Przyjmowanie do eksploatacji oraz przeprowadzanie rozliczeń i analiz zrealizowanych zadań inwestycyjnych.

Monitor Polski

M.P.1973.5.34

Akt utracił moc

Wersja od: 9 lutego 1973 r.

ZARZĄDZENIE

PRZEWODNICZĄCEGO KOMISJI PLANOWANIA PRZY RADZIE MINISTRÓW

z dnia 22 stycznia 1973 r.

w sprawie przyjmowania do eksploatacji oraz przeprowadzania rozliczeń i analiz zrealizowanych zadań inwestycyjnych.

Na podstawie § 5 ust. 3 i § 8 uchwały nr 122 Rady Ministrów z dnia 25 czerwca 1971 r. w sprawie przyjmowania do eksploatacji i przeprowadzania rozliczeń i analiz zrealizowanych zadań inwestycyjnych (Monitor Polski Nr 36, poz. 230) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Przekazanie i przyjęcie zadania inwestycyjnego do eksploatacji powinno być dokonane zgodnie z ustaleniami § 2-4 uchwały nr 122 Rady Ministrów z dnia 25 czerwca 1971 r. w sprawie przyjmowania do eksploatacji i przeprowadzania rozliczeń i analiz zrealizowanych zadań inwestycyjnych (Monitor Polski Nr 36, poz. 230), zwanej dalej "uchwałą".

2. Z czynności przekazania - przyjęcia zadania inwestycyjnego do eksploatacji sporządza się protokół według ramowego wzoru określonego w załączniku nr 1 do zarządzenia. W razie odmowy przyjęcia inwestycji do eksploatacji sporządza się protokół według wzoru określonego w załączniku nr 2.

3. Przedmiotem przyjęcia do eksploatacji może być zadanie lub całe przedsięwzięcie inwestycyjne. W uzasadnionych wypadkach przedmiotem przyjęcia do eksploatacji może być również część zadania inwestycyjnego, na warunkach określonych w § 2 uchwały.

§  2.

1. Na podstawie faktur wykonawcy na przedmiot odbioru inwestor sporządza rozliczenie całego zrealizowanego zadania inwestycyjnego według wzoru stanowiącego załącznik nr 3 do zarządzenia. Integralną cześć rozliczenia stanowi protokół.

2. W razie przekazywania do eksploatacji części zadania, rozliczenie całości zadania następuje dopiero po przekazaniu do eksploatacji ostatniej części zadania.

3. Do rozliczenia, o którym mowa w ust. 1, inwestor załącza rozliczenie finansowe opracowane według wzoru, stanowiącego załącznik nr 4 do zarządzenia.

4. Inwestor jest obowiązany do dokonania rozliczenia całości zakończonego przedsięwzięcia inwestycyjnego, obejmującego kilka zadań inwestycyjnych po przeprowadzeniu rozliczeń kolejno zrealizowanych zadań inwestycyjnych.

§  3.

1. Rozliczenie zrealizowanego zadania inwestycyjnego wraz z protokołem powinno zawierać zestawienie i porównanie kosztu, cyklu realizacji i efektu gospodarczego w stosunku do wielkości planowanych w założeniach techniczno-ekonomicznych (w dokumentacji uproszczonej), a w razie ich zmian również w stosunku do wielkości zawartych w zaktualizowanych założeniach techniczno-ekonomicznych, w trybie określonym w uchwale nr 75 Rady Ministrów z dnia 10 marca 1972 r. w sprawie projektowania inwestycji (Monitor Polski Nr 23, poz. 133) lub w wyniku zmian cen.

2. Rozliczenia sporządza się w terminie określonym w § 6 ust. 1 uchwały, tj. najdalej w ciągu 60 dni od daty przyjęcia inwestycji do eksploatacji.

3. Rozliczenia sporządza się dla inwestycji grupy A, polegających na budownictwie.

4. Za zgodność danych zawartych w rozliczeniu z danymi faktycznymi ponosi odpowiedzialność dyrektor jednostki gospodarczej przyjmującej zadanie inwestycyjne, a także dyrektor zjednoczenia (jednostki równorzędnej), zatwierdzający rozliczenie w zakresie inwestycji branżowych.

§ 4. Dla inwestycji branżowych o charakterze produkcyjnym w przemyśle, charakteryzujących się przyrostem zdolności produkcyjnych, inwestor (użytkownik) na podstawie rozliczenia zrealizowanej inwestycji oraz protokołu sporządza kartę ewidencyjną zakładu (obiektu) przyjętego do eksploatacji według zasad określonych przez Główny Urząd Statystyczny w przepisach o sprawozdawczości statystycznej z osiągania projektowanej zdolności produkcyjnej.

§  5.

1. W ciągu 60 dni po upływie kwartału, w którym miała być osiągnięta projektowana zdolność produkcyjna, użytkownik zadania jest obowiązany do sporządzenia analizy stanu zagospodarowania przyjętej do eksploatacji inwestycji oraz stopnia osiągnięcia w eksploatacji wskaźników techniczno-ekonomicznych projektowanych według założeń techniczno-ekonomicznych i ustaleń protokołu przyjęcia zadania inwestycyjnego do eksploatacji.

2. Podstawę do opracowania analizy powinny stanowić rozliczenie zrealizowanego zadania inwestycyjnego oraz dane sprawozdawcze z osiągania projektowanych zdolności produkcyjnych.

3. Analiza powinna obejmować omówienie osiągniętej w eksploatacji ilości i wartości produkcji, po sprowadzeniu do warunków porównywalnych, w stosunku do zatwierdzonych założeń techniczno-ekonomicznych. W analizie należy również przedstawić stopień osiągnięcia w eksploatacji wskaźników techniczno-ekonomicznych (koszty własne, wydajność, akumulacja finansowa, zysk brutto itp.) w porównaniu do wskaźników projektowanych według założeń techniczno-ekonomicznych.

4. W razie gdy założenia techniczno-ekonomiczne, zgodnie z normatywami resortowymi, przewidują osiągnięcie docelowego poziomu wskaźników techniczno-ekonomicznych (koszty własne, wydajność, akumulacja itp.) w późniejszym terminie niż osiągnięcie projektowanych zdolności produkcyjnych pod względem ilości i wartości produkcji, użytkownik jest obowiązany po upływie okresu ustalonego dla osiągnięcia docelowego poziomu tych wskaźników przedstawić jednostkom wymienionym w § 6 ust. 2 informację o osiągniętych wskaźnikach w porównaniu do założeń techniczno-ekonomicznych.

5. Przedsiębiorstwa, które nie osiągnęły projektowanych zdolności produkcyjnych w ustalonym dyrektywnie okresie, oraz ich jednostki nadrzędne powinny podjąć środki organizacyjno-techniczne w celu usunięcia przyczyn hamujących pełne uzyskanie efektów gospodarczych ustalonych w założeniach techniczno-ekonomicznych. W razie gdy nie ma możliwości osiągnięcia projektowanej zdolności produkcyjnej lub termin osiągnięcia tej zdolności wymaga przesunięcia, przedsiębiorstwo powinno wystąpić z wnioskiem o zmianę obniżającą zdolność produkcyjną lub o zmianę terminu jej osiągnięcia do jednostki, która zatwierdziła założenia techniczno-ekonomiczne. Jednostka zatwierdzająca zmiany obowiązana jest uzyskać akceptację jednostki nadrzędnej oraz zawiadomić o uzyskaniu akceptacji bank finansujący i Główny Urząd Statystyczny.

§  6.

1. Rozliczenie zrealizowanej inwestycji oraz analizy, o których mowa w § 5, powinny być opracowane zgodnie ze wskazówkami zawartymi w załączniku nr 5.

2. Opracowane i zatwierdzone przez jednostkę nadrzędną rozliczenie wraz z protokołem oraz analizy, o których mowa w ust. 1, powinny być przekazane:

1) jednostce nadrzędnej,

2) oddziałowi banku finansującego,

3) kierującemu biuru projektów,

4) Głównemu Urzędowi Statystycznemu (Departamentowi Statystyki i Przemysłu - tylko analizy i informacje, o których mowa w § 5 ust. 1 i 4, w zakresie branżowych inwestycji produkcyjnych w przemyśle),

5) ministerstwu (dotyczące inwestycji, dla których założenia techniczno-ekonomiczne były zatwierdzone przez właściwego ministra).

3. Na żądanie ministerstw powinny być udostępnione rozliczenia (wraz z protokołem) oraz analizy, dotyczące pozostałych inwestycji branżowych. W zakresie inwestycji, których założenia techniczno-ekonomiczne były opiniowane przez Komisję Planowania przy Radzie Ministrów, rozliczenia i analizy powinny być udostępnione Komisji Planowania przy Radzie Ministrów.

§ 7. Właściwi ministrowie mogą w porozumieniu z Przewodniczącym Komisji Planowania przy Radzie Ministrów wydać branżowe wskazówki dotyczące formy i trybu sporządzania protokołów, rozliczeń i analiz zrealizowanych zadań inwestycyjnych w dostosowaniu do potrzeb i specyfiki realizowanych inwestycji, zwłaszcza w górnictwie, rolnictwie, budownictwie mieszkaniowym, gospodarce komunalnej i budownictwie wodnym.

§ 8. Traci moc zarządzenie Przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów z dnia 29 lipca 1966 r. w sprawie rozliczania się z zakończonych i oddawanych do użytku inwestycji (Monitor Polski Nr 41, poz. 208).

§ 9. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

ZAŁĄCZNIKI

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

ZAŁĄCZNIK Nr 1

PROTOKÓŁ

z dnia ...... 197... r.

przekazania - przyjęcia do eksploatacji inwestycji

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr 2

PROTOKÓŁ

sporządzony w dniu ... 197...r.

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr 3

ROZLICZENIE

zrealizowanej inwestycji

(przedsięwzięcia - zadania inwestycyjnego)

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr 4

ROZLICZENIE FINANSOWE WYKONANEJ I PRZYJĘTEJ DO EKSPLOATACJI INWESTYCJI

Lp.	Wyszczególnienie	Wartość
1	Planowany koszt inwestycji
2	Rzeczywisty koszt inwestycji
	a) nakłady zrealizowane do terminu przyjęcia zadania do eksploatacji
	b) nakłady do zrealizowania po terminie przyjęcia zadania do eksploatacji
3	Nakłady do sfinansowania ze środków obrotowych (ze środków działalności bieżącej)
4	Wartość nieodpłatnych świadczeń w naturze (w tym dokumentacja z innych źródeł, czyny społeczne itp.)
5	Nakłady do sfinansowania z kredytu (ze środków inwestycyjnych)
6	Wypłaty z kredytu (ze środków inwestycyjnych)
7	Środki do zarezerwowania ogółem z tego na:
	a) pokrycie zobowiązań
	b) sfinansowanie nie wykonanego zakresu rzeczowego
	c) utworzenie funduszu nagród
8	Środki do przelania na rachunek rozliczeniowy z tytułu nadwyżki zysków inwestycyjnych nad stratami inwestycyjnymi
9	Środki do przelania z rachunku rozliczeniowego (z rachunku działalności bieżącj) ogółem z tego z tytułu:
	a) nadwyżki strat inwestycyjnych nad zyskami inwestycyjnymi (bez odsetek podwyższonych)
	b) zapasów materiałów, produkcji nie zakończonej, wyrobów, należności
	c) nakładów podlegających sfinansowaniu ze środków obrotowych
10	Ogółem wykorzystanie kredytu (środków finansowych)

................... ................... ...................

(miejscowość, data) (pieczęć i podpis (pieczęć i podpis

głównego księgowego) kierownika jednostki

inwestującej)

Objaśnienia do wzoru rozliczenia finansowego

1) Pod lp. 1 - planowy koszt zadania należy podać według dokumentacji obowiązującej w dniu przyjęcia zadania do eksploatacji z pominięciem zakresu, z którego zrezygnowano (ust. 2 pkt 4 rozliczenia wykonania zadania inwestycyjnego przyjętego do eksploatacji), oraz z uwzględnieniem korekty planowego kosztu w związku z dokonaniem świadczeń na rzecz wykonawców inwestycji za skrócenie cyklu budowy i wypłatę nagród (§ 11 ust. 3 uchwały nr 74 Rady Ministrów z dnia 10 marca 1972 r. w sprawie zasad finansowania inwestycji i remontów jednostek państwowych - Monitor Polski Nr 23, poz. 132 i Nr 57. poz. 305).

2) Pod lp. 3 należy podać nakłady do sfinansowania ze środków obrotowych. Wielkość tych nakładów powinna odpowiadać różnicy kwot wykazanych pod lp. 2 i pod lp. 1, powiększonej o nakłady poniesione przed przyjęciem inwestycji do finansowania, na które nie udzielono kredytu (§ 3 ust. 3 i 4 uchwały nr 74 Rady Ministrów z dnia 10 marca 1972 r.).

3) Pod lp. 5 - należy podać nakłady do sfinansowania z kredytu (ze środków inwestycyjnych). Wysokość ich powinna odpowiadać kwocie wykazanej pod lp. 2 pomniejszonej o kwoty wykazane pod lp. 3 i pod lp. 4.

4) Lp. 8 i 9 nie wypełnia się dla inwestycji jednostek i zakładów budżetowych.

5) Pod lp. 8 nadwyżki zysków nad stratami inwestycyjnymi należy podać bez odsetek podwyższonych.

6) Pod lp. 10 - należy podać wysokość wykorzystania kredytu (środków inwestycyjnych) ogółem, z tym że wysokość wykorzystania kredytu ogółem stanowi suma kwot wykazanych pod lp. 6, 7 i 8 pomniejszona o kwotę wykazaną pod lp. 9 i powinna się równać sumie nakładów wykazanych pod lp. 5.

ZAŁĄCZNIK Nr 5

WSKAZÓWKI W ZAKRESIE SPORZĄDZANIA ROZLICZEŃ I ANALIZ Z WYKONANIA INWESTYCJI PRZYJĘTEJ DO EKSPLOATACJI

I.

W zakresie rozliczeń.

1. Rozliczenie należy sporządzić najdalej w ciągu 60 dni od daty przekazania całego zadania inwestycyjnego do eksploatacji. Za datę przekazania zadania do eksploatacji przyjmuje się datę podpisania protokołu przez przekazującego i przyjmującego inwestycję.

2. Rozliczenie sporządzone dla inwestycji branżowych powinno być zatwierdzone przez dyrektora zjednoczenia nadzorującego inwestora.

3. Rozliczenie przedsięwzięć wielozadaniowych następuje przy rozliczeniu ostatniego zadania danego przedsięwzięcia. W takim wypadku sporządza się 2 rozliczenia: rozliczenie końcowego zadania oraz odrębnie rozliczenie całego przedsięwzięcia. Rozliczenie całego przedsięwzięcia powinno być sporządzone na podstawie rozliczeń poszczególnych zadań według tego samego wzoru.

4. Cykl realizacji w miesiącach określają założenia techniczno-ekonomiczne, stanowiące podstawę do podjęcia realizacji zadania, a cykl rzeczywisty określa się na podstawie protokołu przyjęcia zadania inwestycyjnego do eksploatacji.

5. Za początek realizacji przyjmuje się datę protokolarnego przekazania przez inwestora (generalnego realizatora inwestycji) generalnemu wykonawcy (wykonawcy) terenu budowy. Za koniec cyklu realizacji przyjmuje się potwierdzony protokołem dzień odbioru zadania do użytku lub eksploatacji, po przeprowadzeniu rozruchu technologicznego, jeżeli inwestycja tego wymaga.

6. Za początek cyklu osiągania projektowanej zdolności produkcyjnej ustala się pierwszy dzień następnego miesiąca po przyjęciu zadania do eksploatacji.

7. Termin osiągnięcia pełnej zdolności produkcyjnej należy podać według założeń techniczno-ekonomicznych i ustaleń zawartych w protokole przyjęcia zadania do eksploatacji.

8. Wartość kosztorysową należy podawać według założeń techniczno-ekonomicznych, obowiązujących przy włączaniu inwestycji do planu, a w razie zmiany - również według zaktualizowanych założeń techniczno-ekonomicznych, obowiązujących w momencie kończenia inwestycji. Jeśli w okresie realizacji inwestycji nastąpiły urzędowe zmiany cen, taryf i stawek - wartość kosztorysowa powinna być podana po przeliczeniu na obowiązujące ceny, taryfy i stawki według zasad określonych odrębnymi przepisami.

9. Odchylenia (zwiększenie - zmniejszenie) kosztów rzeczywistych od planowego kosztu inwestycji, powinny być rozliczone (ust. 3 załącznika nr 3) według następującego układu:

1) wpływające na poprawę wskaźnika efektywności,

2) wpływające na pogorszenie wskaźnika efektywności.

Zwiększenie (zmniejszenie) wartości kosztorysowej jest spowodowane m.in.:

1) wzrostem (zmniejszeniem) zdolności produkcyjnej (usługowej, użytkowej),

2) uzupełnieniem (ograniczeniem) zakresów rzeczowych i błędami w dokumentacji,

3) urzędową zmianą cen zakupów inwestycyjnych,

4) urzędową zmianą cen robót budowlano-montażowych.

10. Rozliczenie nakładów według rodzajów kosztów należy podać na podstawie ewidencji księgowej, zgodnie z zarządzeniem Ministra Finansów z dnia 24 czerwca 1972 r. w sprawie klasyfikacji kosztów inwestycji oraz rozliczania strat i zysków inwestycyjnych (Monitor Polski Nr 34, poz. 187).

11. W części opisowej należy omówić przyczyny odchylenia danych i wskaźników stwierdzonych przy przyjęciu zadania do eksploatacji (użytku) w porównaniu z danymi zawartymi w:

1) założeniach techniczno-ekonomicznych przy rozpoczynaniu realizacji zadania,

2) zaktualizowanych założeniach techniczno-ekonomicznych (po zmianach w toku realizacji)

oraz wyjaśnić przyczyny powstałych odchyleń w zakresie dotyczącym kosztu, efektu gospodarczego i cyklu realizacji.

Należy również podać ocenę organizacyjnego przygotowania zadania inwestycyjnego do eksploatacji w porównaniu do ustaleń zawartych w założeniach techniczno-ekonomicznych.

II.

W zakresie analizy stanu zagospodarowania inwestycji.

1. W analizie należy podać stan zagospodarowania przyjętej do eksploatacji inwestycji oraz stopień osiągnięcia w eksploatacji określonych w założeniach techniczno-ekonomicznych wskaźników techniczno-ekonomicznych.

2. Ponadto analiza powinna polegać na:

1) stwierdzeniu rozmiarów odchyleń rzeczywistych efektów i wskaźników osiągniętych w eksploatacji - w okresie sprawozdawczym - w porównaniu do wielkości wynikających z założeń techniczno-ekonomicznych i ustaleń protokołu przekazania - przyjęcia zadania do eksploatacji.

2) ustaleniu przyczyn występowania niekorzystnych odchyleń od założeń techniczno-ekonomicznych,

3) wykazaniu, jakie środki organizacyjno-techniczne zostały podjęte w przedsiębiorstwie (zakładzie), w celu usunięcia przyczyn hamujących pełne wykorzystanie projektowanych zdolności produkcyjnych,

4) sformułowaniu wniosków organizacyjno-technicznych dla jednostki nadrzędnej w zakresie dotyczącym usunięcia przyczyn opóźnień, spowodowanych przez inne jednostki gospodarcze (np. przez kooperantów, dostawców itp.),

5) przedłożeniu zaktualizowanego harmonogramu osiągnięcia projektowanych zdolności produkcyjnych i wskaźników techniczno-ekonomicznych do akceptacji przez właściwą jednostkę nadrzędną.

3. Jeśli założenia techniczno-ekonomiczne obejmują planowo założone rezerwy produkcyjne, rzeczywista produkcja według ilości i wartości asortymentu powinna być porównywalna do projektowanej zdolności produkcyjnej pomniejszonej o założone rezerwy produkcyjne, nie obłożone zadaniami produkcyjnymi.

4. W razie zmiany cen, taryf i stawek należy doprowadzić do warunków porównywalnych danych faktycznych z danymi ustalonymi w założeniach techniczno-ekonomicznych przez przeliczenie elementów wartościowych na obowiązujące ceny, taryfy i stawki.

5. W zakresie zadań polegających na rozbudowie lub modernizacji do porównań należy przyjmować założone (projektowane) i rzeczywiste rozmiary produkcji (lub jej przyrostu, jeśli takie ustalenia zawierały założenia techniczno-ekonomiczne) i inne efekty eksploatacyjne w stosunku do stanu przed i po rozbudowie lub modernizacji zakładu (wydziału), wyodrębniając i eliminując z porównań, w miarę możliwości, tę część efektów, która została uzyskana z innych źródeł, nie związanych bezpośrednio ze zrealizowaną inwestycją (np. w wyniku mechanizacji pracy, w wyniku własnych inwestycji przedsiębiorstwa, zmian w kooperacji, zmian w zaopatrzeniu i poprawy jakości i struktury materiałów i surowców dostarczanych z zewnątrz itp.).

Czynniki pozainwestycyjne (tj. nie związane bezpośrednio z częścią zainwestowaną) powinny być w analizie wyszczególnione z jednoczesnym wyszacowaniem efektów produkcyjnych uzyskanych z tych źródeł.