Rozdział 5 - Nabywanie tytułu prawnego do nieruchomości i realizacja inwestycji w zakresie odbudowy Pałacu Saskiego, Pałacu Brühla oraz kamienic przy ulicy Królewskiej w Warszawie - Przygotowanie i realizacja inwestycji w zakresie odbudowy Pałacu Saskiego, Pałacu Brühla oraz kamienic przy ulicy Królewskiej w Warszawie.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2024.578 t.j.

Akt obowiązujący
Wersja od: 16 kwietnia 2024 r.

Rozdział  5

Nabywanie tytułu prawnego do nieruchomości i realizacja inwestycji w zakresie odbudowy Pałacu Saskiego, Pałacu Brühla oraz kamienic przy ulicy Królewskiej w Warszawie

1. 
Decyzją o ustaleniu lokalizacji inwestycji zatwierdza się podział nieruchomości. Mapy z projektami podziału nieruchomości stanowią integralną część decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji.
2. 
Linie rozgraniczające teren inwestycji ustalone decyzją o ustaleniu lokalizacji inwestycji stanowią linie podziału nieruchomości w zakresie, w jakim Spółka Celowa wystąpiła o zatwierdzenie podziału nieruchomości, przedstawiając mapy, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 8.
3. 
Nieruchomości znajdujące się w liniach rozgraniczających teren inwestycji w zakresie oznaczonym w decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji stają się z mocy prawa własnością Skarbu Państwa z dniem, w którym decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji stała się ostateczna, za odszkodowaniem.
4. 
Jeżeli nieruchomość gruntowa stanowiąca własność Skarbu Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego przeznaczona na inwestycję została oddana w użytkowanie wieczyste, użytkowanie to w zakresie wskazanym w decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji wygasa, za odszkodowaniem, z dniem, w którym decyzja ta stała się ostateczna.
5. 
Jeżeli nieruchomości, o których mowa w ust. 3, lub prawa użytkowania wieczystego tych nieruchomości są obciążone ograniczonymi prawami rzeczowymi, z dniem, w którym decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji stała się ostateczna, prawa te wygasają, za odszkodowaniem.
6. 
W przypadku gdy nieruchomość podlegająca podziałowi zgodnie z ust. 1 jest obciążona hipoteką, hipoteka wygasa wyłącznie w stosunku do części nieruchomości objętych decyzją o ustaleniu lokalizacji inwestycji.
1. 
W stosunku do nieruchomości objętych decyzją o ustaleniu lokalizacji inwestycji nie stosuje się art. 109 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.
2. 
Do ustalenia wysokości i wypłacenia odszkodowania w przypadkach, o których mowa w art. 37 ust. 3-5, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, z uwzględnieniem art. 41.

Z dniem wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji Spółka Celowa uzyskuje prawo do dysponowania nieruchomościami, o których mowa w art. 37 ust. 3 oraz w art. 42 ust. 1, na cele budowlane.

1. 
Decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji stanowi podstawę do wydania przez Wojewodę Mazowieckiego decyzji o wygaśnięciu trwałego zarządu ustanowionego na nieruchomościach, o których mowa w art. 37 ust. 3.
2. 
Jeżeli nieruchomość, o której mowa w art. 37 ust. 3, została uprzednio wydzierżawiona, wynajęta lub użyczona, decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji stanowi podstawę do wypowiedzenia przez Spółkę Celową umowy dzierżawy, najmu lub użyczenia ze skutkiem natychmiastowym. Za straty poniesione na skutek rozwiązania umowy przysługuje odszkodowanie od Skarbu Państwa. Podmiotem reprezentującym Skarb Państwa jest Spółka Celowa.
1. 
Za nieruchomości, użytkowanie wieczyste oraz ograniczone prawa rzeczowe do nieruchomości, o których mowa w art. 37 ust. 3-5, przysługuje odszkodowanie w wysokości uzgodnionej między Spółką Celową a dotychczasowym właścicielem, użytkownikiem wieczystym lub osobą, której przysługuje ograniczone prawo rzeczowe do nieruchomości. Uzgodnienia dokonuje się w formie pisemnej pod rygorem nieważności.
2. 
Jeżeli w terminie 2 miesięcy od dnia, w którym decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji stała się ostateczna, nie dojdzie do uzgodnienia, o którym mowa w ust. 1, wysokość odszkodowania ustala Wojewoda Mazowiecki w drodze decyzji w terminie 30 dni od dnia wszczęcia postępowania.
3. 
Wysokość odszkodowania, o którym mowa w ust. 1 i 2, ustala się na podstawie operatu szacunkowego sporządzonego przez rzeczoznawcę majątkowego według stanu nieruchomości w dniu wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji przez organ pierwszej instancji oraz według jej wartości w dniu uzgodnienia, o którym mowa w ust. 1, albo w dniu wydania decyzji ustalającej wysokość odszkodowania, o której mowa w ust. 2. Odszkodowanie podlega waloryzacji na dzień wypłaty według zasad obowiązujących w przypadku zwrotu wywłaszczonych nieruchomości.
4. 
W przypadku, o którym mowa w art. 37 ust. 5, wysokość odszkodowania przysługującego dotychczasowemu właścicielowi lub użytkownikowi wieczystemu zmniejsza się o kwotę równą wartości odszkodowania ustalonego z tytułu wygaśnięcia ograniczonych praw rzeczowych.
5. 
Suma wysokości odszkodowania przysługującego dotychczasowemu właścicielowi lub użytkownikowi wieczystemu i wysokości odszkodowania z tytułu wygaśnięcia ograniczonych praw rzeczowych ustanowionych na tej nieruchomości lub na prawie użytkowania wieczystego nie może przekroczyć wartości nieruchomości lub wartości prawa użytkowania wieczystego. Roszczenia osób uprawnionych z tytułu ograniczonych praw rzeczowych zaspokaja się według pierwszeństwa tych praw ustalonego zgodnie z odrębnymi przepisami.
6. 
Jeżeli na nieruchomościach, o których mowa w art. 37 ust. 3, lub na prawie użytkowania wieczystego tych nieruchomości jest ustanowiona hipoteka, wysokość odszkodowania z tytułu wygaśnięcia hipoteki ustala się w wysokości świadczenia głównego wierzytelności zabezpieczonej hipoteką w zakresie, w jakim wierzytelność ta nie wygasła, wraz z odsetkami zabezpieczonymi tą hipoteką obliczonymi na dzień spłaty wierzyciela hipotecznego. Odszkodowanie to podlega zaliczeniu na spłatę świadczenia głównego wierzytelności zabezpieczonej hipoteką wraz z odsetkami.
7. 
Odszkodowania z tytułu wygaśnięcia ograniczonych praw rzeczowych w wysokości ustalonej zgodnie z ust. 3 wypłaca się osobom, którym te prawa przysługiwały.
8. 
Odszkodowania za nieruchomości o nieuregulowanym stanie prawnym podlegają przekazaniu do depozytu sądowego na okres 6 lat.
9. 
Jeżeli na nieruchomościach, o których mowa w art. 37 ust. 3, są zlokalizowane obiekty infrastruktury służące wykonywaniu przez jednostki samorządu terytorialnego zadań własnych, zrealizowane lub realizowane przy wykorzystaniu środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub innych źródeł zagranicznych, odszkodowanie powiększa się o kwotę podlegających zwrotowi środków pochodzących z dofinansowania wraz z odsetkami należnymi zgodnie z przepisami regulującymi zasady zwrotu dofinansowania. Odszkodowanie w części przenoszącej odszkodowanie należne na zasadach wynikających z ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami przyznaje się pod warunkiem rozwiązującym dokonania przez jednostkę samorządu terytorialnego, w trybie i terminie wynikających z właściwych przepisów, zwrotu dofinansowania wraz z należnymi odsetkami.
10. 
Obowiązek zapłaty odszkodowania obciąża Spółkę Celową. Spółka Celowa, na podstawie odrębnego porozumienia zawartego z Wojewodą Mazowieckim, pokrywa koszty ustalenia wysokości odszkodowań. Przepisu art. 132 ust. 8 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami nie stosuje się.
11. 
W przypadku gdy w ramach odszkodowania właścicielowi lub użytkownikowi wieczystemu wywłaszczonej nieruchomości będącemu jednostką samorządu terytorialnego przyznana zostaje za jego zgodą nieruchomość zamienna, przepisu art. 131 ust. 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami nie stosuje się.
1. 
W odniesieniu do nieruchomości objętych decyzją o ustaleniu lokalizacji inwestycji, w celu zapewnienia prawa do wejścia na teren nieruchomości dla prowadzenia na nich budowy inwestycji, a także prac związanych z rozbiórką, przebudową, zmianą sposobu użytkowania, utrzymaniem, eksploatacją, użytkowaniem, remontami oraz usuwaniem awarii, Wojewoda Mazowiecki w decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji ograniczy, za odszkodowaniem, sposób korzystania z nieruchomości przez udzielenie zezwolenia w szczególności na zakładanie i przeprowadzanie na nieruchomości ciągów drenażowych, przewodów i urządzeń służących do przesyłania płynów, pary, gazów i energii elektrycznej oraz urządzeń łączności publicznej i sygnalizacji, a także innych podziemnych, naziemnych lub nadziemnych obiektów i urządzeń. Przepisy art. 124 ust. 4-7 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami stosuje się odpowiednio, z uwzględnieniem przepisów niniejszej ustawy.
2. 
Na wniosek Spółki Celowej ograniczenie sposobu korzystania z nieruchomości, o którym mowa w ust. 1, może nastąpić na rzecz innego niż Spółka Celowa podmiotu, w szczególności przedsiębiorstwa energetycznego, przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjnego lub przedsiębiorcy telekomunikacyjnego.
3. 
Na wniosek Spółki Celowej ograniczenie sposobu korzystania z nieruchomości, o którym mowa w ust. 1, może nastąpić na czas określony.
4. 
Wysokość odszkodowania ustala Wojewoda Mazowiecki w decyzji o odszkodowaniu na podstawie opinii o wartości nieruchomości sporządzonej przez rzeczoznawcę majątkowego. Obowiązek zapłaty odszkodowania obciąża Spółkę Celową. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, obowiązek zapłaty odszkodowania obciąża podmiot, na rzecz którego następuje ograniczenie sposobu korzystania z nieruchomości. Spółka Celowa albo podmiot, na rzecz którego następuje ograniczenie sposobu korzystania z nieruchomości, na podstawie odrębnego porozumienia zawartego z wojewodą, pokrywają koszty ustalenia wysokości odszkodowań.
1. 
Ograniczenie sposobu korzystania z nieruchomości, o którym mowa w art. 42 ust. 1, w stosunku do gruntów stanowiących pas drogowy, uprawnia Spółkę Celową do wystąpienia do właściwego zarządcy drogi o zawarcie porozumienia określającego warunki wykonywania przysługującego Spółce Celowej prawa, o którym mowa w art. 42 ust. 1.
2. 
Porozumienie, o którym mowa w ust. 1, nie może przewidywać opłat za wykonywanie przysługującego Spółce Celowej prawa, o którym mowa w art. 42 ust. 1.
3. 
W przypadku nie zawarcia porozumienia, o którym mowa w ust. 1, w terminie 14 dni od dnia otrzymania przez właściwego zarządcę drogi wystąpienia, o którym mowa w ust. 1, Spółka Celowa jest uprawniona do złożenia wniosku do Wojewody Mazowieckiego o wydanie decyzji określającej warunki wykonywania przysługującego Spółce Celowej prawa, o którym mowa w art. 42 ust. 1.
4. 
Decyzja, o której mowa w ust. 3, nie może przewidywać opłat za wykonywanie przysługującego Spółce Celowej prawa, o którym mowa w art. 42 ust. 1.
5. 
Warunki zawarte w porozumieniu, o którym mowa w ust. 1, albo określone w decyzji, o której mowa w ust. 3, nie mogą powodować:
1)
zagrożenia bezpieczeństwa ruchu drogowego;
2)
zamknięcia dróg publicznych, chyba że istnieje możliwość zorganizowania objazdów.
6. 
Stronami postępowania o wydanie decyzji, o której mowa w ust. 3, są wyłącznie Spółka Celowa oraz właściwy zarządca drogi.
7. 
Do postępowania w sprawie decyzji, o której mowa w ust. 3, przepisy art. 16 ust. 4 i art. 18 stosuje się odpowiednio.

Organem wyższego stopnia w sprawach określonych w niniejszym rozdziale jest minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa.

Ilekroć w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami jest mowa o decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, rozumie się przez to także decyzję o ustaleniu lokalizacji inwestycji wydaną na podstawie niniejszej ustawy.