Art. 26. - Egzekucja administracyjna świadczeń pieniężnych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1947.21.84

Akt utracił moc
Wersja od: 8 marca 1958 r.
Art.  26.
1.
Przed skierowaniem do urzędu skarbowego wniosku o wszczęcie egzekucji wierzyciel powinien wysłać dłużnikowi pisemne upomnienie z zagrożeniem wdrożenia kroków egzekucyjnych, jeżeli w terminie tygodniowym od doręczenia upomnienia nie wpłaci wierzycielowi poszukiwanej należności.
2. 3
Wysłanie upomnienia nie jest konieczne, jeżeli dłużnik obowiązany był sam obliczyć i uiścić należność bez doręczenia mu decyzji (nakazu płatniczego) wierzyciela. W zakresie egzekucji grzywien oraz innych należności orzeczonych przez kolegia przy prezydiach rad narodowych nie wysyła się upomnienia, o którym mowa w ust. 1.
3.
Jedno upomnienie może obejmować różne należności wierzyciela, poszukiwane u tego samego dłużnika.
4. 4
Do uiszczenia kosztów upomnienia obowiązany jest dłużnik. Koszty upomnienia przypadają wierzycielowi. Wysokość kosztów upomnienia określi Rada Ministrów w drodze rozporządzenia.
5.
Obowiązek uiszczenia kosztów upomnienia powstaje z chwilą doręczenia upomnienia.
6.
Podstawę obliczenia kosztów upomnienia stanowi ogólna suma egzekwowanej należności głównej, objęta każdym poszczególnym upomnieniem.
3 Art. 26 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 3 lit. a) ustawy z dnia 25 lutego 1958 r. (Dz.U.58.11.38) zmieniającej nin. dekret z dniem 8 marca 1958 r.
4 Art. 26 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 3 lit. b) ustawy z dnia 25 lutego 1958 r. (Dz.U.58.11.38) zmieniającej nin. dekret z dniem 8 marca 1958 r.