Oddział B - Czas pracy. - Wniosek w sprawie nadania mocy powszechnie obowiązującej układowi zbiorowemu pracy z dnia 4 sierpnia 1945 r. dla wszystkich robót budowlanych na obszarze m.st. Warszawy.

Monitor Polski

M.P.1945.26.73

Akt utracił moc
Wersja od: 15 września 1945 r.

B.

Czas pracy.

§  20.
Normalny czas pracy wynosi bez wliczenia przerw wypoczynkowych 8 godzin na dzień, w soboty 6 godzin, razem 48 godzin tygodniowo. Zarobki tygodniowe robotników płatnych dniówkowo obliczane są za 48 godzin.
§  21.
Za czas stracony w zakładzie pracy z przyczyn od pracownika niezależnych odpowiada Dyrekcja, a pracownik z tego tytułu nie może ponieść żadnych strat w zarobkowaniu.
§  22.
Najdłuższy czas nieprzerwanej pracy wynosi 8 godzin. Przerwa pracy na odpoczynek lub posiłek nie może być zasadniczo krótsza niż 1-a godzina; krótsze lub przedłużone przerwy powinny być uzgodnione z Radą Zakładową.
§  23.
Czas rozpoczęcia i ukończenia pracy oraz przerwy wypoczynkowej względnie obiadowej ustalony będzie przez Dyrekcje w porozumieniu z Radą Zakładową. W wypadku niemożliwości osiągnięcia porozumienia rozstrzyga Obwodowy Inspektor Pracy.
§  24.
W wypadkach nagłych lub ze względu na konieczności państwowe może Dyrekcja bez uprzedniego porozumienia się z Radą Zakładową przedłużyć dzień pracy o dalsze dwie godziny, jednak na czas nie dłuższy, niż 7 dni, lub o większą ilość godzin na czas nie dłuższy, niż 3 dni i pod tym warunkiem, że o przedłużeniu dnia pracy zostanie powiadomiona Rada Zakładowa pismem, zawierającym uzasadnienie tego zarządzenia.

Na przedłużenie czasu pracy o 2 godz. dziennie poza okres 7 dni lub też o większą liczbę godzin poza okres 3 dni wymagane jest, prócz zgody Rady Zakładowej, zezwolenie właściwej władzy.

§  25.
W obwodach pracy i na poszczególnych budowach o ruchu ciągłym może czas pracy ulec przedłużeniu do 12 godzin na dobę w razie braku odpowiedniej ilości wykwalifikowanych pracowników lub z innej uzasadnionej dobrem budowy przyczyny, pod tym jednak warunkiem, że Dyrekcja uzgodni to uprzednio z Radą Zakładową budowy lub obwodu, w których przedłużenie to będzie miało miejsce.
§  26.
Do Dyrekcji należy uzyskanie zezwoleń właściwych władz na przedłużenie czasu pracy, według obowiązujących przepisów prawnych o czasie pracy, względnie dokonywanie zawiadomień właściwych władz, stosownie do tych przepisów.
§  27.
Dniami wypoczynkowymi i wolnymi od pracy są niedziele i ustawowe dni świąteczne. Zatrudnianie w niedziele i święta może być dokonywane po uprzednim uzgodnieniu tej sprawy z Radą Zakładową, z zachowaniem odpowiednich przepisów prawnych o czasie pracy, a w nagłych wypadkach bez tego porozumienia. Zgoda Rady Zakładowej jest również w tym wypadku wymagana, jeżeli wskutek warunków produkcyjnych zajdzie konieczność jednorazowego przeniesienia dnia wypoczynkowego na dzień powszedni. W zakładach lub ich oddziałach o ruchu ciągłym, Dyrekcja, po uprzednim porozumieniu z Radą Zakładową, ustali schemat, według którego dzień wypoczynkowy dla poszczególnych pracowników przesunięty zostanie na dzień powszedni, oraz wykaz imienny tych pracowników, których to przesunięcie dotyczy.