Rozdział 3 - Zabezpieczenie medyczne Światowych Dni Młodzieży - Szczególne rozwiązania związane z organizacją wizyty Jego Świątobliwości Papieża Franciszka w Rzeczypospolitej Polskiej oraz Światowych Dni Młodzieży - Kraków 2016.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2017.685 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 30 marca 2017 r.

Rozdział  3

Zabezpieczenie medyczne Światowych Dni Młodzieży

Art.  11. 

1. Zadania w zakresie zabezpieczenia medycznego Światowych Dni Młodzieży, zwanego dalej "zabezpieczeniem medycznym ŚDM", wykonuje Wojewoda Małopolski.

2. Zabezpieczenie medyczne ŚDM obejmuje:

1) przygotowanie planu zabezpieczenia medycznego ŚDM, zwanego dalej "planem", realizowanego w okresie od dnia 25 lipca 2016 r. do dnia 2 sierpnia 2016 r., zawierającego:

a) wskazanie obszaru objętego zabezpieczeniem medycznym ŚDM oraz charakterystykę potencjalnych zagrożeń życia lub zdrowia, w tym analizę ryzyka ich wystąpienia,

b) opis sposobu zabezpieczenia świadczeń opieki zdrowotnej na rzecz osób uczestniczących w Światowych Dniach Młodzieży, z uwzględnieniem zagrożeń, o których mowa w lit. a, przez wskazanie planowanych podmiotów wykonujących działalność leczniczą, z którymi będą zawarte umowy, o których mowa w art. 15 ust. 1, na gotowość do udzielania zwiększonej liczby świadczeń opieki zdrowotnej w ramach:

– podstawowej opieki zdrowotnej, w tym nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej,

– leczenia szpitalnego, w szczególności w izbach przyjęć i szpitalnych oddziałach ratunkowych,

c) wskazanie liczby lotniczych zespołów ratunkowych spełniających wymagania określone w art. 37 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. z 2016 r. poz. 1868 i 2020 oraz z 2017 r. poz. 60) oraz liczby lotniczych zespołów poszukiwawczo-ratowniczych, o których mowa w art. 140b ust. 1 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. - Prawo lotnicze (Dz. U. z 2016 r. poz. 605, 904, 1361 i 1948 oraz z 2017 r. poz. 60),

d) wykaz zespołów wyjazdowych z lekarzem i zespołów wyjazdowych bez lekarza, patroli pieszych, patroli ruchomych, stałych punktów pomocy medycznej oraz namiotów szpitalnych, zwanych dalej "jednostkami zabezpieczenia medycznego ŚDM", ze wskazaniem ich liczby, lokalizacji i obszaru działania, przy uwzględnieniu zagrożeń, o których mowa w lit. a,

e) wykaz minimalnego wyposażenia jednostek zabezpieczenia medycznego ŚDM, z wyłączeniem zespołów wyjazdowych z lekarzem i zespołów wyjazdowych bez lekarza,

f) opis sposobu działania, zakresu udzielanej pomocy medycznej i zadań realizatorów zabezpieczenia medycznego ŚDM, o których mowa w art. 15 ust. 1 pkt 2 i 3,

g) opis sposobu współpracy jednostek zabezpieczenia medycznego ŚDM oraz lotniczych zespołów poszukiwawczo-ratowniczych i lotniczych zespołów ratunkowych z innymi służbami i podmiotami odpowiedzialnymi za bezpieczeństwo publiczne,

h) graficzne odwzorowanie głównych i zapasowych dróg ewakuacji medycznej ze stałych punktów pomocy medycznej i namiotów szpitalnych do wyznaczonych podmiotów wykonujących działalność leczniczą, o których mowa w art. 15 ust. 1 pkt 1,

i) wykaz podmiotów, o których mowa w art. 15 ust. 1, oraz ich dane teleadresowe,

j) wykaz wszystkich możliwych relacji łączności między jednostkami zabezpieczenia medycznego ŚDM, zespołami lotniczymi, o których mowa w lit. c, oraz realizatorami zabezpieczenia medycznego ŚDM, o których mowa w art. 15 ust. 1,

k) szczegółowy zakres obowiązków koordynatora zabezpieczenia medycznego ŚDM - w przypadku jego powołania,

l) zakres zadań realizowanych w ramach wsparcia zabezpieczenia medycznego ŚDM udzielanego przez Ministra Obrony Narodowej;

2) powołanie sztabu zabezpieczenia medycznego ŚDM w celu zapewnienia koordynacji działań jednostek zabezpieczenia medycznego ŚDM wraz z określeniem składu, lokalizacji, zadań i wyposażenia sztabu oraz harmonogramu jego działania;

3) inne niż określone w pkt 1 i 2 zadania związane z zabezpieczeniem medycznym ŚDM, niemożliwe do przewidzenia podczas przygotowania planu.

3. Wojewoda Małopolski przekazuje plan, do wiadomości, Szefowi Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Szefowi Biura Ochrony Rządu.

Art.  12. 

1. Przez gotowość, o której mowa w art. 11 ust. 2 pkt 1 lit. b, należy rozumieć zapewnienie przez podmiot wykonujący działalność leczniczą zwiększonej liczby osób wykonujących zawód medyczny, produktów leczniczych, wyrobów medycznych oraz sprzętu i aparatury medycznej, niezbędnych do realizacji zadań zabezpieczenia medycznego ŚDM określonych w planie.

2. Pozostawanie w gotowości do udzielania zwiększonej liczby świadczeń opieki zdrowotnej, o których mowa w art. 11 ust. 2 pkt 1 lit. b, na podstawie umowy, o której mowa w art. 15 ust. 1, nie stanowi i nie narusza wykonywania umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej zawartej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1793, z późn. zm.) ani zasad finansowania świadczeń opieki zdrowotnej określonych w tej ustawie albo w przepisach odrębnych.

Art.  13. 

1. Zespoły wyjazdowe:

1) z lekarzem - odpowiadają wymaganiom dla zespołu ratownictwa medycznego specjalistycznego, o których mowa w art. 36 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 2 i 3 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym;

2) bez lekarza - odpowiadają wymaganiom dla zespołu ratownictwa medycznego podstawowego, o których mowa w art. 36 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 2 i 3 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym.

2. Lotnicze zespoły ratunkowe, o których mowa w art. 11 ust. 2 pkt 1 lit. c, oraz zespoły wyjazdowe, o których mowa w art. 11 ust. 2 pkt 1 lit. d, nie mogą być jednocześnie jednostkami systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego, o których mowa w art. 32 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym.

3. Patrol pieszy, o którym mowa w art. 11 ust. 2 pkt 1 lit. d, składa się co najmniej z dwóch osób, z których co najmniej jedna to:

1) pielęgniarka lub

2) ratownik medyczny, lub

3) ratownik, o którym mowa w art. 13 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym, zwany dalej "ratownikiem".

4. Patrol ruchomy, o którym mowa w art. 11 ust. 2 pkt 1 lit. d, składa się z jednej osoby, posiadającej co najmniej uprawnienia ratownika, wyposażonej w czterokołowiec w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2017 r. poz. 128 i 379, ze zm.).

5. W stałym punkcie pomocy medycznej, o którym mowa w art. 11 ust. 2 pkt 1 lit. d, pomocy medycznej udzielają co najmniej dwie osoby będące:

1) lekarzem lub

2) ratownikiem medycznym, lub

3) pielęgniarką, lub

4) ratownikiem.

6. W namiocie szpitalnym, o którym mowa w art. 11 ust. 2 pkt 1 lit. d, pomocy medycznej udziela co najmniej jeden lekarz oraz co najmniej pięć osób będących:

1) lekarzem lub

2) ratownikiem medycznym, lub

3) pielęgniarką.

7. Osoby udzielające pomocy medycznej w ramach zespołu wyjazdowego, patrolu pieszego i patrolu ruchomego mogą udzielać tej pomocy na całym obszarze objętym zabezpieczeniem medycznym ŚDM.

8. Zespoły wyjazdowe, lotnicze zespoły ratunkowe, patrole piesze, patrole ruchome, stałe punkty pomocy medycznej i namioty szpitalne są wyposażone w środki łączności bezprzewodowej umożliwiające natychmiastową łączność z innymi osobami wykonującymi zadania związane z zabezpieczeniem medycznym ŚDM oraz zapewnieniem bezpieczeństwa i porządku publicznego.

9. Osoby z jednostek podległych Ministrowi Obrony Narodowej wyznaczone do wsparcia zabezpieczenia medycznego ŚDM mogą udzielać pomocy medycznej także osobom innym niż wymienione w art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1638, 1948 i 2260). Realizacja zadań odbywa się na podstawie planu i nie wymaga zawarcia umowy, o której mowa w art. 15 ust. 1.

10. Osobom, o których mowa w ust. 9, Minister Obrony Narodowej zapewni ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej za szkody będące następstwem czynności realizowanych w ramach pomocy medycznej, o których mowa w ust. 11, albo niezgodnego z prawem zaniechania udzielania tych świadczeń.

11. Realizacja zadań zabezpieczenia medycznego ŚDM w zakresie czynności ratunkowych, leczenia, ewakuacji medycznej i transportu sanitarnego przez osoby, o których mowa w ust. 9, będzie się odbywać z wykorzystaniem pojazdów sanitarnych, statków powietrznych, etatowego i tabelarycznego sprzętu i wyposażenia medycznego, medycznych środków materiałowych oraz leków będących na wyposażeniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.

Art.  14. 

Pomoc medyczna udzielana w namiocie szpitalnym przez zespół wyjazdowy z lekarzem i zespół wyjazdowy bez lekarza, lotniczy zespół ratunkowy, patrol pieszy lub patrol ruchomy lub w stałym punkcie pomocy medycznej jest dokumentowana w karcie informacyjnej KPP/MCR. Wzór karty informacyjnej KPP/MCR jest określony w załączniku do ustawy.

Art.  15. 

1. Realizatorami zabezpieczenia medycznego ŚDM są:

1) podmioty wykonujące działalność leczniczą,

2) jednostki współpracujące z systemem, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym,

3) społeczne organizacje ratownicze i inne podmioty, które w ramach swoich zadań ustawowych lub statutowych są uprawnione do niesienia pomocy w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego

- z którymi Wojewoda Małopolski zawarł umowę o zabezpieczenie medyczne ŚDM.

2. Umowa, o której mowa w ust. 1, zawiera w szczególności:

1) zakres zadań wynikających z planu, w tym dotyczących gotowości do udzielania zwiększonej liczby świadczeń opieki zdrowotnej przez podmioty, o których mowa w art. 11 ust. 2 pkt 1 lit. b - w przypadku umów zawieranych z tymi podmiotami;

2) termin wykonania tych zadań;

3) minimalne wymagania dotyczące osób wykonujących zadania;

4) minimalne wyposażenie konieczne do wykonania zadań;

5) maksymalną kwotę wydatków na wykonywanie zadań określonych zgodnie z pkt 1;

6) sposób i termin rozliczenia kosztów wykonania zadań określonych zgodnie z pkt 1;

7) zobowiązanie realizatora zabezpieczenia medycznego ŚDM do zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody będące następstwem udzielania pomocy medycznej lub zaniechania jej udzielenia lub jego oświadczenie o posiadaniu takiego ubezpieczenia;

8) zakres i warunki odpowiedzialności z tytułu niewykonania lub niewłaściwego wykonania umowy.

Art.  16. 

Wojewoda Małopolski może powierzyć, w drodze umowy, jednemu z podmiotów, o których mowa w art. 15 ust. 1, obowiązki koordynatora zabezpieczenia medycznego ŚDM, wykonującego zadania, o których mowa w art. 11 ust. 2 pkt 1 lit. k.

Art.  17. 

1. Koszty zabezpieczenia medycznego ŚDM obejmują finansowanie:

1) zakupu:

a) specjalistycznych środków transportu sanitarnego,

b) środków łączności dla osób wchodzących w skład jednostek zabezpieczenia medycznego ŚDM,

c) wyposażenia stanowisk dyspozytorów medycznych,

d) produktów leczniczych i wyrobów medycznych,

e) aparatury i sprzętu medycznego;

2) zakwaterowania i wyżywienia osób wchodzących w skład jednostek zabezpieczenia medycznego ŚDM;

3) obsługi technicznej i łączności, niezbędnych do wykonania zabezpieczenia medycznego ŚDM;

4) kosztów realizacji umów, o których mowa w art. 15 ust. 1;

5) innych kosztów związanych z realizacją zadań, o których mowa w art. 11 ust. 2 pkt 3.

2. Zakupów, o których mowa w ust. 1 pkt 1:

1) lit. a, b i e, dokonuje Wojewoda Małopolski;

2) lit. c i d, dokonuje, z zastrzeżeniem przepisów odrębnych, Wojewoda Małopolski lub realizator zabezpieczenia medycznego ŚDM, o którym mowa w art. 15 ust. 1 - w przypadku gdy przewiduje to umowa, o której mowa w art. 15 ust. 2.

3. Wojewoda Małopolski udostępnia realizatorom zabezpieczenia medycznego ŚDM środki transportu, środki łączności oraz aparaturę i sprzęt medyczny, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, b i e, które zakupi, uwzględniając zadania tych realizatorów wynikające z umów, o których mowa w art. 15 ust. 1, oraz opinię koordynatora zabezpieczenia medycznego ŚDM - w przypadku gdy został powołany.

4. Środki transportu, środki łączności oraz aparaturę i sprzęt medyczny, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, b i e, po zakończeniu Światowych Dni Młodzieży, Wojewoda Małopolski, w uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, może przekazać:

1) nieodpłatnie na czas oznaczony, nieoznaczony albo bez zastrzeżenia obowiązku zwrotu,

2) w formie darowizny

- na rzecz podmiotów wykonujących działalność leczniczą, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, utworzonych przez podmioty wymienione w art. 6 ust. 1, 2 i 6 tej ustawy lub na rzecz jednostek systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego, o których mowa w art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym.

5. Nieodpłatne przekazanie albo darowizna, o których mowa w ust. 4, następuje na pisemny wniosek zainteresowanego podmiotu, złożony w terminie do dnia 1 października 2016 r., zawierający w szczególności:

1) nazwę i adres siedziby podmiotu występującego o nieodpłatne przekazanie lub darowiznę;

2) wskazanie środka transportu, środka łączności, aparatury lub sprzętu medycznego, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, b i e, których dotyczy wniosek;

3) uzasadnienie potrzeb wnioskującego;

4) zobowiązanie wnioskującego do pokrycia kosztów związanych z nieodpłatnym przekazaniem lub darowizną.

Art.  18. 

1. W okresie od dnia 25 lipca 2016 r. do dnia 2 sierpnia 2016 r. termin dokonania zgłoszenia, o którym mowa w:

1) art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. z 2016 r. poz. 1866, 2003 i 2173), w przypadku podejrzenia lub rozpoznania zakażenia, choroby zakaźnej lub zgonu z powodu zakażenia lub choroby zakaźnej,

2) art. 29 ust. 1 ustawy, o której mowa w pkt 1, w przypadku uzyskania dodatniego wyniku badania w kierunku biologicznych czynników chorobotwórczych

- u osoby mającej miejsce zamieszkania lub przebywającej na obszarze objętym zabezpieczeniem medycznym ŚDM wynosi nie więcej niż 2 godziny odpowiednio od chwili powzięcia tego podejrzenia lub rozpoznania albo uzyskania wyniku badania.

2. Przepis ust. 1 nie narusza obowiązku dokonywania zgłoszeń, o których mowa w ust. 1, w sposób i terminie określonych w art. 27 i art. 29 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi.

3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:

1) wykaz zakażeń i chorób zakaźnych oraz biologicznych czynników chorobotwórczych, które podlegają zgłoszeniu w terminie, o którym mowa w ust. 1, oraz okoliczności uzasadniające to zgłoszenie,

2) szczegółowy sposób dokonywania zgłoszeń, o których mowa w ust. 1

- mając na uwadze konieczność zapewnienia właściwego zabezpieczenia sanitarno-epidemiologicznego osób zamieszkujących lub przebywających na obszarze objętym zabezpieczeniem medycznym ŚDM.