Rozdział 2 - Ułatwienia osobowe. - Rzesza Niemiecka-Polska. Ułatwienia w małym ruchu granicznym. Warszawa.1931.12.22.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1933.101.771

Akt utracił moc
Wersja od: 29 grudnia 1933 r.

II.

Ułatwienia osobowe.

(1)
Przepustki graniczne są wystawiane według załączonego wzoru (załącznik I), polskie formularze są barwy żółtej, niemieckie barwy zielonej.
(2)
Przepustki graniczne muszą być zaopatrzone w fotografję urzędowo ostemplowaną oraz w podpis lub znak ręczny posiadacza. Fotografia nie jest potrzebna, jeżeli posiadacz przepustki przedłoży inny urzędowy lub urzędowo poświadczony swój dowód osobisty zaopatrzony w fotografję.
(1)
Przepustki graniczne wystawiają po stronie polskiej powiatowe władze administracji ogólnej, po stronie niemieckiej władze paszportowe.
(2)
Miejscowo właściwą jest ta władza, w której okręgu stale zamieszkuje lub przebywa osoba, ubiegająca się o przepustkę.

Przepustki graniczne należy wystawiać tylko osobom, mającym więcej niż 15 lat. W razie potrzeby można wystawić przepustkę graniczną również osobie mającej mniej niż 15 lat. Poza tem wolno jest dzieciom, mającym mniej niż 15 lat przekraczać granicę tylko w towarzystwie osoby dorosłej, jeśli jej przepustka zawiera uprawnienie do zabrania ze sobą dziecka.

(1)
Przepustki graniczne wystawia się z reguły z jednorocznym terminem ważności.
(2)
Można również wystawiać przepustki na jednorazową podróż z terminem ważności najwyżej dwutygodniowym, jeżeli ubiegający się o to prosi, albo jeżeli to ze specjalnych powodów wydaje się wskazanem.
(1)
Za wystawienie przepustki granicznej pobiera się opłatę po stronie polskiej najwyżej w wysokości 2 złotych, po stronie niemieckiej najwyżej w wysokości 1 marki niemieckiej. Powyższe opłaty ulegają zmniejszeniu o połowę w razie wystawienia przepustki na jednorazową podróż.
(2)
Za wystawianie przepustek granicznych nie będą pobierane inne opłaty niż wskazane w ustępie 1 ani też opłaty od podania.
(3)
Wysokość opłat przewidzianych w ustępie 1 może być w razie potrzeby zmieniona za wzajemnem porozumieniem się obu Rządów.
(1)
Przepustki graniczne uprawniają do przekroczenia granicy przez wskazane w nich graniczne punkty przejściowe.
(2)
Przekroczenie granicy w innych miejscach niż przez zwykłe, urzędowo wyznaczone punkty przejściowe, może być dozwolone dla potrzeb gospodarstwa rolnego i leśnego, dla wykonywania polowania i rybołówstwa, dla gospodarstwa pastwiskowego, cięcia wikliny i wydobywania torfu, oraz w innych wypadkach zasługujących na uwzględnienie. Potrzebne w tym celu przejścia graniczne będą ustalone wspólnie przez obustronne właściwe władze administracyjne i celne po wysłuchaniu zainteresowanych i z uwzględnieniem istotnych potrzeb gospodarczych.
(1)
Przekraczanie granicy na mocy przepustek granicznych dozwolone jest zasadniczo tylko w porze dziennej, a mianowicie w czasie od 1 kwietnia do 30 września pomiędzy godziną 6 i 20, a od 1 października do 31 marca pomiędzy godziną 7 i 18. Zapory graniczne muszą być otwierane we właściwym czasie i nie mogą być przedwcześnie zamykane.
(2)
Przekraczanie granicy w innych godzinach, aniżeli dopuszczonych w myśl ustępu 1, może być dozwolone dla potrzeb gospodarstwa rolnego i leśnego, dla polowania i połowu ryb oraz w innych godnych uwzględnienia wypadkach. Godziny do przekraczania granicy w powyższych wypadkach będą ustalone wspólnie przez obustronne właściwe władze administracji ogólnej i władze celne po wysłuchaniu zainteresowanych i z uwzględnieniem istotnych potrzeb gospodarczych.
(3)
Duchowni i ich pomocnicy, lekarze, lekarze weterynaryjni i położne mogą przy wykonywaniu swego zawodu przekraczać granicę również poza godzinami dopuszczonemi według ustępu 1.

To samo dotyczy dozorców śluz.

(4)
Godziny przekraczania granicy koleją, kolejką, tramwajem i innemi publicznemi środkami regularnej komunikacji stosują się według urzędowo zatwierdzonych rozkładów jazdy.
(1)
Obszar ważności przepustek granicznych ustala stosownie do potrzeby w każdym poszczególnym wypadku władza, wystawiająca przepustkę.
(2)
Jako obszar ważności wyznacza się powiaty leżące na obszarze granicznym sąsiedniego Państwa, graniczące z powiatem, w którym wystawiono przepustkę. Obszar ważności może być w obrębie obszaru granicznego rozszerzony również poza powiaty bezpośrednio graniczące, na najbliższe powiaty sąsiednie.
(3)
Obszar ważności może być ograniczony do jednej lub kilku miejscowości, jeżeli ubiegający się o przepustkę o to prosi, jeżeli przepustkę wystawia się na jednorazową podróż, albo jeżeli to ze szczególnych powodów okaże się wskazanem.

Przepustki graniczne upoważniają posiadacza do przebywania w sąsiednim obszarze granicznym (artykuł 10) każdorazowo najdłużej 6 dni.

(1)
Właściwe władze jednej z umawiających się stron nie mogą wystawiać przepustek granicznych osobom, wydalonym z obszaru drugiej Strony.
(2)
Osobom, których pobyt na obszarze jednej Strony zostanie przez właściwą władzę tej Strony określony jako niepożądany ze względów bezpieczeństwa wewnętrznego lub zewnętrznego, mogą właściwe władze drugiej z Umawiających się Stron wystawiać przepustki graniczne tylko za zgodą tejże władzy.

Władza, która wystawiła przepustką, ma ja odebrać:

a)
jeżeli się okaże że nie istnieją lub przestały istnieć warunki przewidziane w artykule 1,
b)
jeżeli posiadacz przepustki stał się winnym ciężkiego lub powtórnego jej nadużycia.

Władza jednej z Umawiających się Stron, która stwierdzi nadużycie przepustki granicznej, wystawionej na obszarze drugiej Strony, a uważa za potrzebne natychmiast przeszkodzić dalszemu nadużyciu, może unieważnić przepustkę graniczną przez umieszczenie na niej klauzuli "Tymczasowo nieważna ...... dnia ...... 19.."

O powyższem zawiadomi ona niezwłocznie władzę, która wystawiła przepustkę.

Jeżeli właściwa władza jednej z Umawiających się Stron uważa wniosek właściwej władzy drugiej Strony o odebranie przepustki granicznej, lub unieważnienie przepustki dokonane przez te władzę za nieuzasadnione, wówczas jej bezpośrednio przełożona władza może zażądać zbadania sprawy od odpowiedniej władzy drugiej Strony.

(1)
Jeżeli przepustka graniczna została odebrana na wniosek właściwej władzy jednej z Umawiających się Stron, albo też została przez tę władzę unieważniona, wówczas nowa przepustka może być wystawiona tylko za zgodą tejże władzy. Ma to również zastosowanie, jeżeli nowa przepustka ma być udzielona z ograniczeniem co do terminu lub obszaru ważności.
(2)
Zgoda nie jest wymagana, jeżeli poprzednia przepustka została odebrana z tego powodu, że nie istniały lub przestały istnieć warunki przewidziane w artykule 1.