Podatek wyrównawczy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1983.42.188

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1991 r.

USTAWA

z dnia 28 lipca 1983 r.

o podatku wyrównawczym. ^*

Art.  1.

Opodatkowaniu podatkiem wyrównawczym podlegają wszelkiego rodzaju dochody pieniężne i wartość pieniężna świadczeń w naturze, osiągnięte przez osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania na obszarze Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 2 oraz świadczeń socjalnych o charakterze jednorazowym.

Art.  2.

1. Nie podlegają opodatkowaniu:

1) dochody z gospodarstw rolnych, z wyjątkiem dochodów z niektórych rodzajów upraw i produkcji zwierzęcej, zwanych dalej "działami specjalnymi gospodarstwa rolnego",

2) udziały członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych w dochodzie podzielnym tych spółdzielni z tytułu działalności rolniczej,

3) dochody w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym,

3a) 1 dochody z oprocentowania obligacji,

4) dochody z wykonywania rzemiosła na podstawie potwierdzenia zgłoszenia wykonywania rzemiosła, od których zamiast podatków obrotowego i dochodowego pobiera się opłatę skarbową,

5) przychody podlegające przepisom o podatku od spadków i darowizn, z wyjątkiem wypadku określonego w art. 6 ust. 2,

6) nagrody państwowe,

7) zasiłki i dodatki rodzinne oraz zasiłki wychowawcze,

8) świadczenia alimentacyjne i pomoc pieniężna dla rodzin zastępczych,

9) renty inwalidzkie z tytułu inwalidztwa wojennego, inwalidztwa powstałego wskutek pobytu w obozie koncentracyjnym albo z tytułu inwalidztwa pozostającego w związku ze służbą wojskową oraz emerytury otrzymywane przez ociemniałych żołnierzy,

10) renty inwalidzkie żołnierzy zawodowych i funkcjonariuszy Milicji Obywatelskiej z tytułu inwalidztwa pozostającego w związku ze służbą,

11) renty inwalidzkie z tytułu inwalidztwa powstałego wskutek wypadku przy pracy, w drodze do pracy lub z pracy albo wskutek choroby zawodowej,

12) dodatki pielęgnacyjne do emerytur i rent,

13) odszkodowania otrzymane na podstawie przepisów prawa administracyjnego, prawa cywilnego i prawa pracy,

14) kwoty wypłacane z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych,

15) nagrody za wieloletnią pracę (gratyfikacje jubileuszowe) oraz odprawy emerytalne,

16) przychody za pracownicze projekty wynalazcze i udzielanie pomocy technicznej niezbędnej do oceny i realizacji tych projektów,

16a) 2 wynagrodzenia otrzymywane przez lekarzy i innych pracowników medycznych z tytułu dodatkowego zatrudnienia w pomocy doraźnej (pogotowiu ratunkowym),

16b) 3 wynagrodzenia otrzymywane przez lekarzy za dyżury zakładowe,

17) wynagrodzenia w walutach obcych:

a) wypłacane przez jednostki gospodarki uspołecznionej pracownikom skierowanym lub oddelegowanym do pracy za granicą,

b) otrzymywane przez pracowników skierowanych lub oddelegowanych do pracy w organizacjach międzynarodowych, przedsiębiorstwach lub spółkach z udziałem kapitału polskiego, mających siedzibę za granicą, oraz przez specjalistów skierowanych do pracy za granicą, w ramach współpracy gospodarczej i naukowo-technicznej,

18) dochody uzyskiwane za granicą w razie udowodnienia, że podlegają one w obcym państwie podatkowi podobnego rodzaju, a państwo to postępuje według zasad wzajemności co do takich dochodów osiąganych na obszarze Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, chyba że umowa między Polską Rzecząpospolitą Ludową a tym państwem zawiera odrębne postanowienia.

2. 4 Minister Finansów, w drodze rozporządzenia:

1) określa świadczenia w naturze, których wartość nie podlega opodatkowaniu, oraz zasady ustalania wartości pieniężnej świadczeń w naturze podlegających opodatkowaniu podatkiem wyrównawczym,

2) może określać inne rodzaje dochodów jako nie podlegające opodatkowaniu podatkiem wyrównawczym.

3. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określa rodzaje i rozmiary upraw i produkcji zwierzęcej stanowiących działy specjalne gospodarstwa rolnego, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem wyrównawczym.

Art.  3.

1. Jeżeli osoba oprócz dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem wyrównawczym osiąga dochody w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym albo dochody z wykonywania rzemiosła, od których zamiast podatków obrotowego i dochodowego pobiera się opłatę skarbową, zwane dalej "dochodami z działalności produkcyjno-usługowej", dochody te, po odliczeniu należnego podatku dochodowego lub opłaty skarbowej, łączy się z dochodami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem wyrównawczym w celu ustalenia obowiązku podatkowego i określenia stopy procentowej podatku wyrównawczego, należnego od dochodów podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

2. Jeżeli oboje małżonkowie osiągają dochody z działalności produkcyjno-usługowej, łącznie opodatkowane podatkiem dochodowym, w celu zastosowania zasady określonej w ust. 1 przyjmuje się dochód z tej działalności w wysokości uzyskanej przez każdego z małżonków, po odliczeniu przypadającej w stosunku do tego dochodu części podatku dochodowego lub opłaty skarbowej.

Art.  4.

1. Dochody z działów specjalnych gospodarstwa rolnego opodatkowuje się na imię właściciela gospodarstwa.

2. Dochody małżonków z działów specjalnych gospodarstwa rolnego stanowiącego współwłasność lub odrębną własność każdego z małżonków łączy się i opodatkowuje na imię obojga małżonków.

3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do samoistnych posiadaczy gospodarstw rolnych oraz użytkowników lub dzierżawców gruntów państwowych, na których są prowadzone działy specjalne gospodarstwa rolnego.

4. Dochody zstępnych z działów specjalnych gospodarstwa rolnego dolicza się do dochodów wstępnego, jeżeli przysługuje mu prawo pobierania pożytków ze źródeł przychodów zstępnych.

5. Jeżeli jeden z małżonków lub oboje uzyskują oprócz dochodów z działów specjalnych gospodarstwa rolnego również dochody z innych źródeł podlegające opodatkowaniu podatkiem wyrównawczym, dochody z tych innych źródeł opodatkowuje się na imię tego małżonka, który dochód uzyskuje.

6. Jeżeli małżonkowie osiągają dochody z działów specjalnych gospodarstwa rolnego, a ponadto jeden z małżonków lub oboje osiągają dochody z działalności produkcyjno-usługowej, dochody te, po odliczeniu należnego podatku dochodowego lub opłaty skarbowej, łączy się z dochodami z działów specjalnych gospodarstwa rolnego w celu ustalenia obowiązku podatkowego i określenia stopy procentowej podatku wyrównawczego, należnego od dochodów podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

7. Jeżeli jeden z małżonków lub oboje oprócz dochodów z działalności produkcyjno-usługowej lub z działów specjalnych gospodarstwa rolnego osiągają inne dochody podlegające opodatkowaniu podatkiem wyrównawczym, te inne dochody opodatkowuje się na imię osiągającego je małżonka.

Art.  5.

1. W celu ustalenia wysokości dochodu:

1) wynagrodzenia i wszelkie inne należności wynikające ze stosunku pracy przyjmuje się - z zastrzeżeniem pkt 2 - w wysokości otrzymanej w roku podatkowym, po odliczeniu należnego od nich podatku od wynagrodzeń, a także kosztów uzyskania wynagrodzeń, jeżeli takie koszty zostały określone przez Ministra Finansów,

2) wynagrodzenia osiągane przez osoby zatrudnione w spółdzielczych zakładach usługowych, prowadzonych według zasad zryczałtowanego rozrachunku, i kierujące tymi zakładami przyjmuje się w wysokości różnicy pomiędzy przychodem uzyskanym w roku podatkowym a kosztami uzyskania tego przychodu,

3) świadczenia emerytalne i rentowe przyjmuje się w wysokości wypłaconej w roku podatkowym; w razie otrzymania wyrównania za lata poprzedzające rok podatkowy, wyrównania te podlegają opodatkowaniu za rok, w którym powinny być wypłacone; przez emeryturę lub rentę rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych wraz z dodatkami, z wyjątkiem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz rekompensat z tytułu wzrostu kosztów utrzymania, jeżeli nie zostały one włączone do kwoty pobieranych świadczeń,

4) dochody członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych z tytułu działalności pozarolniczej ustala się przyjmując przypadający im dochód podzielny, pomniejszony o dochód osiągnięty z produkcji rolniczej roślinnej i zwierzęcej,

5) dochody z działów specjalnych gospodarstwa rolnego przyjmuje się w wysokości wynikającej z zastosowania norm szacunkowych dochodu z określonej jednostki powierzchni upraw lub jednostki produkcji; dochody te mogą być również ustalane na podstawie faktycznych przychodów i wydatków stanowiących koszty uzyskania w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, pod warunkiem prowadzenia ksiąg wykazujących te przychody i wydatki; o zamiarze założenia ksiąg podatnik jest obowiązany zawiadomić właściwy urząd skarbowy przed rozpoczęciem roku podatkowego,

6) inne dochody przyjmuje się w wysokości różnicy pomiędzy przychodem uzyskanym w roku podatkowym a kosztami uzyskania tego przychodu, po odliczeniu od niego należnej składki na ubezpieczenie społeczne lub zaopatrzenie emerytalne i należnego podatku od wynagrodzeń.

2. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określa normy szacunkowe dochodu, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, oraz zasady ustalania dochodu na podstawie tych norm.

3. Rady narodowe stopnia wojewódzkiego mogą, na wniosek wojewody lub prezydenta miasta stopnia wojewódzkiego, w zależności od miejscowych warunków i opłacalności upraw lub produkcji, obniżać lub podwyższać w całym województwie albo na niektórych jego obszarach, w granicach do 20%, normy szacunkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 5, co do wszystkich lub niektórych rodzajów upraw i produkcji zwierzęcej, a także na wniosek wojewody lub prezydenta miasta stopnia wojewódzkiego, uzgodniony z Ministrem Finansów w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej - stosować obniżki lub podwyżki w wysokości przekraczającej 20% norm szacunkowych oraz wyłączać z opodatkowania dochody z niektórych rodzajów upraw i produkcji zwierzęcej.

4. Minister Finansów, w drodze rozporządzenia, określa:

1) rodzaje wydatków stanowiących koszty uzyskania przychodów,

2) koszty uzyskania w stosunku procentowym do przychodu lub wynagrodzenia albo według określonych stawek kwotowych bądź inny sposób ustalania tych kosztów,

3) najwyższą kwotę kosztów uzyskania podlegającą odliczeniu od przychodów,

4) podstawowe wymagania dotyczące prowadzenia ewidencji księgowej w rolniczych spółdzielniach produkcyjnych do celów wyodrębnienia dochodu podzielnego z działalności rolniczej.

Art.  6.

1. Osoby, które uzyskują dochody (w tym również nagrody) z twórczości lub działalności artystycznej, literackiej, naukowej, oświatowej lub publicystycznej, nie wynikające ze stosunku pracy, oraz osoby, które uzyskują dochody z tytułu zapłaty za przeniesienie prawa korzystania z niepracowniczego projektu wynalazczego, podlegające opodatkowaniu podatkiem od wynagrodzeń, mogą gromadzić te dochody na specjalnym rachunku bankowym, po potrąceniach, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 6. W tym wypadku przyrost wkładów na specjalnym rachunku bankowym na koniec roku w porównaniu ze stanem wkładów na początek roku odlicza się od sumy dochodów podlegających opodatkowaniu w danym roku podatkowym, a zmniejszenie wkładów na koniec roku w stosunku do stanu wkładów na początek roku dolicza się do sumy dochodów podlegających opodatkowaniu w danym roku.

2. W razie śmierci osoby posiadającej specjalny rachunek bankowy, na wniosek spadkobierców otwiera się na ich imię odrębne, specjalne rachunki bankowe, na które przekazuje się przypadające im wkłady ze specjalnego rachunku bankowego spadkodawcy; w tym wypadku kwoty przekazane na rachunek spadkobierców, po potrąceniu należnego podatku od spadków i darowizn, dolicza się dla celów podatku wyrównawczego do dochodów spadkobierców w roku, w którym nastąpi podjęcie przez nich wkładów.

3. Minister Finansów, w drodze rozporządzenia, określa zasady i tryb przekazywania na specjalny rachunek bankowy dochodów, o których mowa w ust. 1.

Art.  7.

1. Podatnikom podatku wyrównawczego przysługują ulgi z tytułu poniesienia wydatków na inwestycje o charakterze produkcyjnym lub związane z wykonywaniem zawodu.

2. Podatnikom podatku wyrównawczego, z wyjątkiem podatników osiągających dochody z działów specjalnych gospodarstwa rolnego, przysługują ponadto ulgi polegające na odliczeniu od dochodów wydatków poniesionych na:

1) budowę i remont domu jednorodzinnego,

2) wkład budowlany lub mieszkaniowy do spółdzielni, z wyjątkiem wkładu wynikającego z zamiany spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu.

3. Jeżeli oboje małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu podatkiem wyrównawczym i ponoszą wydatki na cele określone w ust. 2, ulga związana z tymi wydatkami przysługuje każdemu z małżonków w takim stosunku, w jakim pozostają dochody każdego z małżonków do dochodów obojga małżonków.

4. Jeżeli tylko jeden małżonek podlega opodatkowaniu podatkiem wyrównawczym, a drugi małżonek osiąga dochody w wysokości nie powodującej obowiązku podatkowego w tym podatku, dla zastosowania ulgi z tytułu poniesienia wydatków na cele określone w ust. 2 wydatki te odlicza się w takim stosunku, w jakim pozostają dochody małżonka podlegającego opodatkowaniu podatkiem wyrównawczym do dochodów obojga małżonków.

5. 5 Minister Finansów, w drodze rozporządzenia, określa:

1) szczegółowe zasady i warunki stosowania ulg, o których mowa w ust. 1 i 2, oraz ich wysokość,

2) rodzaje inwestycji o charakterze produkcyjnym oraz związanych z wykonywaniem zawodu, a także remontów, z tytułu których przysługują ulgi.

Art.  8.

1. Dochodem podlegającym opodatkowaniu, stanowiącym podstawę opodatkowania podatkiem wyrównawczym, jest suma dochodów ustalonych w sposób określony w art. 5, pomniejszona lub powiększona stosownie do przepisów art. 6 i pomniejszona stosownie do przepisów art. 7.

2. Nie podlega opodatkowaniu dochód nie przekraczający kwoty 36.000.000 ⁶ zł rocznie.

Art.  9.

1. 7 Podatek wyrównawczy od dochodu podlegającego opodatkowaniu, z zastrzeżeniem ust. 2-5, ustala się według następującej skali:

Dochód podlegający opodatkowaniu rocznie w zł	Podatek wynosi:
36.000.000-54.000.000	10% od kwoty ponad 36.000.000 zł
54.000.000-72.000.000	1.800.000 + 20% od kwoty ponad 54.000.000 zł
72.000.000-90.000.000	5.400.000 + 30% od kwoty ponad 72.000.000 zł
90.000.000	10.800.000 + 40% od kwoty ponad 90.000.000 zł

2. Podatku nie ustala się, jeżeli wynosi on mniej niż 100 zł.

3. W wypadkach określonych w art. 3 i art. 4 ust. 6, jeżeli suma dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem wyrównawczym oraz dochodów z działalności produkcyjno-usługowej przekracza kwotę wymienioną w art. 8 ust. 2, podatek ustala się w następujący sposób:

1) oblicza się kwotę podatku, jaki przypadłby w myśl ust. 1,

2) ustala się stopę procentową kwoty podatku obliczonej w myśl pkt 1 w stosunku do sumy dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem wyrównawczym i dochodów z działalności produkcyjno-usługowej,

3) ustaloną w myśl pkt 2 stopę procentową stosuje się do sumy dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem wyrównawczym.

4. W wypadkach określonych w art. 4 ust. 5, gdy oboje małżonkowie uzyskują dochody z działów specjalnych gospodarstwa rolnego:

1) oblicza się kwotę podatku, jaki przypadłby od sumy połowy dochodów z działów specjalnych gospodarstwa rolnego oraz innych dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem wyrównawczym,

2) ustala się stopę procentową kwoty podatku obliczonej w myśl pkt 1 w stosunku do sumy połowy dochodu z działów specjalnych gospodarstwa rolnego oraz innych dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem wyrównawczym,

3) ustaloną w myśl pkt 2 stopę procentową stosuje się do sumy pozostałych dochodów poza dochodem z działów specjalnych gospodarstwa rolnego.

5. W wypadkach określonych w art. 4 ust. 7, gdy oboje małżonkowie uzyskują dochody z działów specjalnych gospodarstwa rolnego:

1) oblicza się kwotę podatku, jaki przypadłby od sumy połowy dochodów z działów specjalnych gospodarstwa rolnego, dochodów z działalności produkcyjno-usługowej oraz innych dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem wyrównawczym,

2) ustala się stopę procentową kwoty podatku obliczonej w myśl pkt 1 w stosunku do sumy połowy dochodów z działów specjalnych gospodarstwa rolnego, dochodów z działalności produkcyjno-usługowej oraz innych dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem wyrównawczym,

3) ustaloną w myśl pkt 2 stopę procentową stosuje się do sumy innych dochodów poza dochodami z działalności produkcyjno-usługowej i z działów specjalnych gospodarstwa rolnego.

Art.  10.

1. Podatnikom mającym na utrzymaniu członków najbliższej rodziny przysługuje ulga w podatku w postaci zwolnienia od opodatkowania dochodu w wysokości:

1) 30.000 zł - na małżonka, jeżeli nie osiąga on żadnych dochodów,

2) 15.000 zł - na każde dziecko pozostające na utrzymaniu podatnika, a także na każdego z rodziców i rodzeństwa niezdolnych do pracy, pozostających na utrzymaniu podatnika i nie osiągających żadnych dochodów.

2. Ulgę określoną w ust. 1 stosuje się w sposób następujący:

1) od dochodu podlegającego opodatkowaniu w myśl art. 8 ust. 1 ustala się podatek przypadający na podstawie art. 9,

2) od podatku ustalonego zgodnie z pkt 1 odlicza się podatek, jaki w myśl art. 9 przypadałby od kwoty stanowiącej sumę dochodu nie podlegającego opodatkowaniu stosownie do art. 8 ust. 2 i dochodu zwolnionego od opodatkowania z tytułu ulg wymienionych w ust. 1.

3. Jeżeli małżonek osiąga dochody, ale niższe niż kwota określona w ust. 1 pkt 1, kwotę określoną w tym przepisie obniża się o kwotę dochodów małżonka.

4. Jeżeli oboje małżonkowie osiągają dochody podlegające opodatkowaniu podatkiem wyrównawczym, prawo do ulgi przysługuje jednemu z nich, stosownie do ich oświadczenia.

5. Za dzieci, o których mowa w ust. 1 pkt 2, uważa się dzieci własne, przysposobione i pasierbów oraz dzieci obce przyjęte na wychowanie na podstawie orzeczenia sądu opiekuńczego lub na które pobiera się zasiłek rodzinny - w wieku do lat 18, a jeżeli pobierają naukę - w wieku do lat 25, a także dzieci starsze będące inwalidami I i II grupy, jeżeli nie osiągają własnych dochodów; przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio.

6. Za rodziców, o których mowa w ust. 1 pkt 2, uważa się rodziców podatnika, a także rodziców małżonka spełniającego warunki przewidziane w ust. 1 pkt 1 i w ust. 3, za rodzeństwo zaś - tylko rodzeństwo podatnika; przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio.

7. Jeżeli osoby, o których mowa w ust. 1, pozostawały na utrzymaniu podatnika nie przez cały rok podatkowy, kwoty wymienione w tym przepisie przyjmuje się proporcjonalnie do liczby miesięcy, w których osoby te pozostawały na utrzymaniu podatnika.

8. W wypadkach określonych w art. 4 ust. 5 i 7, gdy podatnik osiąga dochody z działów specjalnych gospodarstwa rolnego oraz inne dochody podlegające odrębnemu opodatkowaniu podatkiem wyrównawczym, ulgę określoną w ust. 1 stosuje się tylko przy opodatkowaniu dochodu z działu specjalnego gospodarstwa rolnego.

Art.  11.

1. Podatek wyrównawczy od osób, które uzyskują wynagrodzenia ze stosunku pracy od jednego zakładu pracy w wysokości powodującej obowiązek płacenia podatku wyrównawczego lub u których obowiązek ten powstaje w związku z uzyskiwaniem dodatkowych wynagrodzeń ze stosunku pracy od innych zakładów pracy lub uzyskiwaniem innych dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem wyrównawczym, z wyjątkiem dochodów z działów specjalnych gospodarstwa rolnego oraz dochodów z przeniesienia praw autorskich, oblicza i pobiera jako płatnik ten zakład pracy, który stanowi podstawowe miejsce zatrudnienia, a w razie otrzymywania wynagrodzeń ze stosunku pracy więcej niż od jednego zakładu pracy - zakład wskazany przez podatnika.

2. Jednostki gospodarki uspołecznionej, osoby prawne nie będące jednostkami gospodarki uspołecznionej i inne jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, które dokonują wypłat ze stosunku pracy lub z innego tytułu, z wyjątkiem wypłat należności z tytułu przeniesienia praw autorskich, osobom pozostającym w stosunku pracy w innym zakładzie pracy, są obowiązane w terminie do dnia 15 miesiąca następującego po upływie kwartału przesyłać zakładowi pracy, który stanowi podstawowe miejsce zatrudnienia, informacje wskazujące: wysokość wypłaconych tym osobom wynagrodzeń lub innych należności, kwotę stanowiącą podstawę obliczenia podatku od wynagrodzeń i kwotę tego podatku. Obowiązek przesyłania informacji istnieje, gdy łączna kwota wynagrodzeń wypłaconych w danym kwartale przekroczyła 10.000 zł. W pozostałych wypadkach przesyła się informacje po zakończeniu roku do dnia 15 stycznia roku następnego, jeżeli łączna kwota wynagrodzeń wypłaconych w ciągu roku przekroczyła 10.000 zł.

Art.  12.

Podatnicy podatku wyrównawczego, z wyjątkiem podatników, od których podatek od wszystkich osiąganych przez nich dochodów pobiera zakład pracy, są obowiązani składać urzędowi skarbowemu właściwemu w sprawach podatku wyrównawczego zeznanie na formularzu według ustalonego wzoru i wpłacać zaliczkę na podatek, w wysokości wynikającej z zeznania, w terminie do dnia 15 lutego roku następującego po roku podatkowym, a podatnicy, którzy osiągają również dochody z działalności produkcyjno-usługowej - w terminach przewidzianych do składania zeznań o dochodzie.

Art.  13.

W latach 1983-1985 wyłącza się z podstawy opodatkowania podatkiem wyrównawczym:

1) wynagrodzenia i dodatki za pracę w niedziele i święta oraz w dodatkowych dniach wolnych od pracy, jeżeli stanowi ona pracę w godzinach nadliczbowych lub wynika z warunków pracy na morzu,

2) dodatkowe wynagrodzenia, określone przez Radę Ministrów, dla zapewnienia zwiększenia wydobycia węgla kamiennego oraz innych surowców wydobywanych w kopalniach głębinowych,

3) wynagrodzenia ze stosunku pracy, otrzymywane przez emerytów i rencistów, do wysokości nie powodującej zawieszenia prawa do emerytury lub renty.

Art.  14.

Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, może:

1) podwyższać kwotę określoną w art. 8 ust. 2 oraz obniżać stawki podatku określone w art. 9 ust. 1,

2) określać inne grupy podatników niż wymienione w art. 6 jako uprawnione do gromadzenia dochodów na specjalnym rachunku bankowym,

3) wprowadzać ulgi w podatku wyrównawczym z tytułu innych inwestycji niż określone w art. 7 i ustalać zasady ich stosowania.

Art.  15.

1. Tracą moc:

1) ustawa z dnia 19 grudnia 1975 r. o podatku wyrównawczym (Dz. U. Nr 45, poz. 227, z 1976 r. Nr 40, poz. 233 i z 1977 r. Nr 3, poz. 17),

2) odrębne przepisy dotyczące zwolnienia od opodatkowania podatkiem wyrównawczym dochodów podlegających opodatkowaniu w myśl przepisów niniejszej ustawy.

2. Przepisy określone w ust. 1 stosuje się jednak do wynagrodzeń, przychodów i dochodów osiągniętych przed dniem wejścia w życie ustawy, z tym że podatek wyrównawczy należny za ten okres oblicza się według stawek skali podatkowej odpowiadających wynagrodzeniom, przychodom i dochodom doprowadzonym do stosunku rocznego; w tym wypadku, w celu zastosowania przepisu art. 5 ust. 2 ustawy wymienionej w ust. 1 pkt 1, przyjmuje się jako końcowy stan wkładów na specjalnym rachunku bankowym, stan na ostatni dzień przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.

3. Prawo dokonywania odliczeń z tytułu spłaty kredytów, o których mowa w art. 8 ust. 2 ustawy wymienionej w ust. 1 pkt 1, przysługuje do czasu ich spłaty.

4. Podatnicy, którzy po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy ponoszą wydatki na cele określone w art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy wymienionej w ust. 1 pkt 1 z tytułu rozłożenia spłaty należności na raty, zachowują prawo dokonywania odliczenia tych wydatków do czasu spłaty rat w granicach ustalonych w art. 8 ust. 4 tej ustawy.

5. Podatnicy, którzy skorzystali z odliczeń kwot wydatkowanych na cele określone w art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy wymienionej w ust. 1 pkt 1 oraz na cele określone w przepisach wydanych na podstawie art. 13 pkt 4 tej ustawy, do wysokości ustalonej w tych przepisach, nie mają prawa do takich odliczeń na podstawie niniejszej ustawy. Jeżeli podatnicy ci wykorzystali te odliczenia tylko częściowo, mają prawo do odliczeń, o których mowa w art. 7 niniejszej ustawy, do wysokości różnicy pomiędzy kwotami określonymi na podstawie ustawy wymienionej w ust. 1 pkt 1 a kwotami wykorzystanymi, powiększonej w takim stosunku procentowym, w jakim pozostaje kwota odliczeń ustalonych w przepisach wydanych na podstawie niniejszej ustawy do kwoty odliczeń obowiązującej na podstawie ustawy wymienionej w ust. 1 pkt 1.

Art.  16.

1. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 sierpnia 1983 r.

2. Podatek wyrównawczy należny od dochodów osiągniętych od dnia wejścia w życie ustawy do końca 1983 r. ustala się według stawek skali podatkowej odpowiadających dochodowi za ten czas doprowadzonemu do stosunku rocznego. W tym wypadku w celu zastosowania przepisu art. 6 przyjmuje się, jako początkowy stan wkładów na specjalnym rachunku bankowym, stan w dniu wejścia w życie ustawy.

3. Na wniosek podatnika ustalenie podatku wyrównawczego od dochodów osiągniętych w ciągu roku 1983 może nastąpić według zasad niniejszej ustawy.

^*Przepisy nin. ustawy zostały uchylone w zakresie dotyczącym opodatkowania dochodów z niektórych rodzajów upraw i produkcji zwierzęcej przez art. 19 pkt 3 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz.U.84.52.268) z dniem 1 stycznia 1985 r.

¹ Art. 2 ust. 1 pkt 3a dodany przez art. 25 ustawy z dnia 27 września 1988 r. o obligacjach (Dz.U.88.34.254) z dniem 1 listopada 1988 r.

² Art. 2 ust. 1 pkt 16a dodany przez art. 1 ustawy z dnia 2 maja 1991 r. (Dz.U.91.78.345) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1991 r.

³ Art. 2 ust. 1 pkt 16b dodany przez art. 1 ustawy z dnia 2 maja 1991 r. (Dz.U.91.78.345) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1991 r.

⁴ Art. 2 ust. 2 zmieniony przez art. 58 ustawy z dnia 30 maja 1989 r. o zmianie upoważnień do wydawania aktów wykonawczych (Dz.U.89.35.192) z dniem 1 lipca 1989 r.

⁵ Art. 7 ust. 5 zmieniony przez art. 58 ustawy z dnia 30 maja 1989 r. o zmianie upoważnień do wydawania aktów wykonawczych (Dz.U.89.35.192) z dniem 1 lipca 1989 r.

⁶ Określoną w art. 8 ust. 2 kwotę dochodu nie podlegającego opodatkowaniu:

- podwyższa się do kwoty stanowiącej dwukrotność przeciętnej płacy w gospodarce uspołecznionej za rok ubiegły na podstawie § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 maja 1984 r. w sprawie zmian w podatku wyrównawczym (Dz.U.84.28.145) z dniem 1 stycznia 1984 r.

- podwyższa się do kwoty stanowiącej trzykrotność przeciętnej płacy w gospodarce uspołecznionej za rok ubiegły na podstawie § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 grudnia 1987 r. w sprawie zmian w podatku wyrównawczym (Dz.U.87.40.231) z dniem 1 stycznia 1988 r.

- podwyższa się do wysokości 3.696.000 zł na podstawie § 1 rozporządzenia z dnia 30 września 1989 r. w sprawie zmian w podatku wyrównawczym (Dz.U.89.55.325) z dniem 1 stycznia 1989 r.

- podwyższa się do wysokości 16.000.000 zł na podstawie § 1 rozporządzenia z dnia 22 grudnia 1989 r. w sprawie zmian w podatku wyrównawczym (Dz.U.89.72.426) z dniem 1 stycznia 1990 r.

- podwyższa się do kwoty 36.000.000 zł na podstawie § 1 rozporządzenia z dnia 26 stycznia 1991 r. w sprawie zmian w podatku wyrównawczym (Dz.U.91.11.40) z dniem 1 stycznia 1991 r.

⁷ Skala podatkowa określona w art. 9 ust. 1:

- zmieniona przez § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 maja 1984 r. w sprawie zmian w podatku wyrównawczym (Dz.U.84.28.145) z dniem 1 stycznia 1984 r. Skala ta została następnie zmieniona przez § 2 rozporządzenia z dnia 19 kwietnia 1985 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie podatku wyrównawczego (Dz.U.85.18.78) z dniem 1 stycznia 1985 r. oraz przez § 2 rozporządzenia z dnia 19 grudnia 1985 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie podatku wyrównawczego (Dz.U.85.61.318) z dniem 1 stycznia 1986 r.

- zmieniona przez § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 grudnia 1987 r. w sprawie zmian w podatku wyrównawczym (Dz.U.87.40.231) z dniem 1 stycznia 1988 r.

- zmieniona przez § 2 rozporządzenia z dnia 30 września 1989 r. w sprawie zmian w podatku wyrównawczym (Dz.U.89.55.325) z dniem 1 stycznia 1989 r.

- zmieniona przez § 2 rozporządzenia z dnia 22 grudnia 1989 r. w sprawie zmian w podatku wyrównawczym (Dz.U.89.72.426) z dniem 1 stycznia 1990 r.

- zmieniona przez § 2 rozporządzenia z dnia 26 stycznia 1991 r. w sprawie zmian w podatku wyrównawczym (Dz.U.91.11.40) z dniem 1 stycznia 1991 r.