Przepisy wprowadzające prawo o sądowym postępowaniu egzekucyjnym.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1932.93.804

Akt utracił moc
Wersja od: 1 października 1954 r.

ROZPORZĄDZENIE
PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ
z dnia 27 października 1932 r.
Przepisy wprowadzające prawo o sądowem postępowaniu egzekucyjnem.

Na podstawie art. 44 ust. 6 Konstytucji i art. 1 lit. a) ustawy z dnia 17 marca 1932 r. o upoważnieniu Prezydenta Rzeczypospolitej do wydawania rozporządzeń z mocą ustawy (Dz. U. R. P. Nr. 22, poz. 165) postanawiam co następuje:

Przepisy ogólne.

§  1.
Z dniem wejścia w życie prawa o sądowem postępowaniu egzekucyjnem tracą moc dotychczasowe przepisy o postępowaniu egzekucyjnem, urządzonem w tem prawie i w rozporządzeniu niniejszem.
§  2.
W szczególności tracą moc obowiązujące dotychczas w tym zakresie przepisy wraz z późniejszemi ich zmianami i uzupełnieniami, a mianowicie:
1)
przepisy o przymusowem wykonywaniu aktów, o wykonywaniu wyroków i o zabezpieczeniu powództwa, zawarte w księgach pierwszej, drugiej, trzeciej i piątej ustawy postępowania cywilnego z dnia 20 listopada 1864 r. (t. XVI cz. 1 Zwodu praw);
2)
ustawa z dnia 27 maja 1896 r. o postępowaniu egzekucyjnem i zabezpieczającem (Dz. u. p. austr. Nr. 79) wraz z ustawą wprowadzającą z dnia 27 maja 1896 r (Dz. u. p. austr Nr 78), art. XII ust. 1 ustawy wprowadzającej normę jurysdykcyjną z dnia 1 sierpnia 1895 r. (Dz. u p. austr. Nr. 110) oraz przepisy § 7 ust. 3, 41 i 44 normy jurysdykcyjnej z dnia 1 sierpnia 1895 r. (Dz. u. p. austr Nr. 111), o ile pozostają w związku z postępowaniem egzekucyjnem i zabezpieczającem;
3)
księga ósma ustawy o postępowaniu cywilnem z dnia 30 stycznia 1877 r. (Dz. U. Rzeszy z r. 1877, str. 83) z zastrzeżeniami, zawartemi w art. LII, ustawa o przymusowej licytacji i przymusowym zarządzie z dnia 24 marca 1897 r. (Dz. U. Rzeszy z r. 1897 str. 97 i z r. 1898 str. 713). oraz ustawa wprowadzająca z dnia 24 marca 1897 r. (Dz. U. Rzeszy z r. 1897 str. 135 i z r. 1898 str. 750).
§  1.
Tracą moc przepisy o egzekucji z płac, emerytur, pensyj wdowich i sierocych lub z wynagrodzenia za pracę, a w szczególności dotyczące tego przedmiotu przepisy ustawy z dnia 17 lutego 1922 r. o państwowej służbie cywilnej (Dz. U. R. P. Nr. 21, poz. 164), ustawy z dnia 2 kwietnia 1925 r. o potrąceniach z uposażenia osób wojskowych (Dz. U. R. P. Nr. 45, poz. 312), o ile dotyczą funkcjonarjuszów państwowych w administracji wojskowej, ustawy z dnia 1 lipca 1926 r. o stosunkach służbowych nauczycieli (Dz. U. R. P. z 1928 r. Nr. 47, poz. 462) oraz rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej: z dnia 6 lutego 1928 r. o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. R. P. Nr. 12, poz. 93), z dnia 24 lutego 1928 r. o stosunku służbowym profesorów państwowych szkół akademickich i pomocniczych sił naukowych tych szkół (Dz. U. R. P. Nr. 24, poz. 204), z dnia 6 marca 1928 r. o Policji Państwowej (Dz. U. R. P. Nr. 28, poz. 257), z dnia 16 marca 1928 r. o umowie o pracę pracowników umysłowych (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 323), z dnia 16 marca 1928 r. o umowie o pracę robotników (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 324), z dnia 22 marca 1928 r. o Straży Granicznej (Dz. U. R. P. Nr. 37, poz. 349) i z dnia 23 sierpnia 1932 r. o Straży Więziennej (Dz. U. R. P. Nr. 74, poz. 667).
§  2.
Uchyla się art. 312 prawa górniczego z dnia 29 listopada 1930 r. (Dz. U. R. P. Nr. 85, poz. 654).

Pozostają w mocy uprawnienia szczególne co do egzekucji, przyznane towarzystwom kredytowym ziemskim i miejskim oraz bankom.

§  1.
Pozostają w mocy przepisy o egzekucji i o pierwszeństwie zaspokojenia, zawarte:
1)
w ustawie z dnia 25 września 1922 r. w przedmiocie nadania wierzytelnościom b. rosyjskich Banków: Włościańskiego i Szlacheckiego prawa przywilejów, obciążających dobra nieruchome (Dz. U. R. P. Nr. 90, poz. 825), przyczem wierzytelności te będą zaspokojone po należnościach, wymienionych w p. 1), 2), 3) i 4) § 1 art. 293 prawa o sądowem postępowaniu egzekucyjnem;
2)
w rozporządzeniach Prezydenta Rzeczypospolitej o rejestrowym zastawie rolniczym z dnia 22 marca 1928 r. (Dz. U. R. P. Nr. 38, poz. 360) i z dnia 23 sierpnia 1932 r. (Dz. U. R. P. Nr. 72, poz. 655);
3)
w ustawie z dnia 14 marca 1932 r. o rejestrowym zastawie drzewnym (Dz. U. R. P. Nr. 31, poz. 317);
4)
w rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 25 września 1932 r. w sprawie pierwszeństwa zaległych ciężarów na rzecz spółek wodnych (Dz. U. R. P. Nr. 81, poz. 715) i
5)
w rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 21 października 1932 r. o zmianie ustawy z dnia 10 czerwca 1921 r. w przedmiocie utworzenia Państwowego Banku Rolnego (Dz. U. R. P. Nr. 91, poz. 768).
§  2.
Pozostają w mocy wydane przez władze polskie przepisy, które przewidują ograniczenie egzekucji z niektórych majątków, ulgi w egzekucji oraz wstrzymania wykonania niektórych wyroków.
§  3.
Pozostaje w mocy art. 41 ustawy z dnia 31 lipca 1923 r. o scalaniu gruntów w brzmieniu, ustalanem rozporządzeniem Ministra Reform Rolnych z dnia 29 września 1927 r. (Dz. U. R. P. Nr. 92, poz. 833), oraz art. 93 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 16 lutego 1928 r. o prawie budowlanem i zabudowaniu osiedli (Dz. U. R. P. Nr. 23, poz. 202).

§  1.
Świadczenia z tytułu ubezpieczenia społecznego podlegają egzekucji tylko w granicach, oznaczonych w artykule niniejszym.
§  2.
Świadczenia pieniężne emerytalne i wypadkowe podlegają egzekucji na zaspokojenie:
1)
należności alimentarnych,
2)
zaliczek, udzielonych przez pracodawcę osobom uprawnionym do tych świadczeń, po powstaniu uprawnienia do nich, lecz przed rozpoczęciem ich wypłaty,
3)
świadczeń pieniężnych związków samorządu terytorialnego z tytułu opieki społecznej, jeżeli przy ich udzielaniu zastrzeżono ich zwrot.
§  3.
Zasiłki na wypadek braku pracy, wypłacane zarówno pracownikom umysłowym jak i robotnikom, oraz zasiłki chorobowe podlegają egzekucji tylko na zaspokojenie należności alimentarnych.
§  4.
Świadczenia, wymienione w §§ 2 i 3, podlegają egzekucji w jednej piątej części, a na zaspokojenie należności alimentarnych także w drugiej piątej części, obliczonej od świadczenia po potrąceniu danin publicznych, przy czym stosuje się odpowiednio przepisy art. 575 §§ 2 i 3 kodeksu postępowania cywilnego.
§  5.
Zapomogi pośmiertne oraz zasiłki pogrzebowe podlegają w całości egzekucji na zaspokojenie kosztów pogrzebu.
§  6.
Tracą moc dotychczasowe przepisy o egzekucji ze świadczeń z tytułu ubezpieczenia społecznego.

Jeżeli nieruchomość podlega ograniczeniom zbycia z mocy ustaw o nadaniu ziemi żołnierzom Wojska Polskiego, w przetargu nie mogą brać udziału osoby, które nie uzyskały zezwolenia właściwej władzy ma nabycie nieruchomości. Władzy tej należy doręczyć obwieszczenie o licytacji.

Przeprowadzenie licytacji, przewidzianej w art. 56 prawa o domach składowych z dnia 28 grudnia 1924 r. (Dz. U. R. P. Nr. 114, poz. 1020) i w art. 116 prawa bankowego z dnia 17 marca 1928 r. (Dz. U. R. P. Nr. 34, poz. 321), należeć będzie na obszarze całego Państwa do komornika.

§  1.
Do egzekwowania grzywien, kar pieniężnych, opłat sądowych i kosztów postępowania stosuje się przepisy prawa o sądowem postępowaniu egzekucyjnem ze zmianami następującemi:
1) 2
polecenie wszczęcia egzekucji wydaje sąd lub prokurator, dołączając odpis orzeczenia, który stanowi tytuł wykonawczy; w przypadkach, wskazanych w art. 534 kodeksu postępowania cywilnego, należy dołączyć orzeczenie z klauzulą wykonalności;
2) 3
egzekucja z nieruchomości oraz czynności egzekucyjne, skierowane przeciwko osobie dłużnika, mogą być prowadzone wyłącznie na polecenie sądu lub prokuratora;
3)
na podstawie polecenia sądu lub prokuratora komornik powinien z urzędu przedsięwziąć kroki, zmierzające do wykrycia mienia dłużnika, i prowadzić egzekucję z wykrytego mienia aż do jej ukończenia;
4) 4
skargi na czynności komornika, powództwa o zwolnienie przedmiotu od egzekucji oraz wszelkie środki odwoławcze w toku postępowania egzekucyjnego należy wnosić przeciwko prokuratorowi niezależnie od tego, czy postępowanie wszczęte zostało z polecenia sądu lub prokuratora, czy na wniosek Prokuratorii Generalnej;
5)
jeżeli względem tego samego majątku wszczęte zostały postępowania egzekucyjne celem zaspokojenia wierzytelności prywatnych i należności sądowych, oba postępowania będą połączone i toczyć się będą według ogólnych przepisów prawa o sądowem postępowaniu egzekucyjnem.
§  2. 5
Władza gminna lub miejska obowiązana jest na polecenie sądu lub prokuratora do egzekwowania grzywien, kar pieniężnych, opłat sądowych i kosztów postępowania w myśl przepisów o egzekucji świadczeń pieniężnych w trybie postępowania przymusowego w administracji.
§  1.
Minister Sprawiedliwości może oznaczyć w drodze rozporządzenia okręgi sądów grodzkich, w których egzekucję z ruchomości celem zaspokojenia należności pieniężnych, nie przewyższających pięciuset złotych, przeprowadza samorządowa władza miejska lub gminna, gdy egzekucja ma być przeprowadzona poza siedzibą komornika.
§  2.
Minister Sprawiedliwości może również obniżyć dla poszczególnych okręgów sumę, wymienioną w paragrafie poprzedzającym.
§  3.
W zakresie czynności egzekucyjnych władza samorządowa podlega sądowi.

Minister Sprawiedliwości w drodze rozporządzeń:

1)
wyda instrukcję dla komorników, w której oznaczy także przypadki, w jakich zastępstwo komornika może być poruczone osobom, odbywającym służbę przygotowawczą na urząd komornika;
2)
wyda taksę wynagrodzenia komorników, tudzież biegłych, wezwanych w postępowaniu egzekucyjnem, osób, którym poruczono dozór zajętych ruchomości, oraz - w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych - taksę wynagrodzenia gmin za ich czynności w sądowem postępowaniu egzekucyjnem;
3)
ustali brzmienie klauzuli wykonalności;
4)
oznaczy przypadki, w których komornik powinien złożyć do depozytu sądowego papiery na okaziciela, dokumenty, klejnoty i przedmioty ze złota, platyny i srebra tudzież inne kosztowności;
5)
oznaczy sposób prowadzenia wykazu osób, na które włożony był obowiązek złożenia przysięgi wyjawienia, tudzież
6)
oznaczy techniczne sposoby opisu i oszacowania nieruchomości.
§  1.
Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Skarbu wyda przepisy co do umieszczenia we właściwych przypadkach na oprocentowanie sum, złożonych do depozytu sądowego.
§  2.
Minister Spraw Wojskowych w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości wyda przepisy o obowiązkach organu wojskowego, asystującego komornikowi przy spełnianiu czynności egzekucyjnych.

O nałożeniu grzywny (art. 319 kodeksu postępowania cywilnego) na biegłego, wezwanego w postępowaniu egzekucyjnem, orzeka sąd na wniosek komornika.

(uchylony).

Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Przemysłu i Handlu wyda przepisy, przewidziane w art. 225 prawa o sądowem postępowaniu egzekucyjnem.

Do postępowania egzekucyjnego z nieruchomości, wszczętego przez wierzyciela, może się przyłączyć zarządca upadłości, do postępowania zaś, wszczętego przez zarządcę upadłości, może się przyłączyć wierzyciel egzekwujący.

(uchylony).

Zarządzenie tymczasowe w myśl przepisów tytułu trzeciego prawa o sądowem postępowaniu egzekucyjnem sąd powszechny może wydać także celem zabezpieczenia roszczenia, którego rozpoznanie należy do giełdowego sądu rozjemczego.

(uchylony).

Ilekroć poszczególne przepisy prawne powołują się na dotychczasowe ustawy o postępowaniu egzekucyjnem i zabezpieczającem, należy zamiast tych przepisów stosować odpowiednio przepisy prawa o sądowem postępowaniu egzekucyjnem i przepisy rozporządzenia niniejszego.

Przepisy szczególne dla okręgów Sądów Apelacyjnych w Warszawie, Lublinie i Wilnie.

Uchyla się:

1)
art. 15 - 19 dekretu Rady Regencyjnej Królestwa Polskiego z dnia 22 lutego 1918 r. w przedmiocie przepisów dla komorników (Dz. P. K. P. Nr. 5, poz. 10);
2)
art. 1331 - 1336 ustawy postępowania cywilnego co do warunków dochodzenia odszkodowania od komorników;
3)
art. 2210 - 2217 Kodeksu Napoleona;
4)
art. 565 kodeksu handlowego francuskiego;
5)
art. 1509 tomu X cz. 1 Zwodu praw.

(uchylony).

Akty oblatowane według przepisów ustawy notarjalnej (art. 146 i 147) są tytułami egzekucyjnemi w tych samych granicach, jak akty notarjalne.

(uchylony).

§  1. 11
(uchylony).
§  2.
Obowiązek wynagrodzenia właściciela gruntu za użytkowanie wnętrza (art. 296 prawa górniczego) w wysokości ustawowej, określonej w art. 509 rosyjskiej ustawy górniczej (Tom VII Zwodu praw), będzie utrzymany bez potrącenia jego wartości z ceny nabycia, choćby nie był wpisany do księgi hipotecznej pola górniczego. To samo dotyczy obowiązku opłat ze strony właściciela pola górniczego na rzecz właściciela gruntu, przepisanych w art. 296 ust. 3 prawa górniczego.

(uchylony).

(uchylony).

(uchylony).

Przepisy szczególne dla okręgów Sądów Apelacyjnych w Krakowie i Lwowie oraz Sądu Okręgowego w Cieszynie.

(uchylony).

(uchylony).

(uchylony).

(uchylony).

(uchylony).

(uchylony).

(uchylony).

(uchylony).

(uchylony).

(uchylony).

Pozostają w mocy:

1)
przepisy § 47 ustawy z dnia 19 maja 1874 r., dotyczące ksiąg kolejowych, praw hipotecznych na kolejach żelaznych i hipotecznego zabezpieczenia praw zastawu dla posiadaczy kolejowych obligacyj pierwszeństwa (Dz. u. p. austr. Nr. 70);
2) 37
(uchylony);
3)
przepisy art. 310 ustawy handlowej i § 47 ustawy ją wprowadzającej o publicznej sprzedaży zastawu.

(uchylony).

W postępowaniu upadłościowem sprzedaży dokonywa zamiast sądu komornik.

Przepisy szczególne dla okręgów Sądów Apelacyjnych w Poznaniu i Toruniu oraz Sądu Okręgowego w Katowicach.

(skreślony).

(skreślony).

Artykuły XLIII przepisów niniejszych będą odpowiednio stosowane także na obszarze Sądów Apelacyjnych w Poznaniu i Toruniu oraz Sądu Okręgowego w Katowicach.

(uchylony).

(uchylony).

Akty sądowe, zrównane z aktami notarjalnemi, są tytułami egzekucyjnemi w takich samych granicach, jak akty notarjalne.

(uchylony).

(uchylony).

(uchylony).

(uchylony).

(uchylony).

(uchylony).

(uchylony).

Przepisy przejściowe.

§  1.
Egzekucja z oznaczonego majątku, wszczęta przed dniem wejścia w życie prawa o sądowem postępowaniu egzekucyjnem, będzie przeprowadzona wraz z postępowaniem podziałowem według przepisów dotychczasowych.
§  2.
Wszakże na obszarze, na którym obowiązuje ustawa z dnia 27 maja 1896 r. o postępowaniu egzekucyjnem i zabezpieczającem, również do takiej egzekucji stosuje się z dniem wejścia w życie prawa o sądowem postępowaniu egzekucyjnem przepisy tego prawa, dotyczące właściwości sądu i komornika oraz uprawnień komornika i trybu zaskarżania jego czynności. Sąd, który taką egzekucję dotychczas prowadzi, przekaże ją komornikowi lub sądowi, powołanemu do jej prowadzenia według prawa o sądowem postępowaniu egzekucyjnem.

Akty, które przed wejściem w życie prawa o sądowem postępowaniu egzekucyjnem miały według dotychczasowych przepisów, obowiązujących w jakiejkolwiek części Państwa, moc tytułu do egzekucji sądowej, zachowują moc tytułów egzekucyjnych na całym obszarze Państwa. Jednakże tytuły, którym nie była nadana klauzula wykonalności według dotychczasowych przepisów, powinny być zaopatrzone w klauzulę według przepisów prawa o sądowem postępowaniu egzekucyjnem.

Przepis o umorzeniu postępowania z powodu niepopierania egzekucji w ciągu trzech lat (art 55 prawa o sądowem postępowaniu egzekucyjnem) stosuję się do egzekucyj, wszczętych przed wejściem w życie prawa o sądowem postępowaniu egzekucyjnem. Wszakże umorzenie nastąpi przed upływem trzech lat, jeżeli dotychczasowe przepisy przewidują krótszy termin.

Przepisu dowodowego, zawartego w art. 59 § 1 p. 2) prawa o sądowem postępowaniu egzekucyjnem, nie stosuję się, jeżeli zdarzenie nastąpiło przed wejściem w życie rozporządzenia niniejszego.

W razie przyłączenia się wierzyciela egzekwującego po wejściu w życia prawa o sądowem postępowaniu egzekucyjnem do egzekucji, wszczętej przed wejściem w życie tego prawa, postępowanie połączone prowadzone będzie według przepisów dotychczasowych ze zmianą, wynikającą z art. LXVII § 2 rozporządzenia niniejszego.

Przepisu art. 215 prawa o sądowem postępowaniu egzekucyjnem nie stosuje się do czynności, dokonanych przed wejściem w życie tego prawa.

Na obszarach, na których obowiązują: ustawa z dnia 27 maja 1896 r. o postępowaniu egzekucyjnem i zabezpieczającem oraz ustawa z dnia 24 marca 1897 r. o przymusowej licytacji i przymusowym zarządzie, przepisów art. 251 § 2 i 4 prawa o sądowem postępowaniu egzekucyjnem nie stosuje się do zarządów przymusowych, ustanowionych przed wejściem w życie tego prawa.

Odsetki od wierzytelności zabezpieczonych hipotecznie korzystają z pierwszeństwa w równym stopniu z kapitałem według przepisów dotychczasowych, jeżeli licytacja zostanie wyznaczona w ciągu roku po wejściu w życie prawa o sądowem postępowaniu egzekucyjnem.

§  1.
Wnioski co do zabezpieczenia, złożone po wejściu w życie prawa o sądowem postępowaniu egzekucyjnem w sprawach wszczętych wcześniej, będą rozpoznawane według przepisów, które obowiązywały w czasie wszczęcia sprawy.
§  2.
Jednakże na obszarze okręgów Sądów Apelacyjnych w Warszawie, Lublinie i Wilnie zabezpieczenie, przewidziane w art. 350 prawa o sądowem postępowaniu egzekucyjnem, będzie stosowane również w sprawach wszczętych wcześniej.

Na obszarze okręgów Sądów Apelacyjnych w Krakowie i Lwowie oraz Sądu Okręgowego w Cieszynie:

1)
wierzyciel, który przed wejściem w życie prawa o sądowem postępowaniu egzekucyjnem uzyskał prawo zastawu w drodze egzekucji celem zabezpieczenia, zachowuje również po wejściu w życie tego prawa swoje pierwszeństwo zaspokojenia;
2)
przepisów art. 297 prawa o sądowem postępowaniu egzekucyjnem nie stosuje się w przypadku, gdy wpisy następujące po hipotece łącznej powstały przed wejściem w życie tego prawa; w przypadku tym przy podziale ceny uzyskanej ze sprzedaży nieruchomości, obciążonych hipoteką łączną, należy postąpić według przepisów § 222 ustawy z dnia 27 maja 1896 r. o postępowaniu egzekucyjnem i zabezpieczającem.

W ustawie z dnia 1 lipca 1926 r. o opłatach stemplowych (Dz. U. R. P. z 1932 r. Nr. 41, poz. 413) wprowadza się następujące zmiany:

1)
Nagłówkowi przed art. 30 nadaje się brzmienie:

"D. Współudział sądów i komorników.".

2)
W art. 30 punkcie 1) zdaniu pierwszemu (przed średnikiem) nadaje się brzmienie:

"1) od postanowień sądu o przybiciu na rzecz licytanta lub nadlicytanta".

3)
W art. 30 ustęp przedostatni skreśla się, ustępowi zaś ostatniemu nadaje się brzmienie:

"Od pisma, stwierdzającego sprzedaż, dokonaną przez komornika, lub przyznanie wierzycielowi na własność ruchomości, z których egzekucja jest prowadzona, wymierza opłatę komornik".

4)
W art. 31 ustępie trzecim wyrazy: "sądowy organ wykonawczy" zastępuje się wyrazem: "komornika", a wyrazy: "ten organ" zastępuje się wyrazem: "komornik".
5)
W art. 31 ustępie piątym wyrazy: "sądowemu organowi wykonawczemu" zastępuje się wyrazem: "komornikowi".
6)
W art. 52 punkcie 3) wyrazy: "lub zostaje sprzedana z wolnej ręki" zastępuje się wyrazami: "lub nadlicytanta".
7)
W art. 52 punkcie 4) wyrazy: "wymienione w § 367 austrjackicj ordynacji egzekucyjnej, w § 894 niemieckiej procedury cywilnej" zastępuje się wyrazami: "w art. XLV przepisów wprowadzających prawo o sądowem postępowaniu egzekucyjnem (Dz. U. R. P. z 1932 r. Nr. 93, poz. 804) oraz w art. LIV tych przepisów, o ile wymienia art. XLV".
8)
W art. 57 ustępowi pierwszemu nadaje się brzmienie następujące:

"Jeżeli w przypadku nadlicytacji przybicie ostateczne zostało udzielone licytantowi, który uzyskał przybicie, to za świadczenie wzajemne (art. 7) uważa się kwotę, do której cenę pierwotną podwyższono (cena zwiększona)".

9)
W art. 59 ustępom trzeciemu i czwartemu nadaje się brzmienie:

"Przepisy prawne o skutkach nieuiszczenia ceny nabycia nieruchomości, ustalonej przy licytacji bądź nadlicytacji lub w przypadku objęcia na własność przez wierzyciela nieruchomości, będącej przedmiotem licytacji, stosuje się również w razie nieuiszczenia w przepisanym terminie opłaty stemplowej, przewidzianej w punkcie 2) bądź 3) art. 52.

W razie stwierdzenia, że przysądzenie własności nie nastąpiło na rzecz osoby, obowiązanej w myśl art. 15 punktu 2 do uiszczenia opłaty stemplowej, przewidzianej w punkcie 2 bądź 3 art. 52, izba skarbowa zarządzi zwrot opłaty lub uchyli jej wymiar; stosuje się przytem art. 49.".

10)
Art. 60 nadaje się brzmienie:

"Opłatę od wyroku sądu polubownego (art. 52 punkt 5) należy uiścić w ciągu miesiąca od wydania wyroku. Jeżeli jednak przed upływem tego terminu wniesiono skargę o uchylenie wyroku, termin płatności odracza się do upływu trzech tygodni od daty uprawomocnienia się wyroku, oddalającego skargę o uchylenie. W razie zawieszenia postępowania należy uiścić opłatę w ciągu 4 miesięcy od daty postanowienia o zawieszeniu, jeżeli przed upływem tego terminu ani nie zapadło postanowienie o podjęciu dalszego postępowania, ani nie został złożony wniosek o podjęcie postępowania. Celem uiszczenia opłaty mają osoby obowiązane do jej uiszczenia (art. 15 punkt 2) przedstawić urzędowi skarbowemu oryginał lub odpis wyroku (art. 23 punkt b) i art. 24 punkt b). Postanowienie o wykonalności wyroku sądu polubownego może być wydane tylko w razie dostarczenia sądowi dowodu uiszczenia opłaty stemplowej w kwocie, wymierzonej przez urząd skarbowy, albo zezwolenia na odroczenie terminu płatności (art. 177)".

11)
W art. 63 wyrazy: "w § 894 niemieckiej procedury cywilnej" zastępuje się wyrazami: "w art. LIV przepisów wprowadzających prawo o sądowem postępowaniu egzekucyjnem - Dz. U. R. P. z 1932 r. Nr. 93, poz. 804 (o ile wymienia art. XLV)".
12)
W art. 66 punktowi 3 nadaje się brzmienie:

"że w toku postępowania egzekucyjnego rzecz ruchoma, będąca własnością dłużnika, przechodzi na własność wierzyciela albo zostaje sprzedana z wolnej ręki lub drogą nadlicytacji;".

13)
W art. 71 trzem ostatnim ustępom nadaje się brzmienie:

"Opłatę od sprzedaży ruchomości drogą licytacji, dokonanej przez komornika lub przez urząd administracyjny, wymierza komornik (art. 30 ustęp ostatni), bądź urząd administracyjny, który licytacji dokonał. Opłatę taką, jak również opłatę od pisma, stwierdzającego, że rzecz ruchoma została sprzedana z wolnej ręki (art. 66 punkt 3), należy uiścić niezwłocznie po dokonaniu sprzedaży do rąk organu urzędowego, dokonywającego sprzedaży. Minister Skarbu może zarządzić uiszczanie opłat powyższych za pomocą znaczków stemplowych.

W razie nieuiszczenia opłaty od sprzedaży licytacyjnej lub opłaty od sprzedaży z wolnej ręki uważa się sprzedaż za niedoszłą do skutku.

Oświadczenie wierzyciela, że chce przejąć na własność ruchomości, z których jest prowadzona egzekucja, będzie uwzględnione tylko wtedy, gdy wierzyciel jednocześnie z wnioskiem złoży (oprócz całej ceny) kwotę, należną tytułem opłaty stemplowej, przewidzianej w punkcie 3) art. 66. Do opłaty, należnej w myśl punktu 2) lub 3) art. 66 w przypadku egzekucji ze statku, wpisanego do polskiego rejestru statków lub ze statku zagranicznego, odpowiadającego warunkom, pod któremi statek polski podlega wciągnięciu do rejestru, stosuje się zasady, podane w art. 57 i 59.".

§  1.
Wykonanie rozporządzenia niniejszego porucza się Ministrowi Sprawiedliwości.
§  2.
Gdyby do czasu wejścia w życie prawa o sądowem postępowaniu egzekucyjnem i przepisów niniejszych nie zostały wydane przewidziane w nich rozporządzenia, stosować należy odpowiednio przepisy dotychczasowe.
§  3.
Upoważnia się Ministra Sprawiedliwości do włączenia tekstu prawa o sądowem postępowaniu egzekucyjnem do kodeksu postępowania cywilnego, do wydania jednolitego tekstu kodeksu postępowania cywilnego z nowym podziałem na części, księgi i tytuły i nową numeracją artykułów, z uwzględnieniem zmian, wynikających z przepisów, wydanych do dnia ogłoszenia jednolitego tekstu, oraz do dokonania w tekście takich zmian redakcyjnych, jakie okażą się konieczne wskutek włączenia prawa o sądowem postępowaniu egzekucyjnem.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1933 r.

1 Art. IV1 dodany przez art. 5 pkt 1 dekretu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 21 listopada 1938 r. o usprawnieniu postępowania sądowego (Dz.U.38.89.609) z dniem 28 listopada 1938 r.
2 Art. VII § 1 pkt 1 zmieniony przez art. 5 pkt 2 dekretu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 21 listopada 1938 r. o usprawnieniu postępowania sądowego (Dz.U.38.89.609) z dniem 28 listopada 1938 r.
3 Art. VII § 1 pkt 2 zmieniony przez art. 4 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 2 czerwca 1954 r. o zastępstwie sądowym władz, urzędów, instytucji i przedsiębiorstw państwowych (Dz.U.54.25.93) z dniem 1 października 1954 r.
4 Art. VII § 1 pkt 4 zmieniony przez art. 4 ust. 2 pkt 2 dekretu z dnia 2 czerwca 1954 r. o zastępstwie sądowym władz, urzędów, instytucji i przedsiębiorstw państwowych (Dz.U.54.25.93) z dniem 1 października 1954 r.
5 Art. VII § 2 zmieniony przez art. 5 pkt 2 dekretu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 21 listopada 1938 r. o usprawnieniu postępowania sądowego (Dz.U.38.89.609) z dniem 28 listopada 1938 r.
6 Art. XII uchylony przez art. 151 pkt 9 dekretu z dnia 6 maja 1953 r. - Prawo górnicze (Dz.U.53.29.113) z dniem 2 grudnia 1953 r.
7 Art. XV uchylony przez art. 49 § 2 pkt 6 dekretu z dnia 8 listopada 1946 r. o postępowaniu niespornym z zakresu prawa rzeczowego (Dz.U.46.63.345) z dniem 1 stycznia 1947 r.
8 Art. XVII uchylony przez art. II pkt 2 dekretu z dnia 11 października 1946 r. - Przepisy wprowadzające prawo rzeczowe i prawo o księgach wieczystych (Dz.U.46.57.321) z dniem 1 stycznia 1947 r.
9 Art. XX uchylony przez art. II pkt 2 dekretu z dnia 11 października 1946 r. - Przepisy wprowadzające prawo rzeczowe i prawo o księgach wieczystych (Dz.U.46.57.321) z dniem 1 stycznia 1947 r.
10 Art. XXII uchylony przez art. II pkt 2 dekretu z dnia 11 października 1946 r. - Przepisy wprowadzające prawo rzeczowe i prawo o księgach wieczystych (Dz.U.46.57.321) z dniem 1 stycznia 1947 r.
11 Art. XXIII § 1 uchylony przez art. II pkt 2 dekretu z dnia 11 października 1946 r. - Przepisy wprowadzające prawo rzeczowe i prawo o księgach wieczystych (Dz.U.46.57.321) z dniem 1 stycznia 1947 r.
12 Art. XXIV uchylony przez art. 49 § 2 pkt 6 dekretu z dnia 8 listopada 1946 r. o postępowaniu niespornym z zakresu prawa rzeczowego (Dz.U.46.63.345) z dniem 1 stycznia 1947 r.
13 Art. XXV uchylony przez art. II pkt 2 dekretu z dnia 11 października 1946 r. - Przepisy wprowadzające prawo rzeczowe i prawo o księgach wieczystych (Dz.U.46.57.321) z dniem 1 stycznia 1947 r.
14 Art. XXVI uchylony przez art. XI § 2 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 października 1933 r. - Przepisy wprowadzające kodeks zobowiązań (Dz.U.33.82.599) z dniem 1 lipca 1934 r.
15 Art. XXVII uchylony przez art. II pkt 2 dekretu z dnia 11 października 1946 r. - Przepisy wprowadzające prawo rzeczowe i prawo o księgach wieczystych (Dz.U.46.57.321) z dniem 1 stycznia 1947 r.
16 Art. XXVIII uchylony przez art. II pkt 2 dekretu z dnia 11 października 1946 r. - Przepisy wprowadzające prawo rzeczowe i prawo o księgach wieczystych (Dz.U.46.57.321) z dniem 1 stycznia 1947 r.
17 Art. XXIX uchylony przez art. XI § 1 pkt 30 dekretu z dnia 8 października 1946 r. - Przepisy wprowadzające prawo spadkowe (Dz.U.46.60.329) z dniem 1 stycznia 1947 r.

Zmiana z art. 175 § 2 pkt 8 dekretu z dnia 8 listopada 1946 r. o postępowaniu spadkowym (Dz.U.46.63.346) jest bezprzedmiotowa w związku z wcześniejszym uchyleniem tego artykułu.

18 Art. XXX uchylony przez art. II pkt 2 dekretu z dnia 11 października 1946 r. - Przepisy wprowadzające prawo rzeczowe i prawo o księgach wieczystych (Dz.U.46.57.321) z dniem 1 stycznia 1947 r.
19 Art. XXXI uchylony przez art. II pkt 2 dekretu z dnia 11 października 1946 r. - Przepisy wprowadzające prawo rzeczowe i prawo o księgach wieczystych (Dz.U.46.57.321) z dniem 1 stycznia 1947 r.
20 Art. XXXII uchylony przez art. II pkt 2 dekretu z dnia 11 października 1946 r. - Przepisy wprowadzające prawo rzeczowe i prawo o księgach wieczystych (Dz.U.46.57.321) z dniem 1 stycznia 1947 r.
21 Art. XXXIII uchylony przez art. II pkt 2 dekretu z dnia 11 października 1946 r. - Przepisy wprowadzające prawo rzeczowe i prawo o księgach wieczystych (Dz.U.46.57.321) z dniem 1 stycznia 1947 r.
22 Art. XXXIV uchylony przez art. II pkt 2 dekretu z dnia 11 października 1946 r. - Przepisy wprowadzające prawo rzeczowe i prawo o księgach wieczystych (Dz.U.46.57.321) z dniem 1 stycznia 1947 r.
23 Art. XXXV uchylony przez art. II pkt 2 dekretu z dnia 11 października 1946 r. - Przepisy wprowadzające prawo rzeczowe i prawo o księgach wieczystych (Dz.U.46.57.321) z dniem 1 stycznia 1947 r.
24 Art. XXXVI uchylony przez art. II pkt 2 dekretu z dnia 11 października 1946 r. - Przepisy wprowadzające prawo rzeczowe i prawo o księgach wieczystych (Dz.U.46.57.321) z dniem 1 stycznia 1947 r.
25 Art. XXXVII uchylony przez art. II pkt 2 dekretu z dnia 11 października 1946 r. - Przepisy wprowadzające prawo rzeczowe i prawo o księgach wieczystych (Dz.U.46.57.321) z dniem 1 stycznia 1947 r.
26 Art. XXXVIII uchylony przez art. II pkt 2 dekretu z dnia 11 października 1946 r. - Przepisy wprowadzające prawo rzeczowe i prawo o księgach wieczystych (Dz.U.46.57.321) z dniem 1 stycznia 1947 r.
27 Art. XXXIX uchylony przez art. II pkt 2 dekretu z dnia 11 października 1946 r. - Przepisy wprowadzające prawo rzeczowe i prawo o księgach wieczystych (Dz.U.46.57.321) z dniem 1 stycznia 1947 r.
28 Art. XL uchylony przez art. II pkt 2 dekretu z dnia 11 października 1946 r. - Przepisy wprowadzające prawo rzeczowe i prawo o księgach wieczystych (Dz.U.46.57.321) z dniem 1 stycznia 1947 r.
29 Art. XLI uchylony przez art. II pkt 2 dekretu z dnia 11 października 1946 r. - Przepisy wprowadzające prawo rzeczowe i prawo o księgach wieczystych (Dz.U.46.57.321) z dniem 1 stycznia 1947 r.
30 Art. XLII uchylony przez art. II pkt 2 dekretu z dnia 11 października 1946 r. - Przepisy wprowadzające prawo rzeczowe i prawo o księgach wieczystych (Dz.U.46.57.321) z dniem 1 stycznia 1947 r.
31 Art. XLIII uchylony przez art. 151 pkt 9 dekretu z dnia 6 maja 1953 r. - Prawo górnicze (Dz.U.53.29.113) z dniem 2 grudnia 1953 r.
32 Art. XLIV uchylony przez art. II pkt 2 dekretu z dnia 11 października 1946 r. - Przepisy wprowadzające prawo rzeczowe i prawo o księgach wieczystych (Dz.U.46.57.321) z dniem 1 stycznia 1947 r.
33 Art. XLV uchylony przez art. II pkt 2 dekretu z dnia 11 października 1946 r. - Przepisy wprowadzające prawo rzeczowe i prawo o księgach wieczystych (Dz.U.46.57.321) z dniem 1 stycznia 1947 r.
34 Art. XLVI uchylony przez art. II pkt 2 dekretu z dnia 11 października 1946 r. - Przepisy wprowadzające prawo rzeczowe i prawo o księgach wieczystych (Dz.U.46.57.321) z dniem 1 stycznia 1947 r.
35 Art. XLVII uchylony przez art. 175 § 2 pkt 8 dekretu z dnia 8 listopada 1946 r. o postępowaniu spadkowym (Dz.U.46.63.346) z dniem 1 stycznia 1947 r.
36 Art. XLVIII uchylony przez art. II pkt 2 dekretu z dnia 11 października 1946 r. - Przepisy wprowadzające prawo rzeczowe i prawo o księgach wieczystych (Dz.U.46.57.321) z dniem 1 stycznia 1947 r.
37 Art. XLIX pkt 2 uchylony przez art. II pkt 2 dekretu z dnia 11 października 1946 r. - Przepisy wprowadzające prawo rzeczowe i prawo o księgach wieczystych (Dz.U.46.57.321) z dniem 1 stycznia 1947 r.
38 Art. L uchylony przez art. II pkt 2 dekretu z dnia 11 października 1946 r. - Przepisy wprowadzające prawo rzeczowe i prawo o księgach wieczystych (Dz.U.46.57.321) z dniem 1 stycznia 1947 r.
39 Art. LII skreślony przez art. 3 pkt 1 dekretu z dnia 22 października 1947 r. o zmianie niektórych przepisów kodeksu postępowania cywilnego (Dz.U.47.65.391) z dniem 1 stycznia 1948 r.
40 Art. LIII skreślony przez art. 3 pkt 1 dekretu z dnia 22 października 1947 r. o zmianie niektórych przepisów kodeksu postępowania cywilnego (Dz.U.47.65.391) z dniem 1 stycznia 1948 r.
41 Art. LIV zmieniony przez art. 3 pkt 2 dekretu z dnia 22 października 1947 r. o zmianie niektórych przepisów kodeksu postępowania cywilnego (Dz.U.47.65.391) z dniem 1 stycznia 1948 r.
42 Art. LV uchylony przez art. II pkt 2 dekretu z dnia 11 października 1946 r. - Przepisy wprowadzające prawo rzeczowe i prawo o księgach wieczystych (Dz.U.46.57.321) z dniem 1 stycznia 1947 r.
43 Art. LVI uchylony przez art. XIV pkt 7 dekretu z dnia 8 października 1946 r. - Przepisy wprowadzające prawo spadkowe (Dz.U.46.60.329) z dniem 1 stycznia 1947 r.
44 Art. LVIII uchylony przez art. XIV pkt 7 dekretu z dnia 8 października 1946 r. - Przepisy wprowadzające prawo spadkowe (Dz.U.46.60.329) z dniem 1 stycznia 1947 r.
45 Art. LIX uchylony przez art. II pkt 2 dekretu z dnia 11 października 1946 r. - Przepisy wprowadzające prawo rzeczowe i prawo o księgach wieczystych (Dz.U.46.57.321) z dniem 1 stycznia 1947 r.
46 Art. LX uchylony przez art. II pkt 2 dekretu z dnia 11 października 1946 r. - Przepisy wprowadzające prawo rzeczowe i prawo o księgach wieczystych (Dz.U.46.57.321) z dniem 1 stycznia 1947 r.
47 Art. LXI uchylony przez art. II pkt 2 dekretu z dnia 11 października 1946 r. - Przepisy wprowadzające prawo rzeczowe i prawo o księgach wieczystych (Dz.U.46.57.321) z dniem 1 stycznia 1947 r.
48 Art. LXII uchylony przez art. II pkt 2 dekretu z dnia 11 października 1946 r. - Przepisy wprowadzające prawo rzeczowe i prawo o księgach wieczystych (Dz.U.46.57.321) z dniem 1 stycznia 1947 r.
49 Art. LXIII uchylony przez art. II pkt 2 dekretu z dnia 11 października 1946 r. - Przepisy wprowadzające prawo rzeczowe i prawo o księgach wieczystych (Dz.U.46.57.321) z dniem 1 stycznia 1947 r.
50 Art. LXIV uchylony przez art. II pkt 2 dekretu z dnia 11 października 1946 r. - Przepisy wprowadzające prawo rzeczowe i prawo o księgach wieczystych (Dz.U.46.57.321) z dniem 1 stycznia 1947 r.
51 Art. LXV uchylony przez art. XIV pkt 7 dekretu z dnia 8 października 1946 r. - Przepisy wprowadzające prawo spadkowe (Dz.U.46.60.329) z dniem 1 stycznia 1947 r.
52 Art. LXVI uchylony przez art. II pkt 2 dekretu z dnia 11 października 1946 r. - Przepisy wprowadzające prawo rzeczowe i prawo o księgach wieczystych (Dz.U.46.57.321) z dniem 1 stycznia 1947 r.