Zm.: ustawa z dnia 18 listopada 1919 roku o obrocie ziemiopłodami w roku gospodarczym 1919/20 (Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej z 1919 r. Nr 89, poz. 485).

Dziennik Ustaw

Dz.U.1920.6.40

Akt utracił moc

Wersja od: 29 stycznia 1920 r.

USTAWA

z dnia 23 stycznia 1920 r.

w sprawie zmiany art. 3 Ustawy z dnia 18 listopada 1919 roku o obrocie ziemiopłodami w roku gospodarczym 1919/20 (Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej z 1919 r. № 89 poz. 485).

Art.  1.

Artykuł 3 Ustawy z dnia 18 listopada 1919 roku o obrocie ziemiopłodami w roku gospodarczym 1919/20 (Dz. Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej z 1919 r. № 89, poz. 485) otrzymuje brzmienie następujące:

"Zboża, dostarczone w wykonaniu Ustawy z dnia 29 lipca 1919 r. (Dz. Praw № 64, poz. 381) o obrocie ziemiopłodami, muszą być zaliczone na poczet kontyngentów, nałożonych w myśl niniejszej Ustawy.

Zwrot nadwyżki, któraby się z porównania obu kontygentów okazać miała, w żadnym wypadku nie może mieć miejsca.

Handel ziemiopłodami, pozostającemi u wytwórców po odstawieniu kontyngentów, jest w granicach Rzeczypospolitej Polskiej wolny z ograniczeniami w niniejszej Ustawie zawartemi.

Wytwórcy rolni zamieszkali w poszczególnych miejscowościach (wsiach, osadach, przysiółkach, miasteczkach), mogą pozostałe po oddaniu kontyngentu ilości zboża pozbywać w wolnym handlu dopiero wtedy, gdy wszyscy inni zobowiązani w tejże miejscowości do odstawienia kontyngentu obowiązkowi temu zadośćuczynią.

Powiatowa władza administracyjna oznaczy i w sposób zwyczajem przyjęty ogłosi ten termin dla każdej miejscowości, a nadto posiadaczom gospodarstw, obejmujących powyżej sto morgów, którzy swój kontyngent odstawili, udziela indywidualnego zezwolenia na prowadzenie wolnego handlu płodami rolnemi, kontyngentowaniu podlegającemu

Ministrowi Aprowizacji przysługuje prawo zarządzić przymusowy wykup u producentów, posiadających gospodarstwa powyżej 40 morgów ziemi ornej po cenach, oznaczonych przez Ministerstwo Aprowizacji i Ministerstwo Rolnictwa i Dóbr Państwowych, po wysłuchaniu opinji Państwowej Rady Aprowizacyjnej, wszelkich jadalnych ziemiopłodów, tak nieobjętych zarówno jak i objętych niniejszą Ustawą, a pozostałych po dostarczeniu kontyngentu, z uwzględnieniem istotnych potrzeb spożywczych i gospodarczych producentów.

Prawo przymusowego wykupu może być stosowane i do ziemiopłodów, znajdujących się w posiadaniu nabywców.

Art.  2.

Wykonanie niniejszej Ustawy poleca się Ministrowi Aprowizacji.

Art.  3.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem jej ogłoszenia w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej.