Ustanowienie taryfy celnej przywozowej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1932.85.732

Akt utracił moc
Wersja od: 15 sierpnia 1939 r.

ROZPORZĄDZENIE
PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ
z dnia 23 sierpnia 1932 r.
o ustanowieniu taryfy celnej przywozowej.

Na podstawie art. 44 ust. 6 Konstytucji i art. 1 lit. a ustawy z dnia 17 marca 1932 r. o upoważnieniu Prezydenta Rzeczypospolitej do wydawania rozporządzeń z mocą ustawy (Dz. U. R. P. Nr. 22, poz. 165) postanawiam co następuje:

Ustanawia się taryfę celną przywozową, zawartą w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(1)
Taryfa celna zawiera dwie kolumny stawek: kolumnę I oraz kolumnę II.
(2)
Stawki kolumny I stosuje się do towarów, pochodzących ze wszystkich krajów, z wyjątkiem tych krajów, z któremi zostały zawarte i wprowadzone w życie umowy handlowe. Stawki tejże kolumny również nie będą stosowane w całości lub w części do towarów tych krajów, z któremi zawarte zostały umowy, wykluczające lub ograniczające stosowanie stawek kolumny I.
(3)
Stawki kolumny II stosuje się w tych przypadkach, gdy niema podstawy do zastosowania stawek kolumny I.

Stawki celne, podane w taryfie celnej, wyrażone są w złocie.

(1)
Podstawą zastosowania pozycji taryfy celnej jest:
a)
materjał, z którego towar sporządzono z uwzględnieniem stopnia wykończenia jego,
b)
przeznaczenie towaru.
(2)
Przedmioty, złożone z różnych materjałów, a w taryfie niewymienione, należy clić według pozycji, która obejmuje główną składową część tych przedmiotów o największej stosunkowo wadze, o ile inna część składowa, choćby o wadze mniejszej, nie stanowi bezsprzecznie o istotnej wartości towaru.
(3)
Mechaniczne mieszaniny ze składników, podlegających różnym stawkom, jeżeli w taryfie nie wymieniono tych mieszanin osobno, należy clić według jakości składnika, podlegającego najwyższej stawce, o ile składnik ten niezależnie od jego ilości stanowi o istocie wartości tej mieszaniny.
(4)
Do towaru, niewymienionego w taryfie celnej, stosuje się pozycję o stawce najwyższej z pośród pozycyj, obejmujących towary najbardziej zbliżone pod względem materjału, stopnia obrobienia albo też użytku, do jakiego służą.
(1)
Cło wymierza się według podanych w taryfie celnej podstaw wymiaru.
(2)
Przy wymierzaniu cła od wagi, stawki celne rozumieć należy od 100 kg wagi netto, z wyjątkiem przypadków przytoczonych niżej.
(3)
Waga netto jest to waga czysta samego towaru bez żadnych opakowań.
(4)
Waga brutto (surowa) jest to waga samego towaru wraz z wagą wszystkich jego opakowań, tak wewnętrznych jak i zewnętrznych, z wyłączeniem jednak wagi dodatkowego opakowania, przeznaczonego tylko do ochrony towaru w drodze.
(5)
Wagę netto ustala się zasadniczo przez odliczenie od wagi brutto (surowej) procentowego opustu na tarę, wymienionego w urzędowej tabeli tarowej, którą ustala Minister Skarbu w drodze rozporządzeń.
(6)
Ustalenie wagi netto może nastąpić również przez faktyczne wyważenie:
a)
gdy tabela tarowa nie przewiduje opustu na tarę dla danego opakowania,
b)
gdy zachodzi uzasadnione podejrzenie, iż rzeczywista waga opakowania jest mniejsza od ustalonej w tabeli tarowej,
c)
gdy strona udowodni fakturą, że waga opakowania jest wyższa od ustalonej w tabeli tarowej.
(7)
Faktyczne wyważenie nie może być dopuszczone w przypadkach, gdy byłoby połączone ze szkodą dla zdrowia uczestników rewizji.
(8)
Według wagi brutto cli się towary:
a)
od których stawka celna nie przekracza złotych piętnastu od 100 kg w kolumnie I, we wszystkich zaś innych przypadkach, z wyjątkiem wymienionych w lit, b niniejszego punktu, gdy stawka nie przekracza złotych dwunastu od 100 kg;
b)
wyraźnie wymienione w taryfie, jako podlegające cleniu według wagi brutto.
(9)
Wagę towaru łącznie z wagą bezpośredniego (wewnętrznego) opakowania przyjmuje się za podstawę wymiaru cła przy towarach:
a)
co do których taryfa celna wyraźnie postanawia, iż podlegają cłu łącznie z wagą bezpośredniego opakowania, z wyjątkiem przypadków przewidzianych w ust. 10 niniejszego artykułu,
b)
których faktyczne wyważenie połączone byłoby ze szkodą dla zdrowia uczestników rewizji, a tabela tarowa nie przewiduje opustu na tarę.
(10)
Towary, od których cło wymierzane jest od wagi, z wyjątkiem wyrobów jubilerskich, i które są przeznaczone do detalicznej sprzedaży wraz z opakowaniem, cli się łącznie z wagą tych opakowań.
(11)
Do wagi płynów, podlegających cleniu łącznie z wagą bezpośredniego opakowania, a przywożonych w cysternach lub w innych podobnych środkach przewozowych, dolicza się 20% wagi netto jako tarę.
(12)
Przy wymierzaniu cła od wartości towaru, cenę rynkową towaru kraju, w którym został wyprodukowany, podaną w walucie zagranicznej, przelicza się na walutę polską według kursu dewiz w odnośnej walucie z dnia, poprzedzającego na 3 dni dzień uiszczenia należności celnych. Kurs ten ustala się na podstawie urzędowych notowań giełdy pieniężnej w Warszawie, w braku zaś tych notowań kurs ustala Minister Skarbu.
(13)
Używane zwykle w handlu opakowania, tak wewnętrzne jak i zewnętrzne, wolne są od cła. Specjalne opakowania podlegają osobno cleniu według ich jakości bez względu na to, czy opłacają wyższe cło, niż zawarty w nich towar, czy też nie.

Wykonanie niniejszego rozporządzenia porucza się Ministrowi Skarbu.

(1)
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie po upływie roku, licząc od dnia następującego po dniu ogłoszenia.
(2)
Równocześnie tracą moc prawną wszelkie przepisy w sprawach unormowanych niniejszem rozporządzeniem, a w szczególności: rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 26 czerwca 1924 r. w sprawie taryfy celnej (Dz. U. R. P. Nr. 54, poz. 540) z dołączoną do tegoż rozporządzenia taryfą celną wraz ze wszystkiemi późniejszemi zmianami i uzupełnieniami oraz art. 7 ustępy 2 - 5 i art. 8 rozporządzenia Ministrów Skarbu oraz Przemysłu i Handlu z dnia 11 czerwca 1920 r. o taryfie celnej (Dz. U. R. P. Nr. 51, poz. 314).
..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

ZAŁĄCZNIK  1

TARYFA CELNA PRZYWOZOWA.

1 Załącznik:

-zmieniony przez art. 1 rozporządzenia z mocą ustawy z dnia 28 października 1933 r. (Dz.U.33.85.657) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 30 października 1933 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 października 1934 r. (Dz.U.34.96.872) zmieniającego nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 30 października 1934 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 marca 1935 r. (Dz.U.35.17.93) zmieniającego nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 14 marca 1935 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 13 lipca 1935 r. (Dz.U.35.61.390) zmieniającego nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 18 sierpnia 1935 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 sierpnia 1939 r. (Dz.U.39.70.473) zmieniającego nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 15 sierpnia 1939 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.