Zasady rozliczeń z tytułu administracji zleconej budynków mieszkalnych oraz niektórych podatków terenowych.

Monitor Polski

M.P.1978.9.30

Akt utracił moc
Wersja od: 16 marca 1978 r.

ZARZĄDZENIE
MINISTRA FINANSÓW
z dnia 14 lutego 1978 r.
w sprawie zasad rozliczeń z tytułu administracji zleconej budynków mieszkalnych oraz niektórych podatków terenowych.

Na podstawie § 16 uchwały nr 191 Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 1977 r. w sprawie gospodarki finansowej przedsiębiorstw gospodarki mieszkaniowej objętych planowaniem terenowym (Monitor Polski z 1978 r. Nr 2, poz. 12) zarządza się, co następuje:
Zarządzenie reguluje zasady rozliczeń z tytułu prowadzenia administracji zleconej budynków mieszkalnych oraz zasady ewidencji i tryb przekazywania podatków od nieruchomości i od lokali przez przedsiębiorstwa gospodarki mieszkaniowej i spółdzielnie budownictwa mieszkaniowego.
Użyte w zarządzeniu określenia oznaczają:
1)
uchwała - uchwałę nr 191 Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 1977 r. w sprawie gospodarki finansowej przedsiębiorstw gospodarki mieszkaniowej objętych planowaniem terenowym (Monitor Polski z 1978 r. Nr 2, poz. 12),
2)
przedsiębiorstwo - przedsiębiorstwo gospodarki mieszkaniowej objęte planowaniem terenowym,
3)
zjednoczenie - zjednoczenie gospodarki komunalnej i mieszkaniowej, w którym są zgrupowane przedsiębiorstwa określone w pkt 2,
4)
spółdzielnia - spółdzielnię budownictwa mieszkaniowego,
5)
zakład pracy - jednostkę państwową dysponującą zakładowymi domami mieszkalnymi, przekazującą te domy w administrację zleconą przedsiębiorstwu albo spółdzielni,
6)
budynki przejęte albo przekazane - budynki przejęte albo przekazane w administrację zleconą.
1.
Podstawą gospodarki finansowej w zakresie utrzymania budynków przekazanych spółdzielni przez przedsiębiorstwo jest roczny plan finansowy opracowany przez spółdzielnię w porozumieniu z przedsiębiorstwem, a w zakresie budynków spółdzielczych przejętych przez przedsiębiorstwo - roczny plan finansowy opracowany przez przedsiębiorstwo w porozumieniu ze spółdzielnią.
2.
Przekazanie budynków powinno w zasadzie nastąpić z dniem 1 stycznia i powinno być uwzględnione w projektach planów jednostek przejmujących. Jeżeli jednak przekazanie nastąpi w ciągu roku kalendarzowego lub po sporządzeniu projektów planów, jednostka przejmująca budynki powinna otrzymać od dotychczasowych zarządców fundusz płac etaty wydzielone do obsługi tych budynków oraz ustalone na okres od daty przejęcia do końca roku kalendarzowego środki finansowe dla zrównoważenia dochodów z kosztami utrzymania przejętych budynków.
1.
Dochody z wynajmu lokali znajdujących się w budynkach przekazanych spółdzielni przez przedsiębiorstwo przeznacza się na pokrycie kosztów ich utrzymania, z wyjątkiem wypadków, gdy pobrany od najemców podatek od lokali podlega przekazaniu na fundusz miejski lub fundusz gminny wspólny dla miasta i gminy.
2.
Spółdzielnia wyodrębnia w ewidencji księgowej dochody, o których mowa w ust. 1, według źródeł ich pochodzenia.
3.
Spółdzielnia pobiera od najemców czynsz i opłaty z tytułu najmu lokali w budynkach przejętych w wysokości i na zasadach wynikających z prawa lokalowego.
1.
Do kosztów utrzymania budynków przejętych od przedsiębiorstwa spółdzielnia zalicza:
1)
koszty eksploatacji wraz z kosztami ponoszonymi na utrzymanie terenów przydomowych i na eksploatację dźwigów osobowych znajdujących się w tych budynkach; koszty eksploatacji obejmują również odpisy na działalność społeczno-wychowawczą świadczoną na rzecz mieszkańców w przejętych budynkach - ustalone według zasad obowiązujących w spółdzielni,
2)
koszty remontów i modernizacji budynków oraz dźwigów osobowych.
2.
Poza kosztami, o których mowa w ust. 1, do kosztów związanych z przejętymi budynkami zalicza się koszty centralnego ogrzewania i dostarczania ciepłej wody wraz z kosztami remontów urządzeń cieplnych, jeżeli tego rodzaju usługi występują w przejętych budynkach.
3.
Spółdzielnia stosuje następujące zasady rozliczania kosztów określonych w ust. 1 i 2:
1)
koszty eksploatacji, obejmujące również koszty zarządu i administracji ponoszone przez spółdzielnię - mogą być rozliczane w odniesieniu do wszystkich budynków (własnych i przejętych) proporcjonalnie do ich średniorocznej powierzchni użytkowej,
2)
koszty remontów i modernizacji - rozlicza się w odniesieniu do budynków oraz dźwigów osobowych, których one dotyczą; obciążenia z tytułu robót zrealizowanych w tym zakresie przez własne jednostki wykonawstwa remontowego spółdzielnia dokonuje według poniesionych kosztów,
3)
koszty centralnego ogrzewania i dostarczania ciepłej wody - rozlicza się w odniesieniu do budynków, w których występują te usługi.
4.
Do kosztów utrzymania budynków przejętych spółdzielnia dolicza prowizję w wysokości 2% planowanych rocznych kosztów określonych w ust. 1 i 2, tytułem wynagrodzenia za sprawowanie administracji zleconej.
1.
Spółdzielnia ujmuje przejęte od przedsiębiorstwa budynki i związane z nimi inne środki trwałe (dźwigi osobowe, urządzenia centralnego ogrzewania, wyposażenie przejętych ekip remontowych itp.) w ewidencji pozabilansowej jako obce środki trwałe w administracji zleconej.
2.
Przedsiębiorstwo wykazuje w swojej ewidencji umorzenie środków trwałych określonych w ust. 1 oraz dokonuje od nich odpisów amortyzacyjnych na zasadach obowiązujących w przedsiębiorstwie.
3.
W terminie do dnia 15 miesiąca kończącego kwartał przedsiębiorstwo zobowiązane jest powiadomić spółdzielnię o kwartalnym obciążeniu należnością stanowiącą równowartość dokonanych odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w ust. 2, w celu odpowiedniego zarachowania przez spółdzielnię kwot z tego tytułu do kosztów utrzymania przejętych budynków albo do kosztów innej działalności, jeżeli przejęty środek trwały użytkowany jest również częściowo na rzecz innej działalności spółdzielni.
1.
Jeżeli planowane dochody nie pokrywają planowanych kosztów określonych w § 5, przedsiębiorstwo przekazuje spółdzielni dopłatę w wysokości zapewniającej zrównoważenie tej różnicy.
2.
W razie gdy planowane dochody z wynajmu lokali są wyższe od planowanych kosztów określonych w § 5, nadwyżkę z tego tytułu spółdzielnia przekazuje na fundusz rezerwowy przedsiębiorstwa.
3.
Spółdzielnia otrzymuje planowaną dopłatę lub przekazuje planowaną nadwyżkę zaliczkowo w okresach kwartalnych do dnia 15 miesiąca rozpoczynającego kwartał w wysokości 1/4 kwoty przewidzianej w rocznym planie finansowym albo w kwotach planowanych na dany kwartał, jeżeli z uzgodnionego planu rocznego wynikają w ciągu roku znaczne zróżnicowania kosztów między poszczególnymi kwartałami.
4.
Jeżeli w wyniku rozliczenia rocznego kwota dopłaty należnej spółdzielni za dany rok okaże się:
1)
niższa od zaliczek otrzymanych w ciągu roku - spółdzielnia zwraca różnicę przedsiębiorstwu w terminie 15 dni od daty zatwierdzenia rocznego sprawozdania finansowego spółdzielni albo w uzgodnieniu z przedsiębiorstwem może ją zarachować na poczet należnej opłaty w roku następnym,
2)
wyższa od zaliczek otrzymanych w ciągu roku - przedsiębiorstwo, po uznaniu przekroczenia przez spółdzielnię planowanych rocznych kosztów za uzasadnione, przekaże jej różnicę w terminie 15 dni od daty zatwierdzenia rocznego sprawozdania finansowego spółdzielni.
5.
Tryb określony w ust. 4 stosuje się odpowiednio do rocznego rozliczenia nadwyżki, o której mowa w ust. 2.
Jeżeli na terenie miasta (miasta i gminy) wszystkie budynki będące dotychczas w administracji przedsiębiorstwa zostaną przekazane spółdzielni:
1)
dopłatę do kosztów utrzymania przejętych budynków przekazuje spółdzielni zjednoczenie,
2)
nadwyżkę dochodów nad kosztami utrzymania budynków spółdzielnia przekazuje na fundusz rezerwowy zjednoczenia.
W razie przejęcia przez spółdzielnię w administrację zleconą budynków mieszkalnych od zakładów pracy stosuje się odpowiednio przepisy § 3-7, z tym że:
1)
pobrany od najemców podatek od lokali znajdujących się w przejętych budynkach spółdzielnia przekazuje do właściwego budżetu lub na fundusz miejski albo na fundusz gminny wspólny dla miasta i gminy; przekazanie podatku następuje w okresach kwartalnych do dnia 20 następnego miesiąca po upływie kwartału,
2)
dopłatę przekazaną przez zakład pracy na rzecz spółdzielni traktuje się jako udział zakładu pracy w kosztach utrzymania przekazanych budynków,
3)
nadwyżkę otrzymaną od spółdzielni przez zakład pracy będący przedsiębiorstwem zalicza się na zmniejszenie kosztów działalności bytowej; jeżeli zakład pracy jest jednostką budżetową - nadwyżkę tę zalicza się do dochodów budżetowych, a w zakładzie budżetowym - do dochodów własnych zakładu.
Do budynków stanowiących własność spółdzielni przejętych przez przedsiębiorstwo stosuje się odpowiednio przepisy § 3-7, z tym że przedsiębiorstwo:
1)
pobiera opłaty od członków spółdzielni i innych użytkowników lokali w przejętych budynkach w wysokości ustalonej przez spółdzielnię,
2)
przekazuje spółdzielni pobrane od użytkowników lokali należności przeznaczone na spłatę kredytu bankowego zaciągniętego na budowę lokali w kwotach i terminach z nią uzgodnionych,
3)
przekazuje spółdzielni należne jej kwoty z tytułu podatku od lokali pobranego od członków spółdzielni i innych użytkowników lokali; przekazanie podatku od lokali dokonywane jest za okresy kwartalne w terminie do dnia 15 następnego miesiąca po upływie kwartału,
4)
przekazuje do budżetu miasta lub budżetu miasta i gminy, właściwego dla miejsca położenia budynku, podatek od nieruchomości przypadający od lokali spółdzielczych objętych tym podatkiem; przekazanie do budżetu podatku od nieruchomości następuje za okresy kwartalne do dnia 15 następnego miesiąca po upływie kwartału,
5)
zalicza do kosztów utrzymania przejętych budynków spółdzielczych obciążenie z tytułu podatku od nieruchomości, o którym mowa w pkt 4.
1.
W razie przejęcia przez przedsiębiorstwo budynków mieszkalnych zakładów pracy dochody i koszty związane z tymi budynkami przedsiębiorstwo włącza do rocznego planu utrzymania budynków własnych oraz budynków stanowiących własność osób fizycznych, administrowanych przez przedsiębiorstwo, z tym że:
1)
wieloletnie i roczne normy kosztów utrzymania budynków (§ 2 ust. 2 i 3 uchwały) nie obejmują budynków przejętych,
2)
dopłatę wyrównującą rentowność przejętych budynków przedsiębiorstwo otrzymuje od zakładu pracy.
2.
Dopłatę, o której mowa w ust. 1 pkt 2, ustala się na okresy roczne w kwocie wynikającej z pomnożenia powierzchni użytkowej przejętych budynków przez planowaną na dany rok stawkę dopłaty budżetowej, obliczoną na 1 m2 powierzchni budynków (własnych i stanowiących własność osób fizycznych) administrowanych przez przedsiębiorstwo.
3.
Zakład pracy przekazuje dopłatę przedsiębiorstwu w okresach kwartalnych do dnia 15 miesiąca rozpoczynającego kwartał w wysokości 1/4 kwoty przewidzianej w planie rocznym.
4.
Ustalona w sposób określony w ust. 2 dopłata nie podlega rozliczeniu między przedsiębiorstwem a zakładem pracy, chyba że:
1)
średnioroczna powierzchnia użytkowa budynków zakładów pracy administrowana przez przedsiębiorstwo okaże się inna od wielkości przyjętej do planu rocznego,
2)
przedsiębiorstwo prowadziło administrację zleconą przez niepełny rok; w tym wypadku należną mu część rocznej dopłaty ustala się proporcjonalnie do liczby miesięcy, w których budynki pozostawały w administracji zleconej.
5.
Jeżeli w ciągu roku wskutek korekty planu ulegnie zmianie kwota dopłaty budżetowej dla przedsiębiorstwa, kwota dopłaty należna od zakładu pracy w danym roku nie ulega zmianie.
1.
Jeżeli przedsiębiorstwo, poza budynkami własnymi oraz przejętymi od spółdzielni i zakładów pracy, administruje również budynkami stanowiącymi własność osób fizycznych, to w odniesieniu do tych budynków w ewidencji finansowo-księgowej przedsiębiorstwa wyodrębnia się:
1)
koszty remontów i modernizacji, podlegające zabezpieczeniu hipotecznemu w trybie określonym w przepisach o remontach i odbudowie oraz wykończaniu budowy i nadbudowie budynków,
2)
wymiar podatku od nieruchomości z podziałem na część przypadającą od czynszów najmu lokali mieszkalnych i lokali użytkowych, w sposób umożliwiający ustalenie kwot przeznaczonych z tego podatku na zmniejszenie zadłużenia hipotecznego z tytułu przeprowadzonych remontów i modernizacji,
3)
wymiar i kwoty pobranego podatku od lokali od najemców zajmujących lokale w tych budynkach.
2.
Przedsiębiorstwo w okresie sprawowania administracji nie odprowadza do budżetu podatku od nieruchomości należnego od czynszów z tytułu najmu lokali znajdujących się w budynkach stanowiących własność osób fizycznych.
3.
Przepisu ust. 2 nie stosuje się do budynków położonych na terenach:
1)
miast, w których utworzono fundusz miejski na podstawie uchwały nr 50 Rady Ministrów z dnia 26 lutego 1971 r. o funduszu miejskim (Monitor Polski Nr 15, poz. 108),
2)
miast, które są objęte funduszem gminnym wspólnym dla miasta i gminy;

w tych wypadkach podatek od nieruchomości podlega odprowadzeniu do budżetu miasta lub budżetu miasta i gminy, właściwego dla miejsca położenia budynku. Przedsiębiorstwo przekazuje podatek za okresy kwartalne do dnia 15 następnego miesiąca po upływie kwartału.

4.
W razie zadłużenia hipotecznego, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, przedsiębiorstwo przesyła za okresy roczne (lub krótsze, jeżeli sprawowało administrację przez niepełny rok) do terenowego organu administracji państwowej właściwego dla miejsca położenia budynku zawiadomienie o wysokości kwot przeznaczonych na zmniejszenie tego zadłużenia z części podatku od nieruchomości przekraczającej 25% podstawy opodatkowania.
5.
W razie przywrócenia administracji budynków właścicielowi (zarządcy) przedsiębiorstwo powinno:
1)
dokonać rozliczenia za okres sprawowania administracji; w takim wypadku osiągnięte dochody z najmu lokali znajdujących się w budynkach oddawanych zmniejsza się o pełne kwoty podatku od nieruchomości, jakie odprowadzałby właściciel (zarządca), gdyby prowadził administrację we własnym zakresie,
2)
przesłać właściwemu terenowemu organowi administracji państwowej zawiadomienie o wysokości kwot podatku od nieruchomości przekraczających 25% podstawy opodatkowania, pobranych w okresie sprawowania administracji przez przedsiębiorstwo, nie wykorzystanych na cele określone w ust. 4 i przeznaczonych na przyszłe finansowanie lub zmniejszenie zadłużenia hipotecznego z tytułu wydatków związanych z remontami i modernizacją tych budynków.
1.
W miastach, w których utworzono fundusz miejski (lub fundusz gminny wspólny dla miasta i gminy), pobrany przez przedsiębiorstwo podatek od lokali od najemców zajmujących lokale w budynkach przejętych od zakładów pracy oraz w budynkach stanowiących własność osób fizycznych przedsiębiorstwo przekazuje na fundusz miejski (fundusz gminny w miastach i gminach). Podatek ten odprowadza się w okresach kwartalnych do dnia 20 następnego miesiąca po upływie kwartału.
2.
W razie przywrócenia administracji budynków właścicielowi (zarządcy) podatek od lokali pobrany przez przedsiębiorstwo od najemców zajmujących lokale w tych budynkach nie podlega rozliczeniu z właścicielem (zarządcą).
1.
Przepisy zarządzenia stosuje się odpowiednio do wielobranżowych przedsiębiorstw gospodarki komunalnej i mieszkaniowej, w których skład wchodzą zakłady gospodarki mieszkaniowej, z tym że wysokość dopłaty należnej od zakładu pracy, o której mowa w § 11 ust. 2, ustala się w sposób określony w ust. 2.
2.
Planowany na dany rok deficyt zakładu gospodarki mieszkaniowej, zwiększony o stawkę zysku w wysokości 2,7% liczonej od planowanych kosztów zakładu, podzielony przez liczbę m2 powierzchni budynków (własnych i osób fizycznych) znajdujących się w zarządzie i administracji zakładu, stanowi równowartość dopłaty jednostkowej pokrywanej z budżetu albo nadwyżek osiąganych przez inne, planowo-rentowne zakłady przedsiębiorstwa wielobranżowego. Ustaloną w ten sposób dopłatę mnoży się przez średnioroczną powierzchnię budynków przejętych od zakładów pracy.
Traci moc zarządzenie Ministra Finansów oraz Ministra Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 19 grudnia 1973 r. w sprawie zasad rozliczeń z tytułu prowadzenia przez jednego zarządcę administracji budynków mieszkalnych w osiedlu (zespole) mieszkaniowym (Dz. Urz. Min. Fin. z 1974 r. Nr 1, poz. 1).
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i stosuje się do rozliczeń od dnia 1 stycznia 1978 r.