Utrwalanie obrazu lub dźwięku dla celów kontroli celno-skarbowej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2021.1457

Akt obowiązujący
Wersja od: 11 sierpnia 2021 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA FINANSÓW, FUNDUSZY I POLITYKI REGIONALNEJ 1
z dnia 19 lipca 2021 r.
w sprawie utrwalania obrazu lub dźwięku dla celów kontroli celno-skarbowej

Na podstawie art. 76 ust. 6 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2021 r. poz. 422, z późn. zm.) zarządza się, co następuje:
Rozporządzenie określa:
1)
rodzaje urządzeń i środków technicznych służących do utrwalania obrazu lub dźwięku przesłuchania na odległość kontrolowanego lub świadka dla celów kontroli celno-skarbowej;
2)
sposób przechowywania, odtwarzania i kopiowania zapisów;
3)
sposób i tryb udostępniania kontrolowanemu, reprezentantowi kontrolowanego i pełnomocnikowi zapisu obrazu lub dźwięku;
4)
sposób i tryb przekazywania kontrolowanemu, reprezentantowi kontrolowanego i pełnomocnikowi kopii zapisu obrazu lub dźwięku;
5)
wysokość opłaty za sporządzenie i przekazanie kopii zapisu obrazu lub dźwięku.
Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:
1)
biegłym - należy przez to rozumieć osobę fizyczną posiadającą teoretyczne i praktyczne umiejętności lub wiedzę o charakterze specjalnym oraz dysponującą warunkami organizacyjno-technicznymi niezbędnymi do sporządzenia kopii zapisu albo odzyskania zapisu w przypadku uszkodzenia zapisanego nośnika lub samego zapisu;
2)
dokumencie elektronicznym - należy przez to rozumieć dokument elektroniczny, o którym mowa w art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2021 r. poz. 670, 952 i 1005);
3)
informatycznym nośniku danych - należy przez to rozumieć nośnik danych, o którym mowa w art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne;
4)
kopii bezpieczeństwa - należy przez to rozumieć dane, które mają służyć do odtworzenia oryginalnych danych w przypadku ich utraty lub uszkodzenia;
5)
laboratorium - należy przez to rozumieć wyspecjalizowaną jednostkę organizacyjną Krajowej Administracji Skarbowej lub inną jednostkę organizacyjną, która dysponuje personelem o odpowiednich umiejętnościach lub wiedzy o charakterze specjalnym i doświadczeniu oraz warunkami organizacyjno-technicznymi niezbędnymi do sporządzenia kopii zapisu albo odzyskania zapisu w przypadku uszkodzenia zapisanego nośnika lub samego zapisu;
6)
nośniku pierwotnym - należy przez to rozumieć informatyczny nośnik danych, na którym utrwalono przesłuchanie kontrolowanego lub świadka za pomocą urządzenia rejestrującego obraz lub dźwięk; jako nośnik pierwotny może być wykorzystany nośnik jednokrotnego albo wielokrotnego zapisu;
7)
nośniku wtórnym - należy przez to rozumieć informatyczny nośnik danych jednokrotnego zapisu, na który skopiowano zapis przesłuchania kontrolowanego lub świadka z nośnika pierwotnego;
8)
nośniku kopii - należy przez to rozumieć informatyczny nośnik danych, na który skopiowano zapis przesłuchania kontrolowanego lub świadka z nośnika pierwotnego albo wtórnego, inny niż nośnik, o którym mowa w pkt 7;
9)
nośniku kopii bezpieczeństwa - należy przez to rozumieć informatyczny nośnik danych, na który skopiowano zapis przesłuchania kontrolowanego lub świadka z nośnika pierwotnego albo wtórnego, stanowiący kopię bezpieczeństwa;
10)
zapisanym nośniku - należy przez to rozumieć nośnik pierwotny, nośnik wtórny, nośnik kopii lub nośnik kopii bezpieczeństwa;
11)
podmiocie uprawnionym - należy przez to rozumieć kontrolowanego, reprezentanta kontrolowanego lub pełnomocnika;
12)
zaawansowanym podpisie elektronicznym - należy przez to rozumieć podpis, o którym mowa w art. 3 pkt 11 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 z dnia 23 lipca 2014 r. w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług zaufania w odniesieniu do transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym oraz uchylającego dyrektywę 1999/93/WE (Dz. Urz. UE L 257 z 28.08.2014, str. 73);
13)
zapisie - należy przez to rozumieć utrwalenie obrazu lub dźwięku przesłuchania na odległość kontrolowanego lub świadka dla celów kontroli celno-skarbowej;
14)
zapisie cyfrowym - należy przez to rozumieć zapis, dla którego za pomocą funkcji skrótu można wygenerować skrót.
1. 
Do zapisu używa się urządzeń i środków technicznych utrwalających zapis na informatycznych nośnikach danych.
2. 
Zapis utrwalany jest na nośnikach umożliwiających przechowywanie danych przez okres niezbędny do prawidłowego przeprowadzenia kontroli celno-skarbowej, a także związanych z kontrolą celno-skarbową postępowań: postępowania podatkowego, postępowania w sprawach celnych, postępowania w sprawach o przestępstwo lub wykroczenie, postępowania w sprawach o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe, jeżeli przepisy ustaw dopuszczają wykorzystanie zapisu w tych postępowaniach.
1. 
Dla każdego zapisanego nośnika sporządza się metrykę identyfikacyjną, zwaną dalej "metryką".
2. 
Metryka zawiera co najmniej następujące dane:
1)
wskazanie osoby sporządzającej metrykę;
2)
datę sporządzenia metryki;
3)
numer metryki;
4)
oznaczenie kontroli celno-skarbowej;
5)
rodzaj i oznaczenie nośnika;
6)
rodzaj utrwalonej czynności, a także czas i miejsce jej przeprowadzenia;
7)
wskazanie urządzenia użytego do utrwalenia czynności lub do skopiowania zapisu;
8)
dane dotyczące zapisu;
9)
sumy kontrolne;
10)
podpis osoby sporządzającej metrykę.
3. 
Wzór metryki określa załącznik do rozporządzenia.
4. 
Metrykę opatruje się numerem nadanym zgodnie z kolejnością wykonywania zapisów i ich kopii w toku danej kontroli celno-skarbowej.
5. 
Numer metryki i oznaczenie kontroli celno-skarbowej umieszcza się na powierzchni przeznaczonej do opisywania zapisanego nośnika, o ile nośnik ją posiada.
6. 
Metrykę sporządza się w oryginale i kopiach.
7. 
Oryginał metryki przechowuje się w aktach kontroli celno-skarbowej.
8. 
Kopię metryki przechowuje się wraz z zapisanym nośnikiem w tym samym opakowaniu.
9. 
Do oryginału i kopii metryki może być dołączony wydruk zawierający sumę kontrolną każdego dokumentu elektronicznego wchodzącego w skład zapisu, zastępujący oznaczenie tej sumy w metryce. Adnotację o dołączeniu wydruku umieszcza się w polu "Sumy kontrolne" metryki.
10. 
Jeżeli w toku kontroli celno-skarbowej sporządzono więcej niż trzy metryki, do akt kontroli celno-skarbowej dołącza się wykaz metryk wskazujący w szczególności numer każdej metryki, datę sporządzenia, rodzaj i oznaczenie zapisanego nośnika, rodzaj utrwalonej czynności i numer karty w aktach kontroli celno-skarbowej, na której znajduje się metryka.
1. 
Kopię zapisu cyfrowego wykonuje się w tym samym formacie, w którym utrwalono zapis na nośniku pierwotnym lub wtórnym, bez dzielenia dokumentów elektronicznych ani wprowadzania jakichkolwiek zmian w stosunku do zapisu zarejestrowanego podczas utrwalonego przesłuchania kontrolowanego lub świadka.
2. 
Zapis cyfrowy uznaje się za skopiowany, jeżeli każda suma kontrolna dokumentu elektronicznego, który otrzymano w wyniku kopiowania, jest zgodna z sumą kontrolną dokumentu elektronicznego, którego kopiowania dokonano.
1. 
Nośnik pierwotny należy opakować, zabezpieczyć odciskiem pieczęci jednostki organizacyjnej Krajowej Administracji Skarbowej, w której prowadzone jest przesłuchanie kontrolowanego lub świadka, i umieścić na opakowaniu informacje wskazujące oznaczenie kontroli celno-skarbowej, numer metryki, datę opakowania oraz imię, nazwisko i stanowisko służbowe osoby dokonującej opakowania.
2. 
Każde otwarcie i ponowne zamknięcie opakowania nośnika pierwotnego należy odnotować w metryce, wskazując osobę dokonującą otwarcia lub zamknięcia opakowania oraz datę i miejsce dokonania tej czynności.
3. 
Nośnik pierwotny niewymagający przekazania biegłemu lub laboratorium przechowuje się jako załącznik do akt kontroli celno-skarbowej.
4. 
Do nośników zwróconych przez biegłego lub laboratorium przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio.
1. 
Jeżeli nośnik pierwotny jest dostosowany do wielokrotnego nagrywania i kasowania zapisów, po zakończeniu utrwalanego przesłuchania kontrolowanego lub świadka zapis można skopiować na nośnik wtórny. Zapis należy skopiować na nośnik wtórny, jeżeli nie można dokonać czynności określonych w § 6 ust. 1.
2. 
Do nośnika wtórnego przepisy § 6 stosuje się odpowiednio.
3. 
Po prawidłowym skopiowaniu zapisu na nośnik wtórny dopuszczalne jest użycie nośnika pierwotnego do utrwalenia innych czynności, nawet jeżeli łączy się to z uszkodzeniem lub utratą istniejącego na nim zapisu. W takim przypadku metrykę nośnika pierwotnego dołącza się do akt kontroli celno-skarbowej po zamieszczeniu w niej adnotacji o przeznaczeniu tego nośnika do zarejestrowania innych czynności. Do nośnika pierwotnego nie stosuje się wówczas przepisów § 6.
4. 
Jeżeli obsługa nośnika pierwotnego, w zakresie koniecznym do podjęcia czynności, wymaga umiejętności lub wiedzy o charakterze specjalnym, po opakowaniu przekazuje się go wraz z metryką biegłemu lub laboratorium, którzy sporządzają w metryce adnotacje o wykonanych czynnościach oraz o zgodności cech nośnika i zapisu z cechami opisanymi w metryce.
1. 
Przy każdorazowym wykonywaniu kopii zapis powinien być kopiowany bezpośrednio z nośnika pierwotnego albo wtórnego, chyba że nie jest to możliwe z powodu utraty lub uszkodzenia tego nośnika lub utrwalonego na nim zapisu; w takim przypadku wykonuje się kopie z kopii bezpieczeństwa lub kopii sporządzonej na potrzeby kontroli celno-skarbowej.
2. 
Każde wykonanie kopii odnotowuje się w metryce nośnika, z którego skopiowano zapis. Dane dotyczące kopiowania umieszcza się w metryce nośnika, na który skopiowano zapis. Wpisów w metrykach dokonuje osoba wykonująca kopiowanie.
1. 
Kopię zapisu sporządza pracownik albo funkcjonariusz Służby Celno-Skarbowej odpowiednio zatrudniony albo pełniący służbę w jednostce organizacyjnej Krajowej Administracji Skarbowej, upoważniony przez organ Krajowej Administracji Skarbowej prowadzący kontrolę celno-skarbową.
2. 
Kopię zapisu sporządza biegły lub laboratorium:
1)
w przypadku gdy jej wykonanie przez podmiot, o którym mowa w ust. 1, nie jest możliwe, łączy się z nadmiernymi trudnościami lub grozi zniszczeniem bądź zniekształceniem zapisu;
2)
na wniosek podmiotu uprawnionego.
3. 
Kopię zapisu może sporządzić biegły lub laboratorium, jeżeli zapewni to lepszą jakość skopiowanego zapisu.
4. 
W przypadku gdy kopiowania dokonuje się na wniosek podmiotu uprawnionego, a zachodzą okoliczności, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i ust. 3, kopię zapisu sporządza biegły lub laboratorium, gdy uprawniony podmiot o to wnosi.
Po zakończeniu czynności przesłuchania kontrolowanego lub świadka sporządza się kopię bezpieczeństwa z zapisu utrwalonego na nośniku pierwotnym.
Jeżeli zachodzi potrzeba zmiany opakowania nośnika pierwotnego lub wtórnego, należy dołączyć do niego dotychczasowe opakowania i wraz z metryką identyfikacyjną opakować je wspólnie oraz opisać w sposób, o którym mowa w § 6 ust. 1.
Zapisany nośnik powinien być należycie zabezpieczony przed utratą oraz przed czynnikami mogącymi spowodować utratę lub zniekształcenie zapisu, w szczególności przed oddziaływaniami termicznymi, uszkodzeniami mechanicznymi, szkodliwym działaniem światła, promieniowania, pola magnetycznego, pola elektrycznego i środków chemicznych.
1. 
Zapisy udostępnia się w budynku organu prowadzącego kontrolę celno-skarbową.
2. 
Na wniosek podmiotu uprawnionego, za zgodą organu prowadzącego kontrolę celno-skarbową, zapis może zostać udostępniony w jednostce organizacyjnej Krajowej Administracji Skarbowej właściwej dla miejscowości, w której podmiot uprawniony przebywa.
3. 
Zapis udostępnia pracownik albo funkcjonariusz Służby Celno-Skarbowej odpowiednio zatrudniony albo pełniący służbę w jednostce organizacyjnej Krajowej Administracji Skarbowej, upoważniony przez organ Krajowej Administracji Skarbowej prowadzący kontrolę celno-skarbową.
4. 
W przypadku, o którym mowa w ust. 2, zapis udostępnia pracownik albo funkcjonariusz Służby Celno-Skarbowej odpowiednio zatrudniony albo pełniący służbę w jednostce organizacyjnej Krajowej Administracji Skarbowej, upoważniony przez organ Krajowej Administracji Skarbowej, w którego siedzibie zapis jest udostępniany.
1. 
W celu prezentacji zapis obrazu lub dźwięku odtwarza się za pomocą przeznaczonego do tego celu urządzenia. Podczas odtwarzania można użyć urządzenia korygującego lub wzmacniającego utrwalony obraz lub dźwięk.
2. 
W metryce zapisanego nośnika, z którego odtwarza się zapis, należy zamieścić adnotację wskazującą czas i miejsce prezentacji, imię i nazwisko osoby przeprowadzającej prezentację oraz wykaz osób obecnych przy prezentacji zawierający ich imiona i nazwiska. Po odtworzeniu zapisu z zapisanego nośnika będącego informatycznym nośnikiem danych do metryki należy dołączyć aktualny wydruk sum kontrolnych.
3. 
Wymogów określonych w ust. 2 nie stosuje się, jeżeli zapis jest odtwarzany z nośnika kopii.
4. 
W razie uszkodzenia zapisanego nośnika lub zapisu podczas odtwarzania należy odnotować ten fakt w metryce.
1. 
Kopię zapisu na wniosek podmiotu uprawnionego przekazuje pracownik albo funkcjonariusz Służby Celno-Skarbowej odpowiednio zatrudniony albo pełniący służbę w jednostce organizacyjnej Krajowej Administracji Skarbowej, upoważniony przez organ Krajowej Administracji Skarbowej prowadzący kontrolę celno-skarbową.
2. 
Nośnik kopii wraz z kopią metryki przekazuje się podmiotom uprawnionym za pokwitowaniem odbioru. Do akt kontroli celno-skarbowej dołącza się pokwitowanie odbioru oraz kopię dowodu uiszczenia przez podmiot uprawniony opłaty za sporządzenie i przekazanie kopii zapisu.
Nie jest dopuszczalne:
1)
przekazanie zapisu na nośniku dostarczonym przez wnioskodawcę;
2)
samodzielne kopiowanie przez podmiot uprawniony udostępnionego mu zapisu.
1. 
Przepisów § 4 ust. 8, § 5 ust. 2 i § 14 ust. 2 zdanie drugie nie stosuje się do dokumentów elektronicznych podpisanych kwalifikowanym podpisem elektronicznym albo zaawansowanym podpisem elektronicznym weryfikowanym za pomocą certyfikatu celnego.
2. 
W przypadku dokumentów elektronicznych, o których mowa w ust. 1, które były przedmiotem czynności, o których mowa w § 5 ust. 1 i § 14 ust. 1, przed dołączeniem nośnika zawierającego te dokumenty do akt kontroli celno-skarbowej dokonuje się weryfikacji poprawności podpisów elektronicznych, którymi opatrzone zostały te dokumenty. Adnotację o wynikach dokonanej weryfikacji umieszcza się w metryce nośnika.
1. 
Za sporządzenie i przekazanie podmiotom uprawnionym kopii zapisu pobiera się opłatę w wysokości 6 zł za każdy informatyczny nośnik danych, na który skopiowano zapis.
2. 
Za sporządzenie i przekazanie podmiotom uprawnionym kopii zapisu sporządzonej przez biegłego lub laboratorium pobiera się opłatę w wysokości 100 zł powiększoną o 15 zł za każdy informatyczny nośnik danych, na który skopiowano zapis.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia. 2

ZAŁĄCZNIK

WZÓR

METRYKA IDENTYFIKACYJNA ZAPISANEGO NOŚNIKA

wzór

1 Minister Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej kieruje działem administracji rządowej - finanse publiczne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 6 października 2020 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej (Dz. U. poz. 1719).
2 Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 17 lipca 2017 r. w sprawie utrwalania obrazu lub dźwięku dla celów kontroli celno-skarbowej (Dz. U. poz. 1435), które utraciło moc z dniem 3 stycznia 2021 r. zgodnie z art. 37 pkt 4 ustawy z dnia 9 listopada 2018 r. o zmianie ustawy o Krajowej Administracji Skarbowej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2354).