Utrata obywatelstwa Państwa Polskiego wskutek niespełnienia obowiązku służby wojskowej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1920.81.540

Akt utracił moc

Wersja od: 24 sierpnia 1920 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY OBRONY PAŃSTWA

z dnia 11 sierpnia 1920 r.

w przedmiocie utraty obywatelstwa Państwa Polskiego wskutek niespełnienia obowiązku służby wojskowej.

Art.  1.

Obywatel polski może być pozbawiony obywatelstwa polskiego, jeśli:

1) samowolnie porzucił służbę w wojsku polskiem i przebywa za granicami Państwa Polskiego, lub na obszarze, zajętym przez nieprzyjaciela.

2) celem uchylenia się od służby wojskowej opuścił granice Państwa i przebywa zagranicą.

3) przebywa stale za granicami Państwa Polskiego i w ciągu trzech miesięcy, licząc od dnia doręczenia mu imiennego wezwania powołującego go do służby wojskowej lub od dnia ogłoszenia ogólnego wezwania powołującego do służby wojskowej nie zgłosił się w celu spełnienia tego obowiązku w konsulacie względnie w przedstawicielstwie dyplomatycznem lub u właściwej władzy wojskowej w kraju.

Art.  2.

Postanowienia art. 1 nie mają zastosowania do osób, które na mocy obowiązujących przepisów wolni są od obowiązku zgłoszenia się do służby wojskowej.

Art.  3.

Wszystkie władze państwowa i samorządowe obowiązane są podawać do wiadomości Ministerstwa Spraw Wojskowych wypadki wymienione w art. 1.

Art.  4.

Ogólne wezwanie do ogłoszenia się w wyznaczonym ku temu terminie u wskazanej władzy państwowej następuje przez ogłoszenie w gazecie rządowej Rzeczypospolitej Polskiej.

Art.  5.

Skutki utraty obywatelstwa dla członków rodziny określa art. 13 ustawy z dnia 20 stycznia 1920 r. Dz. U. R. P. № 7 p. 44.

Art.  6.

Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Ministrowi Spraw Wewnętrznych w porozumieniu z Ministrem Spraw Wojskowych z Ministrem Spraw Zagranicznych.

Art.  7.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.