Art. 5. - Podatek wyrównawczy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1983.42.188

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1991 r.

Art.  5.

1. W celu ustalenia wysokości dochodu:

1) wynagrodzenia i wszelkie inne należności wynikające ze stosunku pracy przyjmuje się - z zastrzeżeniem pkt 2 - w wysokości otrzymanej w roku podatkowym, po odliczeniu należnego od nich podatku od wynagrodzeń, a także kosztów uzyskania wynagrodzeń, jeżeli takie koszty zostały określone przez Ministra Finansów,

2) wynagrodzenia osiągane przez osoby zatrudnione w spółdzielczych zakładach usługowych, prowadzonych według zasad zryczałtowanego rozrachunku, i kierujące tymi zakładami przyjmuje się w wysokości różnicy pomiędzy przychodem uzyskanym w roku podatkowym a kosztami uzyskania tego przychodu,

3) świadczenia emerytalne i rentowe przyjmuje się w wysokości wypłaconej w roku podatkowym; w razie otrzymania wyrównania za lata poprzedzające rok podatkowy, wyrównania te podlegają opodatkowaniu za rok, w którym powinny być wypłacone; przez emeryturę lub rentę rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych wraz z dodatkami, z wyjątkiem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz rekompensat z tytułu wzrostu kosztów utrzymania, jeżeli nie zostały one włączone do kwoty pobieranych świadczeń,

4) dochody członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych z tytułu działalności pozarolniczej ustala się przyjmując przypadający im dochód podzielny, pomniejszony o dochód osiągnięty z produkcji rolniczej roślinnej i zwierzęcej,

5) dochody z działów specjalnych gospodarstwa rolnego przyjmuje się w wysokości wynikającej z zastosowania norm szacunkowych dochodu z określonej jednostki powierzchni upraw lub jednostki produkcji; dochody te mogą być również ustalane na podstawie faktycznych przychodów i wydatków stanowiących koszty uzyskania w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, pod warunkiem prowadzenia ksiąg wykazujących te przychody i wydatki; o zamiarze założenia ksiąg podatnik jest obowiązany zawiadomić właściwy urząd skarbowy przed rozpoczęciem roku podatkowego,

6) inne dochody przyjmuje się w wysokości różnicy pomiędzy przychodem uzyskanym w roku podatkowym a kosztami uzyskania tego przychodu, po odliczeniu od niego należnej składki na ubezpieczenie społeczne lub zaopatrzenie emerytalne i należnego podatku od wynagrodzeń.

2. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określa normy szacunkowe dochodu, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, oraz zasady ustalania dochodu na podstawie tych norm.

3. Rady narodowe stopnia wojewódzkiego mogą, na wniosek wojewody lub prezydenta miasta stopnia wojewódzkiego, w zależności od miejscowych warunków i opłacalności upraw lub produkcji, obniżać lub podwyższać w całym województwie albo na niektórych jego obszarach, w granicach do 20%, normy szacunkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 5, co do wszystkich lub niektórych rodzajów upraw i produkcji zwierzęcej, a także na wniosek wojewody lub prezydenta miasta stopnia wojewódzkiego, uzgodniony z Ministrem Finansów w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej - stosować obniżki lub podwyżki w wysokości przekraczającej 20% norm szacunkowych oraz wyłączać z opodatkowania dochody z niektórych rodzajów upraw i produkcji zwierzęcej.

4. Minister Finansów, w drodze rozporządzenia, określa:

1) rodzaje wydatków stanowiących koszty uzyskania przychodów,

2) koszty uzyskania w stosunku procentowym do przychodu lub wynagrodzenia albo według określonych stawek kwotowych bądź inny sposób ustalania tych kosztów,

3) najwyższą kwotę kosztów uzyskania podlegającą odliczeniu od przychodów,

4) podstawowe wymagania dotyczące prowadzenia ewidencji księgowej w rolniczych spółdzielniach produkcyjnych do celów wyodrębnienia dochodu podzielnego z działalności rolniczej.