Wynagradzanie pracowników gospodarczych, pracowników obsługowych, pracowników zatrudnionych przy pilnowaniu i pracowników służby technicznej, zatrudnionych w zakładach społecznych służby zdrowia, w kolumnach transportu sanitarnego, w zakładach pomocy społecznej oraz w zakładach rehabilitacji zawodowej inwalidów.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1966.20.127

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1975 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 27 maja 1966 r.

w sprawie wynagradzania pracowników gospodarczych, pracowników obsługowych, pracowników zatrudnionych przy pilnowaniu i pracowników służby technicznej, zatrudnionych w zakładach społecznych służby zdrowia, w kolumnach transportu sanitarnego, w zakładach pomocy społecznej oraz w zakładach rehabilitacji zawodowej inwalidów. ^*

Na podstawie art. 24 ustawy z dnia 28 października 1948 r. w zakładach społecznych służby zdrowia i planowej gospodarce w służbie zdrowia (Dz. U. z 1948 r. Nr 55, poz. 434, z 1950 r. Nr 36, poz. 327, z 1951 r. Nr 1, poz. 2 i z 1955 r. Nr 11, poz. 67) zarządza się, co następuje:

§ 1. Ustala się dla pracowników gospodarczych, pracowników obsługowych, pracowników zatrudnionych przy pilnowaniu i pracowników służby technicznej, zatrudnionych w zakładach społecznych służby zdrowia, w kolumnach transportu sanitarnego, w zakładach pomocy społecznej i w zakładach rehabilitacji zawodowej inwalidów następującą tabelę miesięcznego wynagrodzenia podstawowego:

Lp.	Nazwa stanowiska	Kwota miesięcznego wynagrodzenia podstawowego w złotych
		Szczebel
		A	B	C	D	E
1	2	3	4	5	6	7
1	I. Pracownicy gospodarczy
	Kierownik (zarządzający) kuchni (stołówki) w zakładach o liczbie łóżek (miejsc):
	- do 300	850-1.500	-	950-1.650	1.050-1.750	-
	- ponad 300	950-1.800	-	1.100-1.950	1.175-2.050	-
2	Kierownik (zarządzający) pralni, szwalni w zakładzie o liczbie łóżek:
	- do 300	850-1.400	-	950-1.550	1.050-1.650	-
	- ponad 300	950-1.700	-	1.100-1.850	1.175-1.950	-
3	Kierownik kuchni mlecznej w kuchni produkującej mieszankę dziennie w ilości:
	- do 50 l	850-1.300	-	-	1.050-1.550	-
	- 51 do 200 l	950-1.400	-	-	1.150-1.650	-
	- ponad 200 l	1.000-1.600	-	-	1.300-1.950	-
4	Kierownik magazynu w zakładzie pomocy społecznej, intendent w zakładzie pomocy społecznej lub w zakładzie rehabilitacji zawodowej inwalidów	950-1.800	-	-	1.150-2.050	-
5	Kierownik kuchni, pralni w zakładzie pomocy społecznej od 250 łóżek	950-1.700	-	-	1.150-1.950	-
6	Kierownik pralni w zakładach sanitarnych, kierownik kąpieliska w zakładach sanitarnych	-	-	-	-	1.300-1.850
7	Zastępca kierownika pralni w zakładach sanitarnych	-	-	-	-	1.150-1.700
1	II. Pracownicy obsługi	1.300-2.000	-	1.500-2.250	1.600-2.350	-
	Kuchmistrz, mistrz cukierniczy, mistrz piekarski, mistrz rzeźniczy
2	Starszy kucharz, starszy piekarz	850-1.500	-	950-1.650	1.000-1.750	-
3	Kucharz, cukiernik, piekarz	850-1.300	-	950-1.450	1.000-1.550	-
4	Pomoc kuchenna	850-1.000	-	950-1.050	1.000-1.150	-
5	Starszy pracz, pracz pralni mechanicznej	850-1.200	-	950-1.350	1.000-1.400	1.050-1.500
6	Starsza szwaczka	850-1.200	-	950-1.350	1.000-1.450	1.050-1.500
7	Szwaczka, praczka, prasowaczka	850-1.100	-	950-1.200	1.000-1.300	1.050-1.350
8	Kierownik warsztatu prowadzącego terapię zajęciową	1.250-2.000	-	-	1.600-2.450	-
9	Instruktor terapii zajęciowej	1.050-1.500	-	-	1.350-1.900	-
10	Rzemieślnik gospodarczy, ogrodnik wykwalifikowany	850-1.300	-	950-1.450	1.050-1.550	-
11	Pomoc rzemieślnika, ogrodnik	850-1.050	-	950-1.200	1.000-1.250	-
12	Robotnik terenowy, gospodarczy lub magazynowy, woźnica, grabarz, hodowca zwierząt doświadczalnych	850-1.200	-	950-1.300	1.000-1.350	1.050-1.450
13	Fasowaczka w aptece	850-1.050	-	950-1.200	1.000-1.250	-
14	Sprzątaczka w systemie czasowym	850	900-1.000	950-1.050	1.000-1.100	1.150-1.200
1	III. Pracownicy zatrudnieni przy pilnowaniu	-	-	1.050-1.400	-	-
	Komendant wartowni w Centralnej Bazie Sanitarno-Przeciwepidemicznej
2	Starszy strażnik	900-1.000	-	1.050-1.150	1.150-1.300	-
3	Strażnik	850-900	-	950	1.050-1.100	-
4	Portier, dozorca w zakładzie pomocy społecznej lub w zakładzie rehabilitacji zawodowej inwalidów	850-1.000	-	-	1.050-1.150	-
5	Dozorca, wartownik w Centralnej Bazie San.-Przeciwepidemicznej	850-900	-	950-1.000	1.050-1.100	-
1	IV. Służba techniczna	2.000-3.000	-	-	2.100-3.100	2.200-3.200
	Główny inżynier
2	Inżynier, kierownik warsztatu - pracowni	1.500-2.500	-	-	1.600-2.600	1.700-2.700
3	Technik	1.400-2.000	-	-	1.450-2.050	1.600-2.250
4	Mistrz	1.300-1.800	-	-	1.400-1.900	1.500-2.000
5	Rzemieślnik wykwalifikowany zatrudniony przy konserwacji i dokonywaniu bieżących napraw maszyn i sprzętu medycznego	1.000-1.700	-	-	1.100-1.800	1.200-1.900

§ 2. 1 Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w uzgodnieniu z Zarządem Głównym Związku Zawodowego Pracowników Służby Zdrowia i w porozumieniu z Przewodniczącym Komitetu Pracy i Płac ustali w drodze rozporządzenia zasady stosowania w zakładach, o których mowa w § 1, odpowiednich szczebli tabeli miesięcznego wynagrodzenia podstawowego, zwanej w dalszym ciągu "tabelą".

§ 3. Wynagrodzenie określone w tabeli wypłaca się miesięcznie w terminach przyjętych w danym zakładzie.

§ 4. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w uzgodnieniu z Zarządem Głównym Związku Zawodowego Pracowników Służby Zdrowia i w porozumieniu z Przewodniczącym Komitetu Pracy i Płac może uzupełnić tabelę nowymi stanowiskami i odpowiednimi dla nich stawkami.

§  5.

1. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w uzgodnieniu z Zarządem Głównym Związku Zawodowego Pracowników Służby Zdrowia ustali jednostki organizacyjne służby zdrowia i opieki społecznej uprawnione - w celu należytego zapewnienia napraw i konserwacji sprzętu medycznego oraz urządzeń instalacji technicznych - do powołania służby technicznej.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w odniesieniu do rzemieślników wykwalifikowanych zatrudnionych przy konserwacji i dokonywaniu bieżących napraw maszyn i sprzętu medycznego.

§  6.

1. Pracownikom służby technicznej przysługuje miesięczna premia w wysokości do 25% miesięcznego wynagrodzenia podstawowego, pod warunkiem:

1) dobrej jakości wykonywanych prac,

2) terminowego wykonywania prac,

3) oszczędnego zużywania materiałów,

4) bezawaryjnego działania konserwowanych maszyn i urządzeń.

2. Wysokość premii, o której mowa w ust. 1, ustala kierownik zakładu pracy.

§ 7. Po pracowników obsługi kotłowni centralnego ogrzewania (palaczy i ich pomocników, rzemieślników i robotników) stosuje się zasady płac, premie, wszelkie dodatki (np. za pracę w warunkach szkodliwych dla zdrowia i uciążliwych dla brygadzistów) oraz zasady korzystania z odzieży roboczej i ochronnej obowiązujące dla tej kategorii pracowników zatrudnionych w przedsiębiorstwach (zakładach) gospodarki komunalnej.

§ 8. 2 (utracił moc).

§  9.

1. Strażnikom i dozorcom przysługuje wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych w wysokości:

1) za każdą godzinę ponad 8 godzin na dobę bądź ponad 6 godzin w sobotę do pełnych 12 godzin na dobę (ponad 46 godzin tygodniowo do 72 godzin tygodniowo) - po 110% podstawowej stawki godzinowej,

2) za następne godziny nadliczbowe oraz godziny nadliczbowe przypadające w dni ustawowo wolne od pracy i w nocy - po 200% podstawowej stawki godzinowej.

2. Strażnikom i dozorcom przysługuje w tygodniu jeden dzień (pełne 24 godziny) wolny od pracy, z tym że co trzeci tydzień dzień wolny od pracy powinien przypadać w niedzielę.

§ 10. Z dniem wejścia w życie rozporządzenia - pracownikom objętym rozporządzeniem nie przysługuje:

1) dodatek pobierany dotychczas w myśl uchwały nr 103 Rady Ministrów z dnia 16 marca 1963 r. w sprawie podwyżki wynagrodzenia za pracę najniżej zarabiających pracowników przedsiębiorstw, instytucji i urzędów oraz obniżenia skali podatku od wynagrodzeń (Monitor Polski Nr 25, poz. 124),

2) dodatek określony w uchwale nr 301 Rady Ministrów z dnia 14 września 1963 r. w sprawie wprowadzenia przejściowego dodatku kwartalnego dla pracujących.

§  11.

1. Dla pracowników objętych regulacją płac przejściowy dodatek mieszkaniowy wprowadzony uchwałą nr 187 Rady Ministrów z dnia 20 lipca 1965 r. w sprawie wprowadzenia przejściowego dodatku mieszkaniowego (Monitor Polski Nr 43, poz. 239), w kwocie ustalonej przez wynajmującego w wyciągu z karty lokatorskiej, ulega z dniem 1 czerwca 1966 r. trwałemu zmniejszeniu o kwotę równą 50% podwyżki wynagrodzenia netto, uzyskanej w wyniku regulacji, nie wyższą jednak od dodatku mieszkaniowego.

2. Przez podwyżkę wynagrodzenia należy rozumieć wzrost netto stałych elementów wynagrodzenia, tj. wynagrodzenia podstawowego oraz dopłat do tego wynagrodzenia w głównym miejscu pracy.

3. W razie gdy kwota podwyżki (ust. 1 i 2) jest niższa niż 200% pełnego dodatku, pozostałą część dodatku, po potrąceniu kwoty określonej w ust. 2, wypłaca się do dnia 31 grudnia 1966 r.

4. Począwszy od 1 stycznia 1967 r. ustalenie wysokości pozostałej części dodatku następuje w okresach półrocznych.

5. Za podstawę do określenia wysokości pozostałej części dodatku na każde półrocze, począwszy od I półrocza 1967 r., przyjmuje się porównanie średniomiesięcznego zarobku netto z poprzedniego półrocza ze średniomiesięcznym zarobkiem netto z okresu bazowego, tj. od 1 września 1964 r. do 31 sierpnia 1965 r., powiększonego o kwotę podwyżki wynagrodzenia netto w dniu 1 czerwca 1966 r. (ust. 2).

6. Wzrost zarobku w stosunku do powiększonego zgodnie z ust. 5 zarobku bazowego skutkuje obniżenie w następnym półroczu dodatku, o którym mowa w ust. 3, w wysokości 50% uzyskanego wzrostu zarobku netto.

7. W razie uzyskania w przekroju rocznym począwszy od 1967 r. średniomiesięcznego wzrostu zarobku w wysokości co najmniej 200% kwoty dodatku, o którym mowa w ust. 3, następuje trwała utrata dodatku, niezależnie od wysokości zarobku uzyskiwanego w późniejszych okresach. W tym celu niezależnie od obliczeń półrocznych dokonuje się obliczeń zarobku osiągniętego w każdym roku kalendarzowym.

8. W zakresie uregulowanym niniejszym rozporządzeniem nie mają zastosowania przepisy uchwały nr 187 Rady Ministrów z dnia 20 lipca 1965 r. w sprawie wprowadzenia przejściowego dodatku mieszkaniowego (Monitor Polski Nr 43, poz. 239).

9. Upoważnia się Przewodniczącego Komitetu Pracy i Płac do określenia w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej i Centralną Radą Związków Zawodowych sposobu rozliczenia przejściowych dodatków mieszkaniowych wypłaconych za miesiąc czerwiec 1966 r. z uwzględnieniem przepisów ust. 1-8.

§ 12. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 25 sierpnia 1959 r. w sprawie wynagradzania niektórych pracowników gospodarczych i obsługi zatrudnionych w zakładach społecznych służby zdrowia, w kolumnach transportu sanitarnego oraz w zakładach pomocy społecznej (Dz. U. Nr 50, poz. 304).

§ 13. Wykonanie rozporządzenia porucza się Ministrowi Zdrowia i Opieki Społecznej, Przewodniczącemu Komitetu Pracy i Płac, Ministrowi Finansów oraz innym zainteresowanym ministrom.

§ 14. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 czerwca 1966 r., z tym że podwyżka wynagrodzenia za miesiąc czerwiec 1966 r. wynikająca z regulacji ulega zmniejszeniu o wypłacony za ten miesiąc dodatek mieszkaniowy lub odpowiednią jego część, jeżeli pracownik traci wskutek podwyżki prawo do tego dodatku w całości lub w części.

^* Z dniem 1 października 1972 r. nin. rozporządzenie utraciło moc w zakresie uregulowanym w rozporządzeniu z dnia 1 września 1972 r. w sprawie uposażenia pracowników zakładów społecznych służby zdrowia, zakładów pomocy społecznej i zakładów rehabilitacji zawodowej inwalidów (Dz.U.72.37.246), zgodnie z § 40 ust. 1 pkt 6 powołanego rozporządzenia zmieniającego.

¹ Z dniem 18 marca 1969 r. znosi się wymóg porozumienia z Przewodniczącym Komitetu Pracy i Płac, przewidziany w § 2 nin. rozporządzenia, zgodnie z § 3 pkt 8 rozporządzenia z dnia 14 marca 1969 r. w sprawie uproszczenia trybu działalności naczelnych i centralnych organów administracji (Dz.U.69.7.59).

² § 8 utracił moc zgodnie z § 22 pkt 6 rozporządzenia z dnia 27 grudnia 1974 r. w sprawie niektórych obowiązków i uprawnień pracowników zatrudnionych w zakładach służby zdrowia (Dz.U.74.51.326) z dniem 1 stycznia 1975 r.