Płace w przedsiębiorstwach budowlano-montażowych.

Monitor Polski

M.P.1958.20.125

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lipca 1964 r.

UCHWAŁA NR 50

RADY MINISTRÓW

z dnia 7 marca 1958 r.

w sprawie płac w przedsiębiorstwach budowlano-montażowych. ^*

Rada Ministrów, po porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych i Zarządem Głównym Związku Zawodowego Pracowników Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych, uchwala, co następuje:

§  1.

1. Uchwała dotyczy robotników i pracowników umysłowych zatrudnionych w państwowych przedsiębiorstwach budowlano-montażowych podległych lub nadzorowanych przez Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych, rozliczających się z budżetem centralnym i terenowym, z wyjątkiem robotników i pracowników umysłowych przedsiębiorstw i zakładów określonych w ust. 3.

2. Zainteresowani ministrowie w porozumieniu z Ministrem Pracy i Opieki Społecznej i Ministrem Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych oraz zarządem głównym właściwego związku zawodowego mogą za zgodą Prezesa Rady Ministrów wprowadzić w całości lub w części zasady wynikające z postanowień uchwały oraz z przepisów wydanych na jej podstawie przez Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych w przedsiębiorstwach (zakładach) stosujących dotąd:

1) układ zbiorowy pracy w budownictwie z dnia 7 maja 1949 r.,

2) układ zbiorowy pracy dla robót drogowych, mostowych i przy eksploatacji kruszywa z dnia 20 czerwca 1949 r.

bądź

3) układ zbiorowy pracy w przedsiębiorstwach robót telekomunikacyjnych z dnia 9 listopada 1950 r.,

jak również w innych przedsiębiorstwach (zakładach), w których jest to uzasadnione charakterem pracy przedsiębiorstw (zakładów).

3. Minister Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych w porozumieniu z Ministrem Pracy i Opieki Społecznej oraz zarządem głównym właściwego związku zawodowego, a inni zainteresowani ministrowie ponadto w porozumieniu z Ministrem Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych - mogą określić przedsiębiorstwa (zakłady) stosujące dotąd jeden z układów zbiorowych pracy wymienionych w ust. 2, które ze względu na charakter działalności nie zostaną objęte w całości lub w części zasadami wynikającymi z postanowień uchwały. Zasady płac robotników i pracowników umysłowych tych przedsiębiorstw (zakładów) określą zainteresowani ministrowie w porozumienia z Ministrem Pracy i Opieki Społecznej i zarządem głównym właściwego związku zawodowego.

§ 2. Minister Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych upoważniony jest do ustalenia w porozumieniu z Zarządem Głównym Związku Zawodowego Pracowników Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych i wprowadzenia w życie w trybie przepisanym jednolitych zasad wynagradzania robotników, określonych przez Radę Ministrów.

§ 3. Minister Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych upoważniony jest do wprowadzenia w życie, w trybie przepisanym, zasad wynagradzania pracowników umysłowych, określonych przez Radę Ministrów.

§ 4. Minister Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych upoważniony jest do wprowadzenia w życie w trybie przepisanym zasad świadczeń dla pracowników zamiejscowych, określonych przez Radę Ministrów.

§ 5. Minister Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych upoważniony jest do ustalenia w porozumieniu z Ministrem Pracy i Opieki Społecznej i w uzgodnieniu z Zarządem Głównym Związku Zawodowego Pracowników Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych oraz do wprowadzenia w życie w trybie przepisanym:

1) tabeli dodatków za prace wykonywane w warunkach szkodliwych dla zdrowia, niebezpiecznych i uciążliwych oraz zasad ich przyznawania;

2) zasad wynagradzania robotników za prace wykonywane w warunkach zimowych;

3) zasad wewnątrzzakładowego szkolenia zawodowego pracowników oraz zasad wynagradzania pracowników szkolonych i szkolących.

§ 6. Minister Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych ustali w uzgodnieniu z Zarządem Głównym Związku Zawodowego Pracowników Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych jednolite cenniki robót akordowych.

§ 7. Minister Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych upoważniony jest do zawarcia z Zarządem Głównym Związku Zawodowego Pracowników Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych układu zbiorowego pracy w budownictwie, z tym że wprowadzenie do tego układu postanowień odmiennych od dotychczas obowiązujących wymaga uzgodnienia z Ministrem Pracy i Opieki Społecznej.

§ 8. Zainteresowani ministrowie mogą zastosować w porozumieniu z Ministrem Pracy i Opieki Społecznej i Ministrem Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych oraz z zarządami głównymi właściwych związków zawodowych postanowienia układu zbiorowego pracy w budownictwie (§ 7) w przedsiębiorstwach (zakładach), które zostaną objęte w trybie określonym w § 1 ust. 2 zasadami wynikającymi z postanowień uchwały.

§  9.

1. Zainteresowani ministrowie upoważnieni są do ustalenia w porozumieniu z Ministrem Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych oraz z zarządami głównymi właściwych związków zawodowych:

1) dodatkowych kryteriów zaszeregowania robotników;

2) branżowych cenników robót akordowych.

2. Ministrowie mogą przekazać uprawnienia, o których mowa w ust. 1, dyrektorom jednostek bezpośrednio nadzorujących przedsiębiorstwa w przypadku, gdy dodatkowe kryteria zaszeregowania robotników lub branżowe cenniki robót akordowych mają dotyczyć tylko pewnej grupy przedsiębiorstw.

3. Dodatkowe kryteria zaszeregowania robotników i branżowe cenniki robót akordowych nie mogą naruszać ramowych zasad zaszeregowania lub jednolitych cenników robót akordowych.

§ 10. Wprowadzenie w życie przepisów uchwały nie może spowodować zwiększenia kosztów produkcji budowlano-montażowej, pomocniczej i usług przedsiębiorstw, których uchwała dotyczy.

§ 11. Postanowienia uchwały nie dotyczą tych pracowników, dla których zasady wynagradzania regulują przepisy obowiązujące jednolicie w całym Państwie.

§  12.

1. Minister Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych wyda przepisy w sprawie stosowania zasad wynikających z niniejszej uchwały w przedsiębiorstwach mu podległych oraz w przedsiębiorstwach nadzorowanych, które podlegają radom narodowym.

2. Inni właściwi ministrowie wydadzą przepisy, o których mowa w ust. 1, w stosunku do przedsiębiorstw im podległych oraz do przedsiębiorstw nadzorowanych, które podlegają radom narodowym.

§  13.

1. Zainteresowani ministrowie, dyrektorzy centralnych zarządów i zarządów, dyrektorzy przedsiębiorstw oraz kierownicy poszczególnych jednostek organizacyjnych przedsiębiorstw (budów, zakładów itp.) odpowiedzialni są za prawidłowe wprowadzenie w życie zasad niniejszej uchwały.

2. Zobowiązuje się właściwych ministrów do wyciągania konsekwencji w stosunku do pracowników winnych niewłaściwego wprowadzenia w życie zasad niniejszej uchwały.

§ 14. Zaleca się centralnym organizacjom spółdzielczym wprowadzenie w porozumieniu z Ministrem Pracy i Opieki Społecznej w spółdzielniach i przedsiębiorstwach spółdzielczych zasad wynagradzania wynikających z przepisów niniejszej uchwały.

§  15.

1. W przedsiębiorstwach objętych niniejszą uchwałą nie obowiązują przepisy:

1) uchwały nr 455 Prezydium Rządu z dnia 24 maja 1952 r. w sprawie premiowania pracowników wykonawstwa budowlanego za terminowe oddanie obiektów do użytku (Monitor Polski Nr 51, poz. 690);

2) uchwały nr 391 Prezydium Rządu z dnia 16 czerwca 1954 r. w sprawie zasad zatrudniania pracowników zamiejscowych w budownictwie i świadczeń z tym związanych (Monitor Polski Nr A-64, poz. 831 z późniejszymi zmianami);

3) uchwały nr 165 Rady Ministrów z dnia 30 kwietnia 1957 r. w sprawie wynagradzania pracowników umysłowych zatrudnionych w państwowych przedsiębiorstwach budowlano-montażowych;

4) przepisy § 7 pkt 3 i 6 uchwały nr 518 Rady Ministrów z dnia 17 sierpnia 1956 r. w sprawie rozszerzenia uprawnień dyrektorów centralnych zarządów przemysłu (Monitor Polski Nr 83, poz. 975 z późniejszymi zmianami);

5) przepisy §§ 3, 4 i 5 uchwały nr 28 Rady Ministrów z dnia 18 stycznia 1957 r. w sprawie zasad i trybu wydawania przez banki państwowym przedsiębiorstwom środków pieniężnych na fundusz płac (Monitor Polski Nr 8, poz. 57).

2. W dniu wejścia w życie przepisów, o których mowa w §§ 4, 5, 6 i 9, w stosunku do pracowników, do których te przepisy będą się odnosić, przestaną obowiązywać:

1) uchwała Prezydium Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów z dnia 31 marca 1949 r. w sprawie powołania zakładowych komisji norm pracy dla orzekania w sporach, wynikłych na tle stosowania norm pracy w uspołecznionej części gospodarki narodowej (Monitor Polski Nr A-59, poz. 687);

2) uchwała Prezydium Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów z dnia 4 maja 1950 r. w sprawie upowszechnienia pracy zespołowej i dostosowania norm pracy w budownictwie do nowych metod wykonawstwa (Monitor Polski Nr A-59, poz. 687);

3) uchwała Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów z dnia 12 maja 1950 r. w sprawie organizacji normowania pracy (Biuletyn PKPG Nr 10, poz. 126);

4) uchwała nr 164 Prezydium Rządu z dnia 22 marca 1952 r. w sprawie usprawnienia norm pracy dla robót budowlano-montażowych;

5) uchwała nr 292 Prezydium Rządu z dnia 12 kwietnia 1952 r. w sprawie zwiększenia dyscypliny płac oraz polepszenia jakości robót w wykonawstwie budowlano-montażowym (Monitor Polski Nr A-33, poz. 483);

6) uchwała nr 344 Prezydium Rządu z dnia 3 maja 1952 r. w sprawie wprowadzenia jednolitych norm i stawek jednostkowych dla robotników zatrudnionych przy pracach załadunkowych i wyładunkowych (Monitor Polski Nr 37, poz. 542 z późniejszymi zmianami);

7) przepis § 17 uchwały nr 119 Prezydium Rządu z dnia 4 lutego 1953 r. w sprawie przekazania Ministrowi Budownictwa Miast i Osiedli przedsiębiorstw państwowych w zakresie budownictwa wojskowego, podległych dotychczas Ministrowi Obrony Narodowej, z tym że upoważnia się Ministra Obrony Narodowej do stosowania nadal dodatków do robocizny w ramach kosztorysu generalnego dla budów przez niego określonych;

8) uchwała nr 327 Prezydium Rządu z dnia 29 kwietnia 1953 r. w sprawie norm pracy i wzmocnienia dyscypliny płac;

9) uchwała nr 514 Prezydium Rządu z dnia 1 lipca 1953 r. w sprawie rozszerzenia zakresu robót budowlano-montażowych objętych jednolitymi (powszechnie obowiązującymi) względnie branżowymi normami pracy;

10) uchwała nr 51 Prezydium Rządu z dnia 29 stycznia 1955 r. w sprawie dodatków na roboty wykonywane w warunkach zimowych przez przedsiębiorstwa budowlano-montażowe (Monitor Polski Nr 12, poz. 126 z późniejszymi zmianami);

11) uchwała nr 977 Prezydium Rządu z dnia 10 grudnia 1955 r. w sprawie ujednolicenia norm pracy i płacy przy obróbce kamienia budowlanego;

12) uchwała nr 824 Prezydium Rządu z dnia 15 października 1955 r. w sprawie trybu postępowania przy przeglądzie i zmianie norm pracy (Monitor Polski Nr 100, poz. 1395);

13) uchwała nr 362 Prezydium Rządu z dnia 25 lipca 1956 r. w sprawie stawek jednostkowych na roboty transportowe wewnętrzne w budownictwie (Monitor Polski Nr 62, poz. 744);

14) uchwała nr 706 Prezydium Rządu z dnia 13 listopada 1956 r. zmieniająca uchwałę nr 344 z dnia 3 maja 1952 r. w sprawie wprowadzenia jednolitych norm i stawek akordowych dla robotników zatrudnionych przy pracach załadunkowych i wyładunkowych (Monitor Polski Nr 100, poz. 1158);

15) uchwała nr 705 Prezydium Rządu z dnia 3 września 1955 r. w sprawie podstaw ustalania wynagrodzenia pracowników zatrudnionych na etatach sprzątaczek (Monitor Polski Nr 84, poz. 997);

16) uchwała nr 190 Rady Ministrów z dnia 16 kwietnia 1956 r. w sprawie podwyżki wynagrodzeń najniżej zarabiających pracowników (Monitor Polski Nr 32, poz. 404);

17) uchwała nr 255 Prezydium Rządu z dnia 30 maja 1956 r. w sprawie zmiany niektórych jednolitych norm pracy w zakresie robót budowlano-montażowych;

18) uchwała nr 13 Rady Ministrów z dnia 5 stycznia 1957 r. w sprawie zasad wynagradzania robotników zatrudnionych w przedsiębiorstwach budowlano-montażowych podległych Ministrowi Budownictwa w okresie zimy 1956/1957 roku (Monitor Polski Nr 4, poz. 27);

19) uchwała nr 106 Rady Ministrów z dnia 25 marca 1957 r. w sprawie regulacji płac robotników zatrudnionych przy robotach murarskich;

20) zarządzenie nr 138 Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 maja 1956 r. w sprawie zmiany niektórych jednolitych norm pracy w zakresie robót budowlano-montażowych;

21) zarządzenie nr 167 Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 czerwca 1956 r. w sprawie zasad wynagradzania spawaczy, kontrolerów spawów i wyżarzaczy spawów, zatrudnionych przy spawaniu urządzeń wysokoprężnych w resorcie budownictwa.

§ 16. Przepisy wydane przez zainteresowanych ministrów w porozumieniu z zarządami głównymi właściwych związków zawodowych na podstawie niniejszej uchwały wejdą w życie w terminach ustalonych w tych przepisach.

§ 17. Wykonanie uchwały porucza się Ministrowi Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych oraz innym zainteresowanym ministrom.

§ 18. Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 7 marca 1958 r.

^* Z dniem 1 lipca 1964 r. nin. uchwała traci moc obowiązującą w zakresie unormowanym uchwałą nr 131 z dnia 4 maja 1964 r. w sprawie premiowania pracowników umysłowych w państwowych przedsiębiorstwach budowlano-montażowych. (M.P.64.32.139), zgodnie z § 24 przywołanej uchwały.