Dział 2 - PROWADZENIE EWIDENCJI GRUNTÓW I BUDYNKÓW - Ewidencja gruntów i budynków.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1996.158.813

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1999 r.

DZIAŁ  II

PROWADZENIE EWIDENCJI GRUNTÓW I BUDYNKÓW

Rozdział  1

Przepisy ogólne

§  30.

1. Przy prowadzeniu ewidencji wykorzystuje się dokumentację geodezyjną, która powstaje w wyniku pomiarów kraju wykonywanych na zlecenie państwowej służby geodezyjnej i kartograficznej, czynności organów administracji rządowej i organów samorządu terytorialnego oraz czynności osób realizujących swoje prawa związane z gruntem, budynkami lub lokalami.

2. Dane zawarte w ewidencji podlegają zmianie z urzędu lub na wniosek osób wymienionych w art. 20 ust. 2 pkt 1 i art. 51 ustawy.

3. Zmian w ewidencji dokonuje się na podstawie prawomocnych orzeczeń sądowych, aktów notarialnych, ostatecznych decyzji administracyjnych, a także innych aktów normatywnych.

4. Wprowadzenie zmian na podstawie dokumentów nie wymienionych w ust. 3 oraz sprostowanie błędów i omyłek w ewidencji odbywa się w trybie przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego.

§  31.

1. Prowadzenie ewidencji polega na podejmowaniu czynności związanych z zapewnieniem zgodnego z przepisami jej funkcjonowania, wydawaniu decyzji administracyjnych w zakresie przewidzianym w rozporządzeniu oraz podejmowaniu działań modernizacyjnych ewidencji.

2. Ewidencję zmodernizowaną lub założoną na podstawie niniejszego rozporządzenia prowadzi się w odniesieniu do poszczególnych obrębów.

§  32.

1. Do zadań związanych z prowadzeniem ewidencji należą:

1) zakładanie ewidencji,

2) modernizacja ewidencji,

3) gromadzenie i aktualizacja danych o gleboznawczej klasyfikacji gruntów,

4) wprowadzanie zmian w ewidencji,

5) przeprowadzanie postępowania ewidencyjnego,

6) obsługa osób korzystających z ewidencji,

7) zarządzanie systemem informatycznym i utrzymywanie jego gotowości do przekazywania danych,

8) archiwizacja danych.

2. Zbiory danych poszczególnych jednostek ewidencyjnych wchodzą do lokalnej bazy danych krajowego systemu informacji o terenie.

§ 33. W celu założenia lub modernizacji ewidencji organ prowadzący ewidencję wydaje wykonawcom geodezyjnych prac terenowych imienne upoważnienia do wykonywania czynności z tym związanych.

Rozdział  2

Założenie ewidencji

§  34.

1. Założenie ewidencji polega na wykonaniu czynności techniczno-administracyjnych, związanych z utworzeniem zbiorów głównych i pomocniczych oraz pozyskaniem po raz pierwszy danych niezbędnych do tego celu.

2. Ewidencję zakłada się, jeżeli:

1) ewidencja gruntów i budynków nie była założona w dniu wejścia w życie rozporządzenia,

2) ewidencja gruntów była założona, lecz ocena stanu technicznego wykazała brak jej przydatności dla celów modernizacji.

§  35.

1. Rozpoczęcie prac związanych z założeniem ewidencji poprzedza opracowanie i zatwierdzenie projektu:

1) założenia ewidencji budynków i modernizacji istniejącej ewidencji gruntów albo

2) założenia ewidencji gruntów i budynków.

2. Projekt modernizacji, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, wykonuje się na zasadach określonych w § 40.

3. Organ prowadzący ewidencję opracowuje projekt i przedstawia go wojewodzie do zatwierdzenia. Zatwierdzenie odbywa się w drodze rozporządzenia opublikowanego w wojewódzkim dzienniku urzędowym.

4. Zatwierdzony projekt stanowi podstawę do przystąpienia do czynności związanych z ustaleniem wykonawcy przewidzianych w nim prac.

5. Zawiadomienia o projektowanym terminie przystąpienia do zakładania ewidencji i zakresie prac dokonuje się przez obwieszczenie lub w inny zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości sposób ogłaszania.

§  36.

1. Założenie ewidencji wymaga opracowania operatu ewidencyjnego złożonego z:

1) komputerowych zbiorów danych,

2) operatu opisowo-kartograficznego,

3) operatu geodezyjno-prawnego.

2. Operat opisowo-kartograficzny jest standaryzowanym wydrukiem zawierającym połączone zawartości komputerowych zbiorów głównych i pomocniczych, w formie konwencjonalnych rejestrów i mapy.

3. Operat opisowo-kartograficzny prowadzi się w dostosowaniu do zachodzących zmian.

4. Operat geodezyjno-prawny jest zbiorem dowodów dokumentujących pierwotne wpisy do komputerowych zbiorów danych i podlega bieżącej aktualizacji w tej części, która dotyczy uzasadnień opisów ewidencyjnych. Operat jest przechowywany w ośrodku dokumentacji.

§  37.

1. Przy złożeniu ewidencji stan prawny nieruchomości wykazuje się na podstawie ksiąg wieczystych lub zbiorów dokumentów.

2. Stan prawny nieruchomości, która nie ma założonej księgi wieczystej ani zbioru dokumentów, może być wykazany na podstawie:

1) prawomocnych orzeczeń sądowych,

2) ostatecznych decyzji administracyjnych,

3) czynności prawnych dokonywanych w formie aktów notarialnych,

4) spisanych umów i ugód w postępowaniu sądowym i administracyjnym,

5) innych dokumentów posiadających moc dowodową dla ustalenia prawa własności lub władania.

3. Stwierdzenia stanu prawnego dokonuje się z uwzględnieniem dokumentów udostępnionych przez zainteresowanych.

4. Dokumenty potwierdzające stan prawny nieruchomości oraz protokoły i inne materiały o charakterze dowodowym, które powstały w trakcie czynności geodezyjno-prawnych, gromadzi się w zbiorze dowodów operatu geodezyjno-prawnego.

§  38.

1. Przebieg granic ustala się na podstawie dokumentacji geodezyjnej sporządzonej w postępowaniu:

1) rozgraniczeniowym,

2) podziałowym (administracyjnym, sądowym),

3) scaleniowym i wymiany gruntów,

4) scaleniowym pod skoncentrowane budownictwo jednorodzinne,

5) sądowym w zakresie dowodów stanowiących podstawę rozstrzygnięć sądowych,

6) uwłaszczeniowym i innych postępowaniach administracyjnych,

7) innym dopuszczonym na podstawie przepisów zarządzenia Ministrów Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa oraz Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 5 sierpnia 1996 r. w sprawie rozgraniczania nieruchomości (Monitor Polski Nr 50, poz. 469).

2. Nie wymienione w ust. 1 granice ustalone w oparciu o zgodne oświadczenie woli osób zainteresowanych w procesie zakładania i modernizacji ewidencji są granicami uznawanymi za zgodne ze stanem prawnym.

3. Szczegółowe zasady i sposób ustalenia granic przy pracach związanych z założeniem i modernizacją ewidencji gruntów określa załącznik nr 12 do rozporządzenia.

§  39.

1. Projekt operatu opisowo-kartograficznego podlega wyłożeniu do wglądu osób zainteresowanych przez okres co najmniej 7 dni. O wyłożeniu operatu zawiadamia się przez wywieszenie zawiadomienia na tablicy ogłoszeń organu prowadzącego ewidencję i właściwego miejscowo urzędu gminy.

2. Podmiotom ewidencji doręcza się zawiadomienie o wyłożeniu projektu operatu opisowo-kartograficznego. Zawiadomienie powinno w szczególności zawierać informacje dotyczące:

1) założenia nowej ewidencji,

2) miejsca i terminu wyłożenia projektu operatu,

3) możliwości sprawdzenia danych ujawnionych w opracowanym projekcie operatu opisowo-kartograficznego i konsekwencji ich niesprawdzenia,

4) sporządzenia protokołu wyłożenia projektu operatu,

5) pouczenia, że niestawienie się w terminie i miejscu określonym w zawiadomieniu nie stanowi przeszkody dla ujawnienia danych w operacie opisowo-kartograficznym.

3. Protokół wyłożenia, sporządzany dla obrębu, powinien w szczególności zawierać:

1) datę i miejsce sporządzenia oraz oznaczenie obrębu i jednostki ewidencyjnej,

2) dane jednostki rejestrowej z opracowanego projektu operatu opisowo-kartograficznego,

3) oznaczenie osób zainteresowanych, wraz z adnotacją o ich stawieniu się lub niestawieniu się,

4) zgłoszone uwagi i wnioski lub adnotację o ich niezgłoszeniu oraz adnotację o przedłożonych dokumentach i podpis osoby sprawdzającej,

5) stanowisko organu prowadzącego ewidencję o zasadności zgłoszonych uwag i wniosków,

6) potwierdzenie wprowadzenia zmian do projektu operatu opisowo-kartograficznego,

7) oznaczenie i podpis osoby sporządzającej protokół wyłożenia.

4. Protokół wyłożenia dołącza się do projektu operatu geodezyjno-prawnego.

5. Projekt operatu opisowo-kartograficznego podlega zatwierdzeniu przez organ prowadzący ewidencję gruntów. Podjęcie decyzji w tej sprawie poprzedza techniczna kontrola całości dokumentacji tworzącej ewidencję, przeprowadzona przez ośrodek dokumentacji.

6. Decyzję w sprawie zatwierdzenia projektu operatu opisowo-kartograficznego podaje się do wiadomości zainteresowanym przez jej wywieszenie na tablicy ogłoszeń w siedzibie organu oraz właściwego miejscowo urzędu gminy na okres 14 dni, a także przez podanie informacji w tej sprawie do wiadomości publicznej w sposób przyjęty w danej miejscowości. Decyzję podaje się ponadto do wiadomości publicznej w drodze obwieszczenia ogłoszonego w wojewódzkim dzienniku urzędowym.

7. Ostateczna decyzja w sprawie zatwierdzenia operatu opisowo-kartograficznego stanowi podstawę do wykonania przez ośrodek dokumentacji następujących czynności:

1) umieszczenia na dokumentach tego operatu adnotacji o ich zatwierdzeniu,

2) przyjęcia operatu geodezyjno-prawnego, operatu opisowo-kartograficznego oraz komputerowych zbiorów danych do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego.

8. Ośrodek dokumentacji przekazuje organowi prowadzącemu ewidencję kopie dokumentów operatu opisowo-kartograficznego i geodezyjno-prawnego oraz komputerowych zbiorów danych, w zakresie ustalonym przez wojewodę. Z czynności przekazania sporządza się protokół.

Rozdział  3

Modernizacja ewidencji

§  40.

1. W celu systematycznej poprawy obsługi osób korzystających z ewidencji przeprowadza się jej modernizację w sposób zapewniający ciągłe funkcjonowanie.

2. Modernizacja ma na celu w szczególności:

1) zmianę techniki prowadzenia ewidencji,

2) ujednolicenie zakresu informacyjnego ewidencji i dostosowanie go do przepisów niniejszego rozporządzenia,

3) udokumentowanie przebiegu granic,

4) stworzenie warunków do współdziałania z systemem ksiąg wieczystych,

5) usprawnienie obsługi systemu podatkowego, zagospodarowania przestrzennego i statystyki publicznej.

3. Zmiana techniki prowadzenia ewidencji polega na:

1) wprowadzeniu systemu informatycznego wspomagającego zarządzanie danymi, opartego na jednolitych standardach,

2) przejściu na komputerowe zbiory danych,

3) pełnym zintegrowaniu mapy z danymi opisowymi,

4) wprowadzeniu urzędowego postępowania zabezpieczającego wiarygodność danych,

5) założeniu komputerowych zbiorów danych archiwalnych,

6) wprowadzeniu operatu opisowo-kartograficznego dla udokumentowania stanów komputerowej bazy danych i umożliwienia bezpośredniego wglądu w ewidencję.

§ 41. Modernizację ewidencji przeprowadza się etapami określonymi w załączniku nr 13 do rozporządzenia.

§ 42. Wyniki kolejnych etapów modernizacji ewidencji, w tej ich części, która nie wiąże się z zakładaniem ewidencji budynków, nie podlegają wyłożeniu do publicznego wglądu.

Rozdział  4

Postępowanie ewidencyjne

§  43.

1. Postępowanie ewidencyjne stanowi zespół działań podejmowanych przez organ prowadzący ewidencję oraz ośrodek dokumentacji w celu zapewnienia prawidłowego funkcjonowania ewidencji.

2. Postępowanie ewidencyjne obejmuje:

1) weryfikację danych,

2) archiwizację danych,

3) ochronę danych,

4) utrzymywanie łączności operacyjnej,

5) inne czynności, w dostosowaniu do warunków lokalnych.

§  44.

1. Weryfikacja danych obejmuje:

1) sprawdzenie zgodności danych jednostki rejestrowej z treścią dokumentów dotyczących tej jednostki, zawartych w zbiorze dowodów,

2) porównanie zgodności danych dotyczących jednostki rejestrowej z wpisami zawartymi w księdze wieczystej, dotyczącej tej jednostki,

3) sprawdzenie zgodności wartości podanych w opisie przedmiotu z dokumentami źródłowymi,

4) porównanie treści mapy i sytuacji terenowej, w tym przedstawionej na zdjęciach lotniczych i stwierdzonej w trakcie inspekcji terenowych.

2. Weryfikację wykonuje się wyrywkowo w trybie kontroli doraźnych i kompleksowo co najmniej raz na 10 lat.

3. Wykonanie weryfikacji kompleksowych zapewnia organ prowadzący ewidencję.

4. Kontrole doraźne wykonuje właściwy miejscowo organ państwowej służby geodezyjnej i kartograficznej.

5. Datę weryfikacji danych odnotowuje się w objętych sprawdzeniem opisach ewidencyjnych.

§  45.

1. Archiwizacja danych ewidencyjnych należy do zakresu obowiązków ośrodka dokumentacji.

2. Akta archiwalne ewidencji, o których mowa w art. 40 ust. 4 ustawy, stanowią:

1) operat gleboznawczej klasyfikacji gruntów,

2) roczniki zdezaktualizowanych operatów opisowo-kartograficznych,

3) roczne tabulogramy Dziennika zgłoszeń zmian.

3. Archiwum użytkowe służące do obsługi osób korzystających z ewidencji stanowią:

1) operat geodezyjno-prawny,

2) operat ewidencyjny,

3) Archiwum zapisów wycofanych.

4. W komputerowej bazie danych ewidencyjnych archiwizacji podlegają:

1) określenia podmiotów ewidencji,

2) oznaczenia (identyfikatory) ewidencyjne,

3) oznaczenia ksiąg wieczystych albo zbiorów dokumentów,

4) numeryczne opisy granic działek,

5) wartości nieruchomości,

6) powierzchnie działek.

5. Dzienniki zgłoszeń zmian prowadzi się systemem rocznym, zamyka się protokolarnie na dzień 31 grudnia każdego roku i przekazuje się do archiwum zakładowego ośrodka dokumentacji po upływie trzech lat od ich zamknięcia.

§  46.

1. Baza danych podlega ochronie przed ingerencją zewnętrzną i zniszczeniem.

2. Ośrodek dokumentacji, realizujący zadania związane z krajowym systemem informacji o terenie, wprowadza dane do ewidencyjnych zbiorów komputerowych.

3. Imiennego upoważnienia wymaga wykonywanie czynności:

1) wprowadzenia lub wymiany danych powiązanych przestrzennie z innymi danymi,

2) scalenia wprowadzonych danych ze zbiorami istniejącymi,

3) korygowania elementów kontrolnych,

4) archiwizacji danych zdezaktualizowanych,

5) odnotowania wpisu.

4. Upoważnienia, o których mowa w ust. 3, wydaje i rejestruje właściwy miejscowo organ państwowej służby geodezyjnej i kartograficznej.

5. Kopie komputerowych zbiorów danych przechowuje się w wojewódzkim ośrodku dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej.

§ 47. Przy przekazywaniu danych środkami łączności komputerowej stosuje się obowiązujący standard wymiany informacji geodezyjnych.

Rozdział  5

Obsługa użytkownika ewidencji

§  48.

1. Dokumentację operacyjną ewidencji stanowią:

1) komputerowe zbiory danych,

2) operat opisowo-kartograficzny,

3) zbiory dowodów wpisów,

4) archiwum zapisów wycofanych.

2. Operatem opisowo-kartograficznym dysponuje organ prowadzący ewidencję. Pozostałe składniki dokumentacji operacyjnej znajdują się w ośrodku dokumentacji.

§  49.

1. Zmianą w ewidencji jest każda zmiana stanu faktycznego lub stanu prawnego działek i budynków w zakresie danych ewidencyjnych.

2. Organ prowadzący ewidencję rejestruje zgłoszenie zmian objętych ewidencją.

3. Zgłoszenie wymaga formy pisemnej.

4. Za przyjęcie zgłoszonych zmian nie pobiera się opłat.

§ 50. Uwzględnione w ewidencji zmiany ośrodek dokumentacji odnotowuje przez uzupełnienie zgłoszenia zmiany numerem jednostki rejestrowej (osoby lub działki), której konkretnie zmiana dotyczyła, oraz daty wprowadzenia zmiany do bazy danych. Dla zmian nie uwzględnionych ośrodek dokumentacji przygotowuje dokumenty niezbędne do podjęcia przez organ prowadzący ewidencję stosownej decyzji.

§ 51. O zmianach w ewidencji organ prowadzący ewidencję zawiadamia:

1) osoby zainteresowane,

2) właściwy organ w sprawach podatków: rolnego, leśnego i od nieruchomości,

3) właściwy miejscowo sąd rejonowy prowadzący księgi wieczyste w przypadku zmian dotyczących oznaczenia nieruchomości,

4) właściwe miejscowo organy statystyczne w zakresie zmian w cechach adresowych nieruchomości oraz dopisywanych i wykreślanych w ewidencji budynków.

§  52.

1. Organ prowadzący ewidencję udziela informacji z zakresu ewidencji.

2. Udzielanie informacji polega na ustnym przekazaniu wiadomości uzyskanych z komputerowych zbiorów danych bądź na umożliwieniu zainteresowanym wglądu do operatu opisowo-kartograficznego.

§  53.

1. Organ prowadzący ewidencję uwierzytelnia wypis i wyrys oraz kopię mapy ewidencyjnej przez opatrzenie ich stosowną klauzulą.

2. Treść i formę wypisu i wyrysu oraz treść klauzul związanych z uwierzytelnianiem określa załącznik nr 14 do rozporządzenia.

§ 54. Ośrodek dokumentacji realizuje zamówienia na udostępnianie nietypowych zestawień danych ewidencyjnych, w tym na mapy ewidencyjne, na uzgodnionych z zamawiającym warunkach umownych.

§ 55. Urzędowe zestawienia zbiorcze danych objętych ewidencją sporządza organ prowadzący ewidencję, który przesyła je do właściwego miejscowo organu państwowej służby geodezyjnej i kartograficznej.

§  56.

1. Urzędowe zestawienia zbiorcze danych objętych ewidencją stanowią:

1) wykaz gruntów na dzień 1 stycznia każdego roku,

2) wykaz budynków na dzień 1 stycznia każdego roku.

2. Wykazy sporządza państwowa służba geodezyjna i kartograficzna w terminach:

1) dla gmin do dnia 1 lutego każdego roku,

2) dla województwa do dnia 15 marca każdego roku,

3) dla kraju do dnia 15 kwietnia każdego roku.

3. W terenowych i krajowych zestawieniach zbiorczych wykazuje się powierzchnie geodezyjne.

4. Szczegółowe zasady sporządzania urzędowych zestawień zbiorczych regulują odrębne przepisy.

§  57.

1. Wykaz gruntów sporządza się według grup i podgrup rejestrowych.

2. Pole powierzchni w wykazie gruntów określa się z dokładnością do jednego hektara.

3. Wykaz gruntów zawiera powierzchnie gruntów oraz użytków gruntowych określonych w § 27.

§  58.

1. Wykaz budynków, o których mowa w § 16, sporządza się według grup rejestrowych wyszczególnionych w § 25.

2. Wykaz budynków, o których mowa w § 17, sporządza się według funkcji podstawowych wymienionych w § 29.