Utrata obywatelstwa Państwa Polskiego wskutek niespełnienia obowiązku służby wojskowej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1929.31.298

Akt utracił moc
Wersja od: 15 maja 1929 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH W POROZUMIENIU Z MINISTREM SPRAW WOJSKOWYCH I MINISTREM SPRAW ZAGRANICZNYCH
z dnia 5 kwietnia 1929 r.
w sprawie utraty obywatelstwa Państwa Polskiego wskutek niespełnienia obowiązku służby wojskowej.

Na zasadzie art. 6 rozporządzenia Rady Obrony Państwa z dnia 11 sierpnia 1920 r. (Dz. U. R. P. Nr. 81, poz. 540) i art. 118 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 19 stycznia 1928 r. o organizacji i zakresie działania władz administracji ogólnej (Dz. U. R. P. Nr. 11, poz. 86) zarządza się co następuje:
Decyzje w myśl art. 1 rozporządzenia Rady Obrony Państwa z dnia 11 sierpnia 1920 r. (Dz. U. R. P. Nr. 81, poz. 540) wydają wojewodowie, a na obszarze st. m. Warszawy - Komisarz Rządu.

Miejscową kompetencję określa się według postanowień rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 23 marca 1928 r. o postępowaniu administracyjnem (Dz. U. R. P. Nr. 36, poz. 341). W wypadkach, w których miejscowej kompetencji nie można określić na podstawie tegoż rozporządzenia, stosuje się przepisy o miejscowej kompetencji, zawarte w rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 7 czerwca 1920 r. w przedmiocie wykonania ustawy z dnia 20 stycznia 1920 r. (Dz. U. R. P. Nr. 7, poz. 44) o obywatelstwie Państwa Polskiego (Dz. U. R. P. Nr. 52, poz. 320).

Ministerstwo Spraw Wojskowych zarządzi w każdym wypadku udzielonym mu do wiadomości w myśl art. 3 wspomnianego wyżej rozporządzenia Rady Obrony Państwa ustalenie stosunku danej osoby do służby wojskowej i przekazanie aktów sprawy władzy wymienionej w ustępie pierwszym niniejszego paragrafu.

Wydawanie ogólnych wezwań powołujących do służby wojskowej w myśl art. 1 pkt. 3 i art. 4 rozporządzenia Rady Obrony Państwa z dnia 11 sierpnia 1920 r. - (Dz. U. R. P. Nr. 81, poz. 540) należy do Ministerstwa Spraw Wojskowych w porozumieniu z Ministerstwem Spraw Wewnętrznych.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Równocześnie tracą moc obowiązującą rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 19 października 1920 r. (Dz. U. R. P. Nr. 103, poz. 687) i z dnia 22 kwietnia 1923 r. (Dz. U. R. P. Nr. 53, poz. 374).