Rozdział 4 - Postępowanie administracyjne dla ustalenia lokalizacji i realizacji inwestycji w zakresie elektrowni szczytowo-pompowej - Przygotowanie i realizacja inwestycji w zakresie elektrowni szczytowo-pompowych oraz inwestycji towarzyszących.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2023.1113

Akt obowiązujący
Wersja od: 15 czerwca 2023 r.

Rozdział  4

Postępowanie administracyjne dla ustalenia lokalizacji i realizacji inwestycji w zakresie elektrowni szczytowo-pompowej

1. 
Decyzje administracyjne, o których mowa w ustawie, podlegają natychmiastowemu wykonaniu.
2. 
Odwołanie od decyzji administracyjnych, o których mowa w ustawie, wnosi się w terminie 14 dni od dnia ich doręczenia stronie albo w terminie 14 dni od dnia, w którym zawiadomienie o ich wydaniu w drodze obwieszczenia uważa się za dokonane.
3. 
Odwołanie od decyzji administracyjnych, o których mowa w ustawie, zawiera zarzuty odnoszące się do decyzji, określa istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazuje dowody uzasadniające to żądanie.
4. 
Odwołanie od decyzji administracyjnych, o których mowa w ustawie, rozpatruje się w terminie 14 dni, z wyjątkiem decyzji, o których mowa w art. 3 ust. 1 i art. 14 ust. 1, od których odwołanie rozpatruje się w terminie 60 dni, oraz decyzji, o której mowa w art. 17 ust. 1.
5. 
Do odwołania od decyzji administracyjnych, o których mowa w ustawie, przepisu art. 135 Kodeksu postępowania administracyjnego nie stosuje się, z wyjątkiem odwołania od decyzji, o której mowa w art. 14 ust. 1, w przypadku gdy to odwołanie zawiera wskazanie niezgodności tej decyzji z decyzją o środowiskowych uwarunkowaniach lub w przypadku nieuwzględnienia postanowień decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach.
6. 
Do terminów, o których mowa w ust. 4, nie wlicza się terminów i okresów określonych w art. 35 § 5 Kodeksu postępowania administracyjnego.
7. 
W postępowaniach administracyjnych, o których mowa w ustawie:
1)
w przypadkach określonych w art. 97 § 1 pkt 1-3 Kodeksu postępowania administracyjnego nie zawiesza się postępowania;
2)
przepisów art. 30 § 5 i art. 34 Kodeksu postępowania administracyjnego nie stosuje się, a w przypadkach określonych w tych przepisach organ prowadzący postępowanie wyznacza z urzędu przedstawiciela uprawnionego do działania w postępowaniu, jeżeli jest to konieczne dla przeprowadzenia postępowania.
8. 
W postępowaniu przed organem wyższego stopnia oraz przed sądem administracyjnym nie uchyla się decyzji administracyjnych, o których mowa w ustawie, ani nie stwierdza się ich nieważności w całości, w przypadku gdy wadą jest dotknięta tylko część decyzji w zakresie elektrowni szczytowo-pompowej, nieruchomości lub działki.
9. 
W postępowaniu administracyjnym w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnych, o których mowa w ustawie, nie stosuje się przepisów art. 159 Kodeksu postępowania administracyjnego.
10. 
O każdym przypadku niewydania w terminie decyzji, o których mowa w:
1)
art. 3 ust. 1, art. 14 ust. 1 i art. 15 ust. 1, a także nierozpatrzenia w terminie odwołania od decyzji, o których mowa w art. 14 ust. 1 i art. 15 ust. 1, organ właściwy do rozpatrzenia sprawy zawiadamia strony postępowania i ministra właściwego do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa,
2)
art. 14 ust. 1 i art. 15 ust. 1, organ właściwy do rozpatrzenia sprawy zawiadamia Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego

- podając przyczyny zwłoki i wskazując nowy termin załatwienia sprawy.

1. 
Do skarg na decyzje administracyjne, o których mowa w ustawie, stosuje się przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2023 r. poz. 259 i 803), z wyłączeniem art. 61 § 3 tej ustawy, z tym że:
1)
przekazanie akt i odpowiedzi na skargę następuje w terminie 15 dni od dnia otrzymania skargi;
2)
skargę rozpatruje się w terminie 30 dni od dnia otrzymania akt wraz z odpowiedzią na skargę.
2. 
Do skarg na decyzje o pozwoleniu na budowę inwestycji w zakresie elektrowni szczytowo-pompowej wniesionych na podstawie art. 86g ust. 5 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko stosuje się przepis art. 86g ust. 8 tej ustawy.
3. 
Wyłączenie, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy skarg na decyzje o pozwoleniu na budowę inwestycji w zakresie elektrowni szczytowo-pompowej, w ramach których wydano postanowienie, o którym mowa w art. 90 ust. 1 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko.
4. 
Termin na rozpatrzenie skargi kasacyjnej wniesionej od wyroku wydanego na podstawie skargi, o której mowa w ust. 1, wynosi 2 miesiące od dnia wniesienia skargi kasacyjnej.
1. 
Nie stwierdza się nieważności decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji w zakresie elektrowni szczytowo - pompowej, jeżeli wniosek o stwierdzenie nieważności tej decyzji został złożony po upływie 60 dni od dnia, w którym decyzja stała się ostateczna, a inwestor rozpoczął budowę. Przepis art. 158 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego stosuje się odpowiednio.
2. 
Nie stwierdza się nieważności decyzji o pozwoleniu na budowę elektrowni szczytowo-pompowej, jeżeli wniosek o stwierdzenie nieważności tej decyzji został złożony po upływie 60 dni od dnia, w którym decyzja stała się ostateczna, a inwestor rozpoczął budowę. Przepis art. 158 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego stosuje się odpowiednio.
3. 
W przypadku uwzględnienia skargi na decyzję o ustaleniu lokalizacji inwestycji w zakresie elektrowni szczytowo - pompowej sąd administracyjny po upływie 60 dni od dnia, w którym decyzja stała się ostateczna, a inwestor rozpoczął budowę może stwierdzić jedynie, że decyzja narusza prawo z przyczyn określonych w art. 145 lub art. 156 Kodeksu postępowania administracyjnego.
4. 
W przypadku uwzględnienia skargi na decyzję o pozwoleniu na budowę elektrowni szczytowo-pompowej sąd administracyjny po upływie 60 dni od dnia, w którym decyzja stała się ostateczna, a inwestor rozpoczął budowę może stwierdzić jedynie, że decyzja narusza prawo z przyczyn określonych w art. 145 lub art. 156 Kodeksu postępowania administracyjnego.
5. 
Przepisów ust. 1 i 3 nie stosuje się w przypadku niezgodności decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji w zakresie elektrowni szczytowo-pompowej z decyzją o środowiskowych uwarunkowaniach.
6. 
Przepisów ust. 2 i 4 nie stosuje się w przypadku niezgodności decyzji o pozwoleniu na budowę elektrowni szczytowo-pompowej z:
1)
decyzją o środowiskowych uwarunkowaniach lub
2)
postanowieniem, o którym mowa w art. 90 ust. 1 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko.
7. 
W przypadku stwierdzenia nieważności decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji w zakresie elektrowni szczytowo - pompowej albo stwierdzenia, że ta decyzja została wydana z naruszeniem prawa, naprawienie szkody powstałej w wyniku wykonania tej decyzji następuje wyłącznie przez zapłatę sumy pieniężnej w wysokości uzgodnionej z poszkodowanym lub właściwym organem lub podmiotem uprawnionym do reprezentacji interesów Skarbu Państwa, z wyjątkiem przypadku, gdy stwierdzenie nieważności decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji w zakresie elektrowni szczytowo-pompowej nastąpiło na skutek niezgodności tej decyzji z decyzją o środowiskowych uwarunkowaniach.
1. 
Do zmiany decyzji, o której mowa w art. 3 ust. 1, stosuje się odpowiednio przepis art. 155 Kodeksu postępowania administracyjnego, z tym że zgodę wyraża wyłącznie inwestor.
2. 
Wniosek o zmianę decyzji, o której mowa w art. 3 ust. 1, w zakresie objęcia nieruchomości znajdujących się na terenie objętym inwestycją w zakresie elektrowni szczytowo-pompowej skutkami, o których mowa w art. 22 ust. 5, 8 i 9 lub art. 26 ust. 1, zawiera dane określone w art. 4 ust. 1 pkt 7-15. Przepisów art. 4 ust. 2 pkt 1-14 i 17-19 nie stosuje się.
3. 
Stronami postępowania o zmianę decyzji, o której mowa w art. 3 ust. 1, w zakresie, o którym mowa w ust. 2, są wyłącznie inwestor, właściciel lub użytkownik wieczysty nieruchomości objętej wnioskiem oraz właściwy zarządca drogi lub właściwy zarządca infrastruktury kolejowej lub inny właściwy podmiot zarządzający obszarem kolejowym.

Wojewoda jest organem egzekucyjnym prowadzącym egzekucję obowiązków o charakterze niepieniężnym wynikających z decyzji, o których mowa w art. 3 ust. 1, art. 14 ust. 1, art. 18 ust. 1, art. 27 ust. 2 i art. 28 ust. 2.

1. 
Do przygotowania i realizacji inwestycji towarzyszącej przepisy rozdziałów 2-4 stosuje się odpowiednio.
2. 
Inwestycję towarzyszącą określa się w:
1)
decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji w zakresie elektrowni szczytowo-pompowej;
2)
decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji towarzyszącej.
3. 
Koszty realizacji inwestycji towarzyszącej stanowią koszty uzasadnione w rozumieniu art. 45 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne.

Przepisów niniejszego rozdziału nie stosuje się do decyzji, o której mowa w art. 17 ust. 1, decyzji, o której mowa w art. 25 ust. 2, oraz decyzji, o której mowa w art. 26 ust. 3.