadto roczne. Sprawozdania kwartalne składa zarządca w terminie 15 dni po upływie kwartału, a roczne w terminie 15 dni po upływie roku kalendarzowego.
Z dochodów pokrywa zarządca bezpośrednio konieczne wydatki, połączone z zarządem, w następującej kolejności:
Nadwyżka dochodów, pozostała po pokryciu koniecznych wydatków (art. 171), będzie wpłacona przez zarządcę do depozytu urzędu skarbowego celem zaspokojenia egzekwowanych należności.
Zarządca jest odpowiedzialny za należyte pełnienie nałożonych na niego obowiązków wobec wierzyciela i dłużnika.
Podział sumy uzyskanej przy zbiegu egzekucji.
Podział sumy uzyskanej przy zbiegu egzekucji.
Przepisy działu niniejszego stosuje się w przypadkach zbiegu roszczeń Skarbu Państwa z roszczeniami innych wierzycieli do tego samego dłużnika, gdy suma ściągnięta nie wystarcza na zaspokojenie wszystkich wierzycieli.
O kolejności zgłoszeń wniosków egzekucyjnych, o której mowa w ust. 2 artykułu poprzedzającego, decyduje data wpływu wniosku do urzędu skarbowego. Należności różnych wierzycieli objęte wnioskami egzekucyjnymi, które wpłynęły w jednym dniu, będą zaspakajane proporcjonalnie do wysokości sumy należności.
Wierzyciel, który we wniosku egzekucyjnym nie powołał się na przysługujący zgłoszonym do egzekucji należnościom przywilej pierwszeństwa zaspokojenia, z podaniem podstawy prawnej, traci prawo wynikające z tego przywileju przy stosowaniu przepisów niniejszego działu.
POSTĘPOWANIE ZABEZPIECZAJĄCE.
POSTĘPOWANIE ZABEZPIECZAJĄCE.
Na decyzję urzędu skarbowego, zarządzającą lub odmawiającą przeprowadzenia lub uchylenia zabezpieczenia, służy zażalenie.
Zajęta wierzytelność po nadejściu jej płatności powinna być przez dłużnika tej wierzytelności uiszczona do depozytu urzędu skarbowego. Tak samo powinny być uiszczane do depozytu urzędu skarbowego wierzytelności płatne periodycznie, bez ponawiania zajęcia, aż do wysokości należności zabezpieczonej.
Urząd skarbowy w decyzji o zabezpieczeniu oznaczy należność, która ma być zabezpieczona, jej wysokość, majątek poddany zabezpieczeniu, sposób i zakres zabezpieczenia oraz kaucję, którą dłużnik może złożyć w celu zapobieżenia dokonaniu lub w celu uchylenia dokonanego zabezpieczenia.
Wszelkie zabezpieczenie należności będzie na żądanie dłużnika zastąpione złożeniem przez niego do depozytu urzędu skarbowego kaucji w gotówce w odpowiedniej wysokości, oznaczonej przez urząd skarbowy.
Na kaucji (art. 181 ust. 3 i art. 187) służy wierzycielowi pierwszeństwo zaspokojenia zabezpieczonych należności.
Jeżeli w ciągu trzech miesięcy od dokonania zabezpieczenia lub od złożenia kaucji wierzyciel nie złoży wniosku o wszczęcie egzekucji, zabezpieczenie na wniosek dłużnika zostanie uchylone, a wpłacona kaucja wydana.
Do postępowania zabezpieczającego mają odpowiednie zastosowanie przepisy o postępowaniu egzekucyjnym.
Za czynności zabezpieczenia nie pobiera się kosztów egzekucyjnych z wyjątkiem wydatków (art. 193 ust. 10); wydatki obciążają wierzyciela.
KOSZTY W POSTĘPOWANIU EGZEKUCYJNYM.
KOSZTY W POSTĘPOWANIU EGZEKUCYJNYM.
PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE.
PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE.
Wykonanie niniejszego dekretu porucza się Ministrowi Skarbu oraz innym zainteresowanym ministrom - każdemu w jego zakresie działania.
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »
Akty prawne liczba obiektów na liście: (38)
Akty zmieniające liczba obiektów na liście: (3)
- Zm.: dekret z dnia 28 stycznia 1947 r. o egzekucji administracyjnej świadczeń pieniężnych.
- Podwyższenie kwot wymienionych w art. 52 ust. 1 dekretu o egzekucji administracyjnej świadczeń pieniężnych.
- Zamieszczanie w prasie obwieszczeń o licytacji ruchomości zajętych w trybie dekretu z dnia 28 stycznia 1947 r. o egzekucji administracyjnej świadczeń pieniężnych.
Akty zmieniane liczba obiektów na liście: (1)
Akty wykonawcze liczba obiektów na liście: (25)
Podstawa prawna liczba obiektów na liście: (1)
Akty uchylające liczba obiektów na liście: (1)
Akty uchylane liczba obiektów na liście: (7)
- Wykonanie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 28 października 1933 r. o przejmowaniu na własność Państwa gruntów za niektóre należności pieniężne.
- Zakres stosowania rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 28 października 1933 r. o przejmowaniu na własność Państwa gruntów za niektóre należności pieniężne.
- Przejmowanie na własność Państwa gruntów za niektóre należności pieniężne.