Sekcja 1 - Przepisy ogólne - Rozporządzenie 389/2013 ustanawiające rejestr Unii zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, decyzjami nr 280/2004/WE i nr 406/2009/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylające rozporządzenia Komisji (UE) nr 920/2010 i nr 1193/2011

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2013.122.1

Akt utracił moc

Wersja od: 22 lipca 2019 r. do: 31 grudnia 2029 r.

Sekcja  1

Przepisy ogólne

Artykuł  38

Wyłącznie transakcje jednoznacznie określone w niniejszym rozporządzeniu dla każdego rodzaju rachunku są inicjowane przez ten rodzaj rachunku.

Artykuł  39

Dokonywanie przekazów

1. W przypadku wszystkich transakcji określonych w niniejszym rozdziale, które nie są inicjowane przez zewnętrzną platformę obrotu, rejestr Unii wymaga przed zainicjowaniem transakcji potwierdzenia pozapasmowego. Transakcja zostaje zainicjowana dopiero po potwierdzeniu pozapasmowym transakcji przez innego upoważnionego przedstawiciela lub, w stosownym przepadku, dodatkowego przedstawiciela rachunku, którego zgoda jest wymagana zgodnie z ust. 23 ust. 3.

2. W przypadku wszystkich przekazów określonych w art. 64 i w sekcji 8 niniejszego rozdziału przekaz zostaje zainicjowany natychmiast, jeżeli jest potwierdzony między godziną 10:00 a 16:00 czasu środkowoeuropejskiego od poniedziałku do piątku włącznie, z wyjątkiem dni ustawowo wolnych od pracy w państwach członkowskich, które podjęły decyzję o zawieszeniu biegu odroczenia zgodnie z ust. 3.

Przekaz potwierdzony o innej porze zostaje zainicjowany w tym samym dniu przypadającym między poniedziałkiem a piątkiem, z wyjątkiem dni ustawowo wolnych od pracy, o których mowa w akapicie pierwszym, o godzinie 10:00 czasu środkowoeuropejskiego, jeżeli zostanie potwierdzony przed godziną 10:00 czasu środkowoeuropejskiego, lub następnego dnia przypadającego między poniedziałkiem a piątkiem, z wyjątkiem dni ustawowo wolnych od pracy, o których mowa w akapicie pierwszym, o godzinie 10:00 czasu środkowoeuropejskiego, jeżeli zostanie potwierdzony po godzinie 16:00 czasu środkowoeuropejskiego.

3. W przypadku wszystkich przekazów uprawnień i jednostek Kioto określonych w art. 64 i 65 oraz wszystkich przekazów określonych w art. 66 na rachunki, które nie figurują w wykazie bezpiecznych rachunków posiadacza rachunku obrotowego, stosuje się 26-godzinne odroczenie między inicjacją a powiadomieniem o przekazie w celu finalizacji zgodnie z art. 104. Bieg odroczenia zostaje zawieszony między godziną 00:00 a 24:00 czasu środkowoeuropejskiego w soboty i niedziele. Państwa członkowskie mogą również podjąć decyzję o zawieszeniu biegu odroczenia między godziną 00:00 a 24:00 czasu środkowoeuropejskiego w dniach ustawowo wolnych od pracy w danym roku, z zastrzeżeniem publikacji tej decyzji do dnia 1 grudnia roku poprzedniego.

4. Jeżeli przedstawiciel rachunku podejrzewa, że dany przekaz zainicjowano w sposób nielegalny, najpóźniej dwie godziny przed upływem odroczenia przewidzianego w ust. 3 przedstawiciel rachunku może zwrócić się do krajowego administratora lub, w stosownym przypadku, do centralnego administratora z wnioskiem o anulowanie przekazu w imieniu przedstawiciela rachunku, zanim zostanie przesłane powiadomienie o przekazie w celu finalizacji. Bezzwłocznie po złożeniu tego wniosku posiadacz rachunku zgłasza podejrzenie oszustwa właściwemu krajowemu organowi ścigania. Zgłoszenie to przekazuje się w ciągu 7 dni krajowemu administratorowi lub, w stosownym przypadku, do centralnemu administratorowi.

5. W momencie inicjacji zgodnie z ust. 1 i 2 zostaje przesłane powiadomienie do wszystkich przedstawicieli rachunku dotyczące proponowanej inicjacji przekazu.

Artykuł  40

Charakter uprawnień i nieodwracalność transakcji

1. Uprawnienie lub jednostka Kioto jest zamiennym, niematerialnym instrumentem, który jest zbywalny na rynku.

2. Niematerialny charakter uprawnień i jednostek Kioto oznacza, że zapis w rejestrze Unii stanowi wystarczające potwierdzenie prima facie prawa własności uprawnienia lub jednostki Kioto oraz potwierdzenie wszelkich innych kwestii, które zgodnie z niniejszym rozporządzeniem są kierowane lub mogą być wprowadzane do rejestru Unii.

3. Zamienność uprawnień i jednostek Kioto oznacza, że wszelkie obowiązki dotyczące zwrotu lub restytucji, które mogą dotyczyć uprawnienia lub jednostki Kioto zgodnie z prawem krajowym, mają zastosowanie do uprawnienia lub jednostki Kioto tego samego rodzaju.

Z zastrzeżeniem przepisów art. 70 oraz procesu uzgadniania przewidzianego w art. 103, transakcja staje się ostateczna i nieodwracalna z chwilą finalizacji transakcji zgodnie z art. 104. Nie naruszając przepisów ani środków na podstawie prawa krajowego, które mogą wiązać się z wymogiem lub nakazem wykonania nowej transakcji w rejestrze Unii, żaden przepis ustawowy, wykonawczy ani żadna zasada lub praktyka dotyczące unieważnienia kontraktów i transakcji nie prowadzi do odwołania w rejestrze transakcji, która stała się ostateczna i nieodwracalna zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

Posiadacz rachunku lub osoba trzecia nie mogą zostać pozbawieni możliwości wykonania jakichkolwiek praw lub roszczeń wynikających z podstawowej transakcji, na postawie których mogą oni mieć prawo do zwrotu, restytucji lub odszkodowania z tytułu transakcji sfinalizowanej w rejestrze Unii, np. w przypadku oszustwa czy błędu technicznego, pod warunkiem że nie prowadzi to do wycofania, unieważnienia lub odwołania transakcji w rejestrze Unii.

4. Nabywca i posiadacz uprawnienia lub jednostki Kioto działający w dobrej wierze nabywa prawo własności uprawnienia lub jednostki Kioto, które nie jest obciążone ewentualnymi wadami prawnymi po stronie zbywcy.