Przeprowadzenie przymusowych szczepień ochronnych przeciw durowi brzusznemu.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1945.15.88

Akt utracił moc
Wersja od: 18 kwietnia 1945 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ZDROWIA
z dnia 17 kwietnia 1945 r.
wydane w porozumieniu z Ministrem Administracji Publicznej w sprawie przeprowadzenia przymusowych szczepień ochronnych przeciw durowi brzusznemu.

Na mocy art. 11 ust. 1) lit. a) ustawy z dnia 21 lutego 1935 r. o zapobieganiu chorobom zakaźnym i ich zwalczaniu (Dz. U. R. P. Nr 27, poz. 198) zarządza się, co następuje:
Wszystkie osoby zamieszkałe lub czasowo przebywające na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, urodzone od 1885 r. do 1940 r. włącznie, podlegają przymusowemu szczepieniu ochronnemu przeciw durowi brzusznemu.
Szczepienia będą przeprowadzali lekarze, a w ich braku - pomocniczy personel lekarski lub inne osoby, posiadające odpowiednie przygotowanie. Osobom uprawnionym do dokonywania szczepień przymusowych wydaje upoważnienia władza administracji ogólnej I instancji (lekarz powiatowy).
Szczepienia przeprowadzane będą wyłącznie w punktach szczepienia. Za szczepienia nie pobiera się żadnych opłat.
Zarządzenie przymusowych szczepień ochronnych i opracowanie techniczne całokształtu akcji przymusowego szczepienia na obszarze województwa należy do władzy administracji ogólnej tej instancji (naczelnik wydziału zdrowia).

Przeprowadzenie szczepień przymusowych należy do władzy administracji ogólnej I-ej instancji, która w tym celu wydaje wszelkie zarządzenia, konieczne dla terminowego, prawidłowego i skutecznego przeprowadzenia szczepienia. Organy samorządu terytorialnego obowiązane są współdziałać w akcji przymusowych szczepień ochronnych, a w pierwszym rzędzie dostarczać odpowiednio urządzonych pomieszczeń, pomocniczego personelu fachowego (dla rejestracji, posług, utrzymywania pomieszczeń w czystości itd.) oraz środków lokomocji.

Ministerstwo Zdrowia dostarcza szczepionki w ilości potrzebnej dla przeprowadzenia przymusowych szczepień ochronnych oraz ponosi koszty wynagrodzenia personelu fachowego, zatrudnionego przy szczepieniu.
(1)
Przymusowemu szczepieniu ochronnemu nie podlegają:
a)
osoby, które w ciągu ostatnich 5-ciu lat przebyły dur brzuszny,
b)
osoby obłożnie chore, które z tego powodu nie mogą stawić się na punkt szczepienia lub osoby, dla których szczepienie jest bezwzględnie szkodliwe dla zdrowia,
c)
osoby, przebywające w pomieszczeniach, w których w terminie szczepienia panują choroby zakaźne o charakterze epidemicznym, z wyjątkiem duru brzusznego lub durów rzekomych; w tym przypadku przymusowe szczepienie ochronne ulega odroczeniu i winno być przeprowadzone po ustaniu przeszkody, nawet po upływie ogólnego terminu szczepienia.
(2)
Osoby wymienione w ust. (1) niniejszego paragrafu obowiązane są przedstawić w punktach szczepienia świadectwa lekarskie, stwierdzające istnienie przyczyn, zwalniających je od obowiązku szczepienia ochronnego. Świadectwa te lekarze urzędowi winni wydawać bezpłatnie, przyczym narówni ze świadectwami tych lekarzy traktowane będą świadectwa lekarzy ubezpieczalni społecznej i lekarzy wolno praktykujących.
Osobom poddanym szczepieniu względnie zwolnionym od szczepienia przymusowego wydawane będą przez władze administracji ogólnej I instancji świadectwa. Świadectwa te są wolne od wszelkich opłat.
Pracodawcy nie mogą potrącać pracownikom z ich zarobków sumy wynagrodzenia przypadającego za czas niezdolności do pracy, wywołanej reakcją poszczepienną.
Rodzice, względnie osoby sprawujące opiekę nad nieletnimi lub osobami, pozbawionymi zdolności do działań prawnych, odpowiedzialni są za dopełnienie obowiązku szczepienia dzieci względnie osób, pozostających pod ich opieką.
Po upływie terminu przymusowych szczepień ochronnych na danym obszarze do szkół, zakładów naukowych, wychowawczych, jak również do pracy w urzędach, instytucjach i przedsiębiorstwach państwowych, samorządowych oraz prywatnych przyjmowane mogą być tylko osoby, które przedstawią świadectwa o dokonanym szczepieniu ochronnym przeciw durowi brzusznemu względnie o zwolnieniu od obowiązku szczepienia (§ 7).
Winni przekroczenia przepisów niniejszego rozporządzenia względnie zarządzeń na podstawie tego rozporządzenia wydanych, jak również winni przeciwdziałania akcji przymusowych szczepień ochronnych przeciw durowi brzusznemu, o ile czyn ich nie jest zagrożony surowszą sankcją z mocy innych przepisów prawnych, podlegają karze aresztu do 3-ch miesięcy i grzywny do 3.000 zł lub jednej z tych kar.

Orzecznictwo w tych sprawach należy do władz administracji ogólnej I instancji.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.