Rozdział 4 - Warunki pracy. - Wniosek w sprawie nadania mocy powszechnie obowiązującej układowi zbiorowemu pracy z dnia 4 sierpnia 1945 r. dla wszystkich robót budowlanych na obszarze m.st. Warszawy.

Monitor Polski

M.P.1945.26.73

Akt utracił moc
Wersja od: 15 września 1945 r.

ROZDZIAŁ  IV

Warunki pracy.

Płace.

§  11.
Zapłata za pracę pracowników fizycznych składa się z zarobku akordowego oraz premii pieniężnej, ponadto pracownicy otrzymują przydziały towarowe, których rozdział następuje według załącznika do niniejszej umowy. Zarobek akordowy opiera się na płacy za jednostkę (m3, sztuka itp.) wykonanej roboty, lub na zapłacie ryczałtowej. Zapłata akordowa obliczana jest w ten sposób: ilość czasu potrzebna na wykonanie jednostki według norm, jak w załączniku, pomnożona przez stawkę godzinową. W wypadku absolutnej niemożliwości ustalenia ceny akordowej ze względu na trudności pomiarowe (reparacje, poprawki itp.), powinny być ustalone ryczałty. Podstawą dla ustalenia ryczałtu powinien być przewidywany czas roboty, pomnożony przez stawkę godzinową. O ile na skutek błędnej kalkulacji robotnik przy pracy akordowej nie zarobił conajmniej o 25 proc. więcej, niż zarobiłby na dniówce, ma prawo zażądać rewizji cen akordu przy współudziale przedstawiciela Rady Zakładowej. O ile akord nie może być wykonywany z przyczyn od pracownika niezależnych, np. brak materiałów, pracownik otrzymuje zwykłą płacę godzinową.
§  12.
System płacy jednostkowej, system premiowy oraz normy produkcyjne podane są w załącznikach.
§  13.
Z dniem wejścia w życie umowy zbiorowej Dyrekcja jest zobowiązana zaprowadzić system płacy jednostkowej (akordowej) oraz system premiowania pieniężnego i przydziałów towarowych dla poszczególnych kategoryj pracowników wg załączników do umowy zbiorowej.
§  14.
Normalne godzinowe stawki wynagrodzenia za pracę ulegają podwyżce, wynoszącej:
a)
10% przy wynagrodzeniu za zwykłą pracę nocną,
b)
50% przy wynagrodzeniu za pracę w godzinach nadliczbowych za pierwsze 2 godziny nadliczbowe,
c)
100% przy wynagrodzeniu za trzecią i następne godziny nadliczbowe, za pracę w godzinach nadliczbowych nocnych i dni świąteczne,
d)
przy pracy akordowej wykonanej w godzinach nadliczbowych lub świątecznych na zlecenie Dyrekcji obowiązują powyższe podwyżki, obliczone w stosunku do wynagrodzenia godzinowego, a nie akordowego.
§  15.
Czas zużyty przez pracownika na leczenie się w Zakładowym Punkcie Sanitarnym będzie wynagradzany na równi z czasem przepracowanym. Za pierwsze trzy dni choroby pracownik otrzymuje wynagrodzenie dniówkowe, na podstawie zaświadczenia lekarza Ubezpieczalni Społecznej, stwierdzającego niezdolność do pracy ponad 3 dni. W wypadku choroby trwającej ponad 3 dni Dyrekcja uzupełnia wypłaty Ubezpieczalni Społecznej do wysokości wynagrodzenia dniówkowego.
§  16.
Pracownik zwolniony przez Dyrekcję dla wypełniania społecznych obowiązków zachowuje przez czas zwolnienia pełne prawa pracownicze. Wynagrodzenie należy się pracownikowi tylko wówczas, jeżeli za pełnienie obowiązków państwowych lub społecznych uzasadniających jego zwolnienie nie pobiera żadnej płacy lub płacę niższą, niż wynagrodzenie za pracę. W tym ostatnim wypadku ma pracownik prawo jedynie żądania wypłacenia różnicy pomiędzy wynagrodzeniem za pracę a płacą za pełnienie obowiązków państwowych lub społecznych. Pracownik zwolniony dla wypełniania państwowych lub społecznych obowiązków nie traci praw do nabytych w ciągu pracy przywilejów i uprawnień. Czas pracy w tej służbie wlicza się do czasu pracy w zakładzie.
§  17.
Wysokość wynagrodzenia pracownika w razie niemożności pełnienia przez niego obowiązków wskutek choroby lub nieszczęśliwego wypadku określona jest w wypadkach nie objętych p. 15 obowiązującymi w tej mierze przepisami prawa.
§  18.
Wypłata wynagradzania powinna być dokonywana conajmniej raz na 14-cie dni - w dniu uzgodnionym między Dyrekcją a Radą Zakładową. Wypłata winna być ukończona w ciągu 1-ej godziny po ukończeniu pracy. W wypadku przedłużenia wypłaty o dalszą pełną godzinę, czas stracony ponad pierwszą godzinę musi być opłacany według zwykłych stawek godzinowych. Przy wypłacie pracownik otrzymuje na piśmie zestawienie zarobku, potrąceń i sumy do wypłaty, co wprowadzone będzie w ciągu pierwszego miesiąca od wejścia umowy w życie.
§  19.
Wypłata zarobków robotnikom w terminach miesięcznych i z tym, że w pierwszej przepracowanej połowie miesiąca otrzymuje zaliczkę, a ostateczne rozliczenie dokonywane jest w końcu miesiąca - może być stosowana w wypadkach przewidzianych ustawą i za zgodą i zatwierdzeniem odpowiednich władz. W razie zawinionej niewypłaty zarobków w oznaczonym terminie Dyrekcja obowiązana jest doliczyć do wypłaty odsetki za zwłokę w wysokości 2-3% miesięcznie, licząc od dnia powstania zwłoki. W sprawach spornych decyduje obwodowy Inspektor Pracy.

Czas pracy.

§  20.
Normalny czas pracy wynosi bez wliczenia przerw wypoczynkowych 8 godzin na dzień, w soboty 6 godzin, razem 48 godzin tygodniowo. Zarobki tygodniowe robotników płatnych dniówkowo obliczane są za 48 godzin.
§  21.
Za czas stracony w zakładzie pracy z przyczyn od pracownika niezależnych odpowiada Dyrekcja, a pracownik z tego tytułu nie może ponieść żadnych strat w zarobkowaniu.
§  22.
Najdłuższy czas nieprzerwanej pracy wynosi 8 godzin. Przerwa pracy na odpoczynek lub posiłek nie może być zasadniczo krótsza niż 1-a godzina; krótsze lub przedłużone przerwy powinny być uzgodnione z Radą Zakładową.
§  23.
Czas rozpoczęcia i ukończenia pracy oraz przerwy wypoczynkowej względnie obiadowej ustalony będzie przez Dyrekcje w porozumieniu z Radą Zakładową. W wypadku niemożliwości osiągnięcia porozumienia rozstrzyga Obwodowy Inspektor Pracy.
§  24.
W wypadkach nagłych lub ze względu na konieczności państwowe może Dyrekcja bez uprzedniego porozumienia się z Radą Zakładową przedłużyć dzień pracy o dalsze dwie godziny, jednak na czas nie dłuższy, niż 7 dni, lub o większą ilość godzin na czas nie dłuższy, niż 3 dni i pod tym warunkiem, że o przedłużeniu dnia pracy zostanie powiadomiona Rada Zakładowa pismem, zawierającym uzasadnienie tego zarządzenia.

Na przedłużenie czasu pracy o 2 godz. dziennie poza okres 7 dni lub też o większą liczbę godzin poza okres 3 dni wymagane jest, prócz zgody Rady Zakładowej, zezwolenie właściwej władzy.

§  25.
W obwodach pracy i na poszczególnych budowach o ruchu ciągłym może czas pracy ulec przedłużeniu do 12 godzin na dobę w razie braku odpowiedniej ilości wykwalifikowanych pracowników lub z innej uzasadnionej dobrem budowy przyczyny, pod tym jednak warunkiem, że Dyrekcja uzgodni to uprzednio z Radą Zakładową budowy lub obwodu, w których przedłużenie to będzie miało miejsce.
§  26.
Do Dyrekcji należy uzyskanie zezwoleń właściwych władz na przedłużenie czasu pracy, według obowiązujących przepisów prawnych o czasie pracy, względnie dokonywanie zawiadomień właściwych władz, stosownie do tych przepisów.
§  27.
Dniami wypoczynkowymi i wolnymi od pracy są niedziele i ustawowe dni świąteczne. Zatrudnianie w niedziele i święta może być dokonywane po uprzednim uzgodnieniu tej sprawy z Radą Zakładową, z zachowaniem odpowiednich przepisów prawnych o czasie pracy, a w nagłych wypadkach bez tego porozumienia. Zgoda Rady Zakładowej jest również w tym wypadku wymagana, jeżeli wskutek warunków produkcyjnych zajdzie konieczność jednorazowego przeniesienia dnia wypoczynkowego na dzień powszedni. W zakładach lub ich oddziałach o ruchu ciągłym, Dyrekcja, po uprzednim porozumieniu z Radą Zakładową, ustali schemat, według którego dzień wypoczynkowy dla poszczególnych pracowników przesunięty zostanie na dzień powszedni, oraz wykaz imienny tych pracowników, których to przesunięcie dotyczy.

Urlopy.

§  28.
Do udzielenia pracownikom urlopów oraz sposobu wynagrodzenia za czas urlopowy będą miały zastosowanie obowiązujące w tej mierze przepisy prawne ustawy z dnia 16.5.1922 r.
§  29.
Po 10 latach pracy robotnikowi przysługuje 1-miesięczny urlop płatny, nieprzerwany.
§  30.
Przy urlopach 8- i 15-dniowych za dni urlopowe liczy się kolejno po sobie następujące dni kalendarzowe, z tym, że zapłata należy się za pełne 8 lub 15 dni, niezależnie od przypadających w okresie urlopu niedziel i świąt. Dniem rozpoczęcia urlopu musi być dzień powszedni. Przy urlopach miesięcznych dni urlopowe liczą się kolejno następujące dni kalendarzowe, poczynając od ostatniego dnia pracy.
§  31.
Pracownik nie może zrzec się prawa korzystania z urlopu wzamian za wynagrodzenie dodatkowe, wypłacone mu przez Dyrekcję.
§  31-a.
Za okres urlopu pracownicy otrzymują wynagrodzenie zasadnicze, łącznie z zaopatrzeniem aprowizacyjnym (bez stołówki) i przydziałami towarowymi oraz premię przeciętną z ostatniego miesiąca; odnosi się to również do pracowników delegowanych do spraw społecznych (§ 16).
§  31-b.
Pracownik nie traci praw do niewykorzystanego nie z własnej winy w roku kalendarzowym urlopu.

Miejsce, narzędzia pracy, ubranie robocze.

§  32.
Przyjmując pracownika, Dyrekcja obowiązana jest wskazać mu miejsce robocze, oraz przydzielić narzędzia pracy. Ochronne ubrania robocze obowiązana jest Dyrekcja dostarczyć określonym kategoriom robotników. Kategorie robotników i normy, określające ilość i jakość ochronnego ubrania roboczego oraz czas, na jaki ono zostało wydane, zostaną ustalone w drodze porozumienia Dyrekcji z Radą Zakładową. Pracownik odpowiada za całość przydzielonych mu narzędzi pracy i ochronnego ubrania roboczego i winien zwrócić koszt tych przedmiotów, jeżeli uległy one uszkodzeniu lub zniszczeniu z jego winy lub niedbalstwa. Koszt, biorąc pod uwagę czas użytkowania, stopień zużycia narzędzi lub ochronnego ubrania, ustalą Dyrekcja w porozumieniu z Radą Zakładową.
§  33.
Dyrekcja obowiązana jest do wskazania pracownikowi miejsca na przechowywanie przydzielonych mu narzędzi pracy i ochronnego ubrania roboczego.
§  34.
Jeżeli pracownik został przyjęty do pracy z własnymi narzędziami, należy mu się wynagrodzenie za ich zużycie w wysokości, ustalonej przez Dyrekcję i Radę Zakładową.