Tryb i zasady postępowania przy przymusowym wykupie nieczynnych maszyn przemysłowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1951.19.155

Akt utracił moc

Wersja od: 28 lutego 1955 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 31 marca 1951 r.

w sprawie trybu i zasad postępowania przy przymusowym wykupie nieczynnych maszyn przemysłowych, oraz niektórych pojazdów mechanicznych. ¹

Na podstawie art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 1950 r. o rejestracji maszyn i przymusowym wykupie nieczynnych maszyn przemysłowych (Dz. U. R. P. Nr 31, poz. 285) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Artykuły powołane w niniejszym rozporządzeniu bez bliższego określenia oznaczają artykuły ustawy z dnia 20 lipca 1950 r. o rejestracji maszyn i przymusowym wykupie nieczynnych maszyn przemysłowych (Dz. U. R. P. Nr 31, poz. 285).

2. Przepisy dotyczące prezydiów wojewódzkich rad narodowych odnoszą się również do Prezydiów Rad Narodowych m.st. Warszawy i m. Łodzi.

§ 2. 2 Maszynami w rozumieniu rozporządzenia są maszyny przemysłowe i urządzenia techniczne, autobusy, samochody ciężarowe, ciągniki i przyczepy samochodowe.

§  3.

1. Do zgłaszania wniosków o dokonanie przymusowego wykupu nieczynnych maszyn uprawnieni są wykonawcy narodowych planów gospodarczych, a w szczególności:

1) władze, urzędy i państwowe instytucje,

2) przedsiębiorstwa państwowe i pod zarządem państwowym oraz banki,

3) spółki prawa cywilnego i handlowego, w których Skarb Państwa, przedsiębiorstwa państwowe albo osoby prawa publicznego posiadają udział wynoszący ponad 50% kapitału zakładowego,

4) centrale spółdzielczo-państwowe,

5) centrale spółdzielni i spółdzielnie,

6) organizacje samorządu gospodarczego oraz stowarzyszenia wyższej użyteczności.

2. Wnioskodawcy wymienieni w ust. 1 uprawnieni są do zgłaszania wniosku o wykup maszyn na ich rzecz lub innego wykonawcy narodowych planów gospodarczych.

§ 4. Wyrażenie "wykonawca" w dalszym tekście rozporządzenia oznacza tego spośród wykonawców narodowych planów gospodarczych, który wystąpił z wnioskiem o dokonanie przymusowego wykupu przez Państwo lub o przekazanie na jego rzecz wykupionej maszyny.

§  5.

1. 3 Wnioski określone w § 3 dotyczyć mogą tylko maszyn zarejestrowanych (zaewidencjonowanych) jako nieczynne. Wnioski te powinny być składane do prezydium wojewódzkiej rady narodowej właściwej ze względu na miejsce znajdowania się maszyny i powinny zawierać:

1) imię i nazwisko (firmę) oraz adres właściciela maszyny,

2) imię i nazwisko (firmę) oraz adres posiadacza lub dzierżyciela maszyny,

3) opis maszyny oraz wskazanie miejsca, w którym się znajduje,

4) określenie zamierzonego sposobu wykorzystania maszyny ze wskazaniem zakładu, w którym maszyna ma być wykorzystana,

5) wskazanie posiadanych środków finansowych na nabycie maszyny oraz właściwego dla tych środków banku.

2. Do wniosku dołączyć należy zaświadczenie jednostki nadrzędnej wykonawcy stwierdzające potrzebę nabycia maszyny przez wykonawcę.

3. 4 Po wszczęciu postępowania a przed wydaniem orzeczenia o wykupie maszyn prezydium wojewódzkiej rady narodowej w przypadkach uzasadnionych szczególną potrzebą gospodarczą może zezwolić wykonawcy na jego wniosek na niezwłoczny odbiór maszyny. Przed odbiorem maszyny prezydium wojewódzkiej rady narodowej dokona szczegółowego opisu maszyny, niezbędnego dla określenia odszkodowania, po uprzednim zawiadomieniu wykonawcy o terminie tej czynności.

4. 5 Jeżeli orzeczenie o wykupie maszyny (§ 7 ust. 1) nie zostanie wydane w ciągu sześciu miesięcy od daty odbioru maszyny przez wykonawcę (ust. 3), prezydium wojewódzkiej rady narodowej przywróci właścicielowi lub posiadaczowi (dzierżycielowi) maszyny jej posiadanie.

§  6.

1. Prezydium wojewódzkiej rady narodowej zawiadomi właściciela maszyny o złożeniu wniosku i wyznaczy mu termin 14 dni do:

1) wskazania posiadanych dowodów własności maszyny,

2) podania źródła, kosztu i czasu nabycia maszyny,

3) zgłoszenia ewentualnych zarzutów przeciwko wnioskowi.

2. Jeżeli maszyna nie znajduje się w posiadaniu właściciela, należy nadto zawiadomić posiadacza (dzierżyciela) maszyny o zamierzonym wykupie i udzielić mu terminu 14-dniowego na zgłoszenie zarzutów.

§  7.

1. Orzeczenie o wykupie maszyny powinno zawierać:

1) szczegółowe określenie przedmiotu wykupu,

2) postanowienie o wykupie maszyny na rzecz Państwa,

3) wskazanie osoby obowiązanej do wydania maszyny oraz sposobu jej wydania,

4) wskazanie osoby uprawnionej do otrzymania odszkodowania oraz ustalenie wysokości odszkodowania,

5) pouczenie o prawie strony odwołania się od orzeczenia.

2. W przypadkach, gdy natychmiastowy wykup maszyny jest wskazany w interesie publicznym lub w wyjątkowo ważnym interesie wykonawcy, należy w orzeczeniu o wykupie postanowić, że wniesienie odwołania nie wstrzymuje wykonania orzeczenia.

3. Orzeczenie o wykupie doręcza się wykonawcy oraz właścicielowi maszyny, posiadaczowi lub dzierżycielowi.

§  8.

1. 6 Obowiązaną do wydania maszyny jest osoba wskazana w orzeczeniu lub inna osoba, która uzyskała posiadanie (dzierżenie) maszyny po terminie rejestracji bez zezwolenia władzy rejestracyjnej. Co do autobusów, samochodów ciężarowych, ciągników i przyczep samochodowych obowiązek, o którym wyżej mowa, odnosi się do osoby wskazanej w orzeczeniu, jak również do innej osoby, która uzyskała posiadanie (dzierżenie) autobusu, samochodu ciężarowego, ciągnika lub przyczepy samochodowej, a nie dopełnia warunków przewidzianych w przepisach o ewidencji pojazdów mechanicznych.

2. Uprawnioną do otrzymania odszkodowania jest osoba, która wykazała prawo własności maszyny. W przypadku, gdy władza orzekająca uzna, że prawo własności maszyny nie zostało wykazane, zamieści w orzeczeniu postanowienie, iż wypłata odszkodowania nastąpi na rzecz osoby, która przedstawi orzeczenie sądowe, stwierdzające jej prawo własności do maszyny w chwili wykupu.

§  9.

1. W przypadkach, gdy przedmiot wykupu został nabyty po dniu 9 maja 1945 r. od jednostek wymienionych w § 3 ust. 1, wysokość odszkodowania ustala się na podstawie ceny nabycia, z uwzględnieniem udowodnionych nakładów oraz stopnia zużycia i istniejących braków.

2. W pozostałych przypadkach wysokość odszkodowania określa się w oparciu o wartość przedmiotu wykupu w obecnym stanie według cen obowiązujących w dniu 1 września 1939 r., z uwzględnieniem jego wydajności i przydatności w obecnych warunkach produkcyjnych.

§  10.

1. 7 Wysokość odszkodowania ustala władza po zasięgnięciu - w razie potrzeby - opinii rzeczoznawcy lub rzeczoznawców co do okoliczności wymienionych w § 9.

2. Koszty związane z powołaniem rzeczoznawców pokrywa wykonawca.

3. Tryb powoływania rzeczoznawców, ich obowiązki oraz zasady ustalania ich wynagrodzenia określi zarządzenie Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego.

§ 11. Władza, która orzekła o wykupie, ustali osobną decyzją wykonawcę uprawnionego do odbioru maszyny oraz ustali termin odbioru. O powyższej decyzji zawiadomiona zostanie osoba uprawniona do otrzymania odszkodowania ze wskazaniem banku, który dokona wypłaty.

§ 12. 8 W przypadku gdy wniosek o wykup został zgłoszony przez dwóch lub więcej wykonawców, wykonawcę uprawnionego do odbioru maszyny określa prezydium wojewódzkiej rady narodowej w kolejności zgłoszeń z uwzględnieniem pierwszeństwa dla przedsiębiorstw państwowych objętych lub rozliczających się z budżetem centralnym, następnie spośród przedsiębiorstw państwowych objętych lub rozliczających się z budżetem terenowym, a w ich braku - spośród pozostałych wykonawców, wymienionych w § 3 ust. 1.

§ 13. Osoba uprawniona do odbioru odszkodowania obowiązana jest przedłożyć bankowi (§ 11):

1) ostateczne w toku instancji orzeczenie o wykupie maszyny,

2) dowód odbioru maszyny przez wykonawcę.

3) zaświadczenie organu finansowego, właściwego ze względu na miejsce zamieszkania osoby uprawnionej, stwierdzające, iż nie zalega ona ze świadczeniami na rzecz Skarbu Państwa i instytucji publicznych, lub określające rodzaj i wysokość tych zobowiązań oraz bank i konta, na które powinny być przekazane.

§  14.

1. Odszkodowanie po dokonaniu potrąceń z tytułu zaległości, o których mowa w § 13 pkt 3, płatne jest, jak następuje:

1) jeżeli kwota pozostałości nie przekracza zł 1.500 - w ciągu 60 dni od daty złożenia dowodów, o których mowa w § 13;

2) jeżeli kwota pozostałości przewyższa zł 1.500 - w ratach miesięcznych po zł 750, - z tym, że termin zapłaty pierwszej raty określa się jak w pkt 1.

2. Minister Finansów ustali sposób i zasady pokrycia odszkodowania z rachunku wykonawcy.

§ 15. 9

1. Od orzeczenia prezydium wojewódzkiej rady narodowej o wykupie służy stronom w terminie 14 dni od daty doręczenia orzeczenia odwołanie:

1) do Ministra Przemysłu Drobnego i Rzemiosła, jeśli wykup dotyczy maszyn przemysłowych i urządzeń technicznych,

2) do Ministra Transportu Drogowego i Lotniczego, jeżeli wykup dotyczy autobusów, samochodów ciężarowych, ciągników i przyczep samochodowych.

Odwołanie wnosi się za pośrednictwem prezydium wojewódzkiej rady narodowej, które wydało orzeczenie.

2. Orzeczenie ministra jest ostateczne."

§ 16. W przypadkach dotyczących postępowania, a nie uregulowanych niniejszym rozporządzeniem, stosuje się przepisy rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 marca 1928 r. o postępowaniu administracyjnym (Dz. U. R. P. Nr 36, poz. 341 wraz z późniejszymi zmianami).

§ 17. Wykonanie rozporządzenia porucza się Przewodniczącemu Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego oraz wszystkim ministrom.

§ 18. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

¹ Tytuł zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 18 lutego 1955 r. (Dz.U.55.9.60) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 28 lutego 1955 r.

² § 2 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 18 lutego 1955 r. (Dz.U.55.9.60) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 28 lutego 1955 r.

³ § 5 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 18 lutego 1955 r. (Dz.U.55.9.60) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 28 lutego 1955 r.

⁴ § 5 ust. 3 dodany przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 24 maja 1952 r. (Dz.U.52.28.191) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 11 czerwca 1952 r.

⁵ § 5 ust. 4 dodany przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 24 maja 1952 r. (Dz.U.52.28.191) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 11 czerwca 1952 r.

⁶ § 8 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 18 lutego 1955 r. (Dz.U.55.9.60) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 28 lutego 1955 r.

⁷ § 10 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 24 maja 1952 r. (Dz.U.52.28.191) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 11 czerwca 1952 r.

⁸ § 12 zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 24 maja 1952 r. (Dz.U.52.28.191) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 11 czerwca 1952 r.

⁹ § 15:

- zmieniony przez § 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 24 maja 1952 r. (Dz.U.52.28.191) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 11 czerwca 1952 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 5 rozporządzenia z dnia 18 lutego 1955 r. (Dz.U.55.9.60) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 28 lutego 1955 r.