Zasady wynagradzania pracowników zakładów weterynarii.

Monitor Polski

M.P.1974.23.134

Akt utracił moc

Wersja od: 19 lipca 1975 r.

UCHWAŁA Nr 145

RADY MINISTRÓW

z dnia 3 czerwca 1974 r.

w sprawie zasad wynagradzania pracowników zakładów weterynarii.

Rada Ministrów po porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych uchwala, co następuje:

§  1.

1. Przepisy uchwały dotyczą pracowników zatrudnionych w zakładach weterynarii.

2. Z zastrzeżeniem ust. 3 przepisów uchwały nie stosuje się do:

1) pracowników naukowo-badawczych zatrudnionych w zakładach higieny weterynaryjnej,

2) pracowników transportu samochodowego,

3) pracowników obsługi kotłowni centralnego ogrzewania.

3. Do pracowników, o których mowa w ust. 2 pkt 2, stosuje się przepisy § 3.

§ 2. Upoważnia się Ministra Rolnictwa w porozumieniu z Ministrem Pracy, Płac i Spraw Socjalnych oraz Zarządem Głównym Związku Zawodowego Pracowników Rolnych do ustalenia:

1) tabel:

a) stanowisk, kwalifikacji oraz zaszeregowania pracowników działalności podstawowej,

b) stanowisk, kwalifikacji oraz zaszeregowania pracowników technicznych, ekonomicznych, administracyjnych i pracowników obsługi,

c) miesięcznych stawek płac zasadniczych dla pracowników w wysokości od 1.300 zł do 6.700 zł,

2) 1 dodatku funkcyjnego dla:

a) dyrektorów wojewódzkich zakładów weterynarii zatrudnionych na stanowiskach wojewódzkich lekarzy weterynarii, wynagradzanych według zasad przewidzianych dla pracowników urzędów wojewódzkich od 2000 zł do 4000 zł miesięcznie,

b) zastępców dyrektorów wojewódzkich zakładów weterynarii od 1500 zł do 3000 zł miesięcznie.

3) dodatków specjalnych do wynagrodzenia zasadniczego za pracę w niektórych zakładach za wykonywanie dodatkowych zadań lub za szczególne osiągnięcia w pracy, w wysokości nie przekraczającej miesięcznie:

a) w zakładach weterynarii nie objętych zasadami premiowania określonymi w § 5 niniejszej uchwały:

– 2.500 zł - dla lekarzy weterynarii lub innych pracowników działalności podstawowej z wyższym wykształceniem,

– 1.800 zł - dla pracowników średniego personelu weterynaryjnego,

– 1.000 zł - dla pracowników pomocniczego personelu weterynaryjnego,

b) w zakładach weterynarii objętych zasadami premiowania określonymi w § 5 niniejszej uchwały:

– 1.500 zł - dla lekarzy weterynarii lub innych pracowników działalności podstawowej z wyższym wykształceniem,

– 1.000 zł - dla pracowników średniego personelu weterynaryjnego,

– 600 zł - dla pracowników pomocniczego personelu weterynaryjnego,

4) dodatków dla lekarzy weterynarii posiadających stopień naukowy:

- doktora - 300 zł,

- doktora habilitowanego - 600 zł.

§  3.

1. Dla pracowników zakładów weterynarii ustala się kwotowy dodatek za wysługę lat uzależniony od okresu pracy w wysokości:

1) dla lekarzy weterynarii i innych pracowników z wyższym wykształceniem bez względu na zajmowane stanowisko - od 200 zł do 800 zł miesięcznie,

2) dla pracowników średniego personelu weterynaryjnego oraz dla innych pracowników ze średnim wykształceniem - od 150 zł do 600 zł miesięcznie,

3) dla pozostałych pracowników z wykształceniem podstawowym, zasadniczym i innym - od 100 zł do 300 zł miesięcznie.

2. Szczegółowe zasady przyznawania, obliczania i wypłaty dodatków, o których mowa w ust. 1, ustali Minister Rolnictwa w porozumieniu z Ministrem Pracy, Płac i Spraw Socjalnych.

§  4.

1. Za wykonywanie zleconych dodatkowych zadań nie należących do obowiązków służbowych pracowników zakładów weterynarii może być przyznane niezależnie od dodatków, o których mowa w § 2 pkt 3, wynagrodzenie ryczałtowe ustalone proporcjonalnie do czasu pracy potrzebnego na wykonywanie tych zadań lub do ilości wykonanych zadań.

2. Wynagrodzenie ryczałtowe, o którym mowa w ust. 1, może być przyznane również osobom nie będącym pracownikami zakładów weterynarii.

3. Szczegółowe zasady ustalania wysokości wynagrodzenia ryczałtowego, o którym mowa w ust. 1, oraz rodzaje prac wynagradzanych ryczałtowo określi Minister Rolnictwa w porozumieniu z Ministrem Pracy, Płac i Spraw Socjalnych oraz Zarządem Głównym Związku Zawodowego Pracowników Rolnych.

§  5.

1. Pracownicy działalności podstawowej za wykonanie zadań profilaktycznych, profilaktyczno-hodowlanych oraz profilaktyczno-leczniczych i przeprowadzanie badań mięsa w terenowych obwodach urzędowego badania zwierząt rzeźnych i mięsa otrzymują premię, której wysokość uzależniona jest od zakresu wykonywanych zadań.

2. Pracownicy techniczni, ekonomiczni, administracyjni oraz pracownicy obsługi za terminowe i staranne wykonanie zadań wyznaczonych pracownikom poszczególnych komórek organizacyjnych lub stanowisk pracy mogą otrzymać premię z funduszu premiowego, którego wysokość ustala się w granicach do 15% funduszu płac zasadniczych tej grupy pracowników.

3. Szczegółowe zasady wypłaty premii, o której mowa w ust. 1 i 2, ustali Minister Rolnictwa w porozumieniu z Ministrem Pracy, Płac i Spraw Socjalnych oraz Zarządem Głównym Związku Zawodowego Pracowników Rolnych.

§ 6. Upoważnia się kierowników zakładów weterynarii do tworzenia specjalnego funduszu nagród w wysokości 1,7% planowanego osobowego funduszu płac z przeznaczeniem na nagrody dla pracowników.

§ 7. Pracownikom przeprowadzającym badanie mięsa na włośnie przysługuje w każdym wypadku wykrycia włośni w badanym mięsie nagroda w wysokości 500 zł z funduszu nagród przeznaczonego na ten cel.

§  8.

1. Upoważnia się Ministra Rolnictwa w porozumieniu z Ministrem Pracy, Płac i Spraw Socjalnych oraz Zarządem Głównym Związku Zawodowego Pracowników Rolnych do ustalenia zasad wynagradzania za dyżury zakładowe pełnione przez pracowników oraz za gotowość do pracy w zakładach leczniczych dla zwierząt i punktach opieki weterynaryjnej nad hodowlą wielkostadną na wezwanie przez zakład pracy.

2. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1, nie podlega wliczeniu do wynagrodzenia za okres urlopu lub innej usprawiedliwionej nieobecności w pracy.

§ 9. 2 (skreślony).

§  10.

1. Wynagrodzenia wypłacane z osobowego funduszu płac wolne są od podatku od wynagrodzeń i składki na cele emerytalne.

2. Minister Rolnictwa przedstawi Przewodniczącemu Komisji Planowania przy Radzie Ministrów i Ministrowi Finansów - w terminie 2 miesięcy od wprowadzenia w życie uchwały - rozliczenie planowanego osobowego funduszu płac wszystkich zakładów weterynarii na terenie kraju objętych regulacją z podziałem na fundusz płac brutto i netto, z uwzględnieniem skutków regulacji płac.

§  11.

1. Podwyższenie stawek wynagrodzenia zasadniczego lub dodatku funkcyjnego w ramach danego stanowiska nie może być dokonywane częściej niż co 2 lata, z wyjątkiem awansowania w związku z podwyższeniem kwalifikacji lub zmianą stanowiska pracy.

2. W uzasadnionych wypadkach pracownik może być awansowany o dwie grupy wynagrodzenia zasadniczego w ramach stawek przewidzianych dla danego stanowiska za zgodą jednostki nadrzędnej.

3. Przyznanie lub podwyższenie wysokości dodatku specjalnego nie stanowi przeszkody w awansowaniu pracownika do wyższej grupy wynagrodzenia zasadniczego.

§  12.

1. Lekarzom, technikom i sanitariuszom weterynarii zatrudnionym w zakładach leczniczych dla zwierząt i punktach opieki weterynaryjnej nad hodowlą wielkostadną, położonych na terenie gmin i miast do 5 tysięcy mieszkańców, przysługują bezpłatnie lokale mieszkalne i użytkowe oraz pomieszczenia gospodarcze i inwentarskie w obiektach będących w dyspozycji zakładów weterynarii, agronomówkach lub w innych budynkach mieszkalnych przeznaczonych dla służby rolnej.

2. Pracownicy wymienieni w ust. 1, mieszkający w rejonie działania zakładu pracy, w którym są zatrudnieni, jeżeli nie otrzymali lokali mieszkalnych, otrzymują ekwiwalent pieniężny w wysokości:

1) 200 zł miesięcznie - dla pracownika samotnego,

2) 400 zł miesięcznie - dla pracownika utrzymującego rodzinę.

3. Szczegółowe zasady przyznawania ekwiwalentu pieniężnego, o którym mowa w ust. 2, określi Minister Rolnictwa w porozumieniu z Ministrem Pracy, Płac i Spraw Socjalnych oraz Zarządem Głównym Związku Zawodowego Pracowników Rolnych.

§ 13. Granicznym lekarzom weterynarii zajmującym stanowiska inspektorów przysługuje umundurowanie na podstawie odrębnych przepisów.

§  14.

1. Pracownikom objętym uchwałą nie przysługują dodatki pobierane dotychczas na podstawie uchwały Rady Ministrów i Centralnej Rady Związków Zawodowych z dnia 30 grudnia 1970 r. w sprawie podwyżki najniższych płac, wprowadzenia dodatków do płac dla niektórych grup pracowników, podwyżki zasiłków rodzinnych oraz niektórych emerytur i rent (Monitor Polski Nr 44, poz. 352).

2. Kwota dodatków, o których mowa w ust. 1, zwiększa planowany osobowy fundusz płac. Za podstawę obliczeń kwot zwiększających planowany osobowy fundusz płac przyjmuje się wypłaty tych dodatków w miesiącu poprzedzającym miesiąc wprowadzenia zasad wynagradzania określonych uchwałą, przeliczone w skali rocznej.

3. Upoważnia się Przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów do włączenia odpowiednich kwot wynikających ze stosowania uchwały Rady Ministrów podanej w ust. 1 do planu osobowego funduszu płac na 1974 r. zakładów weterynarii objętych regulacją płac.

§ 15. Na pokrycie skutków finansowych związanych z regulacją płac pracowników zakładów weterynarii przeznacza się kwotę 148 mln złotych w skali rocznej, a w roku 1974 - 74 mln zł netto.

§  16.

1. Do pracowników objętych uchwałą nie stosuje się § 2, 3, 4, 5 i 8 uchwały nr 400 Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 1963 r. w sprawie zasad wynagradzania radców prawnych i referentów prawnych zatrudnionych w przedsiębiorstwach państwowych, zjednoczeniach oraz bankach państwowych (Monitor Polski Nr 94, poz. 438 z późniejszymi zmianami).

2. Traci moc uchwała nr 143 Rady Ministrów z dnia 27 maja 1966 r. w sprawie wynagradzania pracowników zatrudnionych w terenowych jednostkach służby weterynaryjnej resortu rolnictwa (Monitor Polski Nr 28, poz. 143).

§ 17. Uchwała wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1974 r.

¹ § 2 pkt 2 zmieniony przez § 11 uchwały nr 114 z dnia 27 czerwca 1975 r. w sprawie organizacji służby weterynaryjnej podległej terenowym organom administracji państwowej (M.P.75.22.137) z dniem 19 lipca 1975 r.

² § 9 skreślony przez § 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 5 grudnia 1974 r. w sprawie zmiany niektórych przepisów regulujących terminy wypłat wynagrodzeń za pracę (Dz.U.74.47.286) z dniem 1 stycznia 1975 r.