Oddział 11 - Roboty strzałowe w warunkach zagrożenia tąpaniami - Bezpieczeństwo i higiena pracy, prowadzenie ruchu oraz specjalistyczne zabezpieczenie przeciwpożarowe w podziemnych zakładach górniczych.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1995.67.342
Akt utracił moc Wersja od: 15 marca 2001 r.
11.
Roboty strzałowe w warunkach zagrożenia tąpaniami
Roboty strzałowe w warunkach zagrożenia tąpaniami
§ 179.
W pokładach zaliczonych do drugiego lub trzeciego stopnia zagrożenia tąpaniami wielkość zabioru i długość otworów strzałowych przy strzelaniu urabiającym ustala kierownik służby strzałowej w porozumieniu z kierownikiem służby do spraw tąpań na podstawie opinii kopalnianego zespołu do spraw tąpań.§ 180.
Po każdym strzelaniu urabiającym, wykonywanym w strefie szczególnego zagrożenia tąpaniami, wejście załogi do tej strefy oraz do przodka może nastąpić nie wcześniej niż po upływie co najmniej 30 minut.§ 181.
Po każdym strzelaniu wstrząsowym (odprężającym) wejście załogi do przodka może nastąpić nie wcześniej niż po upływie co najmniej 40 minut oraz za zgodą osoby dozoru ruchu.§ 182.
Dokumentację strzelań wstrząsowych sporządza kierownik służby strzałowej, wraz z kierownikiem służby do spraw tąpań, na podstawie opinii zespołu do spraw tąpań zakładu górniczego.§ 183.
Przed każdym strzelaniem wstrząsowym oraz przed każdym strzelaniem w strefie szczególnego zagrożenia tąpaniami, jeżeli strzelanie to odbywa się w miejscach zagrożonych wybuchem metanu lub pyłu węglowego, należy wyłączyć sieć elektryczną spod napięcia, z wyjątkiem urządzeń wentylacyjnych. Ponowne załączenie sieci elektrycznej może nastąpić po zakończeniu okresu wyczekiwania po strzałach i uprzednim skontrolowaniu miejsca wykonywania robót strzałowych.§ 184.
1.
Przy wykonywaniu strzelań urabiających i wstrząsowych w pokładach zaliczonych do drugiego lub trzeciego stopnia zagrożenia tąpaniami, miejsca odpalania otworów strzałowych, przebywania załogi oraz posterunków zabezpieczających dojście do miejsca strzelania powinny być wyznaczone: 1)
w odległości większej niż 100 m od miejsca strzelania, jeżeli znajdują się w caliźnie węglowej, 2)
w odległości większej niż 40 m, jeżeli zostały wyznaczone w wyrobiskach wygrodzonych w podsadce lub otoczeniu zrobów, 3)
poza skrzyżowaniami wyrobisk oraz strefami szczególnego zagrożenia tąpaniami.2.
Miejsca, o których mowa w ust. 1, powinny być zabezpieczone obudową wzmocnioną w sposób ustalony na podstawie opinii zespołu do spraw tąpań zakładu górniczego oraz oznakowane tablicami określającymi w szczególności czas wyczekiwania po strzelaniu przed wejściem do przodka. Lokalizację miejsc ustala kierownik służby do spraw tąpań, wspólnie z kierownikiem służby strzałowej, a w wyrobiskach miejsca te wyznacza sztygar oddziałowy.