Dział 3 - PRZEPISY SZCZEGÓŁOWE - Podatek akcyzowy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2004.29.257

Akt utracił moc

Wersja od: 18 lipca 2019 r.

DZIAŁ  III

PRZEPISY SZCZEGÓŁOWE

Rozdział  1

Paliwa silnikowe, oleje opałowe i gaz

Art.  62. 

1. Do paliw silnikowych i olejów opałowych w rozumieniu ustawy zalicza się:

1) wyroby wymienione w poz. 1-12 załącznika nr 2 do ustawy;

2) pozostałe wyroby przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa silnikowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, bez względu na symbol PKWiU i kod CN.

2. Olejami opałowymi są również inne wyroby, z wyjątkiem węgla, koksu, torfu i innych porównywalnych z nimi węglowodorów stałych oraz gazu ziemnego, służące do celów opałowych; ciężkimi olejami opałowymi są oleje opałowe, w których zawartość siarki przekracza 3 %.

Art.  63. 

1. Producentem paliw silnikowych w rozumieniu ustawy jest również podmiot, który wytwarza paliwa silnikowe w drodze mieszania lub przeklasyfikowania komponentów paliwowych, a także który dokonuje rozlewu gazu płynnego.

2. Producentem olejów opałowych w rozumieniu ustawy jest również podmiot, który wytwarza oleje opałowe w drodze mieszania lub przeklasyfikowania komponentów paliwowych, a także który dokonuje rozlewu gazu płynnego oraz barwienia i znakowania olejów opałowych.

Art.  64. 

Podstawą opodatkowania paliw silnikowych i olejów opałowych jest liczba litrów gotowego wyrobu w temperaturze 15 °C, a w przypadku ciężkich olejów opałowych, gazu płynnego i metanu jest liczba kilogramów gotowego wyrobu.

Art.  65. 

1. 13  Stawka akcyzy na paliwa silnikowe wynosi 2.000 zł od 1.000 litrów gotowego wyrobu, na oleje opałowe przeznaczone na cele opałowe 233 zł od 1.000 litrów gotowego wyrobu, na ciężkie oleje opałowe przeznaczone na cele opałowe 60 zł od 1.000 kilogramów gotowego wyrobu, a na gaz płynny i metan używany do napędu pojazdów samochodowych 700 zł od 1.000 kilogramów gotowego wyrobu.

1a. 14  W przypadku użycia olejów opałowych lub olejów napędowych, przeznaczonych na cele opałowe, które nie spełniają warunków określonych w odrębnych przepisach, w szczególności wymogów w zakresie prawidłowego znakowania i barwienia, użycia ich niezgodnie z przeznaczeniem, a także sprzedaży ich za pomocą odmierzaczy paliw ciekłych, stawka akcyzy wynosi:

1) 15  dla olejów opałowych lub olejów napędowych, przeznaczonych na cele opałowe - 2.000 zł od 1.000 litrów gotowego wyrobu;

2) 16  dla ciężkich olejów opałowych przeznaczonych na cele opałowe - 1.800 zł od 1.000 kilogramów gotowego wyrobu.

1b. 17  Stawka akcyzy wynosi w przypadku:

1) benzyn silnikowych o kodach CN 2710 11 45 lub 2710 11 49 - 1.565,00 zł/1.000 l;

2) wyrobów powstałych ze zmieszania benzyn, o których mowa w pkt 1, z biokomponentami, zawierających powyżej 2 % biokomponentów, spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach - stawka akcyzy określona w pkt 1 obniżona o 1,565 zł od każdego litra biokomponentów dodanych do tych benzyn, z tym że kwota należnej akcyzy nie może być niższa niż 10,00 zł/1.000 l;

3) olejów napędowych o kodzie CN 2710 19 41 - 1.048,00 zł/1.000 l;

4) wyrobów powstałych ze zmieszania olejów napędowych, o których mowa w pkt 3, z biokomponentami, zawierających powyżej 2 % biokomponentów, spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach - stawka akcyzy określona w pkt 3 obniżona o 1,048 zł od każdego litra biokomponentów dodanych do tych olejów napędowych, z tym że kwota należnej akcyzy nie może być niższa niż 10,00 zł/1.000 l;

5) biokomponentów, stanowiących samoistne paliwa, spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach, przeznaczonych do napędu silników spalinowych, bez względu na kod CN - 10,00 zł/1.000 l.

2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, obniżać stawki akcyzy określone w ust. 1 oraz różnicować je w zależności od rodzaju wyrobu, a także określać warunki ich stosowania, uwzględniając:

1) przebieg realizacji budżetu;

2) sytuację gospodarczą państwa oraz poszczególnych grup podatników;

3) potrzebę ochrony środowiska naturalnego, a także udział w tych wyrobach komponentów wytwarzanych z surowców odnawialnych.

Art.  66. 

1. Dla celów kontroli obrotu paliwami silnikowymi i olejami opałowymi może zostać wprowadzony obowiązek ich znakowania i barwienia.

2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, wprowadzając obowiązek znakowania i barwienia, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki, sposób i tryb znakowania i barwienia paliw silnikowych i olejów opałowych, uwzględniając techniczne możliwości zapewniające nieusuwalność znacznika i prawidłowe barwienie.

Rozdział  2

Napoje alkoholowe

Art.  67. 

Do napojów alkoholowych w rozumieniu ustawy zalicza się piwo, wino, napoje fermentowane, produkty pośrednie oraz alkohol etylowy.

Art.  68. 

1. Do piwa w rozumieniu ustawy zalicza się wyroby wymienione w poz. 13 załącznika nr 2 do ustawy oraz wszelkie wyroby będące mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, oznaczone symbolem PKWiU 15.94.10 i kodem CN 2206 00, w których rzeczywista zawartość alkoholu przekracza 0,5 % objętości.

2. Producentem piwa w rozumieniu ustawy jest podmiot dokonujący wyrobu lub rozlewu piwa.

3. Podstawą opodatkowania piwa jest liczba hektolitrów gotowego wyrobu na 1 stopień Plato.

4. Stawka akcyzy dla piwa wynosi 6,86 zł od 1 hektolitra za każdy stopień Plato gotowego wyrobu.

5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób ustalania podstawy opodatkowania piwa, uwzględniając podstawy opodatkowania stosowane w państwach członkowskich.

6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, obniżać stawki akcyzy określone w ust. 4 oraz różnicować je w zależności od rodzaju wyrobu, a także określać warunki ich stosowania.

7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 6, uwzględnia:

1) przebieg realizacji budżetu;

2) sytuację gospodarczą państwa oraz poszczególnych grup podatników;

3) sytuację rynkową w obrocie wyrobami akcyzowymi;

4) specyfikę produkcji piwa, w szczególności przez małe i średnie browary, produkujące mniej niż 200.000 hektolitrów piwa w skali roku.

Art.  69. 

1. Winem w rozumieniu ustawy są:

1) wino niemusujące - wszelkie wyroby oznaczone odpowiednio symbolami PKWiU 15.93.12 i 15.95.10 oraz kodami CN 2204 i 2205 o rzeczywistej zawartości alkoholu od 1,2 % do 15 % objętości, pod warunkiem że cały alkohol zawarty w gotowym wyrobie pochodzi wyłącznie z procesu fermentacji alkoholowej, a także o rzeczywistej zawartości alkoholu od 15 % do 18 % objętości, pod warunkiem że wino takie nie zawiera żadnych dodatków wzbogacających oraz że cały alkohol zawarty w gotowym wyrobie pochodzi wyłącznie z procesu fermentacji alkoholowej;

2) wino musujące - wszelkie wyroby oznaczone odpowiednio symbolami PKWiU 15.93.11 i 15.95.10 oraz kodami CN 2204 10, 2204 21 10, 2204 29 10 i 2205 o rzeczywistej zawartości alkoholu od 1,2 % do 15 % objętości, pod warunkiem że cały alkohol zawarty w gotowym wyrobie pochodzi wyłącznie z procesu fermentacji alkoholowej, znajdujące się w butelkach zamkniętych korkiem w kształcie grzybka, umocowanym za pomocą węzłów lub spinek, albo wykazujące nadciśnienie wynoszące co najmniej 3 bary, spowodowane obecnością dwutlenku węgla w roztworze.

2. Producentem wina, w rozumieniu ustawy, jest podmiot dokonujący wyrobu lub rozlewu wina.

3. Podstawą opodatkowania wina jest liczba hektolitrów gotowego wyrobu.

4. Stawka akcyzy na wino wynosi 300 zł od 1 hektolitra gotowego wyrobu.

5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, obniżać stawki akcyzy określone w ust. 4 oraz różnicować je w zależności od rodzaju wyrobu, a także określać warunki ich stosowania.

6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 5, uwzględnia:

1) przebieg realizacji budżetu;

2) sytuację gospodarczą państwa oraz poszczególnych grup podatników;

3) sytuację rynkową w obrocie wyrobami akcyzowymi.

Art.  70. 

1. Napojami fermentowanymi w rozumieniu ustawy są:

1) inne niemusujące napoje fermentowane - wszelkie wyroby oznaczone odpowiednio symbolami PKWiU 15.93.12 i 15.95.10 oraz kodami CN 2204 i 2205, z wyjątkiem wyrobów określonych w art. 69, a także wyroby oznaczone symbolem PKWiU 15.94.10 i kodem CN 2206 00, o rzeczywistej zawartości alkoholu od 1,2 % do 10 % objętości oraz o rzeczywistej zawartości alkoholu powyżej 10 % objętości, lecz nie więcej niż 15 % objętości, pod warunkiem że cały alkohol zawarty w gotowym wyrobie pochodzi wyłącznie z procesu fermentacji alkoholowej;

2) inne musujące napoje fermentowane - wszelkie wyroby oznaczone odpowiednio symbolami PKWiU 15.93.11 i 15.95.10 oraz kodami CN 2204 10, 2204 21 10, 2204 29 10 i 2205, nieokreślone w art. 69, o rzeczywistej zawartości alkoholu od 1,2 % do 15 % objętości, pod warunkiem że cały alkohol zawarty w gotowym wyrobie pochodzi wyłącznie z procesu fermentacji alkoholowej, znajdujące się w butelkach zamkniętych korkiem w kształcie grzybka, umocowanym za pomocą węzłów lub spinek, albo wykazujące nadciśnienie wynoszące co najmniej 3 bary, spowodowane obecnością dwutlenku węgla w roztworze.

2. Producentem napojów fermentowanych w rozumieniu ustawy jest podmiot dokonujący wyrobu lub rozlewu napojów fermentowanych.

3. Podstawą opodatkowania napojów fermentowanych jest liczba hektolitrów gotowego wyrobu.

4. Stawka akcyzy na napoje fermentowane wynosi 300 zł od 1 hektolitra gotowego wyrobu.

5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, obniżać stawki akcyzy określone w ust. 4 oraz różnicować je w zależności od rodzaju wyrobu, a także określać warunki ich stosowania.

6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 5, uwzględnia:

1) przebieg realizacji budżetu;

2) sytuację gospodarczą państwa oraz poszczególnych grup podatników;

3) sytuację rynkową w obrocie wyrobami akcyzowymi.

Art.  71. 

1. Produktami pośrednimi w rozumieniu ustawy są wszelkie wyroby o rzeczywistej zawartości alkoholu od 1,2 % do 22 % objętości, oznaczone odpowiednio symbolami PKWiU 15.93.11, 15.93.12, 15.94.10 i 15.95.10 oraz kodami CN 2204 10, 2204 21 10, 2204 29 10, 2204, 2206 00 i 2205, z wyjątkiem wyrobów określonych w art. 68-70.

2. Producentem produktów pośrednich w rozumieniu ustawy jest podmiot dokonujący wyrobu lub rozlewu produktów pośrednich.

3. Podstawą opodatkowania produktów pośrednich jest liczba hektolitrów gotowego wyrobu.

4. Stawka akcyzy na produkty pośrednie wynosi 300 zł od 1 hektolitra gotowego wyrobu.

5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, obniżać stawki akcyzy określone w ust. 4 oraz różnicować je w zależności od rodzaju wyrobu, a także określać warunki ich stosowania.

6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 5, uwzględnia:

1) przebieg realizacji budżetu;

2) sytuację gospodarczą państwa oraz poszczególnych grup podatników;

3) sytuację rynkową w obrocie wyrobami akcyzowymi.

Art.  72. 

1. Alkoholem etylowym w rozumieniu ustawy są wszelkie wyroby o rzeczywistej zawartości alkoholu przekraczającej 1,2 % objętości oznaczone odpowiednio symbolami PKWiU 15.91.10, 15.92.11 i 15.92.12 oraz kodami CN 2208 i 2207, nawet jeżeli są to wyroby stanowiące część wyrobu należącego do innego grupowania PKWiU i kodu CN oraz napoje zawierające rozcieńczony lub nierozcieńczony spirytus oznaczone odpowiednio symbolami PKWiU 15.91.10 i 15.92.11 oraz kodami CN 2208 i 2207 10 00, a także wyroby o rzeczywistej zawartości alkoholu przekraczającej 22 % objętości, oznaczone odpowiednio symbolami PKWiU 15.93.11, 15.93.12, 15.94.10 i 15.95.10 oraz kodami CN 2204 10, 2204 21 10, 2204 29 10, 2204, 2206 00 i 2205.

2. Producentem alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy jest podmiot dokonujący wyrobu, oczyszczania, skażania, wydzielania z innego wyrobu lub odwadniania alkoholu etylowego, a także podmiot dokonujący wyrobu lub rozlewu napojów alkoholowych destylowanych.

3. Podstawą opodatkowania alkoholu etylowego jest liczba hektolitrów czystego alkoholu o temperaturze 20 °C zawartego w gotowym wyrobie.

4. Stawka akcyzy na alkohol etylowy wynosi 6.300 zł od 1 hektolitra czystego alkoholu zawartego w gotowym wyrobie.

5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, obniżać stawki akcyzy określone w ust. 4, a także określać warunki ich stosowania.

6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 5, uwzględnia:

1) przebieg realizacji budżetu;

2) sytuację gospodarczą państwa oraz poszczególnych grup podatników;

3) sytuację rynkową w obrocie wyrobami akcyzowymi.

Rozdział  3

Wyroby tytoniowe

Art.  73. 

1. Wyrobami tytoniowymi w rozumieniu załącznika nr 4 do ustawy są:

1) papierosy,

2) cygara i cygaretki,

3) tytoń do palenia:

a) cięty tytoń do ręcznego sporządzania papierosów,

b) inny tytoń do palenia

- oznaczone odpowiednio symbolami PKWiU 16.00.11 i 16.00.12-30 oraz kodami CN 2402 i 2403 10.

2. Producentem wyrobów tytoniowych w rozumieniu ustawy jest podmiot wytwarzający je lub dokonujący ich pakowania.

3. Stawki akcyzy na wyroby tytoniowe wynoszą:

1) dla papierosów - 120 zł za każde 1.000 sztuk i 50 % maksymalnej ceny detalicznej;

2) dla cygar i cygaretek - 150 zł za każde 1.000 sztuk;

3) dla tytoniu do palenia:

a) ciętego tytoniu do ręcznego sporządzania papierosów - 120 zł za każdy 1 kilogram i 50 % maksymalnej ceny detalicznej,

b) innego tytoniu do palenia - 60 % maksymalnej ceny detalicznej.

4. Za maksymalną cenę detaliczną przyjmuje się cenę wyznaczoną i wydrukowaną przez producenta, importera lub podmiot dokonujący nabycia wewnątrzwspólnotowego na opakowaniu jednostkowym wyrobu tytoniowego.

5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, minimalną stawkę akcyzy na papierosy w wysokości 90 % całkowitej kwoty podatku akcyzowego naliczonego od ceny równej najpopularniejszej kategorii cenowej, uwzględniając:

1) przebieg realizacji budżetu;

2) sytuację rynkową w obrocie wyrobami tytoniowymi;

3) sytuację poszczególnych grup podatników.

6. Najpopularniejszą kategorią cenową jest kategoria cenowa, na którą istniał największy popyt rynkowy i która osiągnęła najwyższą sprzedaż w okresie poprzedniego roku kalendarzowego, obliczona według ilości sprzedanych papierosów, na podstawie maksymalnych cen detalicznych, w przeliczeniu na 1.000 sztuk, ustalana na dzień 1 stycznia każdego następnego roku.

7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, obniżać stawki akcyzy na wyroby tytoniowe, a także określać warunki ich stosowania, uwzględniając:

1) przebieg realizacji budżetu;

2) sytuację gospodarczą państwa oraz poszczególnych grup podatników;

3) sytuację rynkową w obrocie wyrobami akcyzowymi.

8. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, obniżając stawki akcyzy w przypadku papierosów, obniża w takim samym stopniu stawkę kwotową i procentową, przy czym stawka procentowa nie może być niższa niż 25 % maksymalnej ceny detalicznej.

Art.  74. 

1. Obowiązek podatkowy, poza przypadkami określonymi w art. 4, powstaje również, gdy podmioty dokonują sprzedaży wyrobów tytoniowych, z wyłączeniem cygar i cygaretek:

1) w opakowaniach nieoznaczonych ceną detaliczną;

2) powyżej maksymalnej ceny detalicznej;

3) połączonej z przyznaniem nabywcy nieodpłatnej premii w postaci innych towarów lub usług, stosując cenę wyższą od maksymalnej ceny detalicznej;

4) w połączeniu ze sprzedażą innych towarów lub usług, stosując cenę wyższą od maksymalnej ceny detalicznej.

2. W przypadku sprzedaży wyrobów tytoniowych w opakowaniach nieoznaczonych ceną detaliczną stosuje się stawkę akcyzy w wysokości 400 %, liczoną od podstawy opodatkowania określonej w art. 10 ust. 1 pkt 1.

3. Do sprzedaży wyrobów, o której mowa w ust. 1 pkt 2-4, stosuje się stawkę akcyzy w wysokości 70 % maksymalnej ceny detalicznej, wydrukowanej na opakowaniu jednostkowym.

Rozdział  4

Wyroby akcyzowe niezharmonizowane

Art.  75. 

1. Stawka akcyzy na wyroby akcyzowe niezharmonizowane wynosi 65 % podstawy określonej w art. 10, z wyjątkiem stawki na energię elektryczną.

2. Stawka akcyzy na energię elektryczną wynosi 0,02 zł za 1 kWh.

3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, obniżać stawki akcyzy określone w ust. 1 i 2 oraz różnicować je w zależności od rodzaju wyrobu, a także określać warunki ich stosowania.

4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 3, uwzględnia:

1) przebieg realizacji budżetu;

2) sytuację gospodarczą państwa oraz poszczególnych grup podatników;

3) sytuację rynkową w obrocie wyrobami akcyzowymi.

Art.  76. 

1. Podatnicy dokonujący nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych niezharmonizowanych są obowiązani po dokonaniu przywozu na terytorium kraju złożyć deklarację uproszczoną do właściwego naczelnika urzędu celnego i dokonać zapłaty akcyzy w terminie 5 dni, licząc od dnia powstania obowiązku podatkowego.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, obowiązek podatkowy powstaje z dniem dokonania przywozu wyrobów akcyzowych niezharmonizowanych, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia dokonania nabycia.

Art.  77. 

1. Podatnicy dokonujący dostawy wewnątrzwspólnotowej wyrobów akcyzowych niezharmonizowanych w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej są obowiązani posiadać dokumenty potwierdzające wykonanie dostawy tych wyrobów do innego państwa członkowskiego.

2. Dokumentami potwierdzającymi dokonanie przez podatnika dostawy wewnątrzwspólnotowej w szczególności są: dokumenty przewozowe, faktura i specyfikacja dostawy oraz inne dokumenty handlowe związane z dostawą.

3. Podmiotowi, który dostarczył wyroby akcyzowe niezharmonizowane na terytorium państwa członkowskiego, od których akcyza została zapłacona na terytorium kraju, przysługuje zwrot akcyzy. Zwrot akcyzy następuje na wniosek podmiotu.

4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób i rodzaje dokumentów potwierdzających dostawę wewnątrzwspólnotową, szczegółowe warunki i tryb zwrotu akcyzy od wyrobów akcyzowych niezharmonizowanych w przypadku dostaw wewnątrzwspólnotowych oraz terminy zwrotu akcyzy, uwzględniając:

1) sytuację gospodarczą poszczególnych grup podatników;

2) sytuację rynkową w obrocie wyrobami akcyzowymi niezharmonizowanymi;

3) konieczność prawidłowego określenia kwot zwracanej akcyzy.

Art.  78. 

1. Podatnicy prowadzący działalność gospodarczą dokonujący nabycia wewnątrzwspólnotowego lub dostawy wewnątrzwspólnotowej wyrobów akcyzowych niezharmonizowanych są obowiązani składać we właściwym urzędzie celnym informacje podsumowujące o dokonanych nabyciach i dostawach wewnątrzwspólnotowych, zwane dalej "informacjami podsumowującymi", za okresy kwartalne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu:

1) nabycia wewnątrzwspólnotowego - w przypadku informacji podsumowujących dotyczących nabyć wewnątrzwspólnotowych;

2) dostawy wewnątrzwspólnotowej - w przypadku informacji podsumowujących dotyczących dostaw wewnątrzwspólnotowych.

2. Informacja podsumowująca zawiera dane identyfikacyjne podatnika, jego siedzibę i adres (miejsce zamieszkania), określenie rodzaju prowadzonej działalności, określenie ilości i rodzaju wyrobów akcyzowych niezharmonizowanych, dane identyfikacyjne odbiorcy w przypadku dostawy wewnątrzwspólnotowej oraz dostawcy w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego, łączną wartość nabycia wewnątrzwspólnotowego oraz łączną wartość dostawy wewnątrzwspólnotowej.

3. W przypadku stwierdzenia błędów w złożonych informacjach podsumowujących, podatnik, który złożył informację podsumowującą, jest obowiązany złożyć niezwłocznie korektę informacji podsumowującej.

4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór informacji podsumowującej wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego jej wypełnienia, terminu i miejsca składania oraz wzór korekty informacji podsumowującej wraz z objaśnieniami co do sposobu jej wypełnienia, uwzględniając konieczność zapewnienia informacji dotyczących ilości nabywanych wyrobów akcyzowych niezharmonizowanych.

Art.  79. 

Podatnik ma prawo do obniżenia kwoty akcyzy o kwotę akcyzy zapłaconą przy nabyciu wyrobów akcyzowych niezharmonizowanych, związaną ze sprzedażą opodatkowaną lub zapłaconą od importu.

Art.  80. 

1. Akcyzie podlegają samochody osobowe niezarejestrowane na terytorium kraju, zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

2. Podatnikami akcyzy od samochodów są:

1) podmioty dokonujące każdej sprzedaży samochodu osobowego przed pierwszą jego rejestracją na terytorium kraju;

2) importerzy i podmioty dokonujące nabycia wewnątrzwspólnotowego.

3. Obowiązek podatkowy w akcyzie od samochodów powstaje:

1) w przypadku sprzedaży - z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w terminie 7 dni, licząc od dnia wydania wyrobu;

2) w przypadku importu - z dniem powstania długu celnego w rozumieniu przepisów prawa celnego;

3) w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego - z chwilą nabycia prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel, nie później jednak niż z chwilą jego rejestracji na terytorium kraju, zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, dane dotyczące samochodów osobowych, w tym dopuszczalną ładowność, dla celów poboru akcyzy, uwzględniając rozwiązania stosowane w odrębnych przepisach podatkowych i konieczność zapewnienia prawidłowego poboru akcyzy.

Art.  81. 

1. Podmioty dokonujące nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodów osobowych niezarejestrowanych na terytorium kraju, zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, są obowiązane:

1) po przywozie na terytorium kraju złożyć deklarację uproszczoną do właściwego naczelnika urzędu celnego w terminie 5 dni, licząc od dnia nabycia wewnątrzwspólnotowego;

2) dokonać zapłaty akcyzy nie później niż z chwilą rejestracji tego pojazdu w kraju.

2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór deklaracji uproszczonej, o której mowa w ust. 1 pkt 1 oraz w art. 76 ust. 1, uwzględniając konieczność zapewnienia informacji dotyczących liczby nabywanych samochodów osobowych oraz kwoty należnej do zapłaty akcyzy.

Art.  82. 

1. Sprzedający jest obowiązany do wykazania na wystawionej fakturze kwoty akcyzy od dokonywanej odsprzedaży samochodu osobowego.

2. W przypadku wystawienia przez podatnika faktury, w której została wykazana kwota akcyzy, jest on obowiązany zapłacić akcyzę także wówczas, gdy dana sprzedaż nie była objęta obowiązkiem podatkowym albo została zwolniona z podatku.

3. W przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego podstawą opodatkowania jest kwota, jaką nabywca jest obowiązany zapłacić.

4. Podmiot dokonujący nabycia wewnątrzwspólnotowego jest obowiązany przy dokonywaniu rejestracji zgodnie z przepisami o ruchu drogowym przedstawić, wydany przez właściwego naczelnika urzędu celnego, dokument potwierdzający zapłatę akcyzy na terytorium kraju.

5. W przypadku sprzedaży samochodu przed jego pierwszą rejestracją przez podatnika, o którym mowa w ust. 4, podatnik ten jest obowiązany przekazać nabywcy dokument potwierdzający zapłatę akcyzy na terytorium kraju.

6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór dokumentu, o którym mowa w ust. 4, uwzględniając zasady rejestracji samochodów osobowych oraz zasady nabycia wewnątrzwspólnotowego.

7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb obiegu dokumentu, o którym mowa w ust. 4, uwzględniając sytuację na rynku w zakresie obrotu samochodami osobowymi oraz sposoby nabywania samochodów.

Art.  82a.  ¹⁸

1. Jeżeli wysokość podstawy opodatkowania w przypadku sprzedaży na terytorium kraju albo nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od średniej wartości rynkowej tego samochodu osobowego, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wzywa podatnika do zmiany wysokości podstawy opodatkowania lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie jej wysokości w kwocie znacznie odbiegającej od średniej wartości rynkowej samochodu osobowego.

2. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wysokości podstawy opodatkowania lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie jej wysokości znacznie odbiegającej od średniej wartości rynkowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wysokość podstawy opodatkowania.

3. Jeżeli wysokość podstawy opodatkowania ustalona z uwzględnieniem opinii biegłego odbiega co najmniej o 33 % od zadeklarowanej podstawy opodatkowania, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi podatnik.

4. Średnią wartością rynkową samochodu osobowego jest wartość ustalana na podstawie notowanej na rynku krajowym, w dniu powstania obowiązku podatkowego, średniej ceny zarejestrowanego na terytorium kraju samochodu osobowego tej samej marki, modelu, rocznika oraz - jeżeli jest to możliwe do ustalenia - z tym samym wyposażeniem i o przybliżonym stanie technicznym, co nabyty na terytorium kraju lub nabyty wewnątrzwspólnotowo samochód osobowy.

¹³ Art. 65 ust. 1 zmieniony przez art. 1 lit. a) ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. (Dz.U.05.160.1341) zmieniającej nin. ustawę z dniem 24 sierpnia 2005 r.

¹⁴ Art. 65 ust. 1a dodany przez art. 1 lit. b) ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. (Dz.U.05.160.1341) zmieniającej nin. ustawę z dniem 24 sierpnia 2005 r.

¹⁵ Art. 65 ust. 1a pkt 1 częściowo został uznany za niezgodny z niezgodny z art. 20, art. 22, art. 64 ust. 1 i 3 w związku z art. 31 ust. 3, art. 2 i art. 84 Konstytucji RP przez pkt 1 wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 6 grudnia 2016 r. (Dz.U.2016.2209) z dniem 29 grudnia 2016 r. Zgodnie z tym wyrokiem wymieniony wyżej przepis traci moc w zakresie, w jakim odnosi się do obowiązków podatkowych powstałych przed 15 września 2005 r.

¹⁶ Art. 65 ust. 1a pkt 2 częściowo został uznany za niezgodny z art. 64 ust. 1 i 3 w związku z art. 2 i art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 3 lipca 2019 r. sygn. akt SK 16/17 (Dz.U.2019.1346) z dniem 18 lipca 2019 r. Zgodnie z tym wyrokiem wymieniony wyżej przepis traci moc w zakresie, w jakim odnosi się do obowiązków podatkowych powstałych przed 15 września 2005 r.

¹⁷ Art. 65 ust. 1b dodany przez art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 maja 2007 r. (Dz.U.07.99.666) zmieniającej nin. ustawę z dniem 6 lipca 2007 r. Przepis ten stosuje się od dnia ogłoszenia pozytywnej decyzji Komisji Europejskiej o zgodności pomocy publicznej przewidzianej w tym przepisie ze wspólnym rynkiem.

¹⁸ Art. 82a dodany przez art. 8 ustawy z dnia 9 maja 2008 r. o zwrocie nadpłaty w podatku akcyzowym zapłaconym z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego albo importu samochodu osobowego (Dz.U.08.118.745) z dniem 19 lipca 2008 r.