Tytuł 2 - PRZEPISY SZCZEGÓŁOWE DOTYCZĄCE REJESTRU UNII W ODNIESIENIU DO UNIJNEGO SYSTEMU HANDLU UPRAWNIENIAMI DO EMISJI - Rozporządzenie 389/2013 ustanawiające rejestr Unii zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, decyzjami nr 280/2004/WE i nr 406/2009/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylające rozporządzenia Komisji (UE) nr 920/2010 i nr 1193/2011

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2013.122.1

Akt utracił moc
Wersja od: 22 lipca 2019 r. do: 31 grudnia 2029 r.

TYTUŁ  II

PRZEPISY SZCZEGÓŁOWE DOTYCZĄCE REJESTRU UNII W ODNIESIENIU DO UNIJNEGO SYSTEMU HANDLU UPRAWNIENIAMI DO EMISJI

Zweryfikowane emisje i zgodność

Dane dotyczące zweryfikowanych emisji instalacji lub operatora statków powietrznych

1. 
Zawsze gdy wymagają tego przepisy krajowe, każdy operator i operator statków powietrznych wybiera weryfikatora z wykazu weryfikatorów zarejestrowanych u krajowego administratora zarządzającego jego rachunkiem. Jeżeli operator lub operator statków powietrznych jest również weryfikatorem, nie może on wybrać siebie jako weryfikatora.
2. 
Krajowy administrator, właściwy organ lub - zgodnie z decyzją właściwego organu - posiadacz rachunku lub weryfikator wprowadza dane dotyczące emisji za poprzedni rok do dnia 31 marca.
3. 
Roczne dane dotyczące emisji zgłasza się w formacie określonym w załączniku IX.
4. 
Po pomyślnej weryfikacji sprawozdania operatora w sprawie emisji z instalacji za poprzedni rok lub sprawozdania operatora statków powietrznych w sprawie emisji z całej działalności lotniczej prowadzonej w poprzednim roku, przeprowadzonej zgodnie z art. 15 akapit pierwszy dyrektywy 2003/87/WE, weryfikator lub właściwy organ zatwierdza roczne zweryfikowane emisje.
5. 
Emisje zatwierdzone zgodnie z ust. 4 zostają oznaczone w rejestrze Unii przez krajowego administratora lub właściwy organ jako zweryfikowane. Właściwy organ może zdecydować, że zamiast krajowego administratora za oznaczanie emisji w rejestrze Unii jako zweryfikowane odpowiada weryfikator.
6. 
Właściwy organ może polecić krajowemu administratorowi, aby skorygował roczne zweryfikowane emisje dla danej instalacji lub danego operatora statków powietrznych w celu zapewnienia zgodności z art. 14 i 15 dyrektywy 2003/87/WE, poprzez wprowadzenie do rejestru Unii skorygowanych zweryfikowanych lub szacunkowych emisji dla danej instalacji lub danego operatora statków powietrznych za dany rok.
7. 
Jeżeli w dniu 1 maja każdego roku nie zapisano w rejestrze Unii zweryfikowanych emisji dla instalacji lub operatora statków powietrznych za poprzedni rok lub jeżeli udowodniono, że zweryfikowane emisje są nieprawidłowe, zastępcza szacunkowa liczba wprowadzona do rejestru Unii zostanie obliczona tak dokładnie, jak to tylko możliwe, zgodnie z art. 14 i 15 dyrektywy 2003/87/WE.

Blokowanie rachunków wskutek niezgłoszenia zweryfikowanych emisji

1. 
Jeżeli w dniu 1 kwietnia każdego roku nie zapisano w rejestrze Unii rocznych zweryfikowanych emisji dla instalacji lub operatora statków powietrznych za poprzedni rok, centralny administrator dopilnowuje, by rejestr Unii nadał odpowiedniemu rachunkowi posiadania operatora lub rachunkowi posiadania operatora statków powietrznych status "zablokowany".
2. 
Gdy wszystkie zaległe zweryfikowane emisje instalacji lub operatora statków powietrznych za dany rok zostaną zapisane w rejestrze Unii, centralny administrator dopilnowuje, by rejestr Unii nadał rachunkowi status "otwarty".

Obliczenia liczb statusu zgodności

1. 
Centralny administrator dopilnowuje, by w dniu 1 maja każdego roku rejestr Unii wskazał liczbę statusu zgodności za ubiegły rok dla każdej instalacji i każdego operatora statków powietrznych z otwartym lub zablokowanym rachunkiem posiadania operatora lub rachunkiem posiadania operatora statków powietrznych przez obliczenie sumy wszystkich umorzonych za bieżący okres uprawnień pomniejszonej o sumę wszystkich zweryfikowanych emisji w bieżącym okresie do bieżącego roku włącznie i powiększonej o czynnik korekty.
2. 
Czynnik korekty, o którym mowa w ust. 1, wynosi zero, jeżeli liczba statusu zgodności dla ostatniego roku poprzedniego okresu była większa od zera, ale pozostaje na tym samym poziomie co liczba statusu zgodności dla ostatniego roku poprzedniego okresu, jeśli liczba ta jest mniejsza od zera lub równa zero.
3. 
Centralny administrator dopilnowuje, by rejestr Unii zapisał liczbę statusu zgodności dla każdej instalacji i każdego operatora statków powietrznych dla każdego roku.

Transakcje

Przepisy ogólne

Wyłącznie transakcje jednoznacznie określone w niniejszym rozporządzeniu dla każdego rodzaju rachunku są inicjowane przez ten rodzaj rachunku.

Dokonywanie przekazów

1. 
W przypadku wszystkich transakcji określonych w niniejszym rozdziale, które nie są inicjowane przez zewnętrzną platformę obrotu, rejestr Unii wymaga przed zainicjowaniem transakcji potwierdzenia pozapasmowego. Transakcja zostaje zainicjowana dopiero po potwierdzeniu pozapasmowym transakcji przez innego upoważnionego przedstawiciela lub, w stosownym przepadku, dodatkowego przedstawiciela rachunku, którego zgoda jest wymagana zgodnie z ust. 23 ust. 3.
2. 
W przypadku wszystkich przekazów określonych w art. 64 i w sekcji 8 niniejszego rozdziału przekaz zostaje zainicjowany natychmiast, jeżeli jest potwierdzony między godziną 10:00 a 16:00 czasu środkowoeuropejskiego od poniedziałku do piątku włącznie, z wyjątkiem dni ustawowo wolnych od pracy w państwach członkowskich, które podjęły decyzję o zawieszeniu biegu odroczenia zgodnie z ust. 3.

Przekaz potwierdzony o innej porze zostaje zainicjowany w tym samym dniu przypadającym między poniedziałkiem a piątkiem, z wyjątkiem dni ustawowo wolnych od pracy, o których mowa w akapicie pierwszym, o godzinie 10:00 czasu środkowoeuropejskiego, jeżeli zostanie potwierdzony przed godziną 10:00 czasu środkowoeuropejskiego, lub następnego dnia przypadającego między poniedziałkiem a piątkiem, z wyjątkiem dni ustawowo wolnych od pracy, o których mowa w akapicie pierwszym, o godzinie 10:00 czasu środkowoeuropejskiego, jeżeli zostanie potwierdzony po godzinie 16:00 czasu środkowoeuropejskiego.

3. 
W przypadku wszystkich przekazów uprawnień i jednostek Kioto określonych w art. 64 i 65 oraz wszystkich przekazów określonych w art. 66 na rachunki, które nie figurują w wykazie bezpiecznych rachunków posiadacza rachunku obrotowego, stosuje się 26-godzinne odroczenie między inicjacją a powiadomieniem o przekazie w celu finalizacji zgodnie z art. 104. Bieg odroczenia zostaje zawieszony między godziną 00:00 a 24:00 czasu środkowoeuropejskiego w soboty i niedziele. Państwa członkowskie mogą również podjąć decyzję o zawieszeniu biegu odroczenia między godziną 00:00 a 24:00 czasu środkowoeuropejskiego w dniach ustawowo wolnych od pracy w danym roku, z zastrzeżeniem publikacji tej decyzji do dnia 1 grudnia roku poprzedniego.
4. 
Jeżeli przedstawiciel rachunku podejrzewa, że dany przekaz zainicjowano w sposób nielegalny, najpóźniej dwie godziny przed upływem odroczenia przewidzianego w ust. 3 przedstawiciel rachunku może zwrócić się do krajowego administratora lub, w stosownym przypadku, do centralnego administratora z wnioskiem o anulowanie przekazu w imieniu przedstawiciela rachunku, zanim zostanie przesłane powiadomienie o przekazie w celu finalizacji. Bezzwłocznie po złożeniu tego wniosku posiadacz rachunku zgłasza podejrzenie oszustwa właściwemu krajowemu organowi ścigania. Zgłoszenie to przekazuje się w ciągu 7 dni krajowemu administratorowi lub, w stosownym przypadku, do centralnemu administratorowi.
5. 
W momencie inicjacji zgodnie z ust. 1 i 2 zostaje przesłane powiadomienie do wszystkich przedstawicieli rachunku dotyczące proponowanej inicjacji przekazu.

Charakter uprawnień i nieodwracalność transakcji

1. 
Uprawnienie lub jednostka Kioto jest zamiennym, niematerialnym instrumentem, który jest zbywalny na rynku.
2. 
Niematerialny charakter uprawnień i jednostek Kioto oznacza, że zapis w rejestrze Unii stanowi wystarczające potwierdzenie prima facie prawa własności uprawnienia lub jednostki Kioto oraz potwierdzenie wszelkich innych kwestii, które zgodnie z niniejszym rozporządzeniem są kierowane lub mogą być wprowadzane do rejestru Unii.
3. 
Zamienność uprawnień i jednostek Kioto oznacza, że wszelkie obowiązki dotyczące zwrotu lub restytucji, które mogą dotyczyć uprawnienia lub jednostki Kioto zgodnie z prawem krajowym, mają zastosowanie do uprawnienia lub jednostki Kioto tego samego rodzaju.

Z zastrzeżeniem przepisów art. 70 oraz procesu uzgadniania przewidzianego w art. 103, transakcja staje się ostateczna i nieodwracalna z chwilą finalizacji transakcji zgodnie z art. 104. Nie naruszając przepisów ani środków na podstawie prawa krajowego, które mogą wiązać się z wymogiem lub nakazem wykonania nowej transakcji w rejestrze Unii, żaden przepis ustawowy, wykonawczy ani żadna zasada lub praktyka dotyczące unieważnienia kontraktów i transakcji nie prowadzi do odwołania w rejestrze transakcji, która stała się ostateczna i nieodwracalna zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

Posiadacz rachunku lub osoba trzecia nie mogą zostać pozbawieni możliwości wykonania jakichkolwiek praw lub roszczeń wynikających z podstawowej transakcji, na postawie których mogą oni mieć prawo do zwrotu, restytucji lub odszkodowania z tytułu transakcji sfinalizowanej w rejestrze Unii, np. w przypadku oszustwa czy błędu technicznego, pod warunkiem że nie prowadzi to do wycofania, unieważnienia lub odwołania transakcji w rejestrze Unii.

4. 
Nabywca i posiadacz uprawnienia lub jednostki Kioto działający w dobrej wierze nabywa prawo własności uprawnienia lub jednostki Kioto, które nie jest obciążone ewentualnymi wadami prawnymi po stronie zbywcy.

Tworzenie uprawnień

Tworzenie uprawnień

1. 
Centralny administrator może utworzyć w zależności od przypadku unijny rachunek wszystkich uprawnień do emisji, unijny rachunek wszystkich uprawnień do emisji lotniczych, unijny rachunek aukcyjny uprawnień do emisji, unijny rachunek aukcyjny uprawnień do emisji lotniczych, unijny rachunek wymiany jednostek emisji i unijny rachunek międzynarodowych jednostek emisji oraz tworzy lub anuluje rachunki i uprawnienia zgodnie z wymogami aktów prawa Unii, w tym zgodnie z wymogami art. 3e ust. 3, art. 9, art. 9a, art. 10a ust. 8 i art. 11a dyrektywy 2003/87/WE, art. 10 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1031/2010 lub art. 41 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 920/2010.
2. 
W odpowiednim czasie Komisja poleca centralnemu administratorowi, aby utworzył pewną liczbę uprawnień do emisji ogólnych równą łącznie liczbie określonej zgodnie z art. 2 ust. 1 decyzji Komisji 2010/670/UE 19  na rachunku ustanowionym na potrzeby art. 10a ust. 8 dyrektywy 2003/87/WE lub w celu przekazu na taki rachunek.
3. 
Centralny administrator dopilnowuje, by po utworzeniu uprawnienia rejestr Unii nadał każdemu uprawnieniu niepowtarzalny jednostkowy kod identyfikacyjny.
4.  20
 Uprawnienia, które są tworzone począwszy od dnia 1 stycznia 2018 r. na podstawie tabeli krajowego rozdziału uprawnień lub tabeli uprawnień do międzynarodowych jednostek emisji państwa członkowskiego, które powiadomiło Radę Europejską o swoim zamiarze wystąpienia z Unii zgodnie z art. 50 Traktatu o Unii Europejskiej, lub które mają być sprzedane na aukcji przez platformę aukcyjną wyznaczoną przez takie państwo członkowskie, są oznaczane przy pomocy kodu kraju i dają się odróżnić na podstawie roku utworzenia. Uprawnień utworzonych na rok 2018 nie oznacza się przy pomocy kodu kraju w sytuacji, w której prawo Unii nie przestaje mieć zastosowania w tym państwie członkowskim do dnia 30 kwietnia 2019 r. lub gdy w wystarczającym stopniu zagwarantowano, że do umorzenia uprawnień dojdzie nie później niż do dnia 15 marca 2019 r. w sposób prawnie wiążący, zanim Traktaty przestaną mieć zastosowanie w odniesieniu do tego państwa członkowskiego. Państwo członkowskie, którego to dotyczy, przekazuje bezzwłocznie po dniu 15 marca 2019 r. państwom członkowskim i Komisji sprawozdanie dotyczące przestrzegania przepisów.

Od dnia następującego po dniu, w którym złożone zostaną oba instrumenty ratyfikacyjne umowy o wystąpieniu, uprawnień utworzonych na rok 2019 i 2020 nie oznacza się przy pomocy kodu kraju w przypadkach, gdy postanowienia umowy o wystąpieniu tego państwa członkowskiego z Unii Europejskiej nakładają na nie obowiązek przestrzegania przepisów dyrektywy 2003/87/WE w odniesieniu do emisji powstałych w tych latach..

Przekazy na rachunki przed aukcjami i przydziałem

Przekaz uprawnień do emisji ogólnych będących przedmiotem aukcji

1. 
Centralny administrator w odpowiednim czasie dokonuje w imieniu odpowiedniego organizatora aukcji wyznaczonego zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1031/2010 przekazu uprawnień do emisji ogólnych z unijnego rachunku wszystkich uprawnień do emisji na unijny rachunek aukcyjny w ilości odpowiadającej rocznym wielkościom określonym zgodnie z art. 10 wspomnianego rozporządzenia.
2. 
W przypadku dostosowania rocznych wielkości zgodnie z art. 14 rozporządzenia (UE) nr 1031/2010 centralny administrator w zależności od przypadku dokonuje przekazu odpowiedniej ilości uprawnień do emisji ogólnych z unijnego rachunku wszystkich uprawnień do emisji na unijny rachunek aukcyjny lub z unijnego rachunku aukcyjnego na unijny rachunek wszystkich uprawnień do emisji.

Przekaz uprawnień do emisji ogólnych przydzielanych bezpłatnie

Centralny administrator w odpowiednim czasie dokonuje przekazu uprawnień do emisji ogólnych z unijnego rachunku wszystkich uprawnień do emisji na unijny rachunek przydziału uprawnień do emisji w ilości odpowiadającej sumie uprawnień przydzielanych bezpłatnie zgodnie z tabelami krajowego rozdziału uprawnień każdego państwa członkowskiego.

Przekaz uprawnień do emisji ogólnych do rezerwy dla nowych instalacji

1. 
Centralny administrator w odpowiednim czasie dokonuje przekazu uprawnień do emisji ogólnych z unijnego rachunku wszystkich uprawnień do emisji na unijny rachunek rezerwy dla nowych instalacji w ilości odpowiadającej pięciu procentom ogólnounijnej ilości uprawnień określonej decyzjami przyjętymi zgodnie z art. 9 i 9a dyrektywy 2003/87/WE, pomniejszonej o liczbę określoną zgodnie z art. 41 ust. 2 niniejszego rozporządzenia.
2. 
Jeżeli ogólnounijna ilość uprawnień zostaje zwiększona decyzją przyjętą zgodnie z art. 9 i 9a dyrektywy 2003/87/WE, centralny administrator dokonuje przekazu dodatkowych uprawnień do emisji ogólnych z unijnego rachunku wszystkich uprawnień do emisji na unijny rachunek rezerwy dla nowych instalacji w ilości odpowiadającej pięciu procentom zwiększenia ogólnounijnej ilości uprawnień.
3. 
Jeżeli ogólnounijna ilość uprawnień zostaje zmniejszona decyzją przyjętą zgodnie z art. 9 i 9a dyrektywy 2003/87/WE, centralny administrator usuwa uprawnienia do emisji ogólnych z unijnego rachunku rezerwy dla nowych instalacji w ilości odpowiadającej pięciu procentom zmniejszenia ogólnounijnej ilości uprawnień.
4. 
W przypadku przydziału dla nowych instalacji lub przydziału dla nowych instalacji w następstwie znaczącego zwiększenia zdolności produkcyjnej zgodnie z art. 19 i 20 2011/278/UE ostateczna ilość uprawnień przydzielanych bezpłatnie operatorowi na cały okres rozliczeniowy, wprowadzona do EUTL zgodnie z art. 51 ust. 2 niniejszego rozporządzenia, zostaje przekazana przez centralnego administratora z unijnego rachunku rezerwy dla nowych instalacji na unijny rachunek przydziału uprawnień do emisji.

Przekaz uprawnień do emisji lotniczych będących przedmiotem aukcji

1. 
Centralny administrator w odpowiednim czasie dokonuje w imieniu odpowiedniego organizatora aukcji wyznaczonego zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1031/2010 przekazu uprawnień do emisji lotniczych z unijnego rachunku wszystkich uprawnień do emisji lotniczych na unijny rachunek aukcyjny uprawnień do emisji lotniczych w ilości odpowiadającej rocznym wielkościom określonym zgodnie z art. 12 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1031/2010.
2. 
W przypadku dostosowania rocznych wielkości zgodnie z art. 14 rozporządzenia (UE) nr 1031/2010 centralny administrator w zależności od przypadku dokonuje przekazu odpowiedniej ilości uprawnień do emisji lotniczych z unijnego rachunku wszystkich uprawnień do emisji lotniczych na unijny rachunek aukcyjny uprawnień do emisji lotniczych lub z unijnego rachunku aukcyjnego uprawnień do emisji lotniczych na unijny rachunek wszystkich uprawnień do emisji lotniczych.

Przekaz uprawnień do emisji lotniczych przydzielanych bezpłatnie

1. 
Centralny administrator w odpowiednim czasie dokonuje przekazu uprawnień do emisji lotniczych z unijnego rachunku wszystkich uprawnień do emisji lotniczych na unijny rachunek przydziału uprawnień do emisji lotniczych w ilości odpowiadającej sumie uprawnień do emisji lotniczych przydzielanych bezpłatnie określonej decyzją Komisji przyjętą na podstawie art. 3e ust. 3 dyrektywy 2003/87/WE.
2. 
Jeżeli liczba uprawnień do emisji lotniczych przydzielanych bezpłatnie zostaje zwiększona decyzją przyjętą na podstawie art. 3e ust. 3 dyrektywy 2003/87/WE, centralny administrator dokonuje przekazu dodatkowych uprawnień do emisji lotniczych z unijnego rachunku wszystkich uprawnień do emisji lotniczych na unijny rachunek przydziału uprawnień do emisji lotniczych w ilości odpowiadającej zwiększeniu liczby uprawnień do emisji lotniczych przydzielanych bezpłatnie.
3. 
Jeżeli liczba uprawnień do emisji lotniczych przydzielanych bezpłatnie zostaje zmniejszona decyzją przyjętą na podstawie art. 3e ust. 3 dyrektywy 2003/87/WE, centralny administrator usuwa uprawnienia do emisji lotniczych z unijnego rachunku przydziału uprawnień do emisji lotniczych w ilości odpowiadającej zmniejszeniu liczby uprawnień do emisji lotniczych przydzielanych bezpłatnie.

Przekaz uprawnień do emisji lotniczych do specjalnej rezerwy

1. 
Centralny administrator w odpowiednim czasie dokonuje przekazu uprawnień do emisji lotniczych z unijnego rachunku wszystkich uprawnień do emisji lotniczych na unijny rachunek specjalnej rezerwy w ilości odpowiadającej liczbie uprawnień do emisji lotniczych w specjalnej rezerwie określonej decyzją Komisji przyjętą na podstawie art. 3e ust. 3 dyrektywy 2003/87/WE.
2. 
Jeżeli liczba uprawnień do emisji lotniczych w specjalnej rezerwie zostaje zwiększona decyzją przyjętą na podstawie art. 3e ust. 3 dyrektywy 2003/87/WE, centralny administrator dokonuje przekazu dodatkowych uprawnień do emisji lotniczych z unijnego rachunku wszystkich uprawnień do emisji lotniczych na unijny rachunek specjalnej rezerwy w ilości odpowiadającej zwiększeniu liczby uprawnień do emisji lotniczych w specjalnej rezerwie.
3. 
Jeżeli liczba uprawnień do emisji lotniczych w specjalnej rezerwie zostaje zmniejszona decyzją przyjętą na podstawie art. 3e ust. 3 dyrektywy 2003/87/WE, centralny administrator usuwa uprawnienia do emisji lotniczych z unijnego rachunku specjalnej rezerwy w ilości odpowiadającej zmniejszeniu liczby uprawnień w specjalnej rezerwie.
4. 
W przypadku przydziału ze specjalnej rezerwy zgodnie z art. 3f dyrektywy 2003/87/WE ostateczna ilość uprawnień do emisji lotniczych przydzielanych bezpłatnie operatorowi statków powietrznych na cały okres rozliczeniowy, wprowadzona do EUTL zgodnie z art. 54 ust. 2 niniejszego rozporządzenia, zostaje automatycznie przekazana z unijnego rachunku specjalnej rezerwy na unijny rachunek przydziału do emisji lotniczych.

Przekaz uprawnień do emisji ogólnych na unijny rachunek wszystkich uprawnień do emisji

Z końcem każdego okresu rozliczeniowego centralny administrator przekazuje na unijny rachunek wszystkich uprawnień do emisji wszystkie uprawnienia pozostające na unijnym rachunku przydziału uprawnień do emisji oraz na unijnym rachunku rezerwy dla nowych instalacji.

Przekaz uprawnień de emisji lotniczych na unijny rachunek wszystkich uprawnień do emisji lotniczych

Z końcem każdego okresu rozliczeniowego centralny administrator przekazuje na unijny rachunek wszystkich uprawnień do emisji lotniczych wszystkie uprawnienia pozostające na unijnym rachunku specjalnej rezerwy.

Usuwanie uprawnień do emisji lotniczych

Centralny administrator dopilnowuje, aby z końcem każdego okresu rozliczeniowego wszystkie uprawnienia pozostałe na unijnym rachunku przydziału uprawnień do emisji lotniczych przekazywano na unijny rachunek usunięcia uprawnień.

Przydział dla instalacji stacjonarnych

Wprowadzenie tabeli krajowego rozdziału uprawnień do EUTL

1. 
Do dnia 31 grudnia 2012 r. każde państwo członkowskie zgłasza swoją tabelę krajowego rozdziału uprawnień na okres 2013-2020. Państwa członkowskie zapewniają, by tabele krajowego rozdziału uprawnień zawierały informacje określone w załączniku X.
2. 
Jeżeli Komisja uzna, że tabela krajowego rozdziału uprawnień jest zgodna z dyrektywą 2003/87/WE, decyzją 2011/278/UE i decyzjami przyjętymi przez Komisję zgodnie z art. 10c ust. 6 dyrektywy 2003/87/WE, poleca centralnemu administratorowi, aby wprowadził tabelę krajowego rozdziału uprawnień do EUTL. W przeciwnym wypadku w odpowiednim okresie odmawia przyjęcia tabeli krajowego rozdziału uprawnień i bezzwłocznie informuje o tym dane państwo członkowskie, podając przyczyny odmowy oraz przedstawiając kryteria, jakie należy spełnić, aby kolejne zgłoszenie zostało przyjęte. Dane państwo członkowskie w ciągu trzech miesięcy przedkłada Komisji zmienioną tabelę krajowego rozdziału uprawnień.

Zmiany w tabelach krajowego rozdziału uprawnień

1. 
Krajowy administrator wprowadza zmiany w tabeli krajowego rozdziału uprawnień w EUTL, jeżeli:
a)
zezwolenie instalacji unieważniono lub jeżeli ono wygasło;
b)
instalacja zaprzestała działalności;
c)
instalację podzielono na co najmniej dwie instalacje;
d)
co najmniej dwie instalacje zostały połączone w jedną.
2. 
Państwo członkowskie powiadamia Komisję o zmianach w tabeli krajowego rozdziału uprawnień dotyczących:
a)
przydziałów dla nowych instalacji lub przydziałów dla nowych instalacji w następstwie znaczącego zwiększenia zdolności produkcyjnej;
b)
częściowego zaprzestania działalności i znaczącego zmniejszenia zdolności produkcyjnej;
c)
bezpłatnego przydziału zgodnie z art. 10c dyrektywy 2003/87/WE, który jest uzasadniony w świetle rozwoju inwestycji podjętych i zgłoszonych Komisji zgodnie z art. 10c ust. 1 wspomnianej dyrektywy;
d)
wszelkich innych zmian, o których nie wspomniano w ust. 1.

Po otrzymaniu powiadomienia zgodnie z akapitem pierwszym, jeżeli Komisja uzna, że zmiany w tabeli krajowego rozdziału uprawnień są zgodne z dyrektywą 2003/87/WE, decyzją 2011/278/UE i decyzjami przyjętymi przez Komisję zgodnie z art. 10c ust. 6 dyrektywy 2003/87/WE, poleca centralnemu administratorowi, aby wprowadził odpowiednie zmiany do tabelę krajowego rozdziału uprawnień znajdującej się w EUTL. W przeciwnym wypadku w odpowiednim okresie odmawia przyjęcia zmian i bezzwłocznie informuje o tym dane państwo członkowskie, podając przyczyny odmowy oraz przedstawiając kryteria, jakie należy spełnić, aby kolejne zgłoszenie zostało przyjęte.

Bezpłatny przydział uprawnień do emisji ogólnych

1. 
Krajowy administrator wskazuje w tabeli krajowego rozdziału uprawnień dla każdego operatora, każdego roku i każdej podstawy prawnej określonej w załączniku X, czy dana instalacja powinna otrzymać przydział na odnośny rok.
2. 
Od dnia 1 lutego 2013 r. centralny administrator dopilnowuje, by rejestr Unii automatycznie przekazywał uprawnienia do emisji ogólnych z unijnego rachunku przydziału uprawnień do emisji zgodnie z odpowiednią tabelą krajowego rozdziału uprawnień na odpowiedni otwarty lub zablokowany rachunek posiadania operatora, uwzględniając zasady automatycznego przekazywania uprawnień określone w specyfikacjach dotyczących wymiany danych i specyfikacjach technicznych przewidzianych w art. 105.
3. 
W przypadku gdy wyłączony rachunek posiadania operatora nie otrzyma uprawnień na mocy ust. 2, uprawnienia te nie zostaną przekazane na ten rachunek, jeżeli zostanie mu następnie nadany status "otwarty".
4. 
Centralny administrator dopilnowuje, by operator mógł przekazywać z powrotem nadwyżkę uprawnień na unijny rachunek przydziału uprawnień do emisji, w przypadku gdy centralny administrator wprowadził zmianę do tabeli krajowego rozdziału uprawnień danego państwa członkowskiego zgodnie z art. 52 ust. 2, aby poprawić nadmierny przydział uprawnień dla operatora, i właściwy organ zwrócił się do operatora o zwrot takiej nadwyżki uprawnień.

Przydział dla operatorów statków powietrznych

Wprowadzenie tabeli krajowego rozdziału uprawnień do emisji lotniczych do EUTL

1. 
Do dnia 30 września 2012 r. każde państwo członkowskie zgłasza Komisji swoją tabelę krajowego rozdziału uprawnień do emisji lotniczych na okres 2013-2020. Państwa członkowskie zapewniają, by tabele krajowego rozdziału uprawnień do emisji lotniczych zawierały informacje określone w załączniku XI.
2. 
Jeżeli Komisja uzna, że tabela krajowego rozdziału uprawnień do emisji lotniczych jest zgodna z dyrektywą 2003/87/WE, w szczególności z przydziałami uprawnień obliczonymi i opublikowanymi przez państwa członkowskie zgodnie z art. 3e ust. 4 wspomnianej dyrektywy, poleca centralnemu administratorowi, aby wprowadził tabelę krajowego rozdziału uprawnień do emisji lotniczych do EUTL. W przeciwnym wypadku w odpowiednim okresie odmawia przyjęcia tabeli krajowego rozdziału uprawnień do emisji lotniczych i bezzwłocznie informuje o tym dane państwo członkowskie, podając przyczyny odmowy oraz przedstawiając kryteria, jakie należy spełnić, aby kolejne zgłoszenie zostało przyjęte. Dane państwo członkowskie w ciągu trzech miesięcy przedkłada Komisji zmienioną tabelę krajowego rozdziału uprawnień do emisji lotniczych.

Zmiany w tabelach krajowego rozdziału uprawnień do emisji lotniczych

1. 
Krajowy administrator wprowadza zmiany w tabeli krajowego rozdziału uprawnień do emisji lotniczych w EUTL, jeżeli:
a)
operator statków powietrznych zaprzestał prowadzenia całej działalności objętej załącznikiem I do dyrektywy 2003/87/WE;
b)
operatora statków powietrznych podzielono na co najmniej dwóch operatorów;
c)
co najmniej dwóch operatorów statków powietrznych zostało połączonych w jednego operatora statków powietrznych.
2. 
Państwo członkowskie powiadamia Komisję o zmianach w tabeli krajowego rozdziału uprawnień do emisji lotniczych dotyczących:
a)
wszelkich przydziałów ze specjalnej rezerwy zgodnie z art. 3f dyrektywy 2003/87/WE;
b)
dostosowań wynikających z przyjęcia środków zgodnie z art. 25a dyrektywy 2003/87/WE;
c)
wszelkich innych zmian, o których nie wspomniano w ust. 1.
3. 
Jeżeli Komisja uzna, że zmiany w tabeli krajowego rozdziału uprawnień do emisji lotniczych są zgodne z dyrektywą 2003/87/WE, w szczególności z przydziałami uprawnień obliczonymi i opublikowanymi zgodnie z art. 3f ust. 7 wspomnianej dyrektywy w przypadku przydziałów ze specjalnej rezerwy, poleca centralnemu administratorowi, aby wprowadził odpowiednie zmiany w tabeli krajowego rozdziału uprawnień do emisji lotniczych w EUTL. W przeciwnym wypadku w odpowiednim okresie odmawia przyjęcia zmian i bezzwłocznie informuje o tym państwo członkowskie, podając przyczyny odmowy oraz przedstawiając kryteria, jakie należy spełnić, aby kolejne zgłoszenie zostało przyjęte.
4. 
Jeżeli w połączeniu operatorów statków powietrznych biorą udział operatorzy statków powietrznych zarządzani przez różne państwa członkowskie, zmianę zgodnie z ust. 1 lit. c) inicjuje krajowy administrator zarządzający operatorem statków powietrznych, którego przydział ma zostać włączony do przydziału innego operatora statków powietrznych. Przed wprowadzeniem zmiany wymagana jest zgoda krajowego administratora zarządzającego operatorem statków powietrznych, którego przydział obejmie przydział przyłączonego operatora statków powietrznych.

Bezpłatny przydział uprawnień do emisji lotniczych

1. 
Krajowy administrator wskazuje w tabeli krajowego rozdziału uprawnień do emisji lotniczych dla każdego operatora statków powietrznych i każdego roku, czy dany operator statków powietrznych powinien otrzymać przydział na odnośny rok.
2. 
Od dnia 1 lutego 2013 r. centralny administrator dopilnowuje, by rejestr Unii automatycznie przekazywał uprawnienia do emisji lotniczych z unijnego rachunku przydziału uprawnień do emisji lotniczych zgodnie z odpowiednią tabelą rozdziału uprawnień na odpowiedni otwarty lub zablokowany rachunek posiadania operatora statków powietrznych, uwzględniając zasady automatycznego przekazywania uprawnień określone w specyfikacjach dotyczących wymiany danych i specyfikacjach technicznych przewidzianych w art. 105.
3. 
W przypadku gdy wyłączony rachunek posiadania operatora statków powietrznych nie otrzyma uprawnień na mocy ust. 2, uprawnienia te nie zostaną przekazane na ten rachunek, jeżeli zostanie mu następnie nadany status "otwarty".
4.  21
 Jeżeli umowa zgodnie z art. 25 dyrektywy 2003/87/WE obowiązuje i wymaga przekazania uprawnień do emisji lotniczych na rachunki posiadania operatorów statków powietrznych w rejestrze innego systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych, centralny administrator we współpracy z administratorem innego rejestru, dopilnowuje, by rejestr Unii przekazał uprawnienia do emisji lotniczych z unijnego rachunku przydziału uprawnień do emisji lotniczych na odpowiednie rachunki w innym rejestrze.
5.  22
 Jeżeli umowa zgodnie z art. 25 dyrektywy 2003/87/WE obowiązuje i wymaga przekazania uprawnień do emisji lotniczych odpowiadających innemu systemowi handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych operatorom statków powietrznych posiadającym rachunki w rejestrze Unii, centralny administrator we współpracy z administratorem innego rejestru dopilnowuje, by rejestr Unii przekazał uprawnienia do emisji lotniczych z odpowiednich rachunków innego rejestru na rachunki posiadania operatora statków powietrznych w rejestrze Unii, po zatwierdzeniu przez właściwy organ odpowiedzialny za zarządzanie innym systemem handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych.

Zwrot uprawnień do emisji lotniczych

W przypadku wprowadzenia zmiany w tabeli krajowego rozdziału uprawnień do emisji lotniczych zgodnie z art. 25a dyrektywy 2003/87/WE po przekazaniu uprawnień na rachunki posiadania operatora statków powietrznych na dany rok zgodnie z art. 56 niniejszego rozporządzenia, centralny administrator wykonuje wszelkie transfery wymagane przez wszelkie środki przyjęte zgodnie z art. 25a dyrektywy 2003/87/WE.

Wykorzystywanie jednostek CER i ERU

Stan posiadania międzynarodowych jednostek emisji w rejestrze Unii

1. 
Centralny administrator dopilnowuje, aby CER i ERU dotyczące projektów w państwach członkowskich były przechowywane na rachunkach ETS w rejestrze Unii, jedynie jeżeli ich emisja nie została objęta zakazem zgodnie z art. 11b dyrektywy 2003/87/WE.

Centralny administrator dopilnowuje, by ERU wydane w odniesieniu do redukcji emisji dokonanych do dnia 31 grudnia 2012 r., ale związanych z projektami w państwach członkowskich dotyczącymi działalności niewymienionych w załączniku I do dyrektywy 2003/87/WE zmienionej rozporządzeniem (WE) nr 219/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady 23 , lecz wymienionych w załączniku I do dyrektywy 2003/87/WE zmienionej dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/29/WE 24  były przechowywane na rachunkach ETS w rejestrze Unii, jedynie jeżeli zostały wydane przed dniem 30 kwietnia 2013 r.

2. 
Centralny administrator dopilnowuje, by ERU wydane po dniu 31 grudnia 2012 r. w odniesieniu do redukcji emisji dokonanych do dnia 31 grudnia 2012 r. i związanych z projektami w państwach trzecich niepodlegających ilościowo określonym zobowiązaniom w zakresie redukcji emisji w okresie 2013-2020, jak określono w zmianie protokołu z Kioto zgodnie z jego art. 3 ust. 9, lub które nie złożyły instrumentu ratyfikacyjnego dotyczącego tej zmiany protokołu z Kioto, były przechowywane na rachunkach ETS w rejestrze Unii, jedynie jeśli dotyczą one redukcji emisji zweryfikowanych zgodnie z procedurą weryfikacji komitetu nadzoru mechanizmu wspólnego wypełniania zobowiązań ustanowioną decyzją 9/CMP.1 (zgodnie z tzw. ścieżką drugą), lub - jeżeli taka weryfikacja nie jest możliwa - jeśli zostały poświadczone przez niezależną jednostkę akredytowaną zgodnie z decyzją 9/CMP.1 jako wydane w odniesieniu do redukcji emisji, które miały miejsce do dnia 31 grudnia 2012 r.
3. 
Centralny administrator udostępnia krajowym administratorom wykaz rachunków ETS zawierających międzynarodowe jednostki emisji, które nie mogą być przechowywane zgodnie z ust. 1 i 2 po dacie ustalonej w tych ustępach.. Na podstawie tego wykazu krajowy administrator zwraca się do posiadacza rachunku o wskazanie rachunku PzK, na który takie międzynarodowe jednostki emisji mają być przekazane.

Jeżeli posiadacz rachunku nie odpowie na wniosek administratora w ciągu 40 dni roboczych, administrator przekazuje międzynarodowe jednostki emisji na krajowy rachunek PzK.

Wprowadzanie tabel uprawnień do międzynarodowych jednostek emisji do EUTL

1. 
Każde państwo członkowskie powiadamia Komisję o swojej tabeli uprawnień do międzynarodowych jednostek emisji w ciągu jednego miesiąca od przyjęcia środków zgodnie z art. 11a ust. 8 dyrektywy 2003/87/WE. Państwa członkowskie dopilnowują, by tabela uprawnień do międzynarodowych jednostek emisji zawierała łączne wstępne uprawnienia do międzynarodowych jednostek emisji w okresie 2008-2020 dla każdego operatora i operatora statków powietrznych, a także informacje określone w załączniku XII.
2. 
Jeżeli Komisja uzna, że tabela uprawnień do międzynarodowych jednostek emisji jest zgodna z dyrektywą 2003/87/WE i środkami przyjętymi zgodnie z art. 11a ust. 8 wspomnianej dyrektywy, poleca centralnemu administratorowi, aby wprowadził tabelę uprawnień do międzynarodowych jednostek emisji do EUTL. W przeciwnym wypadku w odpowiednim okresie Komisja odmawia przyjęcia tabeli uprawnień do międzynarodowych jednostek emisji i bezzwłocznie informuje o tym dane państwo członkowskie, podając przyczyny odmowy oraz przedstawiając kryteria, jakie należy spełnić, aby kolejne zgłoszenie zostało przyjęte. Państwo członkowskie w ciągu jednego miesiąca przedkłada Komisji zmienioną tabelę uprawnień do międzynarodowych jednostek emisji.
3. 
Państwo członkowskie powiadamia Komisję o zmianach w tabeli uprawnień do międzynarodowych jednostek emisji, w tym o uprawnieniach dla nowych instalacji. Jeżeli Komisja uzna, że zmiany w tabeli uprawnień do międzynarodowych jednostek emisji są zgodne z dyrektywą 2003/87/WE i środkami przyjętymi zgodnie z art. 11a ust. 8 wspomnianej dyrektywy, poleca centralnemu administratorowi, aby wprowadził odpowiednie zmiany w tabeli uprawnień do międzynarodowych jednostek emisji znajdującej się w EUTL. W przeciwnym wypadku w odpowiednim okresie Komisja odmawia przyjęcia zmian i bezzwłocznie informuje o tym dane państwo członkowskie, podając przyczyny odmowy oraz przedstawiając kryteria, jakie należy spełnić, aby kolejne zgłoszenie zostało przyjęte.

Wykorzystanie międzynarodowych jednostek emisji poprzez wymianę uprawnień

1. 
Operator może zwrócić się o wymianę międzynarodowych jednostek emisji na uprawnienia ogólne do dnia 31 marca 2015 r., zgodnie z art. 11a ust. 2 dyrektywy 2003/87/WE, i do dnia 31 grudnia 2020 r., zgodnie z art. 11a ust. 3 i 4 wspomnianej dyrektywy. Proponuje on dokonanie przekazu międzynarodowych jednostek emisji z właściwego rachunku posiadania operatora na unijny rachunek międzynarodowych jednostek emisji dla operatorów w rejestrze Unii.

Operator statku powietrznego może zwrócić się o wymianę międzynarodowych jednostek emisji na uprawnienia do emisji lotniczych do dnia 31 marca 2015 r., zgodnie z art. 11a ust. 2 dyrektywy 2003/87/WE, i do dnia 31 grudnia 2020 r., zgodnie z art. 11a ust. 3 i 4 wspomnianej dyrektywy. Proponuje on dokonanie przekazu międzynarodowych jednostek emisji z właściwego rachunku posiadania operatora statku powietrznego na unijny rachunek międzynarodowych jednostek emisji dla operatorów statków powietrznych w rejestrze Unii.

2. 
Na wniosek centralny administrator dopilnowuje, aby rejestr Unii dokonał przekazu międzynarodowych jednostek emisji na odpowiedni unijny rachunek międzynarodowych jednostek emisji, jeżeli:
a)
przekaz jest dozwolony z uwagi na status rachunku inicjującego;
b)
odpowiednia tabela uprawnień do międzynarodowych jednostek emisji została wpisana do EUTL i operator lub operator statków powietrznych ma wpis w tabeli zgodnie z art. 59;
c)
liczba jednostek proponowanych do przekazania nie przekracza pozostałej części uprawnień do jednostek emisji na podstawie art. 61;
d)
wszystkie jednostki zaproponowane w przekazie kwalifikują się do wykorzystania zgodnie z art. 11a i 11b dyrektywy 2003/87/WE, art. 58 niniejszego rozporządzenia i środkami przyjętymi zgodnie z art. 11a ust. 9 dyrektywy 2003/87/WE.
3. 
Po dokonaniu przekazu zgodnie z ust. 1 akapit pierwszy centralny administrator dopilnowuje, by rejestr Unii utworzył na unijnym rachunku wymiany jednostek emisji równoważną liczbę uprawnień do emisji ogólnych dla operatorów oraz w imieniu właściwego organu dokonał przekazu równoważnej liczby uprawnień do emisji ogólnych na rachunek posiadania operatora, z których zainicjowano przekaz.

Po dokonaniu przekazu zgodnie z ust. 1 akapit drugi centralny administrator dopilnowuje, by rejestr Unii utworzył na unijnym rachunku wymiany jednostek emisji dla operatorów statków powietrznych równoważną liczbę uprawnień do emisji lotniczych oraz w imieniu właściwego organu dokonał przekazu równoważnej liczby uprawnień do emisji lotniczych na rachunek posiadania operatora statków powietrznych, z którego zainicjowano przekaz.

Obliczanie pozostałych uprawnień do międzynarodowych jednostek emisji

1. 
Centralny administrator dopilnowuje, by rejestr Unii automatyczne określał pozostałe uprawnienia do międzynarodowych jednostek emisji dla każdego operatora lub operatora statków powietrznych poprzez odjęcie od łącznego wstępnego uprawnienia do międzynarodowych jednostek emisji wskazanego zgodnie z art. 59:
a)
sumy wszystkich CER i ERU umorzonych przez operatora lub operatora statków powietrznych zgodnie z art. 11a dyrektywy 2003/87/WE zmienionej rozporządzeniem (WE) nr 219/2009;
b)
sumy wszystkich CER i ERU przekazanych na unijny rachunek międzynarodowych jednostek emisji zgodnie z art. 60 niniejszego rozporządzenia;
2. 
Centralny administrator dopilnowuje, by rejestr Unii dokonał korekty pozostałych uprawnień do międzynarodowych jednostek emisji w celu odzwierciedlenia operacji wycofania zgodnie z art. 70.

Aukcja

Wprowadzenie tabeli aukcyjnych do EUTL

1. 
W ciągu miesiąca od ustalenia i publikacji kalendarza aukcji zgodnie z art. 11 ust. 1, art. 13 ust. 1, art. 13 ust. 2 lub art. 32 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1031/2010, odnośna platforma aukcyjna przedkłada Komisji odpowiednią tabelę aukcyjną. Platforma aukcyjna udostępnia dwie tabele aukcyjne dla każdego roku kalendarzowego począwszy od 2012 r., jedną dla aukcji uprawnień do emisji ogólnych, a drugą dla aukcji uprawnień do emisji lotniczych, i dopilnowuje, by tabele aukcyjne zawierały informacje określone w załączniku XIII.
2. 
Jeżeli Komisja uzna, że tabela aukcyjna jest zgodna z rozporządzeniem (UE) nr 1031/2010, poleca centralnemu administratorowi, aby wprowadził tabelę aukcyjną do EUTL. W przeciwnym wypadku w odpowiednim okresie odmawia przyjęcia tabeli aukcyjnej i bezzwłocznie informuje o tym platformę aukcyjną, podając przyczyny odmowy oraz przedstawiając kryteria, jakie należy spełnić, aby kolejne zgłoszenie zostało przyjęte. Platforma aukcyjna przedkłada Komisji zmienioną tabelę aukcyjną w ciągu trzech miesięcy.

Zmiany w tabelach aukcyjnych

1. 
Odpowiednia platforma aukcyjna bezzwłocznie powiadamia Komisję o wszelkich koniecznych zmianach w tabeli aukcyjnej.
2. 
Jeżeli Komisja uzna, że zmieniona tabela aukcyjna jest zgodna z rozporządzeniem (UE) nr 1031/2010, poleca centralnemu administratorowi, aby wprowadził zmienioną tabelę aukcyjną do EUTL. W przeciwnym wypadku w odpowiednim okresie odmawia przyjęcia zmian i bezzwłocznie informuje o tym platformę aukcyjną, podając przyczyny odmowy oraz przedstawiając kryteria, jakie należy spełnić, aby kolejne zgłoszenie zostało przyjęte.
3. 
Jeżeli Komisja dowie się o koniecznej zmianie w tabeli aukcyjnej, której platforma aukcyjna nie zgłosiła, może polecić centralnemu administratorowi, aby zawiesił przekaz uprawnień określonych w danej tabeli aukcyjnej.

Sprzedaż uprawnień na aukcji

1. 
Komisja w odpowiednim czasie poleca centralnemu administratorowi, aby na wniosek odpowiedniego organizatora aukcji wyznaczonego zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1031/2010 dokonał przekazu uprawnień do emisji ogólnych z unijnego rachunku aukcyjnego lub uprawnień do emisji lotniczych z unijnego rachunku aukcyjnego uprawnień do emisji lotniczych na odpowiedni rachunek aukcyjny do celów dostawy zgodnie z tabelami aukcyjnymi. W przypadku uprawnień utworzonych w związku z aukcjami zgodnie z art. 10 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1031/2010 Komisja w odpowiednim czasie poleca centralnemu administratorowi, aby na wniosek odpowiedniego organizatora aukcji dokonał przekazu uprawnień z rachunku, na którym utworzono te uprawnienia, na rachunek aukcyjny do celów dostawy, jak wskazano w odpowiedniej tabeli aukcyjnej. Przedłożenie tabeli aukcyjnej zgodnie z art. 62 stanowi wspomniany wniosek.
2. 
Posiadacz odpowiedniego rachunku aukcyjnego do celów dostawy zapewnia przekaz uprawnień będących przedmiotem aukcji na rzecz zwycięskich oferentów lub ich następców prawnych zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1031/2010.
3. 
Zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1031/2010 na upoważnionego przedstawiciela rachunku aukcyjnego do celów dostawy można nałożyć wymóg przekazania wszelkich uprawnień, których nie dostarczono z rachunku aukcyjnego do celów dostawy, na unijny rachunek aukcyjny.

Obrót

Przekazy uprawnień lub jednostek Kioto inicjowane przez rachunek posiadania

1. 
Z zastrzeżeniem przepisów ust. 2 na wniosek posiadacza rachunku posiadania centralny administrator dopilnowuje, by rejestr Unii dokonywał przekazu uprawnień lub jednostek Kioto na inny rachunek, chyba że taki przekaz jest niemożliwy z uwagi na status rachunku inicjującego lub przyjmującego.
2. 
Rachunki posiadania operatora, rachunki posiadania operatora statków powietrznych i osobiste rachunki posiadania mogą przekazywać uprawnienia lub jednostki Kioto wyłącznie na rachunek figurujący w wykazie bezpiecznych rachunków ustanowionym zgodnie z art. 26, z wyjątkiem:
a)
wymiany międzynarodowych jednostek emisji zgodnie z art. 60;
b)
umorzenia uprawnień zgodnie z art. 67;
c)
usuwania uprawnień zgodnie z art. 68;
d)
anulowania jednostek Kioto zgodnie z art. 69.

Przekazy uprawnień lub jednostek Kioto inicjowane przez rachunek obrotowy

Na wniosek posiadacza rachunku obrotowego centralny administrator zapewnia, by rejestr Unii dokonywał przekazu uprawnień lub jednostek Kioto na rachunek posiadania lub rachunek obrotowy w rejestrze Unii, chyba że taki przekaz jest niemożliwy z uwagi na status rachunku inicjującego.

Umorzenie uprawnień

Umorzenie uprawnień

1. 
Operator lub operator statków powietrznych umarza uprawnienia poprzez złożenie wniosku do rejestru Unii o:
a)
przekaz określonej liczby uprawnień utworzonych w celu zgodności w tym samym okresie rozliczeniowym z właściwego rachunku posiadania operatora lub operatora statków powietrznych na unijny rachunek usunięcia uprawnień;
b)
zapisanie liczby i rodzaju przekazanych uprawnień umorzonych dla emisji z instalacji operatora lub emisji operatora statków powietrznych w bieżącym okresie.
2. 
Uprawnienia do emisji lotniczych mogą umarzać tylko operatorzy statków powietrznych.
3. 
Uprawnienie, które zostało już umorzone, nie może zostać umorzone ponownie.
4.  25
 Uprawnienia, które posiadają kod kraju zgodnie z art. 41 ust. 4, nie mogą zostać umorzone.
5.  26
 W przypadku gdy obowiązuje umowa zgodnie z art. 25 dyrektywy 2003/87/WE, ust. 1, 2 i 3 niniejszego artykułu mają zastosowanie do jednostek wydanych w ramach systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych powiązanego z EU ETS.

Usuwanie uprawnień i anulowanie jednostek Kioto

Usuwanie uprawnień

1. 
Centralny administrator dopilnowuje, by rejestr Unii realizował każdy wniosek otrzymany od posiadacza rachunku zgodnie z art. 12 ust. 4 dyrektywy 2003/87/WE w celu usunięcia uprawnień znajdujących na rachunkach posiadacza rachunku poprzez:
a)
przekazanie określonej liczby uprawnień z właściwego rachunku na unijny rachunek usunięcia uprawnień;
b)
zapisanie ilości przekazanych uprawnień jako uprawnień usuniętych za bieżący rok.
2. 
Uprawnień usuniętych nie zapisuje się jako umorzone dla żadnego rodzaju emisji.

Anulowanie jednostek Kioto

Centralny administrator dopilnowuje, by rejestr Unii realizował każdy wniosek otrzymany od posiadacza rachunku zgodnie z art. 12 ust. 4 dyrektywy 2003/87/WE o anulowanie jednostek Kioto znajdujących się na rachunkach posiadacza rachunku poprzez przekazanie określonego rodzaju i określonej liczby jednostek Kioto z odnośnego rachunku na rachunek anulowania w rejestrze PzK administratora rachunku lub na rachunek anulowania w rejestrze Unii.

Wycofanie transakcji

Wycofanie sfinalizowanych procesów, które zostały omyłkowo zainicjowane

1. 
Jeżeli posiadacz rachunku lub krajowy administrator działający w imieniu posiadacza rachunku zainicjował w sposób niezamierzony lub omyłkowy jedną z transakcji, o których mowa w ust. 2, posiadacz rachunku może złożyć administratorowi rachunku pisemny wniosek o wycofanie tej zakończonej transakcji. Wniosek jest należycie podpisany przez upoważnionego przedstawiciela lub upoważnionych przedstawicieli posiadacza rachunku, upoważnionych do inicjowania rodzaju transakcji, która ma zostać wycofana, i jest wysłany w ciągu pięciu dni roboczych od dnia finalizacji procesu. Wniosek zawiera oświadczenie wskazujące na omyłkowe lub niezamierzone zainicjowanie transakcji.
2. 
Posiadacze rachunku mogą złożyć wniosek o wycofanie następujących transakcji:
a)
umorzenie uprawnień;
b)
usuwanie uprawnień;
c)
wymiana międzynarodowych jednostek emisji.
3. 
Jeżeli administrator rachunku ustali, że wniosek spełnia warunki zgodnie z ust. 1, i jeżeli zgadza się z wnioskiem, może złożyć wniosek o wycofanie transakcji w rejestrze Unii.
4. 
Jeżeli krajowy administrator zainicjował w sposób niezamierzony lub omyłkowy jedną z transakcji, o których mowa w ust. 5, może zwrócić się do centralnego administratora z pisemnym wnioskiem o wycofanie zakończonej transakcji. Wniosek zawiera oświadczenie wskazujące na omyłkowe lub niezamierzone zainicjowanie transakcji.
5. 
Krajowi administratorzy mogą złożyć wniosek o wycofanie następujących transakcji:
a)
przydział uprawnień do emisji ogólnych;
b)
przydział uprawnień do emisji lotniczych.
6. 
Centralny administrator dopilnowuje, aby rejestr Unii przyjął wniosek o wycofanie złożony zgodnie z ust. 1 i 4, zablokował jednostki, które mają zostać przekazane w ramach wycofania, i przekazał wniosek centralnemu administratorowi, pod warunkiem spełnienia wszystkich następujących warunków:
a)
transakcja umarzająca lub usuwająca uprawnienia, która ma zostać wycofana, została zakończona nie wcześniej niż 30 dni roboczych przed złożeniem przez administratora rachunku wniosku zgodnie z ust. 3;
b)
w wyniku wycofania żaden operator nie znajdzie się w sytuacji niezgodności za rok poprzedni;
c)
rachunek, na który ma zostać przekazana wycofana transakcja, nadal posiada ilość jednostek rodzaju, którego dotyczy transakcja;
d)
przydziału uprawnień do emisji ogólnych, które mają być wycofane, dokonano po dacie wygaśnięcia zezwolenia instalacji.
7. 
Centralny administrator dopilnowuje, aby rejestr Unii zakończył wycofanie w odniesieniu do jednostek tego samego rodzaju, które znajdują się na rachunku docelowym wycofanej transakcji.

Powiązania z innymi systemami handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych

Wdrażanie ustaleń w sprawie powiązania

Centralny administrator w stosownym momencie może tworzyć rachunki i procesy oraz przeprowadzać transakcje i inne operacje służące wdrożeniu umów i ustaleń zawieranych zgodnie z art. 25 i 25a dyrektywy 2003/87/WE.

19 Dz.U. L 290 z 6.11.2010, s. 39.
20 Art. 41 ust. 4:

- dodany przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 2018/208 z dnia 12 lutego 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.39.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2018 r.

- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr (UE) 2019/401 z dnia 19 grudnia 2018 r. (Dz.U.UE.L.2019.72.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 marca 2019 r.

21 Art. 56 ust. 4 dodany przez art. 87 pkt 2 rozporządzenia nr (UE) 2019/1122 z dnia 12 marca 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.177.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 lipca 2019 r.
22 Art. 56 ust. 5 dodany przez art. 87 pkt 2 rozporządzenia nr (UE) 2019/1122 z dnia 12 marca 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.177.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 lipca 2019 r.
23 Dz.U. L 87 z 31.3.2009, s. 109.
24 Dz.U. L 140 z 5.6.2009, s 63.
25 Art. 67 ust. 4 dodany przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 2018/208 z dnia 12 lutego 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.39.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2018 r.
26 Art. 67 ust. 5 dodany przez art. 87 pkt 3 rozporządzenia nr (UE) 2019/1122 z dnia 12 marca 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.177.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 lipca 2019 r.
27 Art. 71 zmieniony przez art. 87 pkt 4 rozporządzenia nr (UE) 2019/1122 z dnia 12 marca 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.177.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 lipca 2019 r.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.