Zezwolenie na zatrudnianie młodocianych, którzy nie ukończyli szkoły podstawowej.

Monitor Polski

M.P.1969.52.415

Akt utracił moc

Wersja od: 19 grudnia 1969 r.

ZARZĄDZENIE

PRZEWODNICZĄCEGO KOMITETU PRACY I PŁAC

z dnia 4 grudnia 1969 r.

w sprawie zezwolenia na zatrudnianie młodocianych, którzy nie ukończyli szkoły podstawowej.

Na podstawie art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 2 lipca 1958 r. o nauce zawodu, przyuczaniu do określonej pracy i warunkach zatrudniania młodocianych w zakładach pracy oraz wstępnym stażu pracy (Dz. U. z 1958 r. Nr 45, poz. 226 i z 1961 r. Nr 32, poz. 160) zarządza się, co następuje:

§ 1. Młodociani, którzy nie ukończyli szkoły podstawowej, mogą być zatrudniani, jeżeli nieukończenie szkoły podstawowej było spowodowane:

1) brakiem ośmioklasowej szkoły podstawowej w miejscu zamieszkania młodocianego lub w innej pobliskiej miejscowości, do której młodociany mógłby codziennie dojeżdżać,

2) ograniczeniem zdolności fizycznych albo umysłowych młodocianego potrzebnych do ukończenia szkoły podstawowej,

3) stanem zdrowia młodocianego uniemożliwiającym terminowe ukończenie szkoły podstawowej,

4) niedostosowaniem społecznym młodocianego uwarunkowanym szczególną sytuacją życiową, jak np.: niewłaściwa opieka ze strony rodziny, zła sytuacja materialna rodziny, szkodliwe oddziaływanie najbliższego otoczenia, nieprawidłowy rozwój fizyczny i umysłowy dziecka.

§  2.

1. Właściwy ze względu na miejsce zamieszkania młodocianego organ do spraw oświaty prezydium powiatowej (miejskiej w mieście stanowiącym powiat, dzielnicowej w mieście wyłączonym z województwa) rady narodowej ustala na wniosek przedstawiciela ustawowego młodocianego okoliczności, które spowodowały nieukończenie przez młodocianego szkoły podstawowej, i wydaje zezwolenie na zatrudnienie młodocianego mimo nieukończenia szkoły podstawowej.

2. Ograniczenie zdolności fizycznych albo umysłowych młodocianego potrzebnych do ukończenia szkoły podstawowej organ określony w ust. 1 stwierdza na podstawie orzeczeń wydanych na zasadach ustalonych rozporządzeniem Ministra Oświaty z dnia 31 października 1962 r. w sprawie zasad i trybu uznawania dzieci za niezdolne do nauki w normalnych szkołach podstawowych (Dz. U. z 1962 r. Nr 64, poz. 305 i z 1969 r. Nr 12, poz. 89).

3. Organ określony w ust. 1 przechowuje w swoich aktach całą dokumentację dotyczącą wydanych zaświadczeń, o których mowa w ust. 1.

§ 3. Młodociani, o których mowa w § 1, mogą być zatrudniani wyłącznie po przedłożeniu zezwolenia na zatrudnienie (§ 2).

§ 4. Młodociani, którzy nie ukończyli szkoły podstawowej, mogą być zatrudniani przy lekkich pracach sezonowych i dorywczych na zasadach określonych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 28 lipca 1959 r. w sprawie zatrudniania młodocianych przy lekkich pracach sezonowych i dorywczych (Dz. U. Nr 45, poz. 277); w tych wypadkach przepisy §§ 1-3 nie mają zastosowania.

§ 5. Zakłady pracy zatrudniające młodocianych, o których mowa w § 1 zarządzenia, zobowiązane są - zgodnie z obowiązującymi przepisami - umożliwić tym młodocianym uzupełnienie wykształcenia podstawowego w szkołach podstawowych dla pracujących lub na kursach ogólnokształcących w zakresie szkoły podstawowej.

§ 6. Traci moc zarządzenie Przewodniczącego Komitetu Pracy i Płac z dnia 4 listopada 1960 r. w sprawie zezwolenia na zatrudnianie młodocianych, którzy nie ukończyli 7 klas szkoły podstawowej (Monitor Polski Nr 84, poz. 382).

§ 7. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.