Rozporządzenie wykonawcze do rozporządzenia Rady Obrony Państwa z dnia 11 sierpnia 1920 r. (Dz.U. R. P. Nr 81 p. 540) w przedmiocie utraty obywatelstwa Państwa Polskiego wskutek niespełnienia obowiązku służby wojskowej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1920.103.687

Akt utracił moc
Wersja od: 24 maja 1923 r.

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE
Ministra Spraw Wewnętrznych w porozumieniu z Ministrem Spraw Wojskowych, Ministrem Spraw Zagranicznych i Ministrem b. Dzielnicy Pruskiej
z dnia 19 października 1920 r.
do rozporządzenia Rady Obrony Państwa z dnia 11 sierpnia 1920. (Dz. U. R. P. № 81 p. 540) w przedmiocie utraty obywatelstwa Państwa Polskiego wskutek niespełnienia obowiązku służby wojskowej.

Na zasadzie art. 6 rozporządzenia Rady Obrony Państwa z dnia 11 sierpnia 1920 r. Dz. U. R. P. № 81 p. 540 postanawia się co następuje:

Decyzje w myśl art. 1 rozporządzenia Rady Obrony Państwa z dn. 11 sierpnia 1920 r. (Dz. U. R. P. № 81, poz. 540) wydają na obszarze stołecznego m. Warszawy Ministerstwo Spraw Wewnętrznych, pozatem wszędzie Województwo i Delegat Rządu w Wilnie.

O miejscowej kompetencji rozstrzyga przedewszystkiem miejsce stałego faktycznego zamieszkania jakie dana osoba ostatnio przed opuszczeniem granic Państwa posiadała. Pozatem w sprawie kompetencji stosuje się art. 9 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dn. 7 czerwca 1920 r. (Dz. U. R. P. № 52, poz. 320).

Ministerstwo Spraw Wojskowych zarządzi w każdym wypadku udzielonym mu do wiadomości w myśl art. 3 wymienionego wyżej rozporządzenia Rady Obrony Państwa ustalenie stosunku danej osoby do służby wojskowej i prześlę akta sprawy władzy wymienionej w ustępie pierwszym niniejszego artykułu.

Wydawanie ogólnych wezwań w myśl art. 4 rozporządzenia Rady Obrony Państwa z dnia 11 sierpnia 1920. r. Dz. U. R. P. № 81 p. 540 należy do Ministerstwa Spraw Wojskowych w porozumieniu z Ministerstwem Spraw Wewnętrznych.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

1 Art. 1 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 22 kwietnia 1923 r. (Dz.U.23.53.374) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 maja 1923 r.