Opłaty stemplowe od podań oraz od świadectw urzędowych.
Dz.U.1923.44.298
Akt jednorazowyROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SKARBU W POROZUMIENIU Z MINISTRAMI SPRAW WEWNĘTRZNYCH, ORAZ POCZT I TELEGRAFÓW
z dnia 24 kwietnia 1923 r.
w przedmiocie opłat stemplowych od podań oraz od świadectw urzędowych.
Przepisy te obowiązują na całym obszarze Rzeczypospolitej z wyjątkiem górnośląskiej czyści województwa śląskiego.
ZAŁĄCZNIK 1
PRZEPISY W PRZEDMIOCIE OPŁAT STEMPLOWYCH OD PODAŃ ORAZ OD ŚWIADECTW URZĘDOWYCH.
PRZEPISY W PRZEDMIOCIE OPŁAT STEMPLOWYCH OD PODAŃ ORAZ OD ŚWIADECTW URZĘDOWYCH.
I.
OPŁATY OD PODAŃ, WNOSZONYCH DO URZĘDÓW PAŃSTWOWYCH.
OPŁATY OD PODAŃ, WNOSZONYCH DO URZĘDÓW PAŃSTWOWYCH.
Podania, wnoszone do urzędów państwowych - z wyjątkiem sądów i urzędów wymiaru sprawiedliwości - podlegają opłatom, wymienionym w części pierwszej załączonej taryfy.
Załączniki do takich podań podlegają opłacie, wymienionej w części drugiej (poz. 10) tejże taryfy.
Przepisy niniejsze, o ile dotyczą podań, stosować należy - o ile nie postanowiono inaczej - również do załączników.
Protokuł, zastępujący podanie, podlega opłacie takiej samej, jakaby się należała w razie wniesienia podania tej samej treści.
Podanie, wniesiona przez dwie lub więcej osób lub przez jedną osobą, działającą w charakterze ustawowego zastępcy lub pełnomocnika dwu lub więcej osób - podlega opłacie jednokrotnej, tylko o tyle, o ile odnośne osoby zgłosiły żądanie, w podaniu zawarte, jako współwłaściciele co do majątku wspólnego lub o ile żądanie opiera się na jednym i tym samym tytule prawnym. W braku powyższych warunków podanie takie podlega opłacie tyle razy, ile osób wniosło je w imieniu własnem lub ile jest osób, w których imieniu wniósł podanie zastępca ustawowy lub pełnomocnik. Załączniki do podań, określonych w niniejszym paragrafie, podlegają zawsze opłacie jednokrotnej.
Podanie, od którego opłatę uiszczono, zwrócono petentowi bez rozpatrzenia z powodu wniesienia do urzędu niewłaściwego lub z powodu innych braków formalnych, podlega w razie ponownego złożenia w urzędzie właściwym - lub po usunięciu braków formalnych - ponownej opłacie tylko co do arkusza pierwszego, a to - z wyjątkiem przypadku, w następnym ustąpię przewidzianego - w wysokości 15.000 mk. (poz. 9 taryfy) ; arkusze następne, jak również następna egzemplarze, odpisy i załączniki nie podlegają ponownej opłacie.
Od podań, określonych w punktach a), b), w pozycji 8 taryfy, należy w przypadku, wymienionym w ustępie poprzednim, zamiast 15.000 mk. uiścić 1.000 mk. względnie 3.000 mk.
Uwolnienia przedmiotowe.
Opłacie w myśl przepisów niniejszych nie podlegają podania następujące:
Uwolnienia osobiste.
Od opłat, unormowanych w dziale I przepisów niniejszych są zwolnione:
Fundacjom, zakładom i zrzeszeniom, które mają na celu działalność, określoną w § 7, jeżeli ich siedziby znajdują się zagranicą, może być przyznane uwolnienie osobiste decyzją Ministra Skarbu.
Jeżeli jedno i to samo podanie wniosły dwie lub więcej osób, przyczem niektóre tylko są zwolnione od opłaty, to osoby nieuwolnione obowiązane są solidarnie do uiszczenia całej opłaty.
Uiszczenie opłaty.
(§§ 21 i 22 dekretu z dn. 7 lutego 1919 r., Dz. P. P. P № 14 poz. 145: art. 8 ustawy z dn. 24 marca 1923 r., Dz. U. R. P. № 44 poz. 296).
Kwotę należną przy podaniu o zezwolenie na niezamykanie lokalu publicznego (poz. 6) należy uiścić gotówką.
Uiszczenie gotówką przy podaniach, przy których kwota należna nie przewyższa 60.000 mk., jest dopuszczalne tylko w braku znaczków stemplowych.
O ile przyjęcie podania lub otwarcie koperty, w której ono się mieści, następuje poza biurem podawczem, kasuje znaczki stemplowe urzędnik, przyjmujący podanie, lub otwierający kopertę, albo urzędnik przezeń upoważniony.
Znaczki stemplowe, skasowane w sposób podany w poprzednich dwóch ustępach, ulegają ponownemu skasowaniu za pomocą wypisania daty atramentem na znaczkach przez urzędnika, któremu poruczono załatwienie podania, lub przez urzędnika przezeń upoważnionego-z wyłączeniem jednak urzędnika biura podawczego (ustęp 1 niniejszego paragrafu).
Urząd, przyjmujący telegram, uzupełnia tekst telegramu, umieszczając po podpisie nadawcy uwagą: "Stempel ...... Mk."
Urząd, przyjmujący telegram, kasuje znaczki stemplowe, odciskiem stempla kalendarzowego.
Urzędy, powołane do przyjmowania telegramów, nie odmawiają przyjęcia telegramów nieostemplowanych. Nie jest też ich rzeczą badać, czy poszczególne podanie telegraficzne podlega opłacie i w jakiej wysokości. Mają jednak przy telegramach, zawierających podania, wystosowane do urzędów państwowych, a niezaopatrzonych w znaczek stemplowy, zwrócić uwagę nadawcy, że podanie odnośne - jeśli podlega opłacie-nie będzie załatwione. O ileby nadawca mimo tej uwagi nie chciał zaopatrzyć telegramu w znaczek stemplowy, urząd przyjmujący telegram stwierdzi to, umieszczając po podpisie nadawcy uwagę: "Stempla odmówiono".
Uwagi, wymienione w ustępach drugim i czwartym niniejszego paragrafu, mają być telegrafowane narówni z tekstem właściwym. Przy obliczaniu ilości wyrazów celem ustalenia należności za telegram, wlicza się również wyrazy, z których składają się wspomniane uwagi.
Skutki nieuiszczenia opłaty.
(§ 81 ustępy pierwszy i drugi austr. ustawy należytościowej z dn. 9 lutego 1850 r., austr. Dz. u. p. № 50; art. 24 i 25 dekretu z dn. 7 lutego 1919 r., Dz. P. P. P. № 14, poz. 145),
Jeśli wniesienie podania stanowi czynność, dla której ustanowiony jest termin prekluzyjny, to termin ten uważać się będzie za zachowany tylko w razie uiszczenia opłaty przed upływem czasokresu, wyznaczonego w myśl § 20.
Postępowanie w razie nieuiszczenia opłaty.
(§ 81 ustęp pierwszy oraz § 93, punkt 2, austr. ustawy należytościowej z dn. 9 lutego 1850, austr. Dz. u. p. № 50; art. 21, 24, 25 i 40 dekretu z dn. 7 lutego 1919 r., Dz. P. P. P. № 14, poz. 145).
W razie zastosowania § 17 należy umotywować w tej samej formie, jakie względy publiczna przemawiają za załatwieniem podania.
Kancelarja sporządza wezwanie na diaku w formie karty pocztowej, ułożonym według załącznika 2 i wysyła je pocztą, jednak bez uiszczenia opłaty pocztowej (art. 6 rozporządzenia z dn. 5 września 1919 r., Dz. U. R. P. № 78 poz. 442), poczem umieszcza poniżej polecenia uwagę "Wysłano dnia ......"
Adresat winien przy odbiorze zawiadomienia uiścić pojedynczą opłatę pocztową, według taryfy ogólnej. Jeśliby odmówi! uiszczenia, to poczta zwraca pismo jako niedoręczone urzędowi wysyłającemu, który ma pismo to przechować przy podaniu.
W razie dodatkowego uiszczenia opłaty kancelarja notuje na podaniu datę dostarczenia znaczków stemplowych lub nadesłania kwitu kasy skarbowej i kasuje znaczki stemplowe w sposób, wskazany w § 14, ustępie pierwszym, względnie nakleja kwit kasowy na podaniu. Urzędnik, któremu poruczono załatwienie podania, kasuje znaczki stemplowe w sposób, wskazany w § 14 ustępie ostatnim.
Środki prawne.
Zwrotu opłaty od podania lub załączników uiszczonej nienależnie - bądź przy wniesieniu podania, bądź przy uiszczeniu dodatkowem (§ 19) -można żądać w ciągu lat trzech od dnia uiszczenia.
Decyzja należy do zakresu działania tej władzy skarbowej pierwszej instancji, powołanej do załatwiania spraw opłat stemplowych w ogóle, w której okręgu ma siedzibę urząd, do którego odnośne podanie wpłynęło.
Przeciw wezwaniu, określonemu w § 19, nie służy w razie nieuiszczenia opłaty żaden środek prawny.
II.
OPŁATY OD ŚWIADECTW URZĘDOWYCH.
OPŁATY OD ŚWIADECTW URZĘDOWYCH.
Zaświadczenia, wydawane stronom w ich sprawach prywatnych przez urzędy państwowe - z wyjątkiem sądów i urzędów wymiaru sprawiedliwości- podlegają opłatom, wymienionym w części trzeciej załączonej taryfy.
Uwolnienia od opłaty.
Opłacie w myśl przepisów niniejszych nie podlegają świadectwa:
Uwolnienia od opłaty, przewidziane w paragrafie niniejszym pod LL. 2, 3, 6 i 7, nie odnoszą się do duplikatów, odpisów i wyciągów (poz. 16, 17 i 18 taryfy).
W przypadkach, określonych w punktach 1, 2, 3, 6 i 10 art. 23 ma urząd, wydający świadectwo, uwidocznić na niem powód uwolnienia od opłaty.
Jeśli świadectwo, określone w punkcie 2 § 23, ma być użyte nie według przeznaczenia pierwotnego, to należy przed tem użyciem uiścić opłatę, przewidzianą w taryfie (w sposób, określony w § 27).
Uiszczenie opłaty. Skutki nieuiszczenia.
(§§ 66 i 67 austr. ustawy należytościowej z dn. 9 lutego 1850 r., austr. Dz. u. p. 1-b 50; art. 21, 24, 25 i 37 dekretu z dn. 7 lutego 1919 r., Dz. P. P. P. № 14, poz. 145).
Przed dostarczeniem kwitu z uiszczenia opłaty gotówką względnie znaczków stemplowych dostatecznej wartości, nie- może nastąpić wydanie świadectwa. W razie zastosowania punktu 10 § 23, ma urząd, wydający świadectwo, zostawić w aktach notatkę, wyjaśniającą z jakich motywów uznał złożony dowód ubóstwa za dostateczny. Również całkowite lub częściowe zwolnienie od opłaty na podstawie uwagi 1, 2 lub 3 do części trzeciej taryfy winno być umotywowane.
Urząd wydający świadectwo, ma kwit z uiszczenia opłaty gotówką przechować w swych aktach, a znaczki stemplowe nakleić na świadectwie i skasować.
Środki prawne.
Co do zwrotu opłaty, uiszczonej od świadectwa nienależnie, stosuje się odpowiednio § 21.
Przeciw odmowie wydania świadectwa z powodu niezłożenia opłaty nie służy żaden środek prawny.
III.
PODANIA. WNOSZONE DO URZĘDÓW SAMORZĄDOWYCH ORAZ ŚWIADECTWA WYDAWANE PRZEZ TAKIE URZĘDY.
PODANIA. WNOSZONE DO URZĘDÓW SAMORZĄDOWYCH ORAZ ŚWIADECTWA WYDAWANE PRZEZ TAKIE URZĘDY.
Podania, wnoszone do władz i urzędów samorządowych w sprawach, należących do własnego lub poruczonego zakresu działania gmin lub innych związków samorządnych, nie podlegają opłacie na rzecz Państwa.
To samo dotyczy świadectw, wydawanych przez takie władze i urzędy.
IV.
WEJŚCIE W ŻYCIE PRZEPISÓW NINIEJSZYCH.
WEJŚCIE W ŻYCIE PRZEPISÓW NINIEJSZYCH.
Dział I ma zastosowanie do podań, wniesionych od dnia wejścia w życie tego działu. Do podań, wniesionych przed tym dniem, choćby do tego dnia nie załatwionych, stosowane będą przepisy dotychczasowe, a to także wówczas, gdy podanie wniesiono bez uiszczenia opłaty lub jeśli opłatę uiszczono niedostatecznie.
Dział II będzie stosowany zasadniczo do świadectw, których data nie jest wcześniejsza niż dzień wejścia w życie tego działu. Do odpisów i wyciągów, sporządzonych przez urząd, a niezaopatrzonych w zaświadczenie zgodności z pierwopisem, stosują się odnośne postanowienia działu II, jeśli odpis lub wyciąg wydano stronie po wejściu w życie tego działu.
Przepisy działu II, o ile dotyczą aktu zezwolenia na zmianę nazwiska (poz. 12 załączonej taryfy) będą stosowane do wszystkich spraw zmiany nazwiska, niezałatwionych prawomocnie w dniu ogłoszenia powołanej ustawy z dnia 24 marca 1923 r. (Dz. U. R. P. № 44 poz. 296).
ZAŁĄCZNIK 1
z dn. 24 kwietrnia 1923 r. poz. 298
Taryfa opłat stemplowych od podań, załączników do podań oraz od świadectw urzędowych
Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX
Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.
..................................................
ZAŁĄCZNIK 2
z dn. 24 kwietrnia 1923 r. poz. 298
Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX
Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.
..................................................
Z dniem 1 lutego 1924 r. stawki opłat stemplowych od podańpodwyższa się, zgodnie z § 2 rozporządzenia z dnia 17 stycznia 1924 r. w sprawie zmiany stawek opłat stemplowych (Dz.U.24.8.81).
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »