Uposażenie oficerów i szeregowych Policji Państwowej i Straży Granicznej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1933.86.666

Akt utracił moc

Wersja od: 30 października 1933 r.

ROZPORZĄDZENIE

PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ

z dnia 28 października 1933 r.

o uposażeniu oficerów i szeregowych Policji Państwowej i Straży Granicznej.

Na podstawie art. 44 ust. 6 Konstytucji i ustawy z dnia 25 marca 1933 r. o upoważnieniu Prezydenta Rzeczypospolitej do wydawania rozporządzeń z mocą ustawy (Dz. U. R. P. Nr. 29, poz. 249) postanawiam co następuje:

Art.  1.

Rozporządzenie niniejsze normuje uposażenie oficerów i szeregowych Policji Państwowej i Straży Granicznej.

Art.  2.

Oficerowie i szeregowi Policji Państwowej i Straży Granicznej otrzymują uposażenie według następującej tabeli:

Grupa uposażania	Kwota uposażenia miesięcznego w złotych
I	1.000
II	700
III	500
IV	430
V	335
VI	270
VII	240
VIII	200
IX	180
X	160
XI	150

Art.  3.

Rada Ministrów ustali zasady zaszeregowania oficerów i szeregowych Policji Państwowej i Straży Granicznej do grup uposażenia, wyszczególnionych w art. 2.

Art.  4.

Oficerom i szeregowym Policji Państwowej i Straży Granicznej władna jest Rada Ministrów przyznać dodatki uzasadnione warunkami lokalnemi.

Art.  5.

Rada Ministrów władna jest przyznać oficerom i szeregowym Policji Państwowej i Straży Granicznej dodatki służbowe, uzasadnione szczególnemi właściwościami służby.

Art.  6.

Postanowienia art. 6, 7 i art. 8 ust. 1 i 2 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 28 października 1933 r. p uposażeniu funkcjonarjuszów państwowych (Dz. U. R. P. Nr. 86, poz. 663) stosuje się odpowiednio do oficerów i szeregowych Policji Państwowej i Straży Granicznej.

Art.  7.

Oficerom Policji Państwowej i Straży Granicznej przy pierwszej nominacji przyznaje się na wyekwipowanie jednorazową kwotę w wysokości 430 zł, a po upływie dwu lat od tej nominacji przyznaje się co roku dodatek na uzupełnienie wyekwipowania w wysokości rocznej 215 zł.

Szeregowym Policji Państwowej i Straży Granicznej przyznaje się wyekwipowanie na koszt Skarbu Państwa.

Art.  8.

Postanowienia art. 10, 11, 12, art. 13 ust. 1, art. 14, 15, 16, 17, 18 i 19 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 28 października 1933 r. o uposażeniu funkcjonarjuszów państwowych (Dz. U. R. P. Nr. 86, poz. 663) stosuje się odpowiednio do oficerów i szeregowych Policji Państwowej i Straży Granicznej z tem, że ostatni ustęp art. 19 będzie w tym zakresie obowiązywał w następującem brzmieniu:

"Jeżeli oficer lub szeregowy Policji Państwowej i Straży Granicznej zaginął w czasie pokoju podczas pełnienia służby i nie odnajdzie się najpóźniej w ciągu roku od daty zaginięcia, rodzina zaginionego traci prawo do uposażenia, otrzymuje natomiast tymczasowe zaopatrzenie w myśl obowiązujących przepisów. W wyjątkowych przypadkach Rada Ministrów władna jest ten termin przedłużyć".

Art.  9.

Postanowienia art. 20, art. 21 ust. 1-4, art. 22 i 24 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 28 października 1933 r. o uposażeniu funkcjonarjuszów państwowych (Dz. U. R. P. Nr. 86, poz. 663) stosują się odpowiednio do oficerów i szeregowych Policji Państwowej i Straży Granicznej.

Art.  10.

Wykonanie rozporządzenia niniejszego porucza się Prezesowi Rady Ministrów, Ministrowi Spraw Wewnętrznych, Ministrowi Skarbu oraz właściwym ministrom.

Art.  11.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem 1 lutego 1934 r.

Z dniem tym tracą moc obowiązującą wszystkie przepisy w sprawach unormowanych rozporządzeniem niniejszem.