Reglamentacja niektórych surowców, półfabrykatów i wyrobów gotowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1949.46.341

Akt utracił moc

Wersja od: 28 października 1950 r.

DEKRET

z dnia 5 sierpnia 1949 r.

o reglamentacji niektórych surowców, półfabrykatów i wyrobów gotowych.

Na podstawie art. 4 Ustawy Konstytucyjnej z dnia 19 lutego 1947 r. o ustroju i zakresie działania najwyższych organów Rzeczypospolitej Polskiej i ustawy z dnia 2 lipca 1949 r. o upoważnieniu Rządu do wydawania dekretów z mocą ustawy (Dz. U. R. P. Nr 41, poz. 302) - Rada Ministrów postanawia, a Rada Państwa zatwierdza, co następuje:

Art.  1.

Surowce, półfabrykaty i wyroby gotowe, wymagające celowego rozdziału lub zużycia na potrzeby gospodarki narodowej, mogą być uznane za artykuły reglamentowane.

Art.  2.

1. Uznanie surowców, półfabrykatów i wyrobów gotowych za artykuły reglamentowane następuje w drodze rozporządzenia Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego w porozumieniu z właściwymi ministrami.

2. Właściwy minister w porozumieniu z Przewodniczącym Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego unormuje w drodze rozporządzenia obrót, przerób, gromadzenie, spożycie i przewóz artykułów reglamentowanych.

Art.  3.

1. Rozdziału artykułów reglamentowanych dokonuje Państwowa Komisja Planowania Gospodarczego.

2. Przewodniczący Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego może zlecić wojewódzkim urzędom planowania gospodarczego lub w porozumieniu z właściwym ministrem innym władzom i przedsiębiorstwom państwowym albo organizacjom gospodarczym dokonywanie w całości lub w części rozdziału poszczególnych artykułów reglamentowanych zarówno przez ustalenie rozdzielników jak i przez określenie przydziałów.

Art.  4.

Właściwy minister w porozumieniu z Przewodniczącym Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego może w drodze rozporządzenia powierzyć przedsiębiorstwu państwowemu lub organizacji gospodarczej albo osobie prawnej gospodarowanie na zasadzie wyłączności poszczególnymi artykułami reglamentowanymi,

Art.  5.

W przypadku, gdy artykuł reglamentowany dopuszczony jest do sprzedaży bez indywidualnego przydziału, właściwy minister w porozumieniu z Przewodniczącym Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego może ustalić warunki sprzedaży.

Art.  6.

1. W przypadkach oznaczenia przy przydziale lub sprzedaży artykułu reglamentowanego celu, na jaki ma być przeznaczony, artykuł ten nie może być zużyty na inne cele ani odstąpiony bez zgody władzy, przedsiębiorstwa, organizacji lub osoby, która dokonała przydziału lub sprzedaży.

2. Zgoda na odstąpienie artykułu reglamentowanego nie jest wymagana w przypadkach:

1) gdy przydział lub sprzedaż nastąpiły w celu dalszego odstąpienia,

2) gdy odstąpienie następuje na rzecz przedsiębiorstwa państwowego, organizacji gospodarczej lub osoby prawnej, określonych w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 4,

3) gdy odstąpienie następuje między przedsiębiorstwami, organizacjami gospodarczymi i osobami, podlegającymi temu samemu ministrowi, za jego zgodą lub za zgodą upoważnionego organu.

3. Przewodniczący Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego może, w drodze rozporządzenia rozszerzyć zakres przypadków, w których nie jest wymagana zgoda na odstąpienie.

Art.  7.

1. Przewodniczący Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego w porozumieniu z właściwymi ministrami może w rozporządzeniu przewidzianym w art. 2 zobowiązać wszystkich posiadaczy artykułu reglamentowanego do zgłoszenia go do rejestracji.

2. Właściwy minister w porozumieniu z Przewodniczącym Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego określa w drodze zarządzeń opublikowanych w Monitorze Polskim terminy i dane podlegające rejestracji odnośnie poszczególnych artykułów reglamentowanych, sposób prowadzenia ewidencji zarejestrowanych artykułów, tryb związanego z tym postępowania i właściwość władz.

3. Obrót, przerób i zużycie artykułów reglamentowanych, podlegających zgłoszeniu w myśl ust. 1, wymaga uzyskania zezwolenia. Właściwy minister ustali tryb i warunki udzielania zezwoleń oraz określi władze właściwe do wydawania zezwoleń. Osoby, które nie uzyskały zezwolenia na obrót, przerób lub zużycie zgłoszonych artykułów reglamentowanych, winny zaofiarować je do skupu instytucjom wskazanym w zarządzeniu po cenach ustalonych w obowiązujących cennikach.

Art.  8.

1. Właściwy minister w porozumieniu z Przewodniczącym Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego może za wynagrodzeniem powoływać organizacje spółdzielcze oraz przedsiębiorstwa państwowe i prywatne do wykonywania zadań związanych z planowym rozdziałem artykułów reglamentowanych oraz nakazać stawianie do dyspozycji w tym celu magazynów, składów, środków przewozowych i urządzeń technicznych w ustalonych rozmiarach i na wskazanych warunkach.

2. Zasady wynagrodzenia w przypadkach przewidzianych w ust. 1 ustala właściwy minister również w porozumieniu z Ministrem Skarbu.

Art.  9.

Kto w terminie ustanowionym nie zgłosi posiadania artykułu reglamentowanego, ulega karze aresztu do roku lub grzywny albo obu tym karom łącznie.

Art.  10.

1. Kto artykuły reglamentowane, co do których wprowadzono obowiązek zgłoszenia, usuwa lub niszczy, ulega karze więzienia do lat 5 i grzywny.

2. Jeżeli sprawca działa nieumyślnie, ulega karze aresztu do roku lub grzywny.

Art.  11.

Kto bez zezwolenia lub niezgodnie z warunkami zezwolenia zbywa lub nabywa artykuł reglamentowany albo używa go na cele inne, niż określone w warunkach przydziału lub sprzedaży, ulega karze więzienia do lat 3 i grzywny.

Art.  11a. ¹

1. Kto w inny sposób, aniżeli przewidziany w artykułach poprzedzających, narusza przepisy dekretu albo rozporządzeń i ogłoszonych w Monitorze Polskim zarządzeń na jego podstawie wydanych - ulega karze aresztu do 3 miesięcy lub grzywny do 250.000 zł albo obu tym karom łącznie.

2. Orzekanie następuje w trybie postępowania karno-administracyjnego.

Art.  12. ²

W razie skazania za przestępstwo przewidziane w art. 9-11a może być orzeczony przepadek artykułów reglamentowanych, których przestępstwo dotyczy.

Art.  13.

1. Utrzymuje się w mocy obowiązujące przepisy ustaw i dekretów normujące reglamentację niektórych surowców, półfabrykatów lub wyrobów gotowych. Rozporządzenie Rady Ministrów może poddać te artykuły działaniu niniejszego dekretu.

2. Z dniem wejścia w życie rozporządzenia Rady Ministrów wydanego na podstawie ust. 1 tracą moc obowiązującą dotychczasowe przepisy o reglamentacji w odniesieniu do artykułów poddanych działaniu niniejszego dekretu.

Art.  14.

1. Z dniem wejścia w życie niniejszego dekretu tracą moc obowiązującą przepisy dekretu z dnia 27 czerwca 1946 r. o reglamentowanym zaopatrywaniu ludności w przedmioty powszedniego użytku (Dz. U. R. P. Nr 35, poz. 217).

2. Do czasu wydania odpowiednich przepisów na podstawie niniejszego dekretu utrzymuje się w mocy rozporządzenia i zarządzenia wydane na podstawie dekretu z dnia 27 czerwca 1946 r. (Dz. U. R. P. Nr 35, poz. 217).

Art.  15.

Wykonanie niniejszego dekretu porucza się Przewodniczącemu Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego oraz wszystkim ministrom.

Art.  16.

Dekret niniejszy wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

¹ Art. 11a dodany przez art. 1 pkt 1 dekretu z dnia 26 października 1950 r. (Dz.U.50.49.447) zmieniającego nin. dekret z dniem 28 października 1950 r.

² Art. 12 zmieniony przez art. 1 pkt 2 dekretu z dnia 26 października 1950 r. (Dz.U.50.49.447) zmieniającego nin. dekret z dniem 28 października 1950 r.