Rozdział 3 - Ułatwienia rzeczowe. - Rzesza Niemiecka-Polska. Ułatwienia w małym ruchu granicznym. Warszawa.1931.12.22.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1933.101.771

Akt utracił moc

Wersja od: 29 grudnia 1933 r.

III.

Ułatwienia rzeczowe.

Artykuł  17.

(1) Właściciele oraz inne osoby, uprawnione do użytkowania gruntów, będących przedmiotem gospodarstwa rolnego lub leśnego, a położonych w jednym obszarze granicznym, lecz zagospodarowywanych z siedziby gospodarczej, leżącej w drugim obszarze granicznym, mogą przeprowadzać bez cła przez granicę następujące przedmioty, wytwory i zwierzęta na niżej wskazanych warunkach, w ramach zwykłej konieczności gospodarczej:

a) wszystko, co służy do prawidłowego zagospodarowaniu tych gruntów, jak nawozy wszelkiego rodzaju, ziarno do siewu, nasiona, rozsady warzyw, sadzonki do zalesienia gruntów, drzewa, wiklinę, kamienie polne, cegły, piasek, glinę, glinkę i torf, oraz maszyny i narzędzia używane w gospodarstwie rolnem i leśnem, pojazdy i zwierzęta robocze wraz z uprzężą i innemi przyborami i potrzebną paszą dla zwierząt roboczych, tudzież materjałami napędnemi i smarami potrzebnemi dla maszyn i pojazdów;

b) płody rolne i leśne oraz produkty zwierzęce, pochodzące z tych gruntów, tudzież dziczyznę upolowaną na obszarze tych gruntów i ryby oraz raki tam złowione, ryby jednak i raki tylko świeżo złowione, nieopakowane;

c) zwierzęta należące do gospodarstwa, przeprowadzane przez granicę na pastwiska, jak również zwierzęta jednokopytowe i ptactwo oraz w tych samych warunkach pszczoły.

(2) Maszyny, narzędzia, pojazdy, zwierzęta robocze i uprząż wraz z innemi przyborami muszą być po ukończeniu pracy, a zwierzęta i ptactwo z pastwisk po ukończonym wypasie, przeprowadzone zpowrotem zagranicę. Również mleko uzyskane z wypasanego bydła, tudzież ewentualny poza granicą urodzony przychówek oraz zwierzęta ubite z konieczności winny być przeprowadzane zpowrotem zagranice, władze celne mają prawo we wzajemnem porozumieniu dopuszczać wyjątki.

(3) Osoby, które chcąc korzystać z powyższych ułatwień, mają przedstawić we właściwych urzędach celnych zaświadczenie, wystawione przez władzę właściwą dla danej posiadłości i określające położenie, wielkość, tudzież rodzaj uprawy gruntu oraz ewentualny stan liczebny żywego inwentarza. Wystarcza podać stan liczebny inwentarza żywego w takim zakresie, w jakim zamierza się korzystać z udogodnień według ustępu 1 c).

Zaświadczenia mają być wystawiane bezpłatnie.

W razie zmian winno być zaświadczenie sprostowane w ciągu dwóch tygodni.

(4) Z udogodnień można korzystać tylko w tych porach roku i dnia, w których według miejscowych zwyczajów wykonywane są prace rolne lub leśne.

(5) W wyżej wymienionych wypadkach nie będzie wymagane złożenie zabezpieczenia celnego, chyba, że zachodzi uzasadnione podejrzenie co do rzetelności uprawnionego.

Artykuł.  18.

(1) Jako żywność mogą mieszkańcy jednego obszaru granicznego zabierać ze sobą bez cła do drugiego obszaru granicznego gotowe do spożycia środki spożywcze na jeden dzień w ilości najwyżej dwóch kilogramów. Ułatwienie to nie odnosi się jednak do napojów alkoholowych i sztucznych środków słodzących, jak sacharyna i t. p.

(2) Robotnicy i rzemieślnicy, którzy mieszkają na jednym obszarze granicznym, a zawód swój wykonują na drugim obszarze granicznym, mogą zabierać ze sobą bez cła żywność w ilości odpowiadającej czasowi pobytu, jeżeli mają pozostawać przez kilka dni roboczych w miejscu zatrudnienia.

(3) Mieszkańcom jednego obszaru granicznego wolno jest zabierać ze sobą do drugiego obszaru granicznego cygara, papierosy i tytoń, w ilościach nieprzekraczających jednodniowego zapotrzebowania palacza. Ilość dopuszczalna wynosi:

dla cygar 10 sztuk

dla papierosów 25 "

dla tytoniu mniej niż 50 gramów

dla tytoniu do żucia 3 sztuki (zwoje).

Poza tem mogą oni mieć ze sobą jedno pudełko zapałek bez opłaty cła.

Artykuł  19.

(1) Przedmioty, służące do własnej potrzeby mieszkańców jednego obszaru granicznego, przenoszone do naprawy do drugiego obszaru granicznego z obowiązkiem wywiezienia ich zpowrotem, wolne są od cła.

(2) Również wolne są od cła niżej wymienione przedmioty, przenoszone przez mieszkańców jednego obszaru granicznego do drugiego obszaru granicznego celem uszlachetnienia, z obowiązkiem powrotnego wywozu:

a) zboże, nasiona, owoce strączkowe, nasiona oleiste, konopie, len i t. p. surowe produkty gospodarstwa rolnego, które mają być czyszczone, mielone, śrutowane, wytłaczane, łuskane, tłuczone lub poddane jakiejkolwiek innej obróbce;

b) drzewo przeznaczone do rozdrobnienia, łupania albo przeróbki na deski lub belki;

c) kora dębowa albo jakakolwiek inna, która ma być pocięta, zmielona lub poddana tem podobnej obróbce.

Uzyskane przy uszlachetnieniu produkty poboczne o ileby miało być od nich pobrane cło, muszą być wywiezione zpowrotem razem z obrobionemi przedmiotami, lub oclone w razie pozostawienia ich w drugim obszarze granicznym. Udogodnienie to jest oparte na założeniu, że mieszkańcy pograniczni skazani są na młyny lub zakłady przetwórcze, położone w drugim obszarze granicznym, i że wymienione przedmioty przeznaczone są do użytku we własnem gospodarstwie tych mieszkańców pogranicznych.

Artykuł  20.

(1) Mieszkańcom jednego obszaru granicznego wolno przy wykonywaniu swego zawodu zabierać ze sobą do drugiego obszaru granicznego bez cła narzędzia pracy i przybory pod warunkiem ich powrotnego wywozu.

(2) Rzemieślnicy mogą zabierać ze sobą bez cła pochodzące z sąsiedniego obszaru granicznego przedmioty lub ich części do naprawy, pod warunkiem ich powrotnego wywozu. Również wolno im zabierać ze sobą bez cła materjał potrzebny przy naprawie w zakresie drobnego rzemiosła w ilościach, które mogą ze sobą przenosić bez posługiwania się środkami przewozowemi. Wolno im przechodzić i powracać przez granicę z takim samym materjałem tylko raz dziennie. Materjału tego nie wolno używać do sporządzania przedmiotów nowych. Materjał niezużyty musi być wywieziony zpowrotem.

Artykuł  21.

Robotnicy i pracownicy mogą bez cła przewozić przez granicę do swego domu wytwory gleby, udzielane im zwyczajowo jako deputat przez pracodawcę.

Artykuł  22.

(1) Duchowni i ich pomocnicy, lekarze, lekarze weterynaryjni i położne, zamieszkali w jednym obszarze granicznym, mogą przy wykonywaniu swego zawodu zabierać ze sobą bez cła do drugiego obszaru granicznego przybory i instrumenty potrzebne do wykonywania zawodu pod warunkiem powrotnego ich wywozu.

(2) Dla środków leczniczych, materjałów opatrunkowych i środków dezynfekcyjnych, które przenoszą ze sobą wymienieni w ustępie l, lekarze, lekarze weterynaryjni i położne celem bezpośredniego użycia przy niesieniu pomocy w drugim obszarze granicznym, udziela się zwolnienia od cła. Osobom tym nie wolno zabierać ze sobą środków leczniczych i dezynfekujących zakazanych do przywozu w kraju przeznaczenia, Niezużyte środki lecznicze, materjały opatrunkowe i środki dezynfekcyjne muszą być wywiezione zpowrotem zagranicę.

(3) Składanie zabezpieczenia celnego nie będzie z reguły wymagane.

Artykuł  23.

Dla materjałów opatrunkowych i lekarstw, które mieszkańcy jednego obszaru granicznego przynoszą na podstawie recept lekarzy i lekarzy weterynaryjnych z tych aptek drugiego obszaru granicznego, w których zaopatrywać się muszą stosownie do warunków miejscowych, udziela się zwolnienia od cła, jednak tylko dla takich ilości, które odpowiadają potrzebie w poszczególnym wypadku choroby. Zwolnienia od cła udziela się przy powtórnem użyciu tej samej recepty tylko wówczas, gdy lekarz receptę wyraźnie odnowił. Lekarstwa zakazane w kraju przywozu nie mogą być wprowadzane.

Artykuł  24.

(1) Udziela się zwolnienia od cła dla pojazdów wszelkiego rodzaju (wozów zwykłych, kołowców, pojazdów mechanicznych i t. d.) oraz dla zwierząt jednokopytowych (koni, osłów, osłomułów i mułów), o ile przekraczają granicę tylko w tym celu, aby zawieźć osoby lub towary z jednego obszaru granicznego do drugiego obszaru granicznego, lub stamtąd je zabrać. Zwolnienie od cła obejmuje również przynależne przybory i potrzebną paszę oraz potrzebne materjały pędne i smary. Pojazdy, zwierzęta jednokopytowe i należące do nich przybory, tudzież nieużyta jeszcze pasza oraz niezużyte materjały napędne i smary muszą być wywiezione zpowrotem zagranicę.

(2) Osoby, znane władzom celnym jako rzetelne, będą zwolnione od składania zabezpieczenia celnego; w takim razie wystawią im władze celne zaświadczenie, którego ważność może być ustaloną na czas do jednego roku, stosownie do wniosku strony.

Artykuł  25.

Mieszkańcom obszaru granicznego udziela się zwolnienia od cła:

a) dla trumien ze zwłokami i dla urn z popiołami spalonych zwłok, wraz z wieńcami i tym podobnemi przedmiotami, służącemi do ozdoby trumien, urn albo środków przewozowych;

b) dla przedmiotów, służących do pielęgnowania i zdobienia grobów, nawet wówczas, gdy mają, służyć do stałego ozdobienia i utrzymania grobów i cmentarzy osób, przynależnych do mieszkańców pogranicznych;

c) dla wiązanek z naturalnych kwiatów, liści i traw (wieńców, bukietów i t. d.), które mieszkańcy pograniczni przenoszą osobiście przez granicę z okazji uroczystości; powyższe udogodnienie nie dotyczy wiązanek z kwiatów, przenoszonych przez granicę w celach przemysłowych i handlowych;

d) dla przedmiotów kultu religijnego i książek do nabożeństwa, używanych do celów religijnych, pod warunkiem ich powrotnego wywozu.

Artykuł  26.

Przewidziane w umowie uwolnienie od cła obejmuje zarówno zwolnienie od ceł przywozowych i wywozowych, jako też od wszelkich innych danin i opłat. Z uwolnieniem od cła jest ponadto połączone zwolnienie od obowiązujących zakazów przywozu lub wywozu, o ile niniejsza umowa nie postanawia inaczej.

Artykuł  27.

Jeżeli warunki miejscowe będą tego wymagały, w szczególności obrót gospodarczy w zakresie rolnictwa i leśnictwa, obustronne władze celne dopuszczą, w miarę możności, w danym razie we wzajemnem porozumieniu, wyjątki od postanowienia, że ruch towarowy może się odbywać wyłącznie drogami celnemi i podczas ustalonych godzin w porze dziennej.

Artykuł  28.

Władze celne Umawiających się Stron, każda dla swego obszaru, wydadzą potrzebne zarządzenia nadzorcze celem przeszkodzenia nadużyciu udogodnień, przewidzianych w tym rozdziale. W razie potrzeby będą się o tem zawiadamiały władze celne Umawiających się Stron. Przepisy wykonawcze do niniejszej umowy podadzą one sobie wzajemnie do wiadomości.