Rozdział 2 - Założenie ewidencji - Ewidencja gruntów i budynków.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1996.158.813

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1999 r.

Rozdział  2

Założenie ewidencji

§  34.
1.
Założenie ewidencji polega na wykonaniu czynności techniczno-administracyjnych, związanych z utworzeniem zbiorów głównych i pomocniczych oraz pozyskaniem po raz pierwszy danych niezbędnych do tego celu.
2.
Ewidencję zakłada się, jeżeli:
1)
ewidencja gruntów i budynków nie była założona w dniu wejścia w życie rozporządzenia,
2)
ewidencja gruntów była założona, lecz ocena stanu technicznego wykazała brak jej przydatności dla celów modernizacji.
§  35.
1.
Rozpoczęcie prac związanych z założeniem ewidencji poprzedza opracowanie i zatwierdzenie projektu:
1)
założenia ewidencji budynków i modernizacji istniejącej ewidencji gruntów albo
2)
założenia ewidencji gruntów i budynków.
2.
Projekt modernizacji, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, wykonuje się na zasadach określonych w § 40.
3.
Organ prowadzący ewidencję opracowuje projekt i przedstawia go wojewodzie do zatwierdzenia. Zatwierdzenie odbywa się w drodze rozporządzenia opublikowanego w wojewódzkim dzienniku urzędowym.
4.
Zatwierdzony projekt stanowi podstawę do przystąpienia do czynności związanych z ustaleniem wykonawcy przewidzianych w nim prac.
5.
Zawiadomienia o projektowanym terminie przystąpienia do zakładania ewidencji i zakresie prac dokonuje się przez obwieszczenie lub w inny zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości sposób ogłaszania.
§  36.
1.
Założenie ewidencji wymaga opracowania operatu ewidencyjnego złożonego z:
1)
komputerowych zbiorów danych,
2)
operatu opisowo-kartograficznego,
3)
operatu geodezyjno-prawnego.
2.
Operat opisowo-kartograficzny jest standaryzowanym wydrukiem zawierającym połączone zawartości komputerowych zbiorów głównych i pomocniczych, w formie konwencjonalnych rejestrów i mapy.
3.
Operat opisowo-kartograficzny prowadzi się w dostosowaniu do zachodzących zmian.
4.
Operat geodezyjno-prawny jest zbiorem dowodów dokumentujących pierwotne wpisy do komputerowych zbiorów danych i podlega bieżącej aktualizacji w tej części, która dotyczy uzasadnień opisów ewidencyjnych. Operat jest przechowywany w ośrodku dokumentacji.
§  37.
1.
Przy złożeniu ewidencji stan prawny nieruchomości wykazuje się na podstawie ksiąg wieczystych lub zbiorów dokumentów.
2.
Stan prawny nieruchomości, która nie ma założonej księgi wieczystej ani zbioru dokumentów, może być wykazany na podstawie:
1)
prawomocnych orzeczeń sądowych,
2)
ostatecznych decyzji administracyjnych,
3)
czynności prawnych dokonywanych w formie aktów notarialnych,
4)
spisanych umów i ugód w postępowaniu sądowym i administracyjnym,
5)
innych dokumentów posiadających moc dowodową dla ustalenia prawa własności lub władania.
3.
Stwierdzenia stanu prawnego dokonuje się z uwzględnieniem dokumentów udostępnionych przez zainteresowanych.
4.
Dokumenty potwierdzające stan prawny nieruchomości oraz protokoły i inne materiały o charakterze dowodowym, które powstały w trakcie czynności geodezyjno-prawnych, gromadzi się w zbiorze dowodów operatu geodezyjno-prawnego.
§  38.
1.
Przebieg granic ustala się na podstawie dokumentacji geodezyjnej sporządzonej w postępowaniu:
1)
rozgraniczeniowym,
2)
podziałowym (administracyjnym, sądowym),
3)
scaleniowym i wymiany gruntów,
4)
scaleniowym pod skoncentrowane budownictwo jednorodzinne,
5)
sądowym w zakresie dowodów stanowiących podstawę rozstrzygnięć sądowych,
6)
uwłaszczeniowym i innych postępowaniach administracyjnych,
7)
innym dopuszczonym na podstawie przepisów zarządzenia Ministrów Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa oraz Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 5 sierpnia 1996 r. w sprawie rozgraniczania nieruchomości (Monitor Polski Nr 50, poz. 469).
2.
Nie wymienione w ust. 1 granice ustalone w oparciu o zgodne oświadczenie woli osób zainteresowanych w procesie zakładania i modernizacji ewidencji są granicami uznawanymi za zgodne ze stanem prawnym.
3.
Szczegółowe zasady i sposób ustalenia granic przy pracach związanych z założeniem i modernizacją ewidencji gruntów określa załącznik nr 12 do rozporządzenia.
§  39.
1.
Projekt operatu opisowo-kartograficznego podlega wyłożeniu do wglądu osób zainteresowanych przez okres co najmniej 7 dni. O wyłożeniu operatu zawiadamia się przez wywieszenie zawiadomienia na tablicy ogłoszeń organu prowadzącego ewidencję i właściwego miejscowo urzędu gminy.
2.
Podmiotom ewidencji doręcza się zawiadomienie o wyłożeniu projektu operatu opisowo-kartograficznego. Zawiadomienie powinno w szczególności zawierać informacje dotyczące:
1)
założenia nowej ewidencji,
2)
miejsca i terminu wyłożenia projektu operatu,
3)
możliwości sprawdzenia danych ujawnionych w opracowanym projekcie operatu opisowo-kartograficznego i konsekwencji ich niesprawdzenia,
4)
sporządzenia protokołu wyłożenia projektu operatu,
5)
pouczenia, że niestawienie się w terminie i miejscu określonym w zawiadomieniu nie stanowi przeszkody dla ujawnienia danych w operacie opisowo-kartograficznym.
3.
Protokół wyłożenia, sporządzany dla obrębu, powinien w szczególności zawierać:
1)
datę i miejsce sporządzenia oraz oznaczenie obrębu i jednostki ewidencyjnej,
2)
dane jednostki rejestrowej z opracowanego projektu operatu opisowo-kartograficznego,
3)
oznaczenie osób zainteresowanych, wraz z adnotacją o ich stawieniu się lub niestawieniu się,
4)
zgłoszone uwagi i wnioski lub adnotację o ich niezgłoszeniu oraz adnotację o przedłożonych dokumentach i podpis osoby sprawdzającej,
5)
stanowisko organu prowadzącego ewidencję o zasadności zgłoszonych uwag i wniosków,
6)
potwierdzenie wprowadzenia zmian do projektu operatu opisowo-kartograficznego,
7)
oznaczenie i podpis osoby sporządzającej protokół wyłożenia.
4.
Protokół wyłożenia dołącza się do projektu operatu geodezyjno-prawnego.
5.
Projekt operatu opisowo-kartograficznego podlega zatwierdzeniu przez organ prowadzący ewidencję gruntów. Podjęcie decyzji w tej sprawie poprzedza techniczna kontrola całości dokumentacji tworzącej ewidencję, przeprowadzona przez ośrodek dokumentacji.
6.
Decyzję w sprawie zatwierdzenia projektu operatu opisowo-kartograficznego podaje się do wiadomości zainteresowanym przez jej wywieszenie na tablicy ogłoszeń w siedzibie organu oraz właściwego miejscowo urzędu gminy na okres 14 dni, a także przez podanie informacji w tej sprawie do wiadomości publicznej w sposób przyjęty w danej miejscowości. Decyzję podaje się ponadto do wiadomości publicznej w drodze obwieszczenia ogłoszonego w wojewódzkim dzienniku urzędowym.
7.
Ostateczna decyzja w sprawie zatwierdzenia operatu opisowo-kartograficznego stanowi podstawę do wykonania przez ośrodek dokumentacji następujących czynności:
1)
umieszczenia na dokumentach tego operatu adnotacji o ich zatwierdzeniu,
2)
przyjęcia operatu geodezyjno-prawnego, operatu opisowo-kartograficznego oraz komputerowych zbiorów danych do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego.
8.
Ośrodek dokumentacji przekazuje organowi prowadzącemu ewidencję kopie dokumentów operatu opisowo-kartograficznego i geodezyjno-prawnego oraz komputerowych zbiorów danych, w zakresie ustalonym przez wojewodę. Z czynności przekazania sporządza się protokół.