Rzesza Niemiecka-Polska. Ułatwienia w małym ruchu granicznym. Warszawa.1931.12.22.
Dz.U.1933.101.771
Akt utracił mocUMOWA
między Rzecząpospolitą Polską i Rzeszą Niemiecką o ułatwieniach w małym ruchu granicznym, podpisana w Warszawie dnia 22 grudnia 1931 r.
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,
MY, IGNACY MOŚCICKI,
PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,
wszem wobec i każdemu zosobna, komu o tem wiedzieć należy, wiadomem czynimy:
Dnia dwudziestego drugiego grudnia tysiąc dziewięćset trzydziestego pierwszego roku podpisana została w Warszawie między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej i Rządem Rzeszy Niemieckiej umowa o ułatwieniach w małym ruchu granicznym wraz z protokółem końcowym, o następującem brzmieniu dosłownem:
UMOWA
między Rzeczypospolitą Polskę i Rzeszą Niemiecką o ułatwieniach w małym ruchu granicznym.
PREZYDENT
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
z jednej strony
i
PREZYDENT RZESZY NIEMIECKIEJ
z drugiej strony
ożywieni pragnieniem zastąpienia nową umową podpisanej dnia 30 grudnia 1924 polsko - niemieckiej konwencji o ułatwieniach w małym ruchu granicznym, mianowali w celu zawarcia odpowiedniej umowy pełnomocnikami:
Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej:
Dyrektora Departamentu w Ministerstwie Skarbu
Pana Dr. Władysława RASIŃSKIEGO i Radcę Wojewódzkiego Pana Inż. Bernarda ZAKRZEWSKIEGO
Prezydent Rzeszy Niemieckiej:
Posła, Pana Dr. Paul ECKARDT.
Pełnomocnicy po wymianie i sprawdzeniu swych pełnomocnictw, uznanych za dobre i należyte co do formy, zgodzili się na następujące postanowienia:
Postanowienia ogólne.
Postanowienia ogólne.
Obszarem granicznym w rozumieniu niniejszej umowy jest pas ziemi 10-cio kilometrowej szerokości, leżący wzdłuż granicy wspólnej na obszarze każdej z Umawiających się Stron. Jeżeli to odgraniczenie przecina obszar jakiejś gminy lub miejscowości, wówczas włącza się całą tę gminę lub miejscowość do obszaru granicznego.
Ułatwienia osobowe.
Ułatwienia osobowe.
Przepustki graniczne należy wystawiać tylko osobom, mającym więcej niż 15 lat. W razie potrzeby można wystawić przepustkę graniczną również osobie mającej mniej niż 15 lat. Poza tem wolno jest dzieciom, mającym mniej niż 15 lat przekraczać granicę tylko w towarzystwie osoby dorosłej, jeśli jej przepustka zawiera uprawnienie do zabrania ze sobą dziecka.
To samo dotyczy dozorców śluz.
Przepustki graniczne upoważniają posiadacza do przebywania w sąsiednim obszarze granicznym (artykuł 10) każdorazowo najdłużej 6 dni.
Władza, która wystawiła przepustką, ma ja odebrać:
Władza jednej z Umawiających się Stron, która stwierdzi nadużycie przepustki granicznej, wystawionej na obszarze drugiej Strony, a uważa za potrzebne natychmiast przeszkodzić dalszemu nadużyciu, może unieważnić przepustkę graniczną przez umieszczenie na niej klauzuli "Tymczasowo nieważna ...... dnia ...... 19.."
O powyższem zawiadomi ona niezwłocznie władzę, która wystawiła przepustkę.
Jeżeli właściwa władza jednej z Umawiających się Stron uważa wniosek właściwej władzy drugiej Strony o odebranie przepustki granicznej, lub unieważnienie przepustki dokonane przez te władzę za nieuzasadnione, wówczas jej bezpośrednio przełożona władza może zażądać zbadania sprawy od odpowiedniej władzy drugiej Strony.
Ułatwienia rzeczowe.
Ułatwienia rzeczowe.
Zaświadczenia mają być wystawiane bezpłatnie.
W razie zmian winno być zaświadczenie sprostowane w ciągu dwóch tygodni.
dla cygar 10 sztuk
dla papierosów 25 "
dla tytoniu mniej niż 50 gramów
dla tytoniu do żucia 3 sztuki (zwoje).
Poza tem mogą oni mieć ze sobą jedno pudełko zapałek bez opłaty cła.
Uzyskane przy uszlachetnieniu produkty poboczne o ileby miało być od nich pobrane cło, muszą być wywiezione zpowrotem razem z obrobionemi przedmiotami, lub oclone w razie pozostawienia ich w drugim obszarze granicznym. Udogodnienie to jest oparte na założeniu, że mieszkańcy pograniczni skazani są na młyny lub zakłady przetwórcze, położone w drugim obszarze granicznym, i że wymienione przedmioty przeznaczone są do użytku we własnem gospodarstwie tych mieszkańców pogranicznych.
Robotnicy i pracownicy mogą bez cła przewozić przez granicę do swego domu wytwory gleby, udzielane im zwyczajowo jako deputat przez pracodawcę.
Dla materjałów opatrunkowych i lekarstw, które mieszkańcy jednego obszaru granicznego przynoszą na podstawie recept lekarzy i lekarzy weterynaryjnych z tych aptek drugiego obszaru granicznego, w których zaopatrywać się muszą stosownie do warunków miejscowych, udziela się zwolnienia od cła, jednak tylko dla takich ilości, które odpowiadają potrzebie w poszczególnym wypadku choroby. Zwolnienia od cła udziela się przy powtórnem użyciu tej samej recepty tylko wówczas, gdy lekarz receptę wyraźnie odnowił. Lekarstwa zakazane w kraju przywozu nie mogą być wprowadzane.
Mieszkańcom obszaru granicznego udziela się zwolnienia od cła:
Przewidziane w umowie uwolnienie od cła obejmuje zarówno zwolnienie od ceł przywozowych i wywozowych, jako też od wszelkich innych danin i opłat. Z uwolnieniem od cła jest ponadto połączone zwolnienie od obowiązujących zakazów przywozu lub wywozu, o ile niniejsza umowa nie postanawia inaczej.
Jeżeli warunki miejscowe będą tego wymagały, w szczególności obrót gospodarczy w zakresie rolnictwa i leśnictwa, obustronne władze celne dopuszczą, w miarę możności, w danym razie we wzajemnem porozumieniu, wyjątki od postanowienia, że ruch towarowy może się odbywać wyłącznie drogami celnemi i podczas ustalonych godzin w porze dziennej.
Władze celne Umawiających się Stron, każda dla swego obszaru, wydadzą potrzebne zarządzenia nadzorcze celem przeszkodzenia nadużyciu udogodnień, przewidzianych w tym rozdziale. W razie potrzeby będą się o tem zawiadamiały władze celne Umawiających się Stron. Przepisy wykonawcze do niniejszej umowy podadzą one sobie wzajemnie do wiadomości.
Postanowienia szczególne i końcowe.
Postanowienia szczególne i końcowe.
Drużyny straży pożarnej lub straży kopalnianej, jako też inne organizacje ratownicze mogą dla niesienia pomocy w wypadkach pożaru lub w innych nieszczęśliwych wypadkach przekraczać granicę w każdem miejscu i o każdym czasie bez paszportu lub przepustki granicznej. Przybory, pojazdy i zaprzęgi wraz z potrzebną paszą dla zwierząt oraz potrzebnemi materjałami napędnemi i smarami dla pojazdów zwolnione są od cła i wszelkich formalności celnych, pod warunkiem ich powrotnego wywozu, o ile nie chodzi o paszę oraz środki napędne i smary zużyte w drodze.
W zakresie policji weterynaryjnej obowiązują w małym ruchu granicznym postanowienia zawarte w załączniku II.
Jeśliby przy wykonywaniu niniejszej umowy wynikły trudności, winny właściwe władze Umawiających się Stron porozumiewać się co do ich usunięcia.
Rządy Umawiających się Stron będą się wzajemnie zawiadamiać, które urzędy należy uważać jako właściwe władze w rozumieniu niniejszej umowy.
W razie, gdyby to z doświadczeń przy wykonywaniu postanowień niniejszej umowy okazało się wskazanem, mogą Rządy Umawiających się Stron porozumieć się, w danym razie także drogą zwykłej wymiany pism, co do zmian lub uzupełnień niniejszej umowy, jeżeli takie zmiany lub uzupełnienia, według natury przedmiotu, nie wymagają zgody ciał ustawodawczych.
Na dowód czego Pełnomocnicy obu Stron podpisali niniejszą umowę i zaopatrzyli ją swemi pieczęciami.
Sporządzono w dwu egzemplarzach oryginalnych w języku polskim i niemieckim przyczem oba teksty mają jednakową moc obowiązującą.
Warszawa, dnia dwudziestego drugiego grudnia tysiąc dziewięćset trzydziestego pierwszego roku.
PROTOKÓŁ KOŃCOWY
do polsko-niemieckiej umowy o ułatwianiach w małym ruchu granicznym podpisanej dnia 22 grudnia 1931.
Przy podpisaniu polsko - niemieckiej umowy o ułatwieniach w małym ruchu granicznym Pełnomocnicy obu Stron uzgodnili jeszcze następujące punkty:
Do artykułu 1
Jako publicznych urzędników i pracowników uważa się po polskiej stronie osoby będące w służbie Państwa i władz samorządu, terytorjalnego, po stronie niemieckiej osoby w służbie Rzeszy, Państwa, prowincyj, powiatów i gmin.
Do artykułu 2
I. Po polskiej stronie obszar graniczny na tej części granicy, do której odnosi się polsko-niemiecka konwencja Górnośląska z dnia 15 maja 1922 r. ogranicza się co do ułatwień rzeczowych na pas ziemi o szerokości 5 kilometrów.
Rząd Polski zastrzega sobie zrównanie obszaru granicznego na swem terytorjum na tym odcinku granicy, do którego odnosi się polsko - niemiecka konwencja Górnośląska z dnia 15 maja 1922, na czas trwania tej konwencji, co do ułatwień osobistych, z obszarem granicznym, obowiązującym dla ułatwień rzeczowych. Nie ustanowi on jednak takiej linji przez którąby wykluczone zostały z osobistych ułatwień miejscowości: Herby, Lubliniec, Miasteczko, Siemianowice, Hula Laura, Wielkie Hajduki i Rybnik. O poczynionych zarządzeniach należy zawiadomić Rząd Niemiecki.
II. Po niemieckiej stronie uznaje się jako obszar graniczny dla ułatwień rzeczowych graniczny obwód celny o szerokości istniejącej w chwili wejścia w życie niniejszej umowy, z zastrzeżeniem postanowienia zawartego pod III.
III. Jeżeli okaże się potrzeba, może Rząd każdej z Umawiających się Stron rozszerzyć obszar graniczny po swej stronie do szerokości 15 kilometrów. O tem należy zawiadomić Rząd drugiej Strony.
IV. Właściwe władze każdej z Umawiających się Stron mogą w drodze wyjątku i na czas przejściowy wyłączyć od postanowień niniejszej umowy poszczególne gminy lub miejscowości. O zarządzeniu wydanem w związku z tem przez właściwą władzę jednej z Umawiających się Stron należy zawiadomić właściwą władzę drugiej Strony. Jeżeli po upływie 6 miesięcy od zarządzonego wyłączenia właściwa władza jednej z Umawiających się Stron zwróci się do właściwej władzy drugiej Strony z wnioskiem o ponowne włączenie do obszaru granicznego wyłączonej gminy lub miejscowości, wówczas wniosek ten może być odrzucony tylko z podaniem powodów, uzasadniających dalsze wyłączenie.
Do rozdziału II
Postanowienia rozdziału II nie naruszają tych postanowień konwencji Górnośląskiej z dnia 15 maja 1922 r., które dotyczą kart cyrkulacyjnych.
Do artykułu 3
Formularze przepustek należy wypełniać w języku urzędowym władzy wystawiającej; nazwy miejscowości określa się w języku tego kraju, w którym miejscowość leży.
Do artykułu 5
Istnienie potrzeby uznaje się, jeżeli przepustki graniczne są potrzebne w celu uczęszczania do szkoły, do kościoła lub udania się na ferje.
Do artykułu 6
Przy wystawianiu przepustki granicznej na jednorazową podróż należy w formularzu do wyrazów "Przepustka graniczna" dodać słowa "podróż jednorazowa".
Do artykułu 7
Pozostają w mocy obowiązujące na obszarze każdej z Umawiających się Stron przepisy, które dopuszczają zwolnienie od opłat lub ich zniżenie.
Do artykułu 11
Przepustka nie uprawnia posiadacza do stałego przebywania w sąsiednim obszarze granicznym a powracania tylko przejściowo na własny obszar graniczny.
Do artykułu 12
Postanowienia niniejszej umowy nie naruszają prawa każdej z Umawiających się Stron do odmawiania przepustki granicznej na podstawie każdocześnie obowiązujących przepisów paszportowych.
Do artykułu 13
Właściwe władze Umawiających się Stron będą się wzajemnie zawiadamiać o wypadkach, w których uważają odebranie przepustki za wskazane, jak również o wydanych w związku z tem zarządzeniach.
Do artykułu 17
I. Za narzędzia w myśl artykułu 17 ustęp 1 a) uważa się również przybory rybackie.
II. Zwolnienia od cła udziela się również dla części zamiennych, których przeprowadzenie przez granicę dla maszyn i środków przewozowych, wymienionych w artykule 17 ustęp 1 a) jest potrzebne.
III. Zwolnienie od cła obejmuje tylko te ilości środków napędnych, które znajdują się w zbiorniku połączonym bezpośrednio z motorem.
IV. Umowa niniejsza nie narusza w niczem układów obu Umawiających się Stron, odnoszących się do rybołówstwa na granicznych wodach bieżących i na wodach granicznych.
V. Udogodnienie z ustępu 1 c) dotyczy również i buhajów, przepędzanych czasowo przez granicę do krycia bydła pozostającego na pastwiskach, jeśli buhaj należy do właściciela bydła będącego na pastwisku lub do innej osoby uprawnionej do użytkowania tego bydła.
Do artykułu 19
Jeśli młyn lub inny zakład przetwórczy jest własnością mieszkańca pogranicznego, który chce z nich korzystać celem uszlachetnienia własnych produktów, wówczas odpadają ograniczenia przewidziane w ostatniem zdaniu artykułu 19 ustęp 2.
Do artykułu 24
Zwolnienie od cła obejmuje tylko tę ilość środka napędnego, która wieziona jest w zbiorniku połączonym bezpośrednio z motorem.
Do artykułu 26
I. Za daniny w rozumieniu artykułu 26 uważa się wszelkie daniny pobierane równocześnie z cłem. Każdoczesne postanowienia Umawiających się Stron o opodatkowaniu pojazdów motorowych pozostają jednak nienaruszone.
II. Do opłat w rozumieniu artykułu 26 nie należą opłaty za czynności urzędowe, wykonywane na wniosek poza miejscem urzędowem oraz poza zwykłemi godzinami urzędowemi.
Niniejszy protokół końcowy winien być uważany za integralną część umowy i równocześnie z umową ratyfikowany, oraz ma posiadać taką samą ważność i czas trwania.
Warszawa, dnia 22 grudnia 1931 r.
Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX
Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.
..................................................
Załącznik Nr II
Weterynaryjno - policyjne postanowienia do polsko-niemieckiej umowy o ułatwieniach w małym ruchu granicznym z dnia 22 grudnia 1931 r.
Weterynaryjno - policyjne postanowienia do polsko-niemieckiej umowy o ułatwieniach w małym ruchu granicznym z dnia 22 grudnia 1931 r.
Do artykułu 17
Do ustępu 1 a i 1 c oraz do ustępów 2 i 3
Wszystkie zwierzęta z jednego obszaru granicznego, które mają być w drugim obszarze granicznym używane lub pasione, winny być spisane w zaświadczeniach, które mają być przedkładane właściwym obustronnym urzędom celnym stosownie do artykułu 17 ustęp 3, z podaniem opisu zwierząt.
Poza tem zwierzęta jednokopytowe i bydło rogate winny być oznakowane przez wypalenie litery "P" (polskie zwierzęta) lub litery "D" (niemieckie zwierzęta). U zwierząt jednokopytowych znak ten winien być wypalony na lewem przedniem kopycie a u bydła rogatego na lewej przedniej racicy lub lewym rogu. Nadto zwierzęta jednokopytowe i bydło rogate winny być przez wycięcie sierści na lewem udzie zaopatrzone w taką samą literę o wysokości co najmniej 10 cm, które to wycięcie w miarę potrzeby winno być odnawiane. Owce, kozy i świnie winny być oznakowane taką samą literą przez wytatuowanie na lewem uchu.
Pogłowia zwierząt racicowych w zagrodach ich pochodzenia winny być corocznie wspólnie zbadane przez właściwych państwowych lekarzy weterynaryjnych obu Stron, a mianowicie zwierzęta robocze przed rozpoczęciem uprawy wiosennej, a zwierzęta pastwiskowe przed rozpoczęciem okresu pastwiskowego. Odnośne władze (starostowie, landraci) winny we właściwym czasie ustalić pogłowia, wchodzące w rachubę. Ustalenie terminu badań winno nastąpić przez obopólne porozumienie się państwowych lekarzy weterynaryjnych obydwu Stron. Wynik badania należy wpisać do zaświadczeń wyżej podanych. Odpisy tych zaświadczeń należy doręczyć właściwym państwowym lekarzom weterynaryjnym obydwu Stron.
Można zarządzić, aby zwierzęta, które nie pasą się w ogrodzonych okólnikach, były na pastwisku albo łobzowane albo należycie nadzorowane.
Co do zwierząt roboczych i pastwiskowych można zarządzić dalsze badania przez państwowego lekarza weterynaryjnego, które w ogólności nie należy częściej przeprowadzać niż jeden raz na miesiąc. W tych wypadkach badania te winny być wykonywane na granicy albo na pastwisku przez właściwego państwowego lekarza weterynaryjnego państwa przeznaczenia. Wynik badania należy również wpisać do wyżej wspomnianych zaświadczeń.
Badanie pogłowia w zagrodach pochodzenia, przeprowadzane przez państwowych lekarzy weterynaryjnych obydwu Stron, jako też ewentualne inne urzędowe badania weterynaryjne są bezpłatne, jeśli zostaną uskutecznione w dniach, godzinach i miejscach w tym celu wyznaczonych. Jeśli w wypadku podejrzanym zarządzi się osobne urzędowe badanie weterynaryjne, ma ono nastąpić również bezpłatnie.
Powrót żywych lub ubitych z konieczności zwierząt chorych na zarazą, podejrzanych o zarazę lub podejrzanych o zarażenie się, do kraju pochodzenia, może nastąpić tylko za osobnem zezwoleniem obustronnych właściwych władz (wojewody - prezesa rejencji), które w tym względzie mają się ze sobą porozumieć.
Dla psów (pasterskich i myśliwskich) winno być dostarczone zaświadczenie miejscowej władzy policyjnej (wójt - Amtsvorsteher) stwierdzające, że miejsce pochodzenia psów i otaczający je obszar w promieniu 10 kilometrów są wolne od wścieklizny. Zaświadczenie to jest ważne na przeciąg jednego miesiąca.
Pszczoły nie podlegają żadnemu ograniczeniu weterynaryjno - policyjnemu.
Do ustępu 1 b) i ustępu 2
Mleko pochodzące od stad i z zagród, w których panuje pryszczyca, oraz pochodzące z okręgów zapowietrzonych, utworzonych z powodu pryszczycy, może być wprowadzone przez wspólną granicę tylko po uprzedniem zagotowaniu lub ogrzaniu co najmniej do 85 stopni Celsjusza. Okręgi zapowietrzone winny w zasadzie obejmować nie więcej, niż zapowietrzone miejscowości i ich bliższą okolicę, szczególnie silnie zagrożone.
Do ustępu 1 b)
Co do innych wytworów zwierzęcych i zwierząt mają zastosowanie każdocześnie obowiązujące weterynaryjno - policyjne przepisy kraju przeznaczenia o przywozie z zagranicy z tem jednak zastrzeżeniem, że ubity drób, upolowana zwierzyna, ryby i raki nie podlegają w małym ruchu granicznym żadnym ograniczeniom weterynaryjnym. Jeżeli między obydwoma Umawiającemi się Stronami zostały umówione albo w przyszłości miałyby być umówione jednostronne weterynaryjne ułatwienia, to mają one zastosowanie w małym ruchu granicznym do obydwu Umawiających się Stron.
Do ustępu 1 a)
Nawóz zwierzęcy z zagród wolnych od zaraźliwych chorób zwierzęcych nie podlega żadnemu weterynaryjno - policyjnemu ograniczeniu.
B.
Do artykułu 18
Mięso wolno ze sobą zabierać tylko w stanie przyrządzonym (solone, peklowane, wędzone, gotowane albo pieczone).
C.
Do artykułu 24
Osoby, używające zwierząt jednokopytowych, przy przekraczaniu granicy, muszą mieć ze sobą ich wykaz w dwóch językach, wystawiony przez miejscową władzę policyjną kraju pochodzenia (wójt, Amtsvorsteher), zaopatrzony urzędową pieczęcią tej władzy i zawierający nazwisko właściciela zwierzęcia jednokopytowego i dokładny opis zwierzęcia. Wykaz ten jest ważny na przeciąg jednego roku.
Wykazy muszą być zaopatrzone w zaświadczenie zdrowia wystawione przez państwowego lekarza weterynaryjnego kraju przeznaczenia, które to zaświadczenie jest ważne jeden miesiąc.
Urzędowe badania weterynaryjne na granicy winny być wykonywane bezpłatnie, jeżeli odbywają się w urzędowo ustanowionych miejscach badania i w terminach badania urzędowo wyznaczonych. Terminy te zostaną ustanowione zgóry na cały rok w ten sposób, że dla każdego miejsca badania na każdy miesiąc przypadnie przynajmniej jeden termin badania.
Miejsca badania na granicy mogą być od siebie oddalone co najwyżej 25 kilometrów.
Powrót do kraju pochodzenia jednokopytowych zwierząt chorych na zarazę, podejrzanych o zarazę lub podejrzanych o zarażenie się może nastąpić tylko za osobnem zezwoleniem obustronnych właściwych władz (wojewody - prezesa rejencji), które w tym względzie winny się porozumieć ze sobą.
D.
Do artykułu 17
Ustęp 1 a) i b) oraz
artykułów 21 i 24
Obrót paszą objętościową i słomą w małym ruchu granicznym nie jest ograniczony pod względem weterynaryjne - policyjnym.
E.
Do artykułu 29
Zwierzęta jednokopytowe straży pożarnych i straży kopalnianych, jako też innych organizacyj ratowniczych nie podlegają żadnemu policyjno-weterynaryjnemu ograniczeniu.
F.
Właściwe władze (starosta - Landrat) winny się wzajemnie zawiadamiać z możliwym pośpiechem o stwierdzeniu i wygaśnięciu niżej wymienionych zaraźliwych chorób zwierzęcych w tych powiatach granicznych, w których obszary graniczne się znajdują, podając dokładne miejsce zarazy, nazwiska właścicieli, wielkość zarażonych pogłowi i ilość chorych zwierząt:
Poza tem właściwe władze winny się wzajemnie zawiadamiać w pierwszym dniu każdego miesiąca o stanie wyżej wspomnianych zaraźliwych chorób zwierzęcych. Ujemne wykazy należy również sobie nadsyłać.
Każda z Umawiających się Stron ma prawo obostrzyć powyższe postanowienia, jeżeli na obszarze drugiej Strony wybuchnie księgosusz, jeżeli tamże w przestrzeni 20 km. od wspólnej granicy wybuchnie zaraza płucna bydła rogatego, pryszczyca lub ospa owcza, lub jeżeli w obszarze granicznym drugiej Strony wybuchnie pomór świń; w tych wypadkach jest również dopuszczalny zupełny lub ograniczony zakaz ruchu granicznego dla zwierząt, części zwierząt i wytworów zwierzęcych, tudzież przedmiotów mogących być nośnikiem zarazy (pasza objętościowa, słoma i t. d.). Powyższe zarządzenia wolno stosować tylko na czas trwania niebezpieczeństwa zarazy.
Jeżeli czasokres trwania ograniczeń przy zarazach, które były powodem obostrzenia wyżej podanych postanowień na obu obszarach jest różny, natenczas dłuższy okres ograniczeń jest miarodajnym dla uchylenia obostrzonych przepisów granicznych.
Właściwe władze (wojewoda - prezes rejencji) winny powiadomić się wzajemnie o tych obostrzeniach lub zakazach, jako też o ich uchyleniu, równocześnie z ich zarządzeniem.
G.
Potrzebne przepisy wykonawcze wydadzą władze administracyjne II instancji (wojewoda - prezes rejencji).
Zaznajomiwszy się z powyższą umową i protokółem końcowym, uznaliśmy je i uznajemy za słuszne zarówno w całości jak i każde z postanowień w nich zawartych; oświadczamy, że są przyjęte, ratyfikowane i potwierdzone i przyrzekamy, że będą niezmiennie zachowywane.
Na dowód czego wydaliśmy Akt niniejszy opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej.
W Warszawie, dnia 22 czerwca 1933 r.
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »
Akty prawne liczba obiektów na liście: (3)
Akty wykonawcze liczba obiektów na liście: (1)
Akty wprowadzające liczba obiektów na liście: (2)
- Wymiana dokumentów ratyfikacyjnych umowy między Polską a Niemcami o małym ruchu granicznym, podpisanej wraz z protokółem końcowym oraz załącznikami I i II w Warszawie dnia 22 grudnia 1931 r.
- Ratyfikacja umowy między Rzecząpospolitą Polską a Rzeszą Niemiecką o ułatwieniach w małym ruchu granicznym, podpisanej wraz z protokółem końcowym oraz załącznikami I i II w Warszawie dnia 22 grudnia 1931 r.