Przedłużenie czasu pracy w cukrowniach w r. 1921-1922.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1921.89.660

Akt utracił moc

Wersja od: 15 października 1921 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 25 października 1921 r.

w sprawie przedłużenia czasu pracy w cukrowniach w r. 1921-1922.

Na zasadzie art. 6 p. d ustawy z dnia 18 grudnia 1919 r., o czasie pracy v. przemyśle i handlu (Dz. Ust. z 1920 r. № 2, poz. 7) Rada Ministrów zarządza co następuje:

§ 1. Zezwala się na przedłużenie czasu pracy w cukrowniach w czasie trwania kampanji roku 1921/1922 ponad 8 godzin, najwyżej jednak do 12 godzin na dobą, w każdym dniu tygodnia, nie wyłączając niedzieli, dla tych pracowników, których nieprzerwana praca jest niezbędna ze względu na produkcję cukru-o ile ze względów technicznych nie może być utworzona trzecia zmiana pracowników tej kategorji.

§ 2. Po stwierdzeniu przez właściwego inspektora pracy niemożności wprowadzenia trzeciej zmiany poszczególnych kategorji pracowników Minister Pracy i Opieki Społecznej da zainteresowanym zarządom cukrowni pozwolenie na przedłużenie czasu pracy danych kategorji pracowników m zasadach w niniejszem rozporządzeniu zawartych.

§ 3. Przy określeniu wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych stosuje się art. 16 ustawy z dnia 18 grudnia 1919 r. o czasie pracy w przemyśle i handlu.

§ 4. Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Ministrowi Pracy i Opieki Społecznej.

§ 5. Rozporządzenie niniejsze wydaje się na okres czasu od 15 października 1921 r. do 15 stycznia 1922 r.