Część 3 - SZCZEGÓŁOWA. - Prawo akcyzowe.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1947.29.122

Akt utracił moc
Wersja od: 21 listopada 1947 r.

CZĘŚĆ  III.

SZCZEGÓŁOWA.

Rozdział  1.

Akcyza od piwa.

Przedmiot akcyzy.
Art.  50.
1.
Piwo, wyrobione w kraju i sprowadzone z zagranicy, podlega akcyzie.
2.
Za piwo uważa się napój otrzymany w drodze fermentacji alkoholowej za pomocą drożdży ze słodu z dodatkiem chmielu albo także kukurydzy lub innego zboża, wszelkiego rodzaju cukru i substancji barwiących.
Art.  51.
1.
Wolne jest od akcyzy piwo, wydane pracownikom browaru tytułem bezpłatnego deputatu.
2.
Ilość piwa, wydanego pracownikom browaru jako deputat, nie może przekraczać jednego litra na jednego pracownika za każdy dzień pracy.
Art.  52.
1.
W przypadkach zwrotu do browaru w stanie niezmienionym piwa, pozostałego z rozwózkowej sprzedaży danego dnia akcyza podlega zwrotowi.
2.
Za rozwózkową sprzedaż piwa uważa się dostarczanie przez browar piwa odbiorcom własnymi środkami przewozowymi.
Art.  53.

Podstawę wymiaru akcyzy od piwa stanowi:

a)
ilość gotowego piwa,
b)
gatunek piwa (zawartość ekstraktu w jego brzeczce podstawowej) oraz
c)
rozmiar obrotu.
Art.  54.

Akcyza od piwa wynosi:

1)
od pierwszych 200.000 l piwa wszystkich gatunków łącznie, wydanych do obrotu w ciągu roku obrachunkowego:
a)
od piwa lekkiego o zawartości do 10% ekstraktu w brzeczce podstawowej - 8 zł od 1 l,
b)
od piwa pełnego o zawartości powyżej 10-15% ekstraktu w brzeczce podstawowej - 12 zł od 1 l,
c)
od piwa mocnego o zawartości powyżej 15% ekstraktu w brzeczce podstawowej - 16 zł od 1 l;
2)
od następnych 800.000 l piwa płaci się akcyzę o 5% wyższą, a od dalszych ilości piwa oraz od piwa sprowadzonego z zagranicy - o 10% wyższą od norm ustalonych w pkt 1.
Art.  55.

Wyrób piwa podlega zgłoszeniu władzy akcyzowej.

Art.  56.
1.
Do wyrobu piwa dolnej fermentacji wolno używać tylko słodu jęczmiennego ewentualnie z dodatkiem kukurydzy lub innego zboża oraz chmielu, drożdży i wody.
2.
Przy wyrobie piwa górnej fermentacji wolno używać nadto sacharozy, cukru przemienionego i skrobiowego.
3.
Barwnik oraz piwo barwiące do wyrobu piwa dolnej fermentacji mogą być sporządzone tylko z surowców, wyszczególnionych w ust. 1, a do wyrobu piwa górnej fermentacji - z surowców wyszczególnionych w ust. 1 i 2.
4.
Woda może być dodawana przy wyrobie piwa tylko przed stwierdzeniem ekstraktu w jego brzeczce podstawowej.
5.
Przepisy o wyrobie i obrocie handlowym piwa mają zastosowanie do barwnika i piwa barwiącego oraz ekstraktów piwnych (art. 57 ust. 6).
6.
Szczegółowe przepisy o wyrobie piwa i stosowaniu przepisów ust. 1-4 wyda Minister Skarbu w drodze rozporządzenia.
7.
Minister Skarbu może zezwalać na wyjątki od przepisów ust. 1-4.
Art.  57.
1.
Przez słód rozumie się każde zboże sztucznie kiełkowane.
2.
Przez ekstrakt w brzeczce piwnej rozumie się ciała stałe rozpuszczalne, pochodzące z surowców użytych do wyrobu piwa, a zawarte w brzeczce podstawowej (art. 53 lit. b) i art. 54 pkt 1 lit. a)-c).
3.
Przez brzeczkę podstawową rozumie się brzeczkę piwną w stanie, w jakim znajduje się przed dodaniem drożdży.
4.
Przez piwo barwiące rozumie się produkt, otrzymany drogą fermentacji alkoholowej z surowców, używanych do wyrobu piwa, z dodatkiem skarmelizowanego cukru.
5.
Przez barwnik rozumie się produkt otrzymany ze skarmelizowanego cukru technicznie czystego lub zawartego w słodzie.
6.
Ekstraktem piwnym jest nadający się do wyrobu piwa albo napojów podobnych do piwa produkt, zawierający składniki, wymienione w ust. 2 lub namiastki tych składników.
Art.  58.

Sposób stwierdzania zawartości ekstraktu w brzeczce podstawowej oraz dopuszczalne wahania przy stwierdzaniu tej zawartości określa Minister Skarbu.

Art.  59.

Wyrób piwa o zawartości poniżej 7% ekstraktu w brzeczce podstawowej wymaga zezwolenia Ministra Skarbu.

Art.  60.

Na wywóz z browaru brzeczki piwnej, która nie przeszła jeszcze całkowicie fermentacji, do innego browaru lub do przerobu na cele przemysłowe potrzebne jest zezwolenie urzędu akcyzowego.

Art.  61.
1.
Nazwy "piwo" wolno używać w obrocie handlowym tylko do oznaczenia takich napojów, które odpowiadają przepisom art. 56 ust. 1-3.
2.
Nazwa piwa wydanego do obrotu (lekkie, pełne, mocne) powinna odpowiadać jego gatunkowi według zawartości ekstraktu w brzeczce podstawowej, z której dane piwo pochodzi.
Art.  62.
1.
Hurtowa i detaliczna sprzedaż piwa podlega zgłoszeniu kontroli akcyzowej.
2.
Rozlew piwa poza browarem może odbywać się w hurtowych i detalicznych zakładach sprzedaży piwa. Na rozlew piwa w detalicznym zakładzie sprzedaży potrzebne jest zezwolenie władzy akcyzowej.
Art.  63.

Zabrania się:

1)
wydawania z browaru śrutowanego słodu, zacieru i drożdży piwnych bez zezwolenia władzy akcyzowej,
2)
dodawania do piwa, wywiezionego z browaru cukru, barwników, wody lub innych domieszek.

Rozdział  2.

Akcyza od napojów winnych.

Przedmiot akcyzy.
Art.  64.
1.
Napoje winne, wyrobione w kraju i sprowadzone z zagranicy, podlegają akcyzie.
2.
Do napojów winnych zalicza się:
a)
wina naturalne (gronowe, rodzynkowe i owocowe), tj. napoje powstałe z przefermentowania winogron rodzynek, owoców i jagód lub ich soków oraz rzewienia (Rheumesculentum), o zawartości powyżej 1,5% objętościowych alkoholu;
b)
wina sztuczne, tj. napoje podobne do wina, wyrobione z jakichkolwiek innych, niewymienionych w pkt a) i e) surowców o zawartości powyżej 1,5% objętościowych alkoholu;
c)
wina musujące, tj. napoje winne, z których po otwarciu naczynia wydziela się kwas węglowy, powstały w drodze dodatkowej fermentacji butelkowej, burząc zawarte w naczyniu wino;
d)
wina gazowane, tj. napoje winne, nasycone w sposób mechaniczny kwasem węglowym;
e)
miód pitny, tj. napój powstały z przefermentowania brzeczki miodowej, ewentualnie z dodatkiem chmielu, soków owocowych i jagodowych, ziół i cukru.
3.
Minister Skarbu:
a)
ustala w drodze rozporządzenia warunki, jakim powinny odpowiadać napoje winne wymienione w ust. 2 pkt a) i b);
b)
rozstrzyga w razie wątpliwości, do jakiej kategorii mają być zaliczone poszczególne napoje winne ze względu na rodzaj zużytych surowców oraz sposób wyrobu;
c)
może uznać za gazowane wina musujące, które częściowo w sposób sztuczny zostały nasycone kwasem węglowym.
4.
Napoje winne zawierające powyżej 25% objętościowych alkoholu nie podlegają akcyzie od wina, natomiast zawarty w nich alkohol etylowy podlega w całości opłacie monopolowej od spirytusu, na równi z wódkami gatunkowymi, stosownie do przepisów o monopolu spirytusowym.
Art.  65.
1.
Wolne są od akcyzy napoje winne, wyprodukowane domowym sposobem w kraju, przeznaczone do użytku we własnym gospodarstwie wytwórcy, a nie na sprzedaż.
2.
Ilość tych napojów winnych, wyrobionych domowym sposobem, nie może przekraczać łącznie z posiadanym zapasem 100 litrów rocznie.
Art.  66.

Podstawą wymiaru akcyzy od napojów winnych jest:

a)
rodzaj napoju (gronowe, owocowe, musujące, gazowane itp.),
b)
jego ilość bądź waga,
c)
zawartość alkoholu.
Art.  67.
1.
Akcyza od napojów winnych wynosi:
A)
od win naturalnych:

1) gronowych - a) zawierających do 16% alkoholu - 75 zł od butelek;

b) zawierających powyżej 16% alkoholu - 150 zł od butelki;

2) rodzynkowych 75 zł od butelki,

3) owocowych 15 zł od butelki;

B)
od win sztucznych 75 zł od butelki;
C)
od win musujących:

1) gronowych 300 zł od butelki,

2) owocowych 150 zł od butelki;

D)
od win gazowanych:

1) gronowych 150 zł od butelki,

2) owocowych 50 zł od butelki;

E)
od miodu pitnego 15 zł od butelki.
2.
Butelką w rozumieniu niniejszego prawa jest naczynie, zawierające napoje winne w ilości do 850 ml przy winach musujących i gazowanych, a 750 ml przy pozostałych napojach winnych. Jeżeli butelka zawiera większą ilość napoju winnego, niż podano wyżej, liczy się każde następne, choćby tylko rozpoczęte 750 ml bądź 850 ml zawartości napoju winnego za dalszą całą butelkę.
3.
Przy obciążeniu akcyzą napojów winnych, których ilość przy przywozie z zagranicy lub przewozie została określona wagowo, a które zostały następnie wbrew przepisom usunięte spod akcyzy podczas przewozu z wolnego składu lub z wytwórni, przyjmuje się w przypadku niemożności ustalenia ich objętości za podstawę obciążenia akcyzą wagę brutto w stosunku 1 kg brutto za 1 butelkę.
Art.  68.
1.
Na dowód uiszczenia akcyzy od napojów winnych należy nakleić na butelkach opaski akcyzowe.
2.
W przypadku sprowadzenia napojów winnych z zagranicy nie w celach zarobkowych Minister Skarbu może zezwolić na warunkach przez siebie ustalonych na uiszczenie akcyzy bez użycia opasek akcyzowych.
Art.  69.

Na wyrób napojów winnych potrzebne jest zezwolenie Ministra Skarbu w porozumieniu z Ministrem Aprowizacji i Handlu.

Art.  70.

Samoistne przedsiębiorstwa tłoczenia soków z surowców wymienionych w art. 64, przeznaczonych do wyrobu napojów winnych w wytwórniach, powinny być zgłoszone kontroli akcyzowej i podlegają nadzorowi akcyzowemu.

Art.  71.
1.
Na hurtową sprzedaż napojów winnych potrzebne jest zezwolenie władzy akcyzowej.
2.
Detaliczna sprzedaż napojów winnych podlega zgłoszeniu kontroli akcyzowej.
3.
Napoje winne mogą być wypuszczone do obrotu w kraju jedynie w butelkach. Na wyjątki może zezwalać Minister Skarbu.
Art.  72.

Zabrania się:

1)
wypuszczania do wolnego obrotu pod nazwą napojów winnych, produktów, które nie przeszły fermentacji głównej, z wyjątkiem wina sztucznego,
2)
posiadania w wytwórniach wina aparatów destylacyjnych.

Rozdział  3.

Akcyza od kwasu węglowego.

Przedmiot akcyzy.
Art.  73.

Bezwodnik kwasu węglowego w stanie skroplonym (CO2), oznaczony w dalszej części niniejszego prawa nazwą "kwas węglowy", pochodzenia naturalnego lub produkcji fabrycznej tak krajowy jak i przywieziony z zagranicy, podlega akcyzie.

Art.  74.

Podstawą wymiaru akcyzy od kwasu węglowego jest waga netto tego produktu.

Art.  75.

Akcyza od kwasu węglowego wynosi 60 zł od 1 kg.

Art.  76.

Wyrób kwasu węglowego podlega zgłoszeniu władzy akcyzowej.

Art.  77.

Zabrania się używania przy wyrobie napojów gazowanych innego kwasu węglowego, niż skroplony w butlach stalowych.

Rozdział  4.

Akcyza od kwasu octowego.

Przedmiot akcyzy.
Art.  78.
1.
Kwas octowy, wyrobiony w kraju i sprowadzony z zagranicy, podlega akcyzie.
2.
Za kwas octowy uważa się produkt, otrzymany w drodze suchej destylacji drzewa lub innych zabiegów chemicznych, w stanie oczyszczonym.
3.
Nie podlega akcyzie:
a)
kwas octowy w stanie surowym (nieoczyszczony),
b)
kwas octowy otrzymany w drodze fermentacji octowej płynów alkoholowych.
Art.  79.

Podstawą wymiaru akcyzy od kwasu octowego jest waga netto bezwodnego kwasu.

Art.  80.

Akcyza od kwasu octowego wynosi 125 zł od 1 kg bezwodnego kwasu.

Art.  81.

Na wyrób kwasu octowego potrzebne jest zezwolenie Ministra Skarbu w porozumieniu z Ministrem Przemysłu.

Art.  82.

Na rozlew i rozcieńczanie kwasu octowego potrzebne jest zezwolenie władzy akcyzowej.

Art.  83.

Na cele spożywcze może być wprowadzony do wolnego obrotu jedynie kwas octowy oczyszczony, o mocy 80% wagowych lub wyższej, pod nazwą "esencja octowa" i rozcieńczony kwas octowy pod nazwą "ocet z esencji octowej".

Rozdział  5.

Akcyza od bibułki.

Przedmiot akcyzy.
Art.  84.
1.
Bibułka, przeznaczona do palenia tytoniu, zwana w dalszym ciągu niniejszego prawa "bibułką", wyrobiona w kraju i sprowadzona z zagranicy, w stanie naturalnym lub w postaci gilz, książeczek lub arkuszy, podlega akcyzie.
2.
Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrem Przemysłu określa w drodze rozporządzenia, jaką bibułkę uważa się za przeznaczoną do palenia tytoniu.
Art.  85.

Minister Skarbu jest upoważniony do całkowitego lub częściowego zwolnienia od akcyzy bibułki, przeznaczonej na potrzeby Polskiego Monopolu Tytoniowego.

Art.  86.
1.
Podstawą wymiaru akcyzy od bibułki jest jej waga.
2.
Od bibułki, sprowadzonej z zagranicy w postaci gilz i książeczek bibułkowych, wymierza się akcyzę od ich wagi wraz z bezpośrednim opakowaniem.
Art.  87.

Akcyza od bibułki wynosi 400 zł od 1 kg.

Art.  88.
1.
Wyrób bibułki podlega zgłoszeniu władzy akcyzowej.
2.
Minister Skarbu może wprowadzić obowiązek zgłoszenia wytwórni książeczek bibułkowych i gilz.
Art.  89.

Minister Skarbu jest uprawniony do wprowadzania obowiązku zaopatrywania w trwały znak bibułki, wyrabianej w kraju.

Rozdział  6.

Akcyza od cukru.

Przedmiot akcyzy.
Art.  90.
1.
Cukier buraczany i trzcinowy (sacharoza) oraz cukier o tym samym składzie chemicznym, wyrobiony w kraju i sprowadzony z zagranicy, zarówno w stanie nieprzerobionym jak i w wyrobach, podlega akcyzie.
2.
Za cukier (sacharozę) uważa się produkt, otrzymany w przebiegu bezpośrednich i dalszych procesów fabrykacyjnych z buraków oraz innych roślin w drodze chemicznej, w stanie stałym lub płynnym, wraz z sokami, syropem i odpadkami z wyjątkiem melasy.
3.
Za melasę uważa się odciek cukrowy, otrzymany jako produkt odpadkowy przy fabrykacji cukru, o współczynniku czystości do 65%.
4.
Cukru słodowego (maltozy) nie uważa się za cukier w rozumieniu ust. 2.
Art.  91.

Podstawą wymiaru akcyzy od cukru jest:

1)
rodzaj cukru,
2)
waga brutto cukru w głowach, kostkach i kawałkach, opakowanego w paczki papierowe,
3)
waga netto cukru w głowach, kostkach i kawałkach, znajdującego się w innych opakowaniach, aniżeli wymienione w pkt 2, oraz cukru innego rodzaju.
Art.  92.

W razie niemożności przerobienia w cukrowni, znajdujących się w niej produktów, niewykończonych z przyczyn od producenta niezależnych, Minister Skarbu może zezwolić na wypuszczenie tych produktów do wolnego obrotu za opłatą akcyzy obliczonej od rzeczywistej zawartości w nich cukru, stwierdzonej w drodze analizy.

Art.  93.
1.
Akcyza od cukru wynosi 5 zł od 1 kg.
2.
Od cukru w głowach, kostkach i kawałkach pobiera się akcyzę wyższą o 10% od stawki, określonej w ust. 1.
Art.  94.

Wyrób cukru podlega zgłoszeniu władzy akcyzowej.

Art.  95.

Hurtowa sprzedaż cukru podlega zgłoszeniu kontroli akcyzowej.

Rozdział  7.

Akcyza od cukru skrobiowego.

Przedmiot akcyzy.
Art.  96.
1.
Cukier skrobiowy, wyrobiony w kraju i sprowadzony z zagranicy, zarówno w stanie nieprzerobionym jak i w wyrobach, podlega akcyzie.
2.
Za cukier skrobiowy uważa się cukier w postaci syropu oraz w stanie stałym, otrzymany ze skrobi (krochmalu), niezależnie od tego, czy przy jego wyrobie użyto innych rodzajów cukru lub produktów zawierających cukier.
3.
Jeżeli jednak przy wyrobie cukru skrobiowego zostanie użyty surowiec zawierający cukier buraczany lub trzcinowy, mają zastosowanie przepisy art. 4 niniejszego prawa.
Art.  97.
1.
Podstawą wymiaru akcyzy od cukru skrobiowego jest jego waga netto.
2. 1
Od cukru skrobiowego w paczkach papierowych pobiera się akcyzę od wagi brutto.
Art.  98.

Akcyza od cukru skrobiowego wynosi 25 zł od 1 kg.

Art.  99.

Wyrób cukru skrobiowego podlega zgłoszeniu władzy akcyzowej.

Art.  100.

Wyrób skrobi (krochmalu), mączki skrobiowej i dekstryn podlega zgłoszeniu kontroli akcyzowej.

Art.  101.

Hurtowa sprzedaż cukru skrobiowego podlega zgłoszeniu kontroli akcyzowej.

Rozdział  8.

Akcyza od sztucznych środków słodzących.

Przedmiot akcyzy.
Art.  102.
1.
Sztuczne środki słodzące, wyrobione w kraju i sprowadzone z zagranicy, podlegają akcyzie.
2.
Za sztuczne środki słodzące uważa się wszelkie nadające się do słodzenia związki chemiczne, wytworzone syntetycznie, a posiadające wyższą słodycz niż cukier (sacharoza).
3.
Do sztucznych środków słodzących zalicza się również takie wyroby, zawierające syntetyczne substancje słodzące, które nadają się do słodzenia produktów spożywczych.
4.
Przepisom niniejszego rozdziału podlegają również takie związki chemiczne, które za pomocą prostych zabiegów chemicznych mogą być przetworzone na syntetyczny środek słodzący.
Art.  103.

Podstawą wymiaru akcyzy od sztucznych środków słodzących jest ich waga netto oraz wielokrotność słodyczy w stosunku do wartości słodzącej cukru (sacharozy).

Art.  104.

Akcyza wnosi:

a)
1.500 zł od 1 kg wagi netto sztucznych środków słodzących do 220 razy słodszych od cukru,
b)
3.000 zł od 1 kg wagi netto sztucznych środków słodzących ponad 220 do 440 razy słodszych od cukru,
c)
6.000 zł od 1 kg wagi netto sztucznych środków słodzących ponad 440 razy słodszych od cukru.
Art.  105.

Na dowód uiszczenia akcyzy od sztucznych środków słodzących należy nakleić na opakowaniu sztucznych środków słodzących opaskę akcyzową.

Art.  106.

Na wyrób i przerób sztucznych środków słodzących potrzebne jest zezwolenie Ministra Skarbu w porozumieniu z Ministrem Aprowizacji i Handlu.

Art.  107.
1.
Na hurtową sprzedaż sztucznych środków słodzących potrzebne jest zezwolenie władzy akcyzowej.
2.
Detaliczna sprzedaż sztucznych środków słodzących podlega zgłoszeniu władzy akcyzowej.

Rozdział  9.

Akcyza od kart do gry.

Przedmiot akcyzy.
Art.  108.
1.
Karty do gry, wyrobione w kraju i sprowadzone z zagranicy, podlegają akcyzie.
2.
Za karty, podlegające akcyzie, uważa się wszelkie karty, których można używać do gry, bez względu na ich formę i rodzaj znaków na nich zamieszczonych.
3.
Nie podlegają akcyzie karty do gry, przeznaczone:
a)
do gier, mających na celu wyłącznie zabawianie lub pouczanie dzieci,
b)
do celów reklamowych na warunkach ustalonych przez Ministra Skarbu.
Art.  109.

Minister Skarbu może uznać za wytwórnię zakłady, trudniące się zarobkowo doprowadzeniem używanych kart do gry do stanu ponownej używalności. W tym przypadku karty takie podlegają akcyzie na równi z nowymi.

Art.  110.

Podstawą wymiaru akcyzy od kart do gry jest:

a)
ilość kart w jednej talii oraz
b)
materiał, z którego karty wyrobiono.
Art.  111.

Akcyza od kart do gry wnosi:

a)
od kart wyrobionych z papieru:

1) 100 zł od talii do 36 kart,

2) 200 zł od talii ponad 36 kart;

b)
od kart wyrobionych z innych materiałów:

1) 750 zł od talii do 36 kart,

2) 1.000 zł od talii ponad 36 kart.

Art.  112.
1.
Na dowód uiszczenia akcyzy od kart do gry zaopatruje się każdą talię w stempel urzędowy.
2.
Ponadto na opakowaniu każdej talii kart do gry powinna być naklejona opaska akcyzowa.
Art.  113.

Na wyrób kart do gry potrzebne jest zezwolenie Ministra Skarbu w porozumieniu z Ministrem Przemysłu.

Art.  114.

Sprzedaż kart do gry podlega zgłoszeniu władzy akcyzowej.

Art.  115.

Karty do gry mogą być sprzedawane tylko w nienaruszonych opakowaniach.

Rozdział  10.

Akcyza od drożdży.

Przedmiot akcyzy.
Art.  116.

Drożdże, nadające się do wypieku (piekarniane), wyrobione w kraju i sprowadzone z zagranicy, podlegają akcyzie.

Art.  117.
1.
Wolne są od akcyzy drożdże zarodowe, użyte do zacieru we własnej drożdżowni.
2.
Przepisu art. 8 ust. 2 niniejszego prawa nie stosuje się do ubytków drożdży, powstających przez wyschnięcie drożdży niesformowanych w czasie przechowywania ich w magazynie.
Art.  118.

Minister Skarbu może w drodze rozporządzenia zwalniać na warunkach przez siebie określonych od akcyzy drożdże, przeznaczone do przemysłowego wyrobu artykułów odżywczych lub leczniczych z wyłączeniem wypieku pieczywa.

Art.  119.

Podstawą wymiaru akcyzy od drożdży jest ich rodzaj i waga.

Art.  120.

Akcyza od drożdży wynosi:

a)
od drożdży prasowanych i płynnych 275 zł od 1 kg netto,
b)
od drożdży suszonych 550 zł od 1 kg netto.
Art.  121.
1.
Na dowód uiszczenia akcyzy należy nakleić na opakowaniu z drożdżami opaskę akcyzową.
2.
Akcyza od drożdży w stanie płynnym może być uiszczona bez użycia opasek akcyzowych.
Art.  122.

Na wyrób drożdży potrzebne jest zezwolenie Ministra Skarbu w porozumieniu z Ministrem Aprowizacji i Handlu.

Art.  123.

Hurtowa sprzedaż drożdży podlega zgłoszeniu władzy akcyzowej.

Art.  124.

W zakładzie handlowym wolno przechowywać drożdże tylko w całych opakowaniach. Napoczęta może być tylko jedna cegiełka drożdży prasowanych, przy czym dzielić takie drożdże przy sprzedaży w drobnych ilościach wolno wyłącznie prostopadle do opaski akcyzowej.

Art.  125.

Zabrania się:

1)
dodawania przy wyrobie drożdży piekarnianych drożdży piwnych i winnych, mączki (skrobi) lub innych domieszek,
2)
używania w piekarniach drożdży piwnych i winnych do wypieku.
1 Art. 97 ust. 2 zmieniony przez obwieszczenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 25 października 1947 r. o sprostowaniu błędu (Dz.U.47.70.436).
Nasza strona internetowa wykorzystuje pliki cookie. Jeśli zgadzasz się na używanie plików cookie kliknij "Zamknij" lub po prostu kontynuuj przeglądanie. Uzyskaj więcej informacji lub zmień ustawienia .