Część 1 - PRZEPISY OGÓLNE. - Szczegółowe zasady i tryb przeprowadzania rewizji finansowo-księgowej w przedsiębiorstwach państwowych i ich jednostkach nadrzędnych utrzymywanych z wpłat przedsiębiorstw.

Monitor Polski

M.P.1961.87.374

Akt utracił moc

Wersja od: 7 marca 1966 r.

CZĘŚĆ  I.

PRZEPISY OGÓLNE.

Rozdział  1.

Przepisy wstępne.

§ 1. Niniejsza instrukcja określa szczegółowe zasady i tryb przeprowadzania rewizji:

1) w przedsiębiorstwach i zakładach państwowych działających według zasad rozrachunku gospodarczego,

2) w przedsiębiorstwach mających formę spółek prawa handlowego, w których Państwo lub przedsiębiorstwa państwowe posiadają udziały wynoszące ponad 50% kapitału zakładowego,

3) w zjednoczeniach i jednostkach utrzymywanych z narzutów na koszty własne przedsiębiorstw i zakładów prowadzonych według zasad rozrachunku gospodarczego,

4) w działających według zasad rozrachunku gospodarczego gospodarstwach pomocniczych jednostek i zakładów budżetowych.

§ 2. Ilekroć w instrukcji niniejszej użyto określenia:

1) "rewidowana jednostka" - należy przez to rozumieć jednostki, o których mowa w § 1,

2) "uchwała" - należy przez to rozumieć uchwałę nr 187 Rady Ministrów z dnia 12 maja 1959 r. w sprawie rewizji finansowo-księgowej państwowych jednostek organizacyjnych (Monitor Polski z 1959 r. Nr 58, poz. 278 i z 1961 r. Nr 87, poz. 370).

Rozdział  2.

Zakres rewizji.

§ 3. Rewizja finansowo-księgowa, zwana dalej "rewizją", obejmuje badanie działalności gospodarczej i finansowej jednostki rewidowanej, tj. jej gospodarki środkami trwałymi i środkami obrotowymi oraz funduszami własnymi i obcymi zarówno w zakresie działalności eksploatacyjnej, jak i działalności inwestycyjnej.

§  4.

1. Rewizja ma na celu badanie działalności jednostki rewidowanej pod względem legalności, rzetelności i gospodarczej. Rewizja może objąć również badanie zagadnień pod względem celowości, o ile okoliczności wykonywanej rewizji tego wymagają, lub na specjalne polecenie organu zarządzającego rewizję.

2. Badanie legalności operacji finansowych i gospodarczych polega na stwierdzeniu, czy są one zgodne z obowiązującymi przepisami i zarządzeniami jednostek nadrzędnych. Badanie działalności rewidowanej jednostki pod względem rzetelności polega na stwierdzeniu, czy wszystkie operacje gospodarcze zostały udokumentowane zgodnie z prawdą przez osoby do tego uprawnione. Badanie gospodarności rewidowanej jednostki polega na sprawdzeniu, czy działalność jednostki odpowiada wymaganiom oszczędnej i racjonalnej gospodarki.

3. Rewizja polega na badaniu działalności gospodarczej i finansowej jednostki rewidowanej w oparciu o:

1) dowody stanowiące podstawę do ewidencjonowania operacji oraz do dokonywania zapisów księgowych,

2) księgi rachunkowe rewidowanej jednostki,

3) dowody pozaksięgowe, np. umowy, zamówienia, zlecenia, pisma angażujące, umowy służbowe, układy zbiorowe pracy, instrukcje technologiczne i techniczne, dokumenty regulujące dysponowanie mieniem oraz inne dowody charakteryzujące działalność gospodarczą i finansową,

4) receptury, normy zużycia surowców, normy ubytków naturalnych, dowody stwierdzające wysokość odpadów i zaników oraz braków produkcyjnych, niedoborów, szkód itp.,

5) plany techniczno-ekonomiczne, okresowe sprawozdania z wykonania planów zadań rzeczowych i finansowych (sprawozdawczość rzeczowa i finansowa), analizy ekonomiczne itp.,

6) ustalenia dotyczące rzeczywistego stanu składników majątkowych i jego zgodności ze stanem ewidencyjnym.

§ 5. Bezpośrednim zadaniem rewizji jest działanie mające na celu ustalenie konkretnych nieprawidłowości w działalności rewidowanej jednostki, przy czym w miarę możności rewident powinien ustalić przyczyny powstawania tych nieprawidłowości i osoby za to odpowiedzialne. Dalszym zadaniem rewizji jest spowodowanie odpowiednich kroków w kierunku usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości oraz przeciwdziałanie ich powstawaniu.

§  6.

1. W toku rewizji należy zbadać sprawność i skuteczność kontroli wewnętrznej wykonywanej przez głównego księgowego. W szczególności wymagają zbadania przypadki zastrzeżeń zgłoszonych przez głównego księgowego kierownikowi rewidowanej jednostki w trybie określonym w § 24 ust. 2 uchwały. Należy również zbadać, czy i jak jest wykonywana kontrola wewnętrzna przez kierownictwo i wszystkie komórki administracyjne rewidowanej jednostki.

2. W związku z zakresem i przyczynami nieprawidłowości stwierdzonych w toku rewizji należy zbadać także:

1) w jakim stopniu zły stan gospodarki jest zawiniony w sposób szczególny przez osoby na stanowiskach kierowniczych,

2) czy i jak kontrola wewnętrzna wykonywana przez głównego księgowego przeciwdziałała ich powstawaniu.

§ 7. Podczas rewizji należy zbadać, czy księgowość jest prowadzona prawidłowo i bieżąco, w sposób zgodny z obowiązującymi planami kont i właściwymi przepisami branżowymi oraz czy sprawozdawczość finansowa jest sporządzana terminowo i prawidłowo, zgodnie z obowiązującymi instrukcjami Głównego Urzędu Statystycznego.

§ 8. Przy każdej rewizji należy dokonać sprawdzenia, czy i w jaki sposób zostały wykonane przez jednostkę rewidowaną zarządzenia wydane w wyniku poprzedniej rewizji, w wyniku kontroli przeprowadzonej przez inne organy kontroli oraz w wyniku rozpatrywania i zatwierdzania sprawozdań finansowych.

§ 9. Podczas rewizji przeprowadzanej w jednostkach organizacyjnych sprawujących funkcje nadzoru nad innymi jednostkami organizacyjnymi niższego stopnia należy, niezależnie od badania ich własnej działalności, zbadać także ich działalność w zakresie finansowania oraz wykonywania nadzoru i rewizji jednostek podległych.

§  10.

1. Ponadto w czasie przeprowadzania każdej rewizji należy zwracać szczególną uwagę na wszelkie zjawiska i okoliczności stwarzające możliwość popełniania nadużyć bądź na próby i usiłowania zmierzające do popełniania nadużyć i przestępstw gospodarczych i finansowych, jak również dokonania innych czynów, które mogłyby spowodować uszczuplenie majątku rewidowanej jednostki lub straty dla Skarbu Państwa.

2. Szczególnie wnikliwemu badaniu w toku rewizji należy poddać całokształt dokumentacji finansowo-materiałowej (towarowej), a zwłaszcza dokumentacji operacji gospodarczych dokonanych pomiędzy rewidowanymi jednostkami a przedsiębiorstwami i osobami prywatnymi w zakresie dostaw, robót i usług, jako dotyczącej tych odcinków pracy przedsiębiorstwa, na których powstaje najwięcej nadużyć i przestępstw gospodarczych.

Rozdział  3.

Planowanie rewizji.

§  11.

1. Organizacja pracy w zakresie rewizji powinna się opierać na planach rewizji.

2. Plany rewizji sporządzają wszystkie jednostki, które mają obowiązek przeprowadzania rewizji. Plany rewizji sporządza się jako kwartalne plany operatywne. W planach tych należy przede wszystkim uwzględnić te jednostki, w których nie przeprowadzono rewizji okresowej w poprzednim roku.

3. Plany rewizji do czasu ich wykonania traktuje się jako akta poufne.

4. Plany rewizji powinny być uzgadniane z właściwymi jednostkami organizacyjnymi Najwyższej Izby Kontroli w terminie do 20 dnia miesiąca poprzedzającego kwartał objęty planem.

§ 12. 1

1. Planując w podległych przedsiębiorstwach coroczne rewizje okresowe, o których mowa w § 4 uchwały, organ zarządzający rewizję powinien kierować się następującymi zasadami:

1) całokształt działalności gospodarczej i finansowej każdego przedsiębiorstwa powinien być poddany rewizji pełnej co najmniej raz na 3 lata,

2) wymaganie objęcia całokształtu działalności gospodarczej i finansowej rewizją pełną uważa się również za spełnione, jeżeli łączny zakres przeprowadzonych w rewidowanym przedsiębiorstwie okresowych rewizji częściowych w ciągu 3 kolejnych lat odpowiada zakresowi rewizji pełnej.

2. W razie przeprowadzania okresowej rewizji częściowej należy objąć nią corocznie co najmniej najważniejsze odcinki działalności gospodarczej i finansowej rewidowanego przedsiębiorstwa. Okresową rewizją częściową można nie obejmować:

1) odcinków działalności, które w okresie objętym rewizją były badane przez inny organ kontroli zewnętrznej,

2) zagadnień, które w okresie objętym rewizją zostały zbadane przez organy finansowe prezydiów rad narodowych (podatek obrotowy, podatek od operacji nietowarowych, różnice budżetowe, dotacje podmiotowe i przedmiotowe, podatek od wynagrodzeń).

3. W razie zbadania całokształtu działalności gospodarczej i finansowej rewidowanego przedsiębiorstwa w drodze okresowych rewizji częściowych (ust. 1 pkt 2) należy w dowolnym roku w ciągu następnych 3 lat przeprowadzić okresową rewizję pełną danej jednostki.

§  13.

1. Rewizja może być przeprowadzona w sposób:

1) całkowity, gdy badanie obejmuje wszystkie operacje i dokumenty dotyczące badanego okresu,

2) wyrywkowy, gdy badanie obejmuje tylko wybrane w odpowiedni sposób niektóre operacje i dokumenty dotyczące badanego okresu.

2. We wszystkich przypadkach, gdy rewizja przeprowadzona sposobem wyrywkowym stwierdzi nadużycia, należy na danym odcinku przeprowadzić rewizję w sposób całkowity.

Rozdział  4.

Uprawnienia do przeprowadzenia rewizji.

§  14.

1. Rewizje przeprowadzają powołani do tego celu rewidenci w zakresie i na zasadach określonych w dziale I uchwały oraz w niniejszej instrukcji.

2. Rewidenci nie mogą być używani do innych prac aniżeli przewidziane w uchwale i niniejszej instrukcji.

3. W uzasadnionych przypadkach zarządzający rewizję może zwrócić się do swego zwierzchnika z wnioskiem o włączenie do czynności rewizyjnych pracowników specjalistów i innych komórek lub rzeczoznawców z zewnątrz.

§  15.

1. Podstawę do przeprowadzenia rewizji w określonej jednostce stanowi legitymacja służbowa wraz z pisemnym zarządzeniem przeprowadzenia rewizji (wzór nr 1) zaopatrzonym w pieczęć urzędową i podpisanym przez kierownika lub zastępcę kierownika organu zarządzającego rewizję bądź przez osobę upoważnioną.

2. Do przeprowadzenia rewizji spraw i dokumentów zakwalifikowanych jako tajne konieczne jest oddzielne upoważnienie podpisane przez kierownika lub zastępcę kierownika organu zarządzającego rewizję albo przez osobę do tego celu upoważnioną.

3. Zarządzenie przeprowadzenia rewizji powinno zawierać następujące dane:

1) podstawę prawną przeprowadzenia rewizji,

2) imię i nazwisko rewidenta oraz numer jego legitymacji służbowej,

3) nazwę i miejsce jednostki podlegającej rewizji,

4) upoważnienie do wstępu i poruszania się na terenie jednostki rewidowanej, bez potrzeby uzyskiwania przepustki.

4. W razie przeprowadzania rewizji w zespole wieloosobowym (§ 23) każdy rewident zespołu powinien otrzymać oddzielnie zarządzenie przeprowadzenia rewizji.

5. Równocześnie rewident powinien otrzymać na piśmie następujące dane:

1) okres działalności jednostki podlegającej rewizji, który ma być objęty rewizją,

2) przewidywany okres czasu przeznaczony na rewizję,

3) dokładne wyszczególnienie zadań i zagadnień wymagających zbadania (w razie zarządzenia rewizji częściowej, doraźnej lub superrewizji).

Zarządzający rewizję powinien także udzielić rewidentowi informacji o ewentualnie zasygnalizowanych niedociągnięciach w działalności jednostki podlegającej rewizji.

§ 16. Rewizję przeprowadza się w siedzibie jednostki rewidowanej, w siedzibie poszczególnych komórek organizacyjnych tej jednostki oraz w miejscu wykonywania przez nią zadań.

§  17.

1. Rewident podlega wyłączeniu z rewizji, której wynik może oddziaływać na jego interesy, prawa lub obowiązki albo na interesy, prawa lub obowiązki bliskiej rodziny jego lub jego współmałżonka bądź osób pozostających z rewidentem w zażyłych stosunkach.

2. O przyczynach powodujących wyłączenie rewident obowiązany jest niezwłocznie powiadomić organ zarządzający rewizję, który rozstrzyga o wyłączeniu rewidenta z rewizji.

3. Niezależnie od przyczyn, o których mowa w ust. 1, osoba zlecająca przeprowadzenie rewizji może wyłączyć rewidenta z rewizji, jeżeli uważa to za potrzebne ze względu na interes publiczny.

Rozdział  5.

Wszczęcie rewizji.

§  18.

1. Po otrzymaniu zarządzenia o przeprowadzeniu rewizji, a przed jej rozpoczęciem rewident powinien zapoznać się z problematyką gospodarczo-finansową jednostki, w której ma przeprowadzić rewizję. Do tego celu służyć powinny w szczególności materiały pokontrolne z poprzednich rewizji przeprowadzonych w tej jednostce, zatwierdzone dla tej jednostki plany i sprawozdania z ich wykonania oraz inne materiały znajdujące się w posiadaniu organu zarządzającego rewizję. W razie istnienia uzasadnionych podejrzeń o popełnienie przestępstwa, należy zwracać się do właściwych organów ścigania przestępstw w celu uzyskania odpowiednich informacji dotyczących jednostki, w której ma być przeprowadzona rewizja.

2. W zależności od wyników wstępnej oceny dyscypliny finansowej i gospodarki jednostki podlegającej rewizji rewident powinien ustalić szczegółowy zakres i program czynności rewizyjnych stosownie do wytycznych, o których mowa w § 15 ust. 5.

§ 19. Zakres i szczegółowość rewizji poszczególnych działów pracy jednostki podlegającej rewizji należy uzależnić od znaczenia danego działu pracy w całokształcie działalności gospodarczej i finansowej jednostki, od sumy środków zaangażowanych w danym dziale pracy, od możliwości popełnienia nadużyć na danym odcinku oraz od wyników wstępnej oceny stanu dyscypliny finansowej i gospodarki jednostki podlegającej rewizji.

§  20.

1. Rewident jest uprawniony do wstępu i poruszania się po całym terenie rewidowanej jednostki na podstawie legitymacji służbowej wraz z zarządzeniem o przeprowadzeniu rewizji bez potrzeby uzyskiwania przepustek.

2. Rewident nie podlega rewizji osobistej, przewidzianej w wewnętrznych regulaminach zakładu pracy, natomiast stosuje się do niego przepisy o bezpieczeństwie i higienie pracy obowiązujące w rewidowanej jednostce.

3. Rewident jest zwolniony od obowiązku uzyskiwania stwierdzenia na delegacji służbowej czasu pobytu w rewidowanej jednostce.

§  21.

1. Przed przystąpieniem do czynności rewizyjnych rewident zawiadamia kierownika jednostki rewidowanej o wszczęciu rewizji okazując legitymację i zarządzenie przeprowadzenia rewizji.

2. Rewident może w porozumieniu z kierownikiem rewidowanej jednostki poinformować pracowników tej jednostki o rozpoczęciu rewizji i miejscu swego urzędowania w sposób przyjęty w tej jednostce.

§  22.

1. Kierownik rewidowanej jednostki obowiązany jest zapewnić rewidentowi pomoc techniczną niezbędną do sprawnego przeprowadzenia rewizji, a w szczególności:

- przydzielić na czas trwania rewizji oddzielne pomieszczenie do pracy, sprzęt biurowy, odzież ochronną itp.,

- przydzielić niezbędne w toku przeprowadzania rewizji środki lokomocji,

- zlecić przepisanie na maszynie niezbędnych odpisów dokumentów, zestawień, protokołów itp.,

- zlecić przedstawianie żądanych materiałów i dokumentów, w tym także i tajnych, jeżeli rewident posiada upoważnienie określone w § 15 ust. 2.

2. Wydanie rewidentowi akt tajnych następuje z zachowaniem przepisów o postępowaniu z aktami tajnymi, obowiązujących w rewidowanej jednostce.

Rozdział  6.

Zasady przeprowadzania rewizji i postępowanie rewizyjne.

§  23.

1. Rewizję przeprowadza się jednoosobowo bądź w zespołach wieloosobowych. Rewizje w zespole wieloosobowym mogą być przeprowadzane w przypadkach uzasadnionych rozmiarami rewidowanej jednostki lub rodzajem i ważnością sprawy bądź gdy nie jest wskazane przedłużanie czasu trwania rewizji (§ 25).

2. Przy przeprowadzaniu rewizji w wieloosobowym zespole organ zarządzający rewizję wyznacza kierownika zespołu, który dokonuje podziału czynności pomiędzy rewidentów wchodzących w skład zespołu. Przepis § 18 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

§  24.

1. Rewizje przeprowadza się w dniach pracy i godzinach urzędowych obowiązujących jednostkę rewidowaną, a jeśli tego wymaga dobro rewizji - również w dniach wolnych od pracy i w godzinach pozaurzędowych w ramach obowiązujących przepisów.

2. Rewident powinien przeprowadzać rewizję w sposób nie powodujący przerw i zakłóceń w normalnym toku pracy jednostki rewidowanej.

3. W razie konieczności przeprowadzenia rewizji w godzinach pozaurzędowych, jak również i w dni wolne od pracy, rewident powinien o tym zawiadomić kierownika rewidowanej jednostki, który w takim przypadku obowiązany do wydania niezbędnych zarządzeń.

4. Czynności rewizyjne powinny być w sposób szczególny nacechowane spokojem, taktem, stanowczością i bezstronnością.

§ 25. Rewizja nie powinna w zasadzie trwać dłużej niż 30 dni kalendarzowych. Organ zarządzający rewizję może w uzasadnionych przypadkach przedłużać czas trwania rewizji poza ten okres.

§  26.

1. Jeżeli w toku rewizji na skutek ujawnionych faktów lub okoliczności powstanie konieczność rozszerzenia jej zakresu, rewident zawiadamia o tym organ zarządzający rewizję i, o ile nie otrzyma odmiennej decyzji, przeprowadza rewizję w rozszerzonym zakresie.

2. Jeżeli rewident jest zmuszony do odstąpienia od rewizji wskutek niemożności jej przeprowadzenia z jakichkolwiek przyczyn spowodowanych przez rewidowaną jednostkę, wówczas sporządza protokół odstąpienia od rewizji, w którym podaje przyczynę odstąpienia. Protokół ten podpisują rewident i kierownik jednostki rewidowanej.

3. W razie odstąpienia od rewizji z innych przyczyn rewident sporządza stosowny raport służbowy.

§ 27. Rewidentowi w toku i w czasie przeprowadzania rewizji przysługują następujące uprawnienia:

1) wstępu do wszystkich pomieszczeń, składnic i innych obiektów rewidowanej jednostki;

2) asystowania przy wszelkich czynnościach związanych z działalnością rewidowanej jednostki;

3) uczestniczenia w naradach i zebraniach dotyczących przedsiębiorstwa lub jego poszczególnych części;

4) wglądu do urządzeń ewidencyjnych, planów, sprawozdań oraz wszelkich innych akt i dokumentów rewidowanej jednostki, jak również sporządzania zestawień oraz odpisów i wyciągów z tych dokumentów; wgląd do akt tajnych jest możliwy przy spełnieniu wymagania określonego w § 15 ust. 2;

5) żądania od kierownika i pracowników jednostki rewidowanej udzielenia wyjaśnień i informacji ustnych i pisemnych;

6) przyjmowania oświadczeń zarówno w formie ustnej, jak i pisemnej od pracowników jednostki rewidowanej oraz od innych osób w sprawach związanych z działalnością przedsiębiorstwa bądź z zakresem przeprowadzanej rewizji;

7) wzywania i przesłuchiwania świadków w trybie i na zasadach określonych w przepisach kodeksu postępowania administracyjnego;

8) występowania do kierownika jednostki rewidowanej o wydawanie doraźnych zarządzeń w przypadkach określonych w § 28;

9) występowania z wnioskami o powołanie rzeczoznawców ekspertów lub biegłych w przypadkach, gdy to okaże się niezbędne;

10) żądania od kierownika rewidowanej jednostki przeprowadzenia w koniecznych przypadkach częściowej lub całkowitej inwentaryzacji niektórych składników majątkowych, przydzielania sił fachowych dla dokonania obliczeń, sporządzenia odpisów, wyszukiwania dokumentów itp.;

11) zabezpieczenia mienia i dowodów.

§  28.

1. W razie stwierdzenia w toku przeprowadzania rewizji okoliczności wymagających natychmiastowego wydania zarządzeń lub zabezpieczenia interesu publicznego przed bezpośrednio grożącą poważną stratą lub szkodą - rewident zwraca się do kierownika jednostki rewidowanej z pisemnym wnioskiem o wydanie zarządzenia w sprawie usunięcia zagrożenia.

2. Wystąpienie, o którym mowa w ust. 1, powinno być doręczone kierownikowi rewidowanej jednostki za pokwitowaniem odbioru, a odpis wystąpienia należy przesłać jednostce nadrzędnej nad jednostką rewidowaną. O dokonanym wystąpieniu rewident powinien uczynić wzmiankę w protokole rewizji.

3. O wystąpieniu rewident zawiadamia niezwłocznie organ, który zarządził rewizję. Organ ten zobowiązany jest zbadać, w trybie uznanym przez siebie za właściwy, czy jednostka rewidowana zastosowała się do zaleceń rewidenta.

§  29.

1. W przypadkach wymagających wiadomości specjalnych organ zarządzający rewizję z urzędu lub na wniosek rewidenta (§ 27 pkt 9) powołuje biegłych.

2. Biegły wykonuje powierzone czynności na podstawie pisemnego upoważnienia każdorazowo wystawianego przez organ powołujący, które powinno konkretnie określać działy, odcinki pracy, przedmioty, dokumenty lub zagadnienia podlegające zbadaniu przez biegłego.

3. W wyniku przeprowadzonych badań biegły sporządza opis dokonanych prób, doświadczeń i innych prac oraz wydaje orzeczenie (ekspertyzę).

4. W razie powierzenia biegłemu określonych czynności bez udziału rewidenta organ powołujący biegłego zawiadamia o tym pisemnie kierownika rewidowanej jednostki.

5. Orzeczenie (ekspertyza) biegłego powinno być dołączone do protokołu rewizji.

§  30.

1. Każdy pracownik rewidowanej jednostki może składać rewidentowi z własnej inicjatywy oświadczenie ustne lub pisemne.

2. Z przyjęcia oświadczenia ustnego rewident spisuje protokół (wzór nr 2), który podpisuje również osoba składająca oświadczenie.

§  31.

1. Na żądanie rewidenta każdy pracownik rewidowanej jednostki jest obowiązany w toku rewizji lub po jej zakończeniu udzielić wszelkich wyjaśnień ustnych i pisemnych w sprawach dotyczących przedmiotu rewizji.

2. Pracownik rewidowanej jednostki nie może odmówić złożenia wyjaśnień powołując się na przepisy o tajemnicy państwowej lub służbowej bądź na polecenie przełożonych, z wyjątkiem przypadków, gdy wyjaśnienia dotyczą spraw tajnych, a rewident nie posiada upoważnienia do kontrolowania spraw tajnych.

§  32.

1. W celu udokumentowania wyników rewizji, które zostają ustalone w protokole rewizji, rewident powinien zebrać stosowne dowody.

2. Do dowodów, o których mowa w ust. 1, zalicza się oryginalne dokumenty i dowody rzeczowe, odpisy (wyciągi) z dokumentów, protokoły sprawdzenia stanu składników majątkowych (gotówki, zapasów), protokoły oględzin, oświadczenia i wyjaśnienia złożone na piśmie lub zaprotokołowane, protokoły zeznań świadków i orzeczenia biegłych.

3. Rewident może ograniczyć się do powołania w protokole na odpowiednie dokumenty rewidowanej jednostki i zrezygnować z dołączenia do protokołu rewizji oryginalnych dokumentów lub ich odpisów. We wszystkich jednak przypadkach stwierdzenia nadużyć lub przestępstw konieczne jest dołączenie do protokołu rewizji stosownych dowodów zebranych przez rewidenta.

§  33.

1. Prawidłowość dokumentów rewident sprawdza pod względem formalnym, rachunkowym i merytorycznym, bada ich legalność, kompletność i rzetelność, a ponadto zasadność i gospodarność operacji odzwierciedlonych przez badane dokumenty oraz prawidłowość księgowania dokumentów pozostających w związku z przeprowadzaną rewizją. Rewident nie może ograniczyć się do formalnego ustalenia rzeczywistego stanu operacji, lecz powinien także mieć na względzie ich rzeczowe i gospodarcze uzasadnienie.

2. Zgodność odpisów i wyciągów sporządzanych przez rewidenta (§ 27 pkt 4) z dokumentami poświadcza kierownik tej komórki organizacyjnej rewidowanej jednostki, w której dokument się znajduje. Zgodność odpisów, wyciągów, zestawień i obliczeń opartych na dowodach księgowych, księgach rachunkowych lub dokumentach księgowości poświadcza główny księgowy jednostki rewidowanej.

§  34.

1. Do dowodów rzeczowych gromadzonych przez rewidenta w toku rewizji w razie koniecznej potrzeby zalicza się w szczególności wzory oraz próbki wyrobów, półfabrykatów, towarów i materiałów.

2. Każdy dowód rzeczowy powinien być zaopatrzony przez przedstawiciela jednostki rewidowanej i rewidenta w trwałe cechy i znaki uniemożliwiające zastąpienie go innym przedmiotem.

§  35.

1. Sprawdzenia rzeczywistego stanu składników majątkowych jednostki rewidowanej (stan zapasów w magazynach, zapasów w pomieszczeniach działów produkcyjnych lub działów handlowych, jak również stan środków trwałych) dokonuje rewident w obecności kierownika jednostki lub wyznaczonego przez niego pracownika oraz osoby odpowiedzialnej materialnie za badane składniki majątkowe, a w razie nieobecności osoby odpowiedzialnej - komisji powołanej przez kierownika jedności rewidowanej.

2. Z czynności sprawdzenia rzeczywistego stanu składników majątkowych rewident sporządza oddzielny protokół (wzór nr 3), który podpisują rewident, osoba odpowiedzialna za składniki majątkowe oraz osoba obecna przy sprawdzeniu.

§  36.

1. Rewident dokonuje w toku rewizji oględzin pomieszczeń poszczególnych komórek organizacyjnych rewidowanej jednostki, warsztatów, hal produkcyjnych, punktów sprzedaży itp. w celu zapoznania się naocznie z ogólnym stanem i przebiegiem prac bieżących, z procesem produkcyjnym oraz organizacją pracy.

2. Przy oględzinach powinna być obecna osoba odpowiedzialna za dany dział lub odcinek oraz osoba wyznaczona przez kierownika jednostki rewidowanej, a w razie nieobecności osoby odpowiedzialnej za dany dział lub odcinek pracy - komisja powołana przez kierownika jednostki rewidowanej.

3. Z przebiegu i wyniku oględzin, w toku których stwierdzono poważne nieprawidłowości, sporządza się niezwłocznie odrębny protokół, który podpisują rewident oraz osoby wymienione w ust. 2.

§  37.

1. W razie gdy w toku rewizji rewident stwierdził, że zachodzą fakty przestępstwa lub straty bądź domniemanie tych faktów, rewident przesłuchuje świadków spośród załogi jednostki rewidowanej i osób postronnych.

2. Rewident wzywa świadka ustnie lub telefonicznie bądź pisemnie (wzór nr 4) za dowodem doręczenia - powołując podstawę prawną, określając cel wezwania i wskazując dzień, godzinę i miejsce stawiennictwa z uprzedzeniem wzywanego o skutkach nie usprawiedliwionego niestawiennictwa.

§  38.

1. Jeżeli przesłuchanie świadka w miejscu wykonywania rewizji jest utrudnione wobec znacznej odległości od miejsca jego pobytu, rewident może wezwać go do złożenia zeznań na piśmie albo wystąpić do właściwych władz o dokonanie przesłuchania. Zeznanie na piśmie powinno być napisane w całości własnoręcznie przez zeznającego.

2. W wezwaniu, o którym mowa w ust. 1, rewident podaje pytania, na które świadek powinien udzielić odpowiedzi, wyznacza termin złożenia zeznań i uprzedza o skutkach nieusprawiedliwionego niedotrzymania tego terminu.

3. W razie choroby świadka rewident może również przesłuchać go osobiście w jego miejscu zamieszkania lub pobytu, o ile pozwala na to stan zdrowia świadka.

§  39.

1. Przed przesłuchaniem rewident uprzedza świadka o odpowiedzialności za fałszywe zeznania i o prawie odmowy zeznań w przypadkach przewidzianych w przepisach kodeksu postępowania administracyjnego.

2. Uprzedzenie o odpowiedzialności za fałszywe zeznania obowiązuje również w razie wezwania do złożenia zeznań na piśmie.

§  40.

1. Z zeznań świadka sporządza się protokół przesłuchania (wzór nr 5), który spisuje rewident w miarę składania zeznań.

2. W protokole przesłuchania rewident powinien zwięźle i wiernie utrwalić wszystkie zeznania świadka w celu pełnego i wszechstronnego ustalenia faktów, do których stwierdzenia świadek został powołany.

3. Protokół podpisują świadek i rewident; przed podpisaniem rewident odczytuje protokół świadkowi. Ewentualne sprostowania i uzupełnienia zamieszcza się na końcu protokołu. Jeżeli protokół przesłuchania zawiera więcej niż jedną kartę, wówczas każda karta protokołu powinna być parafowana przez świadka i rewidenta.

§ 41. W razie nieusprawiedliwionego uchylania się świadka od złożenia zeznań rewident może wystąpić w trybie określonym przepisami kodeksu postępowania administracyjnego o ukaranie świadka lub o doprowadzenie go pod przymusem.

§  42.

1. W razie ujawnienia w toku rewizji nadużycia lub przestępstwa rewident obowiązany jest niezwłocznie zawiadomić właściwy organ powołany do ścigania przestępstw oraz zabezpieczyć niezbędne dokumenty i przedmioty stanowiące dowód nadużycia lub przestępstwa. Obowiązek zabezpieczenia dotyczy także wszelkich ujawnionych w toku rewizji dokumentów sfałszowanych, fikcyjnych, podrobionych itp.

2. Dowody, o których mowa w ust. 1, zabezpiecza się w sposób gwarantujący ich nienaruszalność przez:

1) przechowanie ich w jednostce rewidowanej w zabezpieczonym schowku lub w pomieszczeniu albo przez

2) opieczętowanie dowodów i oddanie na przechowanie kierownikowi lub innemu pracownikowi rewidowanej jednostki za pokwitowaniem na piśmie, które dołącza się do protokołu rewizji.

Na okoliczność zabezpieczenia dowodów rewident sporządza odrębny protokół (wzór nr 6).

3. Jeżeli stosowanie zabezpieczenia dowodów w sposób przewidziany w ust. 2 nie jest wskazane, zabezpieczenie dowodów może nastąpić w drodze protokolarnego (wzór nr 7) zabrania ich przez rewidenta z jednostki rewidowanej za pokwitowaniem odbioru na piśmie i dołączeniem zabranych dowodów do protokołu rewizji. Potwierdzenie odbioru dowodów powinno zawierać ich specyfikację, w której należy wymienić cechy każdego zabranego dowodu (np. nazwa bądź określenie dowodu, data, numer, kwota, na jaką opiewa, pozycja księgowania i inne).

4. O dokonanym zabezpieczeniu dowodów należy niezwłocznie powiadomić organ, który zarządził rewizję.

5. Organ zarządzający rewizję lub osoba przezeń upoważniona może zarządzić zwolnienie dowodów spod zabezpieczenia, jeżeli dowody te nie zostały przekazane innym organom.

6. Na żądanie kierownika rewidowanej jednostki rewident powinien umożliwić sporządzenie opisów zabranych (zabezpieczonych) dowodów w sposób gwarantujący ich nienaruszalność. Zgodność odpisów sporządzonych w tych przypadkach poświadczają kierownik rewidowanej jednostki (lub osoba przez niego upoważniona) i rewident.

7. Dowody tajne, zabezpieczone przez rewidenta, powinny być przechowywane zgodnie z przepisami o postępowaniu z aktami tajnymi.

§ 43. Wszystkie badane dokumenty poddane rewizji rewident obowiązany jest opatrzyć swoim podpisem i klauzulą "Badano dnia ..........". Klauzulę tę można zamieszczać również w postaci odcisku stempla parafowanego przez rewidenta.

§  44.

1. W razie zbiegu rewizji przeprowadzanej przez rewidenta z kontrolą prowadzoną przez Najwyższą Izbę Kontroli inspektor Najwyższej Izby Kontroli w miarę potrzeby koordynuje czynności i kieruje pracą rewidenta.

2. W razie przeprowadzania rewizji wspólnie z Najwyższą Izbą Kontroli w formie kontroli koordynowanych każdy ze współdziałających organów rewizji sporządza odrębny protokół kontroli i realizuje wyniki kontroli we własnym zakresie. Materiały z rewizji objętej koordynacją sporządza się w odpowiednio większej ilości egzemplarzy, z których jeden dołącza się do akt rewizji, a pozostałe przekazuje się Najwyższej Izbie Kontroli.

3. W razie gdy rewizja przeprowadzana jest z Najwyższą Izbą Kontroli we wspólnej ekipie, a podział zadań między organ rewizji i Najwyższą Izbę Kontroli nie jest możliwy lub jest niecelowy, protokół kontroli sporządza tylko Najwyższa Izba Kontroli, która realizuje również wyniki kontroli.

§  45.

1. W razie zbiegu rewizji przeprowadzanej przez rewidenta jednostki organizacyjnej niższego stopnia z rewizją przeprowadzaną przez rewidenta jednostki nadrzędnej z tegoż resortu - rewident jednostki nadrzędnej w razie potrzeby koordynuje czynności i kieruje pracą rewidenta jednostki niższego stopnia.

2. Materiały z rewizji objętej koordynacją w ramach resortu sporządza się w odpowiednio większej ilości egzemplarzy, z których jeden dołącza się do akt rewizji przeprowadzanej przez rewidenta jednostki wyższego stopnia; na jednostce tej ciąży obowiązek postępowania porewizyjnego odnośnie do tej części rewizji, która została objęta koordynacją.

§  46.

1. W razie nie zamierzonego zbiegu rewizji przeprowadzanej przez rewidenta jednostek organizacyjnych resortu z kontrolą przeprowadzaną przez inne organy kontroli lub rewizji (Główny Inspektorat Kontrolno-Rewizyjny oraz inspektoraty kontrolno-rewizyjne przy prezydiach wojewódzkich rad narodowych, organy kontroli i inspekcji Ministerstwa Finansów oraz instytucji kredytowych i finansowych podległych Ministrowi Finansów, Państwowa Inspekcja Handlowa, Inspekcja Centralnego Zarządu Ubezpieczeń Społecznych i inne), rewident jest obowiązany do powiadomienia o tym fakcie właściwej organizacyjnie jednostki Najwyższej Izby Kontroli. Wymienione organy kontroli i rewizji mogą włączać się do rewizji przeprowadzanej przez rewidenta bez prawa zmiany zakresu tej rewizji bądź wykonują czynności kontrolne w swoim zakresie oraz w granicach i w trybie ten organ obowiązujących, bądź badają wspólnie zagadnienia będące przedmiotem zarówno rewizji wykonywanej przez rewidenta, jak i kontroli przeprowadzanej przez organy wyżej wymienione.

2. W razie zbiegu rewizji przeprowadzanej przez rewidenta z czynnościami inspektorów kontroli finansowej podjętymi w związku z domniemanymi przestępstwami skarbowymi lub innymi przestępstwami gospodarczymi w rewidowanej jednostce, rewident jest obowiązany udzielić inspektorom wykonującym te czynności informacji i pomocy w zakresie przeprowadzanej rewizji.

3. Wyniki wspólnej rewizji tych samych zagadnień zamieszcza się w odrębnym protokole, który podpisują rewident i przedstawiciel organu kontroli,

4. Jeden egzemplarz protokołu wspólnej rewizji rewident dołącza do sporządzonego przez siebie protokołu rewizji obejmującego zagadnienia nie objęte wspólną rewizją (§ 48 ust. 1).

5. Postępowanie porewizyjne dotyczące wyników wspólnej rewizji, o której mowa w ust. 2, należy do jednostki organizacyjnej sprawującej bezpośredni nadzór nad jednostką objętą wspólną rewizją.

Rozdział  7.

Protokół rewizji.

§  47.

1. Z wyników rewizji rewident sporządza protokół w odpowiedniej ilości egzemplarzy, z których jeden doręcza kierownikowi jednostki rewidowanej.

2. Jeden egzemplarz protokołu rewizji, w której toku rewident stwierdził fakty lub okoliczności nasuwające podejrzenie o przestępstwo, rewident przekazuje właściwej terenowo komendzie Milicji Obywatelskiej.

3. Przepis ust. 2 nie narusza przepisu § 42 ust. 1.

4. Protokół rewizji służy tylko do użytku służbowego.

§  48.

1. Protokół rewizji (wzór nr 8) powinien zawierać:

1) nazwę jednostki rewidowanej w pełnym brzmieniu i jej dokładny adres,

2) datę rozpoczęcia i zakończenia czynności rewizyjnych w jednostce z wyszczególnieniem ewentualnych przerw w rewizji,

3) imię, nazwisko i stanowisko służbowe rewidenta oraz podstawę rewizji (datę i numer zarządzenia przeprowadzenia rewizji),

4) określenie przedmiotu (zakresu) i rodzaju rewizji oraz okresu objętego rewizją,

5) imiona i nazwiska kierownika oraz głównego księgowego jednostki rewidowanej (w miarę potrzeby także i kierowników komórek organizacyjnych rewidowanej jednostki) oraz okres zajmowania przez nich stanowisk, jak również imiona i nazwiska innych osób udzielających wyjaśnień rewidentowi,

6) określenie sposobu badania, jaki zastosował rewident przy przeprowadzaniu rewizji; jeżeli zastosowano sposób wyrywkowy, należy wyszczególnić, do jakich dokumentów, zapisów księgowych bądź innych materiałów ograniczono badanie, oraz podać, w jakiej proporcji znajduje się ilość dokumentów zbadanych do ogólnej ilości dokumentów podlegających kontroli,

7) krótki opis wykonanych czynności rewizyjnych oraz nazwiska, imiona i stanowiska służbowe osób udzielających wyjaśnień w toku rewizji,

8) szczegółowe ustalenia rewizji, a w tym wzmianki:

a) o wykonaniu zarządzeń jednostki nadrzędnej wydanych w wyniku poprzedniej rewizji lub kontroli,

b) o sporządzonych odpisach lub wyciągach dokumentów oraz zabezpieczonych dowodach,

c) o zagadnieniach zbadanych w toku wspólnej rewizji,

d) o wydanych na wniosek rewidenta zarządzeniach doraźnych,

e) o sprawach skierowanych do władz powołanych do ścigania przestępstw,

9) zastrzeżenia i wyjaśnienia złożone przez kierownika lub głównego księgowego jednostki rewidowanej do protokołu przed jego podpisaniem oraz wyniki dodatkowego badania tych zastrzeżeń,

10) stwierdzenie, w ilu egzemplarzach sporządzono protokół, ze wzmianką o doręczeniu jednego egzemplarza kierownikowi rewidowanej jednostki,

11) wyszczególnienie załączników,

12) datę podpisania protokołu.

2. Szczegółowe ustalenia rewizji powinny być w miarę możności ujmowane w protokole w grupach tematycznych łączących wszelkie uchybienia i niedociągnięcia stwierdzone w zakresie jednego zagadnienia (np. zagadnienie inwentaryzacji, gospodarka materiałowa, zlecanie dostaw, robot i usług itp.). Zasadę powyższą należy stosować nawet wówczas, gdy z danym zagadnieniem rewident stykał się w różnych komórkach organizacyjnych rewidowanej jednostki bądź gdy operacje związane z danym zagadnieniem ujęte są w ewidencji księgowej na szeregu kont. Nie należy zamieszczać w protokole zbędnych opisów i zestawień dostępnych poza protokołem.

3. W razie stwierdzenia w toku rewizji uchybień i nieprawidłowości należy w protokole wymienić konkretne fakty ze wskazaniem przyczyn i okoliczności ich powstania oraz wyszczególnić powstałe straty i ich rozmiary, a w przypadkach uzasadnionych ustaleniami rewizji - wskazać osoby winne lub współodpowiedzialne za powstanie tych strat.

§  49.

1. W treści protokołu nie wolno dokonywać poprawek ani uzupełnień bez omówienia ich na końcu protokołu, z wyjątkiem sprostowania oczywistych omyłek pisarskich, które prostuje rewident.

2. Każdą kartę protokołu parafuje rewident i kierownik lub główny księgowy jednostki rewidowanej.

§  50.

1. Do protokołu rewizji załącza się zebrane w toku rewizji dowody, a w szczególności dokumenty i dowody rzeczowe (§ 32 ust. 1 i 3, § 42 ust. 2), protokoły oględzin (§ 36 ust. 3), protokoły zeznań świadków (§ 38 ust. 1 i § 40 ust. 1), oświadczenia pracowników (§ 30 ust. 2), protokoły sprawdzenia stanu zapasów (§ 35 ust. 2). orzeczenia biegłych (§ 29 ust. 3) oraz dokumenty, o których mowa w § 26, § 27 pkt 4, § 28 ust. 1, § 45 ust. 2, § 46 ust. 4. Odpisy i wyciągi z dokumentów, jak również zestawienia i obliczenia oparte na dokumentach, o których mowa w § 27 pkt 4, należy dołączyć do protokołu tylko wtedy, gdy stanowią one niezbędne dowody ustaleń rewizji lub są konieczne dla wyjaśnienia ustaleń.

2. Załączniki stanowią część składową protokołu rewizji.

3. W uzasadnionych przypadkach rewident może nie załączać do protokołu poszczególnych materiałów zebranych w toku rewizji, lecz przekazać je odrębnie organowi zarządzającemu przeprowadzenie rewizji.

§  51.

1. Protokół rewizji podpisują: rewident, kierownik i główny księgowy rewidowanej jednostki, a w miarę potrzeby osoby wymienione w §§ 45 i 46, które brały udział w rewizji.

2. Jeżeli kierownik lub (główny księgowy jednostki rewidowanej odmówił podpisania protokołu, jest obowiązany do złożenia pisemnego wyjaśnienia przyczyn odmowy.

3. Odmowa podpisu przez kierownika lub głównego księgowego jednostki rewidowanej nie stanowi przeszkody do podpisania protokołu przez inne osoby.

4. O odmowie podpisania protokołu lub złożenia wyjaśnień co do przyczyn tej odmowy rewident czyni wzmiankę w końcowej części protokołu.

5. Kierownik rewidowanej jednostki może przy podpisaniu protokołu lub w ciągu 7 dni od daty podpisania protokołu rewizji złożyć na piśmie organowi zarządzającemu rewizją wyjaśnienia dotyczące stwierdzonych w protokole naruszeń i uchybień oraz przyczyn ich powstania.

§ 52. Rewident dokonuje odpowiednich wpisów do książki kontroli rewidowanej jednostki zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Rozdział  8.

Postępowanie porewizyjne.

§  53.

1. Organ zarządzający rewizję może upoważnić rewidenta do zainicjowania narady porewizyjnej natychmiast po zakończeniu rewizji i podpisaniu protokołu.

2. Naradę porewizyjną zwołuje kierownik jednostki rewidowanej na żądanie rewidenta lub z inicjatywy własnej, lecz w porozumieniu z organem zarządzającym rewizję. W naradzie porewizyjnej powinien być reprezentowany czynnik społeczny jednostki rewidowanej (podstawowej organizacji partyjnej, rady zakładowej, rady robotniczej).

3. Listę uczestników narady porewizyjnej ustala kierownik jednostki rewidowanej w porozumieniu z rewidentem.

4. Na naradzie, która odbywa się pod przewodnictwem kierownika rewidowanej jednostki lub kierownika jednostki nadrzędnej, rewident przedstawia ważniejsze ustalenia rewizji i wnioski, poddając je pod dyskusję.

5. Z przebiegu narady sporządza się niezwłocznie protokół, który podpisują przewodniczący narady i protokolant.

6. Wnioski z narady, podpisane przez przewodniczącego narady, rewidenta i protokolanta, dołącza się niezwłocznie do akt rewizji.

§ 54. Na podstawie protokołu rewizji oraz materiałów będących częścią składową protokołu rewident opracowuje wnioski porewizyjne, wskazując równocześnie środki, które mają na celu usuniecie stwierdzonych uchybień oraz zapobieżenie ich powstawaniu w przyszłości.

§  55.

1. Na podstawie ustaleń rewizji oraz zarządzający rewizję kieruje do właściwych jednostek pisemne wystąpienie lub zarządzenia porewizyjne. Wystąpienie (zarządzenie) porewizyjne powinno być wysłane w ciągu 33 dni od zakończenia rewizji.

2. Wystąpienie lub zarządzenie porewizyjne ma na celu spowodowanie usunięcia uchybień stwierdzonych w toku rewizji, usprawnienia działalności gospodarczej i finansowej jednostki rewidowanej oraz pociągnięcie do odpowiedzialności osób winnych naruszenia zasad dyscypliny finansowej, budżetowej i gospodarczej, jak również zastosowanie sankcji wobec tych osób. Wystąpienie lub zarządzenie porewizyjne powinno zawierać zwięzły opis wyników (ustaleń) rewizji oraz sformułowane na ich podstawie uwagi i wnioski.

3. Niezależnie od wystąpień (zarządzeń) porewizyjnych, o których mowa w ust. 1 i 2, organ zarządzający rewizję zawiadamia pisemnie o stwierdzonych brakach i uchybieniach również inne organy państwowe właściwe do spraw, w których w toku rewizji stwierdzono braki i uchybienia (np. organy Milicji Obywatelskiej o brakach i uchybieniach w zabezpieczeniu mienia społecznego oraz w organizacji i porządku pracy w rewidowanej jednostce, które mogą sprzyjać popełnianiu nadużyć gospodarczych, Narodowy Bank Polski o uchybieniach w zakresie wykorzystania funduszu płac, kredytów itp.).

4. Jeżeli w związku z przeprowadzoną rewizją zostaną ujawnione fakty w wymagające zbadania określonych zagadnień wychodzących poza zakres działania organu zarządzającego rewizję, organ ten obowiązany jest niezwłocznie przekazać na piśmie niezbędne informacje tym organom, które swoim zakresem działania obejmują zagadnienia wymagające zbadania.

§  56.

1. Jeżeli rewizję przeprowadzono w jednostce bezpośrednio nadzorowanej przez organ zarządzający rewizję, organ ten wydaje szczegółowe zarządzenie porewizyjne jednostce poddanej rewizji.

2. Zarządzenie porewizyjne powinno określić termin jego wykonania.

3. Jednostka, która otrzymała zarządzenie porewizyjne, obowiązana jest zawiadomić jednostkę, która wydała zarządzenie, o jego wykonaniu lub o zachodzących przeszkodach.

4. Organ zarządzający rewizję jest obowiązany sprawdzić wykonanie zarządzeń porewizyjnych, nie zwlekając z ich kontrolą do następnej rewizji okresowej.

§ 57. Jeżeli rewizję przeprowadzono w jednostce nie nadzorowanej bezpośrednio przez organ zarządzający rewizje, organ ten kieruje wystąpienie porewizyjne do jednostki nadzorowanej bezpośrednio przez ten organ, w celu podjęcia kroków przewidzianych w § 55 ust. 2. Do wystąpienia porewizyjnego dołącza się egzemplarz protokołu rewizji.

Rozdział  9.

Ewidencja i sprawozdawczość.

§  58.

1. 2 Wszystkie jednostki obowiązane do przeprowadzania rewizji prowadzą ewidencję rewizji oraz spraw skierowanych w wyniku rewizji na drogę sądową. Sposób ewidencji okresowych rewizji częściowych, przeprowadzonych w jednostkach podlegających rewizji, powinien ułatwić planowanie zakresu rewizji oraz zapewnić realizację wymagania określonego w § 12 ust. 1.

2. Ewidencję rewizji prowadzi się w "Dzienniku ewidencji przeprowadzonych rewizji" (wzór nr 9).

3. Ewidencję spraw skierowanych w wyniku rewizji na drogę sądową prowadzi się w "Dzienniku spraw sądowych" (wzór nr 10).

4. Ewidencję w dziennikach, o których mowa w ust. 2 i 3, należy prowadzić bieżąco w porządku chronologicznym, wypełniając dokładnie poszczególne rubryki.

§  59.

1. Wszystkie jednostki, obowiązane do przeprowadzania rewizji, sporządzają roczne sprawozdania z wykonania planów rewizji, a zjednoczenia i jednostki równorzędne również sprawozdania kwartalne.

2. Roczne i kwartalne sprawozdanie z wykonania planów rewizji składa się z części liczbowej i części opisowej.

§  60.

1. Część liczbowa rocznego sprawozdania z wykonania planów rewizji powinna zawierać następujące dane:

1) 3 ilość jednostek podlegających rewizji na koniec roku, w tym ilość jednostek, w których w roku sprawozdawczym przeprowadzono (zakończono) rewizję całokształtu działalności.

2) ilość etatów rewidentów według stanu na koniec roku:

a) przyznanych,

b) obsadzonych;

3) liczbę zatrudnionych rewidentów według stanu na koniec roku z wykształceniem:

a) wyższym,

b) wyższym nie ukończonym,

c) średnim,

d) podstawowym;

4) liczbę zatrudnionych rewidentów według stanu na koniec roku o stażu:

a) w służbie finansowo-księgowej:

do 3 lat,

od 3 do 8 lat,

powyżej 8 lat,

b) w rewizji:

do 3 lat,

od 3 do 8 lat,

powyżej 8 lat;

5) liczbę zatrudnionych rewidentów według stanu na koniec roku o wynagrodzeniach:

do 2.000 zł,

od 2.000 do 3.000 zł,

powyżej 3.000 zł;

6) ilość osobodni pracy rewidentów w okresie roku z podziałem na:

a) nominalny czas pracy,

b) efektywny czas rewizji,

c) czas zużyty na inne prace związane z rewizją,

d) czas nie przepracowany;

7) 4 ilość rewizji przeprowadzonych w ciągu roku:

a) okresowych pełnych,

b) okresowych częściowych,

c) doraźnych,

w tym ilość rewizji przeprowadzonych na zlecenie Najwyższej Izby Kontroli, Milicji Obywatelskiej i innych organów kontroli

8) ilość przestępstw ujawnionym w toku rewizji;

9) sumę strat powstałych w wyniku ujawnionych przestępstw;

10) ilość spraw skierowanych na drogę postępowania karnego;

11) ilość spraw skierowanych na drogę postępowania cywilnego;

12) wysokość dochodzonych roszczeń;

13) sumę efektywnie wpłaconych odszkodowań z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych lat;

14) liczbę pracowników ukaranych dyscyplinarnie, w tym zwolnionych dyscyplinarnie.

2. Część opisowa rocznego sprawozdania powinna zawierać zwięzłą charakterystykę wyników rewizji, opis charakterystycznych przypadków stwierdzonych nadużyć i wnioski w sprawie ich zwalczania.

3. Ustala się następujące terminy i rozdzielniki składania rocznych sprawozdań z wykonania planów rewizji:

1) 5 sprawozdania sporządzone przez zjednoczenia i jednostki równorzędne obowiązane do przeprowadzania rewizji (w tym również przez prezydia powiatowych rad narodowych) składa się w terminie do dnia 28/29 lutego po upływie roku sprawozdawczego;

a) właściwemu ministerstwu,

b) prezydium wojewódzkiej rady narodowej (jednostki powiązane z budżetem terenowym),

c) delegaturze terenowej Najwyższej Izby Kontroli (jednostki powiązane z budżetem terenowym);

2) 6 zbiorcze sprawozdania sporządzane przez ministerstwa i urzędy centralne składa się w terminie do dnia 31 marca po upływie roku sprawozdawczego:

a) Ministerstwu Finansów - Departamentowi Księgowości,

b) Ministerstwu Finansów - właściwemu departamentowi finansującemu,

c) Najwyższej Izbie Kontroli - Departamentowi Finansów i Budżetu,

d) Najwyższej Izbie Kontroli - właściwemu zespołowi branżowemu,

e) Generalnej Prokuraturze.

4. Sprawozdania wymienione w ust. 3 pkt 2 sporządza się oddzielnie dla jednostek powiązanych z budżetem centralnym i oddzielnie do jednostek powiązanych z budżetem terenowym.

5. Ustala się następujące terminy i rozdzielnik składania kwartalnych sprawozdań z wykonania planów rewizji:

1) sprawozdania sporządzone przez powiązane z budżetem terenowym zjednoczenia i jednostki równorzędne obowiązane do przeprowadzania rewizji (w tym również przez prezydia powiatowych rad narodowych) składa się w terminie do 15 dnia miesiąca następującego po kwartale sprawozdawczym:

a) właściwemu ministerstwu,

b) prezydium wojewódzkiej rady narodowej,

c) delegaturze terenowej Najwyższej Izby Kontroli;

2) sprawozdania sporządzone przez powiązane z budżetem centralnym zjednoczenia i jednostki równorzędne obowiązane do przeprowadzania rewizji oraz przez aparat rewizji ministerstw i urzędów centralnych składa się w terminie określonym w pkt 1:

a) właściwemu ministerstwu,

b) właściwemu zespołowi branżowemu Najwyższej Izby Kontroli,

6. Jednostki wymienione w ust. 3 pkt 1 i 2 i ust. 5 pkt 1 i 2 otrzymują sprawozdanie w 1 egzemplarzu. Oryginał sprawozdania pozostaje w aktach jednostki sprawozdawczej.

7. Zasady i tryb sporządzania kwartalnych sprawozdań z wykonania planów rewizji ustalą właściwi ministrowie.

¹ § 12 zmieniony przez § 1 pkt 1 instrukcji z dnia 17 lutego 1966 r. (M.P.66.8.63) zmieniającej nin. instrukcję z dniem 7 marca 1966 r.

² § 58 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 2 instrukcji z dnia 17 lutego 1966 r. (M.P.66.8.63) zmieniającej nin. instrukcję z dniem 7 marca 1966 r.

³ § 60 ust. 1 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 3 lit. a) instrukcji z dnia 17 lutego 1966 r. (M.P.66.8.63) zmieniającej nin. instrukcję z dniem 7 marca 1966 r.

⁴ § 60 ust. 1 pkt 7 zmieniony przez § 1 pkt 3 lit. b) instrukcji z dnia 17 lutego 1966 r. (M.P.66.8.63) zmieniającej nin. instrukcję z dniem 7 marca 1966 r.

⁵ § 60 ust. 3 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 1 instrukcji z dnia 26 lutego 1964 r. (M.P.64.16.75) zmieniającej nin. instrukcję z dniem 6 marca 1964 r.

⁶ § 60 ust. 3 pkt 2 zmieniony przez § 1 pkt 2 instrukcji z dnia 26 lutego 1964 r. (M.P.64.16.75) zmieniającej nin. instrukcję z dniem 6 marca 1964 r.