Ograniczenia spożycia w zakładach publicznych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1920.4.21

Akt utracił moc

Wersja od: 20 sierpnia 1920 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA APROWIZACJI

z dnia 31 grudnia 1919 r.

w przedmiocie ograniczeń spożycia w zakładach publicznych. ^*

Na podstawie dekretu Naczelnika Państwa z dn. 11. I. 1919 r. (Dz. Praw № 7, poz. 109) art. 9 ustawy o obrocie ziemiopłodami z d. 18. XI. 1919 r. (Dz. Ustaw R. P. № 89 poz. 485), zarządza się co następuje:

Art.  1. ¹

Wszystkie zakłady ze spożyciem na miejscu (restauracje, pensjonaty, garnkuchnie, bary, bufety publiczne i klubowe, mleczarnie, kawiarnie, hotele, - również przy podawaniu potraw do pokoji, - cukiernie i t. p.) obowiązane są przestrzegać następujących ograniczeń co do niżej wymienionych artykułów pierwszej potrzeby, a piekarnie - ograniczeń, wymienionych pod A., a) i b).

A.

Mąka i pieczywo.

a) Wypiek białego pieczywa dozwolony jest w ramach istniejących przepisów, bez dodatku cukru i masła, jedynie w formie bułek o wadze nieprzekraczającej 40 gr. Waga i cena bułek sprzedawanych musi być oznaczona w sposób widoczny w miejscach sprzedaży pieczywa.

Rozporządzenie, zakazujące wypieku wszelkiego rodzaju ciast i ciasteczek, pianek, pasztecików, sucharków etc. z d. 7. IV 1919 r. i z dn. 25 września 1919 r. pozostaje nadal w mocy.

b) sprzedaż detaliczna względnie podawanie bułek może się odbywać nie wcześniej, niż w 4 godziny po zupełnem ostudzeniu; chleb niekontyngensowy może być sprzedawany dopiero w 12 godzin po wypieku,

c) do obiadów i kolacji oraz do dań porcjowych w powyższych zakładach wolno jest podawać każdej osobie jeden kawałek chleba lub bułkę o wadze do 40 gr. i to tylko na zamówienie. Pozostawianie na stołach restauracyjnych bułek lub chleba jest zakazane. Cena na chleb i bułki podawana do potraw nie może przekraczać ceny nabycia z dodatkiem 15%.

d) wyżej wymienionym zakładom nie wolno podejmować się wypieku pieczywa i ciast oraz ciasteczek, z mąki dostarczonej przez zamawiającego, jak też nie wolno im przyjmować gotowego ciasta do odpieczenia.

B.

Cukier.

a) Używanie cukru w celu słodzenia napoji zimnych i gorących, omletów i innych legumin jest wzbronione.

C.

Mleko.

a) (uchylona).

b) wyrób, podawanie, sprzedawanie i spożywanie śmietanki i kremów jest wzbronione.

D.

Masło.

Masło porcjowe może być podawane w kawałkach o wadze 15 gr. do pieczywa od godz. 6 do 10 rano i od 6 i pół do 9 wieczór.

E.

Potrawy.

a) Wolno podawać obiady tylko od godz. 1 do 5 pp., kolacje od godz. 7 do 11 wieczór; od godz. 5 aż do 7 wzbronionem jest wydawanie obiadów i wszelkiego rodzaju potraw. Przepis ten nie stosuje się do restauracji kolejowych, obowiązuje jednak w wagonach restauracyjnych;

b) obiady mogą się składać co najwyżej z zupy, jednego mięsa lub ryby, jarzyn, kompotu i czarnej kawy, a conajmniej z dwuch dań t. j. z zupy i jednego mięsa z jarzyną. Obiad z dwuch dań musi być umieszczany w cennikach i podawany;

Ze względu na stosunki lokalne organa Min. Aprowizacji I inst. mogą uregulować odmiennie przepisy co do obiadów;

c) (uchylona);

d) spis potraw niedozwolonych do przyrządzania i podawania będzie dodatkowo ogłoszony;

e) waga samego mięsa lub ryby w daniu obiadowem lub porcjowem w stanie gotowym nie może wynosić mniej jak 100 gr. a więcej niż 150 gr. Waga musi być podana w cenniku;

f) kanapki mogą być sporządzane tylko na chlebie lub bułce o wadze 15 gr.; a) z wędlinami o wadze 20 gr.; b) z serem o wadze 20 gr.; c) z sałatkami. Kanapki z sałatkami mogą być sprzedawane w tym wypadku, jeżeli równocześnie wystawione są na sprzedaż kanapki wymienione pod a). W skład kanapek nie mogą wchodzić sardynki, oraz konserwy puszkowe. Potrawy porcjowe zimne lub gorące mogą być wydawane tylko wprost z kuchni na zamówienie; na bufetach restauracyjnych mogą być umieszczane jedynie kanapki.

F.

Napoje.

Na każdej flaszce wina, wódek lub likierów winna być umieszczona kartka z oznaczeniem ceny flaszki i cen w sprzedaży kieliszkowej ze wskazaniem wymiaru kieliszków.

Art.  2.

Odbitka niniejszego rozporządzenia winna być umieszczona we wszystkich pokojach gościnnych zakładów wymienionych w art. 1.

Rozporządzenie powyższe obowiązuje na terytorjum Państwa Polskiego za wyłączeniem ziem byłego zaboru pruskiego po upływie dni 10 od dnia ogłoszenia w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej.

Art.  3.

Przekroczenie powyższych zakazów i przepisów zarówno ze strony właścicieli zakładów, jak i personelu oraz konsumentów karanem będzie w drodze administracyjnej aresztem od 14 dni do trzech miesięcy lub grzywną od 100 mk. do 50.000 marek.

Wykonanie niniejszego rozporządzenia poleca się Urzędowi walki z lichwą i spekulacją.

Sprostowanie.

W № 4 Dziennika Ustaw z dnia 21 stycznia 1920 r. do rozporządzenia w przedmiocie ograniczeń spożycia w zakładach publicznych (str. 45) do Art. 1, A c) wkradł się błąd: w zdaniu ostatniem tego punktu: zamiast "podawana" winno być "podawane".

^* Rozporządzenie zmienione przez rozporządzenie z dnia 24 marca 1920 r. (M.P.20.96./2) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 27 kwietnia 1920 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

¹ Art. 1:

- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia z dnia 9 kwietnia 1920 r. (Dz.U.20.32.191) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 kwietnia 1920 r.

- zmieniony przez rozporządzenie z dnia 5 maja 1920 r. (Dz.U.20.42.255) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 28 maja 1920 r.

- zmieniony przez art. 3 rozporządzenia z dnia 17 sierpnia 1920 r. w sprawie zmiany cen obiadów, ustanowionych w Rozporządzeniu z dnia 24 marca 1920 r. (Monitor Polski Nr 96), obowiązujących w m.st. Warszawie, oraz - częściowe uchylenie Rozp. Ministra Aprow. z dnia 31 grudnia 1919 r. Dz. Ust. Nr 4 (poz. 21). (Dz.U.20.79.536) z dniem 20 sierpnia 1920 r.