Oddział 2 - Upadłość. - Egzekucja administracyjna świadczeń pieniężnych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1947.21.84

Akt utracił moc

Wersja od: 8 marca 1958 r.

Oddział  2.

Upadłość.

Art.  140.

1. Jeżeli na zaspokojenie egzekwowanych przez urząd skarbowy orzeczonych prawomocnie należności, przypadających od dłużnika w związku z prowadzeniem przedsiębiorstwa, nie wystarczają płynne aktywa przedsiębiorstwa, a wydzierżawienie lub zarząd przymusowy przedsiębiorstwa (art. 136, 137) nie rokują według słusznej oceny urzędu skarbowego ściągnięcia tych należności w ciągu dwóch lat, kupiec zostanie uznany za upadłego.

2. Za aktywa płynne przedsiębiorstwa w rozumieniu niniejszego dekretu uważa się gotówkę, surowce, towary oraz wierzytelności z terminem płatności nie dłuższym niż dziewięć miesięcy.

3. W celu ustalenia stosunków majątkowych dłużnika jest on obowiązany przedstawić urzędowi skarbowemu na żądanie księgi handlowe oraz udzielić wszelkich potrzebnych wyjaśnień.

Art.  141.

1. Do zgłoszenia wniosku do sądu o ogłoszenie upadłości z powodów przewidzianych w art. 140 uprawniony jest wyłącznie urząd skarbowy przeprowadzający egzekucję.

2. We wniosku urząd skarbowy uprawdopodobni istnienie okoliczności uzasadniających w myśl art. 140 uznanie kupca za upadłego.

3. Postępowanie upadłościowe będzie prowadzone przy zastosowaniu przepisów prawa upadłościowego ze zmianami wynikającymi z przepisów niniejszego dekretu.

Art.  142.

Urząd skarbowy reprezentuje w postępowaniu upadłościowym wszystkich wierzycieli, których należności są przez niego egzekwowane.

Art.  143.

Urząd skarbowy jest wolny od złożenia kaucji na zabezpieczenie roszczeń dłużnika o odszkodowanie z powodu wykonania zarządzenia tymczasowego, które ma być wydane celem zabezpieczenia majątku dłużnika.

Art.  144.

Wierzytelności i prawa wątpliwe co do istnienia lub możności realizacji nie mogą być wyłączone z masy upadłości i oddane upadłemu do jego dowolnego rozporządzenia, jeżeli urząd skarbowy temu się sprzeciwi.

Art.  145.

1. Urząd skarbowy może w terminie zawitym dwutygodniowym od dnia zawiadomienia o postanowieniu sprzedaży przedstawić syndykowi nabywcę przedsiębiorstwa upadłego.

2. Nabywca przedstawiony przez urząd skarbowy ma prawo pierwokupu według przepisów kodeksu zobowiązań.

3. Nabywcą przedstawionym przez urząd skarbowy może być tylko:

a) przedsiębiorstwo państwowe,

b) przedsiębiorstwo związku samorządu terytorialnego,

c) spółdzielnia wskazana przez związek rewizyjny spółdzielni.

Art.  146.

1. Na wniosek urzędu skarbowego sędzia-komisarz obowiązany jest ustanowić radę wierzycieli niezależnie od sumy wierzytelności, jaką urząd skarbowy reprezentuje.

2. Do rady wierzycieli powinien być powołany jako członek rady reprezentant urzędu skarbowego.

Art.  147.

W sprawie kontroli działalności syndyka i badania stanu funduszów masy posiedzenie rady wierzycieli może zwołać członek rady reprezentujący wierzytelność zgłoszoną przez urząd skarbowy, który wówczas na posiedzeniu przewodniczy.

Art.  148.

Poza przypadkami przewidzianymi w prawie upadłościowym sędzia-komisarz obowiązany jest zwołać zgromadzenie wierzycieli na wniosek członka rady wierzycieli, reprezentującego wierzytelność zgłoszoną przez urząd skarbowy.

Art.  149.

Sędzia-komisarz na wniosek reprezentanta urzędu skarbowego wstrzyma uchwałę rady wierzycieli lub zgromadzenia wierzycieli, jeżeli zdaniem reprezentanta urzędu skarbowego uchwała narusza interes Skarbu Państwa bądź interes wierzyciela, którego należności są egzekwowane przez urząd skarbowy. W tym przypadku sędzia-komisarz w ciągu trzech dni przedstawi sprawę sądowi do rozstrzygnięcia.

Art.  150.

Do zawarcia układu z wierzycielami potrzebna jest zgoda urzędu skarbowego, chyba że należności wierzycieli reprezentowanych przez urząd skarbowy znajdują całkowite zaspokojenie.