Art. 9. - Przekazywanie przez Państwo mienia nierolniczego na obszarze Ziem Odzyskanych i b. Wolnego Miasta Gdańska.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1946.71.389

Akt utracił moc

Wersja od: 30 października 1947 r.

Art.  9.

1. Osobom, które w związku z wojną rozpoczętą we wrześniu 1939 r. pozostawiły mienie nieruchome na tych terenach Rzeczypospolitej Polskiej w jej granicach przedwojennych, które nie weszły w skład obecnego obszaru Państwa, jeżeli osoby te stale zamieszkiwały na tych terenach przed 1 września 1939 r., jak również osobom, które na mocy umów międzynarodowych zawartych przez Państwo Polskie mają otrzymać ekwiwalent wzamian za mienie pozostawione za granicą - zarachowuje się na pokrycie ceny nabycia lub czynszu dzierżawnego za mienie przekazane im w trybie przepisów niniejszego dekretu wartość pozostawionego mienia nieruchomego.

2. W przypadku, gdy pozostawionym mieniem była nieruchomość z zakresu budownictwa mieszkaniowego, suma podlegająca zarachowaniu w myśl przepisu ustępu poprzedzającego nie może być wyższa od wartości budynku o ogólnej powierzchni użytkowej pomieszczeń równej 220 m². Rozporządzenie Rady Ministrów może w stosunku do pozostałych rodzajów mienia nieruchomego określić maksymalną sumę podlegającą zarachowaniu.

3. Zarachowanie przewidziane w ustępach poprzedzających uzależnia się od warunku stałego zamieszkania nabywcy lub dzierżawcy na obszarze Ziem Odzyskanych.

4. Rozporządzenie Ministra Ziem Odzyskanych wydane w porozumieniu z Ministrami: Skarbu, Przemysłu i Odbudowy określi zasady ustalania mienia, którego równowartość podlega zarachowaniu stosownie do przepisów ust. 1 i 2, oraz szacunku tego mienia, jak również władze powołane do wykonywania tych czynności, sposób postępowania przed tymi władzami i terminy, w jakich należy zgłaszać uprawnienia przewidziane w ustępach poprzedzających, pod sankcją utraty tych uprawnień.