Służba przygotowawcza i egzamin kandydatów na stanowiska wyższej służby administracyjnej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1924.13.113

Akt utracił moc

Wersja od: 25 lipca 1924 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 21 stycznia 1924 r.

o służbie przygotowawczej i egzaminie kandydatów na stanowiska wyższej służby administracyjnej.

Na zasadzie art. 11 i 12 ustawy o państwowej służbie cywilnej z dnia 17 lutego 1922 r. (Dz. U. R. P. № 21, poz. 164) zarządza się co następuje:

§ 1. Kandydaci na stanowiska wyższej służby administracyjnej (kategorji 1) w służbie państwowej Prezydjum Rady Ministrów oraz w działach Ministerstw: Spraw Wewnętrznych, Spraw, Wojskowych, Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, Rolnictwa i Dóbr Państwowych, Przemysłu i Handlu, Robót Publicznych, Pracy i Opieki Społecznej oraz Reform Rolnych, z wyjątkiem gałęzi fachowych tych działów winni odbyć służbą przygotowawczą (praktykę), przewidzianą w art. 12 ustawy z dnia 17 lutego 1922 r. o państwowej służbie cywilnej (Dz. U. R. P. № 21, poz. 164) i złożyć egzamin, przepisany niniejszem rozporządzeniem.

§ 2. 1 Do służby przygotowawczej dopuszczeni być mogą kandaci odpowiadający warunkom określonym w art. 6 i 7 ustawy o państwowej służbie cywilnej, jeżeli wykażą się dowodem z odbycia studjów wyższych, zakończonych przepisanemi egzaminami na uniwersytetach krajowych, względnie zwolnieniem od wymogu przepisanego wykształcenia-po myśli art. 11 ustęp ostatni, względnie art. 115 ustąp pierwszy ustawy o państwowej służbie cywilnej.

§ 3. Prośby o dopuszczenie do służby przygotowawczej należy wnosić do władzy powołanej do mianowania.

Do próśb mają być dołączone: metryka urodzin, dowód obywatelstwa polskiego, dowód ukończenia wymaganych studjów, świadectwo zdrowia, wystawione przez lekarza rządowego oraz dokładny własnoręcznie napisany życiorys.

Kandydaci nieposiadający przepisanego niniejszem rozporządzeniem wykształcenia winni równocześnie prosić o, wymienione w § 2, zwolnienie.

§ 4. Służba przygotowawcza trwa zasadniczo rok, w ciągu której kandydat winien zapoznać się z agendami należącemi do tego działu administracji państwowej, w którym pełni służbą oraz z manipulacją kancelaryjno-biurową.

O wyniku służby przygotowawczej orzeka na podstawie sprawozdania bezpośrednie: władzy służbowej praktykanta władza powołana do mianowania.

Sprawozdanie winno zawierać oceną pilności i uzdolnienia praktykanta oraz jego zachowania się w służbie i poza służbą.

W razie ujemnego wyniku służby przygotowawczej może władza powołana do mianowania zwolnić kandydata ze służb/ lub orzec przedłużenie służby przygotowawczej, jednak najwyżej na przeciąg dalszych dwóch lat. Jeżeli ponowna ocena wypadnie ujemnie, należy kandydata zwolnić ze służby.

§ 5. Po ukończeniu pierwszego, a przed upływem trzeciego roku służby przygotowawczej, z dodatnim wynikiem winien praktykant poddać się. egzaminowi.

Podania o przypuszczenie do egzaminu należy wnosić w drodze służbowej do właściwego Ministra. Władza służbowa dołącza do podania sprawozdanie o wyniku służby przygotowawczej (§ 4). O przypuszczeniu do egzaminu orzeka właściwy Minister, wyznacza termin egzaminu i komisarzy egzaminacyjnych oraz powiadamia o egzaminie Prezesa Rady Ministrów (§ 6).

§ 6. Komisje egzaminacyjne ustanawia się przy właściwych Ministerstwach.

Komisja egzaminacyjna składa się. z przewodniczącego i dwóch komisarzy egzaminacyjnych.

Właściwi Ministrowie ustanawiają z końcem każdego roku kalendarzowego na rok następny listą komisarzy egzaminacyjnych z pośród podległych im urzędników.

Przewodniczących komisji egzaminacyjnych powołuje na wniosek zainteresowanych Ministrów Prezes Rady Ministrów z pośród urzędników działów administracji państwowej wymienionych w § 1 niniejszego rozporządzenia. Listę przewodniczących ustala Prezes Rady Ministrów z końcem roku kalendarzowego na rok następny.

Przewodniczący komisji egzaminacyjnej i jeden z komisarzy egzaminacyjnych muszą posiadać ukończone studja prawnicze zakończone przepisanemi egzaminami.

Przewodniczącemu służy prawo egzaminowania.

Kolejność egzaminowania wyznacza przewodniczący.

§ 7. Egzamin jest pisemny i ustny. Egzamin ustny winien odbyć się najpóźniej w terminie trzydniowym po pisemnym.

§ 8. Egzamin pisemny polega na wypracowaniu różnych tematów, wybranych przez komisję egzaminacyjną na wniosek poszczególnych egzaminatorów.

Przedmiotem wypracowania ma być rozstrzygnięcie jednej lub dwóch spraw administracyjnych na podstawie przedmiotowych aktów i opracowanie sprawozdania do władz wyższych.

Przy wyborze przedmiotu winna komisja baczyć na to, aby kandydat o zwykłem uzdolnieniu mógł wypracować zadania w przeciągu sześciu godzin. Egzamin nie może trwać w żadnym razie dłużej niż ośm godzin.

Egzamin pisemny odbywa się, w lokalu urzędowym pod nadzorem jednego z członków komisji lub innego wyznaczonego urzędnika. Kandydat winien mieć możność korzystania ze zbioru ustaw, i rozporządzeń; wszelka inna pomoc, w szczególności porozumiewanie się kandydatów między sobą lub z innemi osobami, jest wzbronione-.

Kandydat po ukończeniu wypracowania przed opuszczeniem lokalu urzędowego oddaje je urzędnikowi sprawującemu nadzór, który stwierdza na wypracowaniu czas rozpoczęcia i ukończenia opracowania i zabezpiecza wypracowanie przez opieczętowanie przed możliwemi późniejszemi zmianami.

Egzamin pisemny może się odbywać równocześnie z kilku kandydatami.

§ 9. Przedmiotem egzaminu ustnego jest: obowiązujące ustawodawstwo polityczne, ze szczególnem uwzględnieniem ustawy konstytucyjnej, obowiązujące ustawodawstwo administracyjne ze szczególnem uwzględnieniem tego działu administracji państwowej, w którym kandydat pełni służbę,

ustrój i zakres działania władz i urzędów,

przepisy o państwowej służbie cywilnej oraz,

ogólne zasady kancelaryjno-manipulacyjne.

Prócz tego, winien kandydat przy egzaminie ustnym uzasadnić załatwienie tematów egzaminu pisemnego.

Kandydaci, którzy nie posiadają wykształcenia prawniczego zakończonego przepisanemi egzaminami, względnie ci, którzy otrzymali uwolnienie od wyższych studjów (art. 11 i 115 ustawy o państwowej służbie cywilnej), obowiązani są ponadto znać te przepisy prawa cywilnego i karnego, których znajomość potrzebna jest w pełnieniu służby oraz ogólne zasady ekonomji politycznej i polityki ekonomicznej. Komisja egzaminacyjna może uwolnić z poszczególnych wyżej wymienionych przedmiotów tych kandydatów, którzy wykażą, że przedmioty te wchodziły w zakres ich studjów i że złożyli z nich przepisane egzaminy.

Prezes Rady Ministrów w porozumieniu z zainteresowanym Ministrem i Ministrem Sprawiedliwości określi osobną instrukcją, które przepisy prawa cywilnego i karnego będą przedmiotem egzaminu.

Komisja egzaminacyjna winna zwrócić przedewszystkiem szczególną uwagę, czy i w jakim stopniu kandydat posiada zdolność pojmowania i praktycznego zastosowania obowiązujących ustawi przepisów.

Egzamin ustny odbywa się, z każdym kandydatem zosobna i nie może trwać dłużej, niż. dwie godziny.

§ 10. Jeżeli komisja egzaminacyjna uzna wypracowanie pisemne jednomyślnie za nieudałe, uważa się egzamin za niezłożony i bez egzaminu ustnego oddala się kandydata ze stopniem "niedostatecznie".

W przeciwnym razie po odbyciu egzaminu ustnego stwierdza się wynik z równomiernem uwzględnieniem pisemnego i ustnego egzaminu.

Wynik egzaminu oznacza się stopniami:

1) "bardzo dobry", jeżeli kandydat 'wykazał wybitną i bardzo dokładną znajomość przedmiotów egzaminacyjnych;

2) "dobry", jeżeli kandydat, wykazał dokładną znajomość przedmiotów egzaminacyjnych;

3) "dostateczny", jeżeli wiadomości kandydata są wystarczające;

4) "niedostateczny", jeżeli wiadomości kandydata nie są wystarczające.

W razie niedostatecznego wyniku egzaminu komisja oznacza termin powtórzenia egzaminu. Termin ten nie może być krótszy, niż poi roku, nie dłuższy zaś, niż rok.

W razie ponownego niedostatecznego wyniku egzaminu powtarzać nie wolno.

Uchwały komisji egzaminacyjnej zapadają większością głosów i są ostateczne. Egzaminatorzy głosują, według kolejności, w jakiej egzaminował, poczem ostatni daje głos przewodniczący.

§ 11. Z przebiegu egzaminu sporządza się protokół, do którego wpisuje się skład komisji egzaminacyjnej, tematy egzaminu pisemnego i ocenę wypracowań, pytania egzaminu ustnego i ocenę, poszczególnych odpowiedzi tudzież uchwale, komisji co do wyniku egzaminu.

§ 12. Ma dowód poddania się egzaminowi otrzymuje kandydat świadectwo urzędowe, wystawione przez komisje; według dołączonego wzoru.

Świadectwo ma być podpisane przez przewodniczącego komisji i komisarzy egzaminacyjnych oraz zaopatrzone pieczęcią z godłem państwowem i o treści następującej: "Komisja egzaminacyjna dla egzaminu na. stanowiska wyższej służby administracyjnej przy Ministerstwie...".

§ 13. Kandydatom, którzy pełnią służbo nie w siedzibie komisji egzaminacyjnej i poddają się po raz pierwszy egzaminowi, należą-się normalne djety i koszty podróży.

§ 14. 2 (uchylony).

§ 15. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Równocześnie tracą moc obowiązującą dotychczasowe przepisy, wydane w przedmiocie, unormowanym niniejszem rozporządzeniem.

Wzór do § 12

L. Protokółu egzaminacyjnego ..........

Świadectwo.

Pan .......................................................

(charakter służbowy)

..............................................................

podał się w dniach ...........................................

na zasadzie rozporządzenia Rady Ministrów egzaminowi na

stanowisko wyższej służby administracyjnej i złożył go z

wynikiem .....................................................

Warszawa, dnia .................... 192...... r.

Pieczęć

Komisja egzaminacyjna przy

Ministerstwie .........................

Przewodniczący Komisji:

Komisarze egzaminacyjni:

¹ § 2 zmieniony przez obwieszczenie z dnia 11 marca 1924 r. w przedmiocie sprostowania błędu (Dz.U.24.22.246) z dniem 11 marca 1924 r.

² § 14 uchylony przez § 16 rozporządzenia z dnia 26 czerwca 1924 r. o wykonaniu ustępu 3 art. 116 ustawy o państwowej służbie cywilnej (Dz.U.24.64.630) z dniem 25 lipca 1924 r.