Rozliczenia za energię elektryczną zużywaną przez silniki elektryczne w rolnictwie.

Monitor Polski

M.P.1960.17.84

Akt utracił moc

Wersja od: 8 czerwca 1962 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA GÓRNICTWA I ENERGETYKI

z dnia 30 stycznia 1960 r.

w sprawie rozliczeń za energię elektryczną zużywaną przez silniki elektryczne w rolnictwie. ^*

Na podstawie art. 2 ust 2 pkt 3 dekretu z dnia 28 stycznia 1953 r. o zabezpieczeniu racjonalnego i oszczędnego użytkowania energii elektrycznej i cieplnej (Dz. U. Nr 9, poz. 26) oraz § 1 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 sierpnia 1957 r. w sprawie ustalania przez Radę Ministrów wytycznych do określania cen i stawek taryfowych niektórych artykułów i usług (Dz. U. Nr 49, poz. 235) zarządza się, co następuje:

§ 1. Przy poborze energii elektrycznej w indywidualnych gospodarstwach rolnych (pkt V b taryfy rolniczej dla oświetlenia, napędu i grzejnictwa, stanowiącej rozdział V taryf energii elektrycznej, ustalonych zarządzeniem Ministra Przemysłu i Handlu z dnia 20 grudnia 1948 r. z późniejszymi zmianami) przez przewoźne zespoły silnikowe przyłączane bezpośrednio do sieci niskiego napięcia oraz przez silniki przyłączone do instalacji odbiorczych nie zaopatrzonych w liczniki, o ile takie silniki (zespoły silnikowe) posiadają:

a) zainstalowane i oplombowane przez dostawcę urządzenia do pomiaru ilości obrotów silnika, a znamionowa synchroniczna liczba obrotów silnika na minutę wynosi 1500 - wysokość opłaty oblicza się według wzoru:

P x N x 0,8 zł,

w którym:

P = moc znamionowa silnika w kW,

N = liczba obrotów silnika wykazana w okresie obrachunkowym przez urządzenie pomiarowe w setkach tysięcy obrotów;

b) zainstalowane i oplombowane przez dostawcę liczniki czasu pracy silnika - wysokość opłaty oblicza się według wzoru:

P x t x 0,7 zł,

w którym:

P = moc znamionowa silnika w kW,

t - liczba godzin pracy silnika wykazana przez licznik czasu.

§ 2. Przy poborze energii elektrycznej w jednostkach gospodarki uspołecznionej (pkt V c taryfy rolniczej dla oświetlenia, napędu i grzejnictwa określonej w § 1) przez przewoźne zespoły silnikowe przyłączane bezpośrednio do sieci niskiego napięcia oraz przez silniki przyłączone do instalacji odbiorczych nie zaopatrzonych w liczniki, o ile takie silniki (zespoły silnikowe) posiadają:

a) zainstalowane i oplombowane przez dostawcę urządzenia do pomiaru ilości obrotów silnika, a znamionowa synchroniczna liczba obrotów silnika na minutę wynosi 1500 - wysokość opłaty oblicza się według wzoru:

P x N x 0,45 zł,

w którym:

P - moc znamionowa silnika w kW,

N = liczba obrotów silnika wykazana w okresie obrachunkowym przez urządzenie pomiarowe w setkach tysięcy obrotów;

b) zainstalowane i oplombowane przez dostawcę liczniki czasu pracy silnika - wysokość opłaty oblicza się według wzoru:

P x t x 0,4 zł,

w którym:

P = moc znamionowa silnika w kW,

t = liczba godzin pracy silnika wykazana przez licznik czasu.

§ 3. W razie dokonywania rozliczeń za pobraną przez silniki energię elektryczną w oparciu o urządzenia mierzące ilość obrotów lub czas pracy silnika należy przy sporządzaniu zestawień statystycznych ilość pobranej energii elektrycznej obliczać dzieląc wysokość pobranej opłaty przez stawkę:

zł 0,78 dla indywidualnych gospodarstw rolnych (pkt V b taryfy określonej w § 1),

zł 0,45 dla jednostek gospodarki uspołecznionej (pkt V c taryfy określonej w § 1).

§ 4. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

^* Z dniem 8 czerwca 1962 r. nin. rozporządzenie utraciło częściowo podstawę prawną na skutek zmiany art. art. 2 ust 2 pkt 3 dekretu z dnia 28 stycznia 1953 r. o zabezpieczeniu racjonalnego i oszczędnego użytkowania energii elektrycznej i cieplnej (Dz. U. Nr 9, poz. 26) przez art. 23 pkt 3 ustawy z dnia 30 maja 1962 r. o gospodarce paliwowo-energetycznej (Dz.U.62.32.150).