Kwalifikacje, warunki i tryb udzielania zezwoleń na obsługiwanie aparatów do wyświetlania filmów.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1956.4.23

Akt utracił moc
Wersja od: 11 lutego 1956 r.

ROZPORZĄDZENIE
PREZESA RADY MINISTRÓW
z dnia 3 lutego 1956 r.
w sprawie kwalifikacji, warunków i trybu udzielania zezwoleń na obsługiwanie aparatów do wyświetlania filmów.

Na podstawie art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 15 grudnia 1951 r. o kinematografii (Dz. U. Nr 66, poz. 452) zarządza się, co następuje:
Aparaty do wyświetlania filmów w teatrach świetlnych i innych punktach publicznego rozpowszechniania filmów mogą obsługiwać tylko kinooperatorzy, którzy uzyskają zezwolenie Centralnego Urzędu Kinematografii.
Ustanawia się trzy kategorie zezwoleń:
1)
zezwolenie I kategorii uprawniające do samodzielnego obsługiwania wszystkich rodzajów aparatów do wyświetlania filmów;
2)
zezwolenie II kategorii uprawniające do samodzielnego obsługiwania przenośnych, normalno- i wąskotaśmowych aparatów do wyświetlania filmów oraz do obsługiwania aparatów innych rodzajów pod nadzorem kinooperatora posiadającego zezwolenie I kategorii;
3)
zezwolenie III kategorii uprawniające do samodzielnego obsługiwania wąskotaśmowych, przenośnych aparatów do wyświetlania filmów.
Zezwolenia będą wydawane osobom, które:
1)
ukończyły 18 lat życia i posiadają odpowiedni stan zdrowia;
2)
posiadają wymagane wykształcenie;
3)
odbyły odpowiednią praktykę i szkolenie oraz
4)
złożyły z pomyślnym wynikiem przepisany egzamin przed właściwą komisją egzaminacyjną dla kinooperatorów.
Prezes Centralnego Urzędu Kinematografii powoła komisje egzaminacyjne dla kinooperatorów.
Zezwolenie może być cofnięte przez Centralny Urząd Kinematografii czasowo lub na stałe.
Prezes Centralnego Urzędu Kinematografii w porozumieniu z Zarządem Głównym Związku Zawodowego Pracowników Kultury ustali w drodze zarządzenia:
1)
zakres wykształcenia, praktyki, wyszkolenia oraz egzaminu w zależności od kategorii zezwolenia, o które ubiega się kinooperator;
2)
organizację komisji egzaminacyjnych dla kinooperatorów, skład osobowy tych komisji i tryb odbywania sesji egzaminacyjnych oraz wysokość taksy egzaminacyjnej;
3)
wymagania, jakim powinny odpowiadać:
a)
podanie o dopuszczenie do egzaminu na kinooperatora,
b)
wniosek o zezwolenie na obsługiwanie aparatów do wyświetlania filmów;
4)
przypadki, w których zezwolenie może być cofnięte czasowo lub na stałe.
1.
Przepisów niniejszego rozporządzenia nie stosuje się przy obsługiwaniu aparatów do wyświetlania filmów w wojsku przez żołnierzy w czynnej służbie wojskowej.
2.
W przypadkach przewidzianych w ust. 1 zezwolenia wydają organy wojskowe w trybie i na zasadach określonych w przepisach wojskowych.
3.
Osoby, które przedstawią dowód uzyskania uprawnień do obsługiwania aparatów do wyświetlania filmów w wojsku, otrzymają zezwolenia odpowiedniej kategorii zgodnie z przepisami § 2.
Zezwolenia stałe, wydane na podstawie przepisów dotychczasowych, podlegają wymianie na zezwolenia I kategorii określone w § 2.
Termin wygaśnięcia ważności zezwoleń tymczasowych, wydanych na podstawie dotychczasowych przepisów, oraz tryb i warunki uzyskiwania zezwoleń przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu określi Prezes Centralnego Urzędu Kinematografii w porozumieniu z Zarządem Głównym Związku Zawodowego Pracowników Kultury.
Centralna Rada Związków Zawodowych w porozumieniu z Prezesem Centralnego Urzędu Kinematografii określi, które kategorie zezwoleń (§ 2) uprawniają do uznania ich posiadaczy za egzaminowanych mechaników kinematograficznych w rozumieniu przepisów rozporządzenia Ministra Pracy i Opieki Społecznej z dnia 4 lutego 1948 r. o zaliczeniu egzaminowanych mechaników kinematograficznych do kategorii pracowników umysłowych (Dz. U. Nr 9, poz. 65).
Traci moc rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 23 lipca 1952 r. w sprawie kwalifikacji, warunków i trybu udzielania zezwoleń na zawodowe obsługiwanie aparatów do wyświetlania filmów (Dz. U. Nr 34, poz. 243).
Do czasu wydania przepisów przewidzianych w § 6 zachowują moc dotychczasowe przepisy wykonawcze ze zmianami wynikającymi z przepisów niniejszego rozporządzenia.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.