Zaopatrzenie ludności w drzewo budulcowe i opałowe.

Dziennik Ustaw

Dz. Praw P. Pol.1919.20.229

Akt utracił moc

Wersja od: 5 marca 1919 r.

USTAWA SEJMOWA

z dnia 28 lutego 1919 r.

w przedmiocie zaopatrzenia ludności w drzewo budulcowe i opałowe.

Art.  1.

Celem umożliwienia ludności zaopatrzenia w drzewo budulcowe i opałowe upoważnia się rząd do wydawania drzewa:

a) dla odbudowy zniszczonych przez działania wojenne domów mieszkalnych i zabudowań gospodarczych drobnych rolników oraz drobnych posiadaczy miejskich na rachunek Skarbu Państwa - do wysokości stwierdzonej szkody wojennej:

b) dla innych celów po cenach ustanowionych przez rząd.

Art.  2.

Na uzyskanie potrzebnego zapasu drzewa rząd ma prawo przeznaczyć drzewo z lasów państwowych, jak również dokonywać zajęcia drzewa z lasów prywatnych na pniu oraz gotowego materjału ściętego, jak również tartego po cenach ustanowionych przez rząd.

W razie zaniechania ruchu zakładów przeróbki drzewa przez ich właścicieli rząd może je objąć w zarząd Państwa.

Art.  3.

Wydatki Skarbu Państwa poniesione z tytułu wydawania drzewa winny być rejestrowane w celu potrącenia ich poszkodowanemu z ewentualnie przypadających mu odszkodowań wojennych.

Art.  4.

Ustawa niniejsza przestaje obowiązywać, skoro zostanie wydana ogólna ustawa o odbudowie kraju.

Art.  5.

Wykonanie niniejszej ustawy poleca się Ministrowi Robót Publicznych w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Dóbr Państwowych oraz Ministrem Skarbu.