Część 4 - KOSZTY W POSTĘPOWANIU EGZEKUCYJNYM. - Egzekucja administracyjna świadczeń pieniężnych.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1947.21.84
Akt utracił moc Wersja od: 8 marca 1958 r.
CZĘŚĆ IV.
KOSZTY W POSTĘPOWANIU EGZEKUCYJNYM.
KOSZTY W POSTĘPOWANIU EGZEKUCYJNYM.
1.
Koszty egzekucyjne, o ile niniejszy dekret inaczej nie stanowi, ciążą na dłużniku i podlegają przymusowemu ściągnięciu łącznie z egzekwowaną należnością.2.
Koszty egzekucyjne przypadają władzy, która przeprowadza egzekucję.
1.
Kosztami egzekucyjnymi są opłaty i wydatki.2.
Rada Ministrów określi w drodze rozporządzenia wysokość opłat za poszczególne rodzaje czynności egzekucyjnych i sposób obliczania tych opłat.3.
Wydatkami egzekucyjnymi są koszty faktycznie poniesione w toku postępowania egzekucyjnego, a w szczególności: 1)
koszty ogłoszeń w pismach, 2)
wynagrodzenie osób trzecich za otwarcie pomieszczeń i schowków, koszty przewozu, przechowania i dozoru zajętych ruchomości, koszty przesyłki zajętych ruchomości do innej miejscowości oraz koszty utrzymania zajętych zwierząt, 3)
wynagrodzenie świadków i biegłych.4.
Organ finansowy prowadzący egzekucję może żądać od wierzyciela zaliczki na pokrycie przewidywanych wydatków egzekucyjnych oraz zawiesić kroki egzekucyjne do czasu otrzymania żądanej zaliczki. Wspólne wydatki, poniesione w związku z egzekucją u dwu lub więcej dłużników, rozdziela się pomiędzy wszystkich dłużników, mając na uwadze szczególne okoliczności egzekucji u każdego z nich.1.
Wierzyciel ponosi koszty egzekucyjne:a)
jeżeli skierował do urzędu skarbowego wniosek o wszczęcie egzekucji należności, która przed wysłaniem wniosku została uiszczona, umorzona, odroczona lub rozłożona na raty, bądź też jeżeli uiszczenie, umorzenie, odroczenie lub rozłożenie na raty nastąpiło wprawdzie po wysłaniu wniosku egzekucyjnego, jednak wierzyciel w ciągu tygodnia od zajścia tych okoliczności nie nadesłał urzędowi skarbowemu zawiadomienia; za czynności egzekucyjne, dokonane przed upływem tego terminu, kosztów egzekucyjnych nie pobiera się,b)
jeżeli w ciągu roku po otrzymaniu odpisu protokółu, stwierdzającego bezskuteczność egzekucji administracyjnej przeciwko dłużnikowi z powodu braku mienia podlegającego zajęciu, wierzyciel ponowił wniosek egzekucyjny lub zażądał ściągnięcia innych należności u tego dłużnika, a protokólarnie znowu stwierdzono bezskuteczność egzekucji administracyjnej z tego samego powodu.2.
W przypadkach przewidzianych w ust. 1 wierzyciel ponosi powstałe wydatki egzekucyjne oraz połowę opłat przewidzianych w art. 193 za czynności egzekucyjne chociażby rozpoczęte.3.
Wierzyciel ponosi wydatki egzekucyjne:a)
jeżeli od dłużnika nie mogą być ściągnięte,b)
związane z przekazaniem wierzycielowi ściągniętej gotówki.4.
Wierzyciel obowiązany jest uiścić obciążające go koszty egzekucyjne w ciągu miesiąca po otrzymaniu wezwania. W razie nieuiszczenia tych kosztów w powyższym terminie urząd skarbowy może pokryć należne koszty egzekucyjne ze ściągniętych należności lub innego majątku wierzyciela, bądź też ściągnąć je od wierzyciela w trybie egzekucji administracyjnej.1.
Koszty egzekucyjne mogą być umorzone:a)
w przypadkach nieściągalności,b)
na uzasadnione podanie wierzyciela lub dłużnika w przypadkach, gdy za uwzględnieniem podania przemawiają ważne okoliczności.2.
Do umarzania kosztów egzekucyjnych uprawniona jest władza, na rzecz której koszty te przypadają (art. 192 ust. 2), przy czym:a)
do kwoty 1.000 zł - władza przeprowadzająca egzekucję,b)
do kwoty 10.000 zł - władza, której władza przeprowadzająca egzekucję bezpośrednio podlega,c)
w innych przypadkach - właściwa władza naczelna.3.
Władze, o których mowa w ustępie poprzedzającym, uprawnione są także do odraczania i rozkładania na raty należności z tytułu kosztów egzekucyjnych w granicach powyższych kwot na okres do jednego roku.15 Art. 193 zmieniony przez art. 1 pkt 11 ustawy z dnia 25 lutego 1958 r. (Dz.U.58.11.38) zmieniającej nin. dekret z dniem 8 marca 1958 r.