Rozdział 4 - Postanowienia szczególne i końcowe. - Rzesza Niemiecka-Polska. Ułatwienia w małym ruchu granicznym. Warszawa.1931.12.22.
Dz.U.1933.101.771
Akt utracił mocIV.
Postanowienia szczególne i końcowe.
Postanowienia szczególne i końcowe.
Drużyny straży pożarnej lub straży kopalnianej, jako też inne organizacje ratownicze mogą dla niesienia pomocy w wypadkach pożaru lub w innych nieszczęśliwych wypadkach przekraczać granicę w każdem miejscu i o każdym czasie bez paszportu lub przepustki granicznej. Przybory, pojazdy i zaprzęgi wraz z potrzebną paszą dla zwierząt oraz potrzebnemi materjałami napędnemi i smarami dla pojazdów zwolnione są od cła i wszelkich formalności celnych, pod warunkiem ich powrotnego wywozu, o ile nie chodzi o paszę oraz środki napędne i smary zużyte w drodze.
W zakresie policji weterynaryjnej obowiązują w małym ruchu granicznym postanowienia zawarte w załączniku II.
Jeśliby przy wykonywaniu niniejszej umowy wynikły trudności, winny właściwe władze Umawiających się Stron porozumiewać się co do ich usunięcia.
Rządy Umawiających się Stron będą się wzajemnie zawiadamiać, które urzędy należy uważać jako właściwe władze w rozumieniu niniejszej umowy.
W razie, gdyby to z doświadczeń przy wykonywaniu postanowień niniejszej umowy okazało się wskazanem, mogą Rządy Umawiających się Stron porozumieć się, w danym razie także drogą zwykłej wymiany pism, co do zmian lub uzupełnień niniejszej umowy, jeżeli takie zmiany lub uzupełnienia, według natury przedmiotu, nie wymagają zgody ciał ustawodawczych.
Na dowód czego Pełnomocnicy obu Stron podpisali niniejszą umowę i zaopatrzyli ją swemi pieczęciami.
Sporządzono w dwu egzemplarzach oryginalnych w języku polskim i niemieckim przyczem oba teksty mają jednakową moc obowiązującą.
Warszawa, dnia dwudziestego drugiego grudnia tysiąc dziewięćset trzydziestego pierwszego roku.
PROTOKÓŁ KOŃCOWY
do polsko-niemieckiej umowy o ułatwianiach w małym ruchu granicznym podpisanej dnia 22 grudnia 1931.
Przy podpisaniu polsko - niemieckiej umowy o ułatwieniach w małym ruchu granicznym Pełnomocnicy obu Stron uzgodnili jeszcze następujące punkty:
Do artykułu 1
Jako publicznych urzędników i pracowników uważa się po polskiej stronie osoby będące w służbie Państwa i władz samorządu, terytorjalnego, po stronie niemieckiej osoby w służbie Rzeszy, Państwa, prowincyj, powiatów i gmin.
Do artykułu 2
I. Po polskiej stronie obszar graniczny na tej części granicy, do której odnosi się polsko-niemiecka konwencja Górnośląska z dnia 15 maja 1922 r. ogranicza się co do ułatwień rzeczowych na pas ziemi o szerokości 5 kilometrów.
Rząd Polski zastrzega sobie zrównanie obszaru granicznego na swem terytorjum na tym odcinku granicy, do którego odnosi się polsko - niemiecka konwencja Górnośląska z dnia 15 maja 1922, na czas trwania tej konwencji, co do ułatwień osobistych, z obszarem granicznym, obowiązującym dla ułatwień rzeczowych. Nie ustanowi on jednak takiej linji przez którąby wykluczone zostały z osobistych ułatwień miejscowości: Herby, Lubliniec, Miasteczko, Siemianowice, Hula Laura, Wielkie Hajduki i Rybnik. O poczynionych zarządzeniach należy zawiadomić Rząd Niemiecki.
II. Po niemieckiej stronie uznaje się jako obszar graniczny dla ułatwień rzeczowych graniczny obwód celny o szerokości istniejącej w chwili wejścia w życie niniejszej umowy, z zastrzeżeniem postanowienia zawartego pod III.
III. Jeżeli okaże się potrzeba, może Rząd każdej z Umawiających się Stron rozszerzyć obszar graniczny po swej stronie do szerokości 15 kilometrów. O tem należy zawiadomić Rząd drugiej Strony.
IV. Właściwe władze każdej z Umawiających się Stron mogą w drodze wyjątku i na czas przejściowy wyłączyć od postanowień niniejszej umowy poszczególne gminy lub miejscowości. O zarządzeniu wydanem w związku z tem przez właściwą władzę jednej z Umawiających się Stron należy zawiadomić właściwą władzę drugiej Strony. Jeżeli po upływie 6 miesięcy od zarządzonego wyłączenia właściwa władza jednej z Umawiających się Stron zwróci się do właściwej władzy drugiej Strony z wnioskiem o ponowne włączenie do obszaru granicznego wyłączonej gminy lub miejscowości, wówczas wniosek ten może być odrzucony tylko z podaniem powodów, uzasadniających dalsze wyłączenie.
Do rozdziału II
Postanowienia rozdziału II nie naruszają tych postanowień konwencji Górnośląskiej z dnia 15 maja 1922 r., które dotyczą kart cyrkulacyjnych.
Do artykułu 3
Formularze przepustek należy wypełniać w języku urzędowym władzy wystawiającej; nazwy miejscowości określa się w języku tego kraju, w którym miejscowość leży.
Do artykułu 5
Istnienie potrzeby uznaje się, jeżeli przepustki graniczne są potrzebne w celu uczęszczania do szkoły, do kościoła lub udania się na ferje.
Do artykułu 6
Przy wystawianiu przepustki granicznej na jednorazową podróż należy w formularzu do wyrazów "Przepustka graniczna" dodać słowa "podróż jednorazowa".
Do artykułu 7
Pozostają w mocy obowiązujące na obszarze każdej z Umawiających się Stron przepisy, które dopuszczają zwolnienie od opłat lub ich zniżenie.
Do artykułu 11
Przepustka nie uprawnia posiadacza do stałego przebywania w sąsiednim obszarze granicznym a powracania tylko przejściowo na własny obszar graniczny.
Do artykułu 12
Postanowienia niniejszej umowy nie naruszają prawa każdej z Umawiających się Stron do odmawiania przepustki granicznej na podstawie każdocześnie obowiązujących przepisów paszportowych.
Do artykułu 13
Właściwe władze Umawiających się Stron będą się wzajemnie zawiadamiać o wypadkach, w których uważają odebranie przepustki za wskazane, jak również o wydanych w związku z tem zarządzeniach.
Do artykułu 17
I. Za narzędzia w myśl artykułu 17 ustęp 1 a) uważa się również przybory rybackie.
II. Zwolnienia od cła udziela się również dla części zamiennych, których przeprowadzenie przez granicę dla maszyn i środków przewozowych, wymienionych w artykule 17 ustęp 1 a) jest potrzebne.
III. Zwolnienie od cła obejmuje tylko te ilości środków napędnych, które znajdują się w zbiorniku połączonym bezpośrednio z motorem.
IV. Umowa niniejsza nie narusza w niczem układów obu Umawiających się Stron, odnoszących się do rybołówstwa na granicznych wodach bieżących i na wodach granicznych.
V. Udogodnienie z ustępu 1 c) dotyczy również i buhajów, przepędzanych czasowo przez granicę do krycia bydła pozostającego na pastwiskach, jeśli buhaj należy do właściciela bydła będącego na pastwisku lub do innej osoby uprawnionej do użytkowania tego bydła.
Do artykułu 19
Jeśli młyn lub inny zakład przetwórczy jest własnością mieszkańca pogranicznego, który chce z nich korzystać celem uszlachetnienia własnych produktów, wówczas odpadają ograniczenia przewidziane w ostatniem zdaniu artykułu 19 ustęp 2.
Do artykułu 24
Zwolnienie od cła obejmuje tylko tę ilość środka napędnego, która wieziona jest w zbiorniku połączonym bezpośrednio z motorem.
Do artykułu 26
I. Za daniny w rozumieniu artykułu 26 uważa się wszelkie daniny pobierane równocześnie z cłem. Każdoczesne postanowienia Umawiających się Stron o opodatkowaniu pojazdów motorowych pozostają jednak nienaruszone.
II. Do opłat w rozumieniu artykułu 26 nie należą opłaty za czynności urzędowe, wykonywane na wniosek poza miejscem urzędowem oraz poza zwykłemi godzinami urzędowemi.
Niniejszy protokół końcowy winien być uważany za integralną część umowy i równocześnie z umową ratyfikowany, oraz ma posiadać taką samą ważność i czas trwania.
Warszawa, dnia 22 grudnia 1931 r.
Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX
Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.
..................................................