Art. 194. - Egzekucja administracyjna świadczeń pieniężnych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1947.21.84

Akt utracił moc

Wersja od: 8 marca 1958 r.

Art.  194.

1. Wierzyciel ponosi koszty egzekucyjne:

a) jeżeli skierował do urzędu skarbowego wniosek o wszczęcie egzekucji należności, która przed wysłaniem wniosku została uiszczona, umorzona, odroczona lub rozłożona na raty, bądź też jeżeli uiszczenie, umorzenie, odroczenie lub rozłożenie na raty nastąpiło wprawdzie po wysłaniu wniosku egzekucyjnego, jednak wierzyciel w ciągu tygodnia od zajścia tych okoliczności nie nadesłał urzędowi skarbowemu zawiadomienia; za czynności egzekucyjne, dokonane przed upływem tego terminu, kosztów egzekucyjnych nie pobiera się,

b) jeżeli w ciągu roku po otrzymaniu odpisu protokółu, stwierdzającego bezskuteczność egzekucji administracyjnej przeciwko dłużnikowi z powodu braku mienia podlegającego zajęciu, wierzyciel ponowił wniosek egzekucyjny lub zażądał ściągnięcia innych należności u tego dłużnika, a protokólarnie znowu stwierdzono bezskuteczność egzekucji administracyjnej z tego samego powodu.

2. W przypadkach przewidzianych w ust. 1 wierzyciel ponosi powstałe wydatki egzekucyjne oraz połowę opłat przewidzianych w art. 193 za czynności egzekucyjne chociażby rozpoczęte.

3. Wierzyciel ponosi wydatki egzekucyjne:

a) jeżeli od dłużnika nie mogą być ściągnięte,

b) związane z przekazaniem wierzycielowi ściągniętej gotówki.

4. Wierzyciel obowiązany jest uiścić obciążające go koszty egzekucyjne w ciągu miesiąca po otrzymaniu wezwania. W razie nieuiszczenia tych kosztów w powyższym terminie urząd skarbowy może pokryć należne koszty egzekucyjne ze ściągniętych należności lub innego majątku wierzyciela, bądź też ściągnąć je od wierzyciela w trybie egzekucji administracyjnej.