Szczegółowe zasady przyznawania dodatkowego wynagrodzenia lekarzom zakładów leczniczo-zapobiegawczych przemysłowej służby zdrowia oraz szczegółowe zadania tych lekarzy.

Monitor Polski

M.P.1963.77.383

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1969 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ

z dnia 8 października 1963 r.

w sprawie szczegółowych zasad przyznawania dodatkowego wynagrodzenia lekarzom zakładów leczniczo-zapobiegawczych przemysłowej służby zdrowia oraz szczegółowych zadań tych lekarzy.

Na podstawie § 4 ust. 2 i § 7 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 25 maja 1963 r. w sprawie dodatkowego wynagrodzenia dla lekarzy zatrudnionych w zakładach leczniczo-zapobiegawczych przemysłowej służby zdrowia (Dz. U. Nr 26, poz. 152) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Dodatkowe wynagrodzenie może być przyznane lekarzowi zatrudnionemu w wymiarze co najmniej pełnego etatu:

1) w przychodni przyzakładowej przy zakładzie pracy:

a) przemysłowym lub budownictwa albo

b) innym, jeżeli przy pracy w nim występują czynniki uciążliwe lub szkodliwe dla zdrowia,

2) w przychodni międzyzakładowej sprawującej opiekę nad zakładami pracy określonymi w pkt 1,

3) w obwodowej przychodni przemysłowej (górniczej) lub w poradni higieny pracy,

4) w wojewódzkiej (miejskiej w mieście wyłączonym z województwa) przychodni lub poradni przemysłowej,

5) 1 w działach do spraw nadzoru nad orzecznictwem lekarskim o czasowej niezdolności do pracy w wojewódzkich (miejskich w miastach wyłączonych z województw) zespołach przychodni specjalistycznych w miejscowościach, w których nie zostały zorganizowane wojewódzkie (miejskie) przychodnie (poradnie) przemysłowe,

6) 2 w oddziałach ochrony radiologicznej i działach higieny pracy wojewódzkich (miejskich w miastach wyłączonych z województw) stacji sanitarno-epidemiologicznych,

7) 3 w pracowniach higieny pracy powiatowych (miejskich, dzielnicowych) i portowych stacji sanitarno-epidemiologicznych,

8) 4 w oddziałach nadzoru sanitarno-przeciwepidemicznego powiatowych (miejskich, dzielnicowych) i portowych stacji sanitarno-epidemiologicznych, jeżeli do obowiązków tych lekarzy należy wyłącznie wykonywanie zadań w zakresie higieny pracy.

2. Wydział zdrowia i opieki społecznej prezydium wojewódzkiej rady narodowej (rady narodowej miasta wyłączonego z województwa), na wniosek zainteresowanego zakładu pracy w porozumieniu z oddziałem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz po zasięgnięciu opinii wojewódzkiego inspektora sanitarnego i starszego technicznego inspektora pracy przy wojewódzkiej komisji związków zawodowych ustala, czy dany zakład pracy może być zaliczony do zakładów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b).

3. Lekarzowi zatrudnionemu w przychodni międzyzakładowej może być przyznane dodatkowe wynagrodzenie, jeżeli:

1) przychodnia ta obejmuje opieką przemysłowe i budowlane zakłady pracy oraz inne, które uznane zostały w trybie ustalonym w ust. 2 za takie, w których przy pracy występują czynniki uciążliwe lub szkodliwe dla zdrowia,

2) lekarz wykonuje w stosunku do wszystkich załóg i zakładów pracy objętych opieką przychodni obowiązki określone w § 4.

§  2.

1. Dodatkowe wynagrodzenie może być również przyznane lekarzowi specjaliście zatrudnionemu w wywarze co najmniej. 5 godzin dziennie w poradni specjalistycznej zakładu określonego w § 1 ust. 1, jeżeli wydział zdrowia i opieki społecznej prezydium wojewódzkiej rady narodowej (rady narodowej miasta wyłączonego z województwa) w porozumieniu z właściwym oddziałem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych stwierdzi, że stan sanitarny i stan zatrudnienia w zakładzie lub zakładach pracy nie uzasadnia potrzeby zatrudnienia lekarza na pełnym etacie.

2. Lekarzowi specjaliście zatrudnionemu w dwóch miejscach pracy określonych w § 1 ust. 1 może być przyznane dodatkowe wynagrodzenie, jeżeli łączny wymiar jego zatrudnienia wynosi co najmniej pełny etat.

§ 3. Zadania lekarzy zatrudnionych w zakładach, o których mowa w § 1 ust. 1, określają regulaminy pracy tych zakładów, ustalone na podstawie regulaminów ramowych nadanych przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej.

§ 4. Do zadań lekarzy zatrudnionych w zakładach określonych w § 1 ust. 1 pkt 1-3 należy w szczególności:

1) dokonywanie systematycznych kontroli stanu sanitarnego oraz warunków higieny pracy i zgłaszanie stosownych wniosków do kierownictwa zakładu pracy,

2) przeprowadzanie profilaktycznych badań lekarskich załogi, w szczególności wstępnych i okresowych, w myśl obowiązujących przepisów,

3) prowadzenie czynnego poradnictwa,

4) analizowanie co kwartał przyczyn zachorowalności ogólnej i zawodowej, wypadkowości i absencji chorobowej oraz opracowywanie na podstawie wyników badań odpowiednich wniosków zapobiegawczych dotyczących stanu zdrowia załogi,

5) analizowanie zaświadczeń o czasowej niezdolności do pracy, wystawianych członkom załogi przez zakłady lecznicze działające poza zakładem pracy, a w razie stwierdzenia nieprawidłowości - nawiązywanie kontaktu z właściwym organem służby zdrowia,

6) współpraca z administracją zakładu pracy i radą zakładową w zakresie poprawy stanu sanitarnego w zakładzie pracy, a w szczególności w zakresie realizacji zarządzeń organów państwowej inspekcji sanitarnej i technicznej inspekcji pracy,

7) szerzenie oświaty sanitarnej wśród członków załóg,

8) należyte prowadzenie dokumentacji (lekarz specjalista - w swej specjalności).

§ 5. 5

1. Do zadań lekarzy zatrudnionych w wojewódzkich (miejskich w miastach wyłączonych z województw) przychodniach lub poradniach przemysłowych należy w szczególności:

1) opracowywanie metodyki działalności przychodni przyzakładowych i międzyzakładowych ze szczególnym uwzględnieniem działalności profilaktycznej,

2) wykonywanie systematycznego nadzoru oraz kontroli działalności zakładów leczniczo-zapobiegawczych przemysłowej służby zdrowia i poradni higieny pracy,

3) analizowanie zachorowalności, chorobowości, wypadkowości i absencji chorobowej w zakładach pracy na obszarze województwa (miasta wyłączonego z województwa) i wysuwanie odpowiednich wniosków zapobiegawczych,

4) prowadzenie szkolenia i instruktażu personelu fachowego, szczególnie w zakresie działalności profilaktycznej,

5) współpraca z organami związków zawodowych, administracją zakładów pracy i ich jednostkami nadrzędnymi oraz oddziałami Zakładu Ubezpieczeń Społecznych - w zakresie usprawnienia lecznictwa przemysłowego i walki o poprawę stanu zdrowotności załóg oraz obniżenie absencji chorobowej.

2. Przepisy ust. 1 stosuje się do lekarzy zatrudnionych w działach do spraw nadzoru nad orzecznictwem lekarskim o czasowej niezdolności do pracy w wojewódzkich (miejskich w miastach wyłączonych z województw) zespołach przychodni specjalistycznych w miejscowościach, w których nie zostały zorganizowane wojewódzkie (miejskie) przychodnie (poradnie) przemysłowe.

§ 5a. 6 Do zadań lekarzy zatrudnionych w stacjach sanitarno-epidemiologicznych stopnia wojewódzkiego i powiatowego należy w szczególności:

1) do lekarzy zatrudnionych w działach lub pracowniach higieny pracy oraz w oddziałach nadzoru sanitarno-przeciwepidemicznego:

a) wykonywanie nadzoru nad warunkami pracy i stanem sanitarno-higienicznym oraz zapobieganie chorobom zawodowym w rolnictwie,

b) prowadzenie systematycznie aktualizowanego rejestru wszystkich zakładów pracy z rozpoznaniem występujących w nich zagrożeń dla zdrowia pracujących,

c) analiza zagrożeń zawodowych oraz opracowywanie wytycznych dla poprawy warunków sanitarno-higienicznych i zabezpieczenia przed chorobami zawodowymi,

d) wykonywanie nadzoru nad higieną pracy i stanem sanitarnym w zakładach pracy i w przemysłowych szkołach zawodowych,

e) współpraca z zakładami leczniczo-zapobiegawczymi przemysłowej służby zdrowia,

f) wykonywanie nadzoru zapobiegawczego nad zakładami przemysłowymi,

g) wydawanie opinii o stanie sanitarno-epidemiologicznym zakładów pracy na żądanie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych,

2) do lekarzy zatrudnionych w oddziałach ochrony radiologicznej:

a) wykonywanie nadzoru nad higieną pracy i stanem sanitarnym zakładów rentgenologicznych, pracowni izotopowych oraz urządzeń defektoskopowych w przemyśle,

b) zwalczanie i zapobieganie chorobie popromiennej,

c) wykonywanie nadzoru zapobiegawczego nad zakładami pracy stosującymi źródła promieniowania zamknięte i otwarte,

d) wykonywanie badań środowiskowych w zakładach pracy i opracowywanie wytycznych dla poprawy warunków sanitarno-higienicznych i bezpieczeństwa pracy,

e) współpraca z zakładami leczniczo-zapobiegawczymi przemysłowej służby zdrowia w zakresie badań dawek indywidualnych i analizy stanu zagrożenia na poszczególnych stanowiskach pracy oraz zgłaszanie wniosków mających na celu poprawę warunków bezpieczeństwa.

§  6.

1. Dodatkowe wynagrodzenie przyznaje i określa jego wysokość - na wniosek bezpośredniego fachowego przełożonego - kierownik właściwego wydziału zdrowia i opieki społecznej prezydium wojewódzkiej rady narodowej (rady narodowej miasta wyłączonego z województwa) w porozumieniu z właściwym oddziałem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i wojewódzką komisją związków zawodowych.

2. Dodatkowe wynagrodzenie przyznaje się z góry na okres nie dłuższy niż jeden rok, w każdym jednak przypadku najwyżej do końca roku kalendarzowego.

§ 7. Wniosek o przyznanie dodatkowego wynagrodzenia powinien określać w szczególności:

1) imię, nazwisko i miejsce zamieszkania lekarza,

2) zakład leczniczo-zapobiegawczy przemysłowej służby zdrowia, w którym lekarz jest zatrudniony, dzienny wymiar zatrudnienia i zajmowane w tym zakładzie stanowisko,

3) liczbę robotników i liczbę pracowników umysłowych oraz rodzaj produkcji zakładów pracy objętych opieką zakładu leczniczo-zapobiegawczego, jeśli chodzi o lekarza zatrudnionego w przychodni przyzakładowej lub międzyzakładowej bądź w poradni higieny pracy,

4) staż pracy zawodowej lekarza, w tym w zakładach leczniczo-zapobiegawczych przemysłowej służby zdrowia,

5) specjalność lekarza i posiadany stopień specjalisty,

6) dane co do rodzaju i wymiaru zatrudnienia lekarza poza zakładem leczniczo-zapobiegawczym przemysłowej służby zdrowia,

7) proponowaną stawkę dodatkowego wynagrodzenia wraz z uzasadnieniem.

§  8.

1. 7 Dodatkowe wynagrodzenie może być cofnięte lub obniżone w granicach od 30 do 60% na okres jednego kwartału lub do końca roku kalendarzowego, jeżeli stwierdzono, że lekarz nie wykonuje należycie obowiązków określonych w § 4 lub § 5 albo § 5a, a zwłaszcza że niewłaściwa praca lub postawa lekarza była przyczyną przekroczenia kwartalnego limitu na zasiłki chorobowe.

2. O cofnięciu lub obniżeniu dodatkowego wynagrodzenia decyduje kierownik wydziału zdrowia i opieki społecznej prezydium wojewódzkiej rady narodowej (rady narodowej miasta wyłączonego z województwa) w porozumieniu z właściwym oddziałem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i wojewódzką komisją związków zawodowych na podstawie oceny działalności danego lekarza bądź po zbadaniu zasadności wysuniętych względem niego zarzutów, a w razie przekroczenia przez zakład pracy kwartalnego limitu na zasiłki chorobowe - po zbadaniu zasadności wniosku zakładu pracy o cofnięcie lub obniżenie tego wynagrodzenia oraz opinii zakładu pracy o przyczynach przekroczenia limitu i o działalności przychodni przyzakładowej lub międzyzakładowej.

§  9.

1. Z wnioskiem o obniżenie lub cofnięcie dodatkowego wynagrodzenia może wystąpić:

1) 8 kierownik wojewódzkiej (miejskiej w mieście wyłączonym z województwa) przychodni (poradni) przemysłowej lub kierownik działu do spraw nadzoru nad orzecznictwem lekarskim o czasowej niezdolności do pracy w wojewódzkim (miejskim w miastach wyłączonych z województw) zespole przychodni specjalistycznych w miejscowościach, w których nie została zorganizowana taka przychodnia (poradnia) lub właściwy państwowy inspektor sanitarny,

2) właściwy oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych,

3) kierownictwo zakładu pracy lub rada zakładowa.

2. We wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy wskazać okres, na jaki dodatkowe wynagrodzenie ma być cofnięte albo też obniżone i w jakiej wysokości. Wniosek powinien być wyczerpująco uzasadniony.

§  10.

1. W razie przekroczenia kwartalnego limitu na zasiłki chorobowe zakład pracy jest obowiązany przesłać właściwemu oddziałowi Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wraz z kwartalnym sprawozdaniem o realizacji wydatków na zasiłki chorobowe wyczerpująco uzasadniony wniosek co do wypłacenia, cofnięcia lub obniżenia lekarzowi dodatkowego wynagrodzenia oraz opinie o przyczynach przekroczenia limitu i o działalności przychodni przyzakładowej.

2. Zakład pracy jest zwolniony od obowiązku przesłania wniosku określonego w ust. 1, jeżeli przekroczenie kwartalnego limitu na zasiłki chorobowe nastąpiło wskutek:

1) zachorowań lub odosobnienia pracowników z powodu choroby zakaźnej o przebiegu epidemicznym,

2) wypadków przy pracy spowodowanych awarią,

3) wystąpienia masowych zatruć przemysłowych lub pokarmowych albo

4) nasilenia zachorowań w związku z warunkami klimatycznymi, które spowodowały wzrost zachorowań w skali całego kraju.

§ 11. Dodatkowe wynagrodzenie wypłaca się kwartalnie po upływie 10 dni od terminu wyznaczonego dla zakładów pracy do złożenia kwartalnego sprawozdania o realizacji wydatków na zasiłki chorobowe.

§  12.

1. W razie wniesienia wniosku o cofnięcie lub obniżenie dodatkowego wynagrodzenia wstrzymuje się wypłatę dodatkowego wynagrodzenia do czasu zbadania zasadności wniosku, co powinno nastąpić nie później niż w ciągu miesiąca od dnia jego złożenia.

2. Badanie zasadności wniosku o cofnięcie lub obniżenie dodatkowego wynagrodzenia powinien przeprowadzić wydział zdrowia i opieki społecznej prezydium wojewódzkiej rady narodowej (rady narodowej miasta wyłączonego z województwa) przy udziale przedstawicieli oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz wojewódzkiej komisji związków zawodowych.

§  13.

1. Lekarzom zatrudnionym co najmniej w wymiarze pełnego etatu może być przyznane kwartalnie dodatkowe wynagrodzenie w wysokości określonej w załączniku do zarządzenia, w zależności od posiadanej specjalizacji, jej stopnia i rodzaju oraz stażu pracy w przemysłowej służbie zdrowia.

2. W przypadkach szczególnie uzasadnionych specyfiką terenu lub innymi okolicznościami dodatkowe wynagrodzenie może być za zgodą Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej oraz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych przyznane w grupie wyższej, niż to wynika z tabeli.

3. W razie zatrudnienia w wymiarze godzin mniejszym od pełnego etatu dodatkowe wynagrodzenie zmniejsza się proporcjonalnie.

4. Do stażu pracy w przemysłowej służbie zdrowia zalicza się:

1) okresy zatrudnienia:

a) w zakładach leczniczo-zapobiegawczych wymienionych w § 1 ust. 1,

b) 9 w Instytutach: Medycyny Pracy i Higieny Wsi, Medycyny Pracy, Medycyny Morskiej oraz w instytutach i ośrodkach naukowych, badających skutki promieniowania jonizującego,

c) w Centralnym Ośrodku Badawczym Kolejowej Służby Zdrowia,

d) 10 w klinikach chorób zawodowych i zakładach higieny akademii medycznych,

e) w oddziałach chorób zawodowych szpitali,

f) 11 w komórkach stacji sanitarno-epidemiologicznych wymienionych w § 1 ust. 1 pkt 6

2) okres specjalizacji w dziedzinie chorób wewnętrznych lub medycyny kolejowej, nie więcej jednak niż 3 lata.

§ 14. Zmiana wysokości dodatkowego wynagrodzenia przed upływem okresu, na który zostało ono przyznane, może nastąpić tylko w razie zajścia okoliczności uzasadniających przyznanie wyższej stawki dodatkowego wynagrodzenia albo w razie jego obniżenia lub cofnięcia w trybie przewidzianym w §§ 8-10.

§  15.

1. Dodatkowe wynagrodzenie może być przyznane lekarzom jedynie w granicach ustalonego na rok kalendarzowy funduszu dla danego województwa (miasta wyłączonego z województwa).

2. Limit funduszu na dodatkowe wynagrodzenie określa dla poszczególnych województw (miast wyłączonych z województw) Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej.

§ 16. Lekarz zachowuje prawo do przyznanego mu dodatkowego wynagrodzenia w okresie:

1) uzasadnionej nieobecności w pracy, przez okres trwania stosunku pracy, nie dłużej jednak niż przez 3 miesiące,

2) skierowania na szkolenie w zakresie medycyny przemysłowej, nie dłużej niż przez 3 miesiące w roku oraz

3) odbywania stażu specjalizacyjnego w zakresie medycyny przemysłowej, nie dłużej jednak niż przez 6 miesięcy w roku.

§ 17. W sprawach dotyczących dodatkowego wynagrodzenia dla lekarzy zatrudnionych w zakładach leczniczo-zapobiegawczych przy zakładach przemysłowych, których pracownicy korzystają ze świadczeń kolejowej służby zdrowia, kierownik wydziału zdrowia i opieki społecznej wykonuje uprawnienia wynikające z przepisów zarządzenia w porozumieniu z naczelnikiem zarządu służby zdrowia okręgowej dyrekcji kolei państwowych.

§ 18. W okresie do dnia 31 grudnia 1964 r. dodatkowe wynagrodzenie może być przyznane lekarzom, którzy nie są specjalistami, jeżeli zatrudnieni są w zakładach określonych w § 1 ust. 1 w wymiarze co najmniej 5 godzin dziennie, przy zachowaniu innych warunków określonych w § 2 ust. 1.

§ 19. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 lipca 1963 r.

ZAŁĄCZNIK  ¹²

TABELA DODATKOWEGO WYNAGRODZENIA

Lp.	Kwalifikacje lekarza	Staż pracy w przemysłowej służbie zdrowia lub w komórkach higieny pracy oraz ochrony radiologicznej
		do 2 lat	od 2 do 5 lat	powyżej 5 lat
		złotych	złotych	złotych
1.	Nie będący specjalistą	1.500-2.500	1.500-3.500	2.000-4.000
2.	Specjalista I stopnia w dziedzinie medycyny przemysłowej	X	2.000-4.500	2.500-5.500
3.	Specjalista II stopnia w dziedzinie medycyny przemysłowej	X	X	3.000-6.000
4.	Specjalista I stopnia w innej dziedzinie medycyny	1.500-3.000	2.000-4.000	2.500-5.000
5.	Specjalista II stopnia w innej dziedzinie medycyny	2.000-3.500	2.500-4.500	3.000-5.500

1. Za równorzędną ze specjalizacją w dziedzinie medycyny przemysłowej uważa się specjalizację w dziedzinach: higieny pracy, medycyny kolejowej, chorób zawodowych oraz higieny wojskowej.

2. Specjaliście w innej dziedzinie medycyny przysługuje dodatkowe wynagrodzenie według stawki przewidzianej dla specjalisty, jeżeli jest zatrudniony w poradni odpowiedniej specjalności.

3. Dla lekarzy wymienionych w § 1 ust. 1 pkt 6 zarządzenia za równorzędną ze specjalizacją I bądź II stopnia w dziedzinie medycyny przemysłowej uznaje się odpowiednio: specjalizację I stopnia w dziedzinie higieny ogólnej i epidemiologii, specjalizację II stopnia w dziedzinie higieny pracy lub w dziedzinie higieny albo w dziedzinie higieny ogólnej, a dla lekarzy zatrudnionych w komórkach do spraw nadzoru nad orzecznictwem lekarskim o czasowej niezdolności do pracy w wojewódzkich (miejskich w miastach wyłączonych z województw) przychodniach - specjalizację I bądź II stopnia w dziedzinie medycyny ogólnej lub w dziedzinie chorób wewnętrznych.

¹ § 1 ust. 1 pkt 5 dodany przez § 1 pkt 1 zarządzenia z dnia 25 marca 1969 r. (M.P.69.19.162) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 stycznia 1969 r.

² § 1 ust. 1 pkt 6 dodany przez § 1 pkt 1 zarządzenia z dnia 25 marca 1969 r. (M.P.69.19.162) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 stycznia 1969 r.

³ § 1 ust. 1 pkt 7 dodany przez § 1 pkt 1 zarządzenia z dnia 25 marca 1969 r. (M.P.69.19.162) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 stycznia 1969 r.

⁴ § 1 ust. 1 pkt 8 dodany przez § 1 pkt 1 zarządzenia z dnia 25 marca 1969 r. (M.P.69.19.162) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 stycznia 1969 r.

⁵ § 5 zmieniony przez § 1 pkt 2 zarządzenia z dnia 25 marca 1969 r. (M.P.69.19.162) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 stycznia 1969 r.

⁶ § 5a dodany przez § 1 pkt 3 zarządzenia z dnia 25 marca 1969 r. (M.P.69.19.162) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 stycznia 1969 r.

⁷ § 8 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 4 zarządzenia z dnia 25 marca 1969 r. (M.P.69.19.162) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 stycznia 1969 r.

⁸ § 9 ust. 1 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 5 zarządzenia z dnia 25 marca 1969 r. (M.P.69.19.162) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 stycznia 1969 r.

⁹ § 13 ust. 4 pkt 1 lit. b) zmieniona przez § 1 pkt 6 lit. a) zarządzenia z dnia 25 marca 1969 r. (M.P.69.19.162) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 stycznia 1969 r.

¹⁰ § 13 ust. 4 pkt 1 lit. d) zmieniona przez § 1 pkt 6 lit. b) zarządzenia z dnia 25 marca 1969 r. (M.P.69.19.162) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 stycznia 1969 r.

¹¹ § 13 ust. 4 pkt 1 lit. f) zmieniona przez § 1 pkt 6 lit. c) zarządzenia z dnia 25 marca 1969 r. (M.P.69.19.162) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 stycznia 1969 r.

¹² Załącznik zmieniony przez § 1 pkt 7 zarządzenia z dnia 25 marca 1969 r. (M.P.69.19.162) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 stycznia 1969 r.